IPTPP1/4512-330/15-3/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 11 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania świadczonych usług sprzedaży biletów przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 11 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* stawki opodatkowania prowizji za usługi świadczone jednostce komunalnej

* zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania świadczonych usług sprzedaży biletów przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Rozwiązania informatyczne tworzone przez Sp. z o.o. koncentrują się głównie na budowaniu elektronicznych platform dla transportu publicznego.

Wnioskodawca w najbliższej przyszłości planuje realizację projektu polegającą na stworzeniu platformy elektronicznej, umożliwiającej kupno biletów okresowych na transport publiczny w zakresie przejazdów komunikacją miejską lub gminnymi przewozami pasażerskimi osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Bilety sprzedawane będą poprzez stronę internetową prowadzoną przez Wnioskodawcę na podstawie umów sprzedaży zawieranych na odległość z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Tym samym Wnioskodawca będzie ogniwem umożliwiającym pasażerom korzystanie z usług transportu publicznego poprzez sprzedaż biletów okresowych w formie elektronicznej. Płatność za bilet następować będzie poprzez operatora płatności PayU, mającego status instytucji płatniczej działającej pod nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego. Środki pochodzące ze sprzedaży biletów trafiać będą najpierw na subkonto PayU, natomiast w momencie zgłoszenia wypłaty środków transferowane będą bezpośrednio na konto bankowe Wnioskodawcy. Należy podkreślić, że przy każdym zakupie biletu PayU tworzy raport transakcji umożliwiający powiązanie wpłaty pieniędzy z biletem oraz osobą widniejącą na bilecie.

Imienne bilety okresowe na przejazd komunikacją miejską lub gminnymi przewozami pasażerskimi pochodzić będą od organizatorów i operatorów publicznego transportu zbiorowego działających w formie m.in. spółek komunalnych, jednostek organizacyjnych gminy oraz spółek prawa handlowego, którym powierzono dystrybucję biletów przez odpowiednie organy władzy publicznej (dalej jako: jednostki komunalne). Podkreślić należy, że jednostki komunalne świadczyć będą usługi transportu publicznego określone w PKWiU: 49.31 "Transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski" i 49.39 "Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany", w tym w podklasach PKWiU nr 49.31.2 "Pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski" oraz 49.39.1 "Transport lądowy pasażerski, rozkładkowy: międzymiastowy i specjalizowany" i tylko w tym zakresie współpracować będą z Wnioskodawcą.

Zastosowane symbole grupowań odpowiadają Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług określonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Zatem Wnioskodawca współpracować będzie z ww. podmiotami na podstawie umów dotyczących dystrybucji imiennych biletów okresowych, w których to Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za dystrybucję biletów, a dany podmiot komunalny występować będzie w roli emitenta biletów - ewentualnie w roli podmiotu, któremu właściwa gmina powierzyła dystrybucję biletów przekazaną następnie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca pośredniczyć będzie w sprzedaży imiennych biletów okresowych w dwóch modelach:

* Wnioskodawca sam nabywa imienny bilet okresowy od jednostki komunalnej i następnie sprzedaje go osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej jako: "Model 1");

* Wnioskodawca nie nabywa imiennego biletu okresowego, tylko dokonuje jego sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej w imieniu i na rzecz jednostki komunalnej (dalej jako: "Model 2").

W każdym z przedstawionych powyżej modeli współpracy Wnioskodawca uzyskiwać będzie wynagrodzenie w oparciu o system prowizyjny. Mianowicie, Wnioskodawca będzie kupował określoną ilość biletów okresowych od właściwej jednostki komunalnej po ich cenie nominalnej określonej w umowie o dystrybucji (Model 1), bądź też będzie tylko oferował do sprzedaży bilety wystawione w systemie elektronicznym przez jednostkę komunalną (Model 2). W zastosowaniu do obu modeli, sprzedaż biletów okresowych osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej odbywać się będzie po cenie określonej przez gminę, stąd Wnioskodawca nie będzie miał wpływu na cenę sprzedaży, jak również nie będzie uzyskiwał z tytułu realizowanej sprzedaży żadnego przysporzenia. Następnie, po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego (najczęściej miesiąca), Wnioskodawca przelewać będzie całą uzyskaną kwotę sprzedaży na konto bankowe jednostki komunalnej. Finalnie, Wnioskodawca będzie wystawiał fakturę VAT jednostce komunalnej na kwotę prowizji wskazaną w umowie o dystrybucji (tzw. płatność z dołu). Przedstawiona prowizja będzie jedynym wynagrodzeniem Wnioskodawcy za świadczone usługi dla jednostki komunalnej. Wysokość prowizji nie będzie miała wpływu na cenę biletów okresowych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Trzeba podkreślić, że Wnioskodawca działać będzie tylko i wyłącznie w przedmiotowym zakresie usług określonym w numerach PKWIU: 49.31 -Transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski oraz 49.39 - Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany, dając tym samym osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej możliwość skorzystania z usługi transportu opisanej we wskazanych numerach.

Obecnie Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz nie ma i nie miał obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(we wniosku pytanie nr 2) Czy Wnioskodawca z tytułu opisanych we wniosku usług świadczonych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, przy uwzględnieniu § 2 ust. 1 w zw. z poz. 15 oraz poz. 16 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 4 listopada 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w zakresie określonym w PKWiU 49.31.2 "Pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski" oraz 49.39.1 "Transport lądowy pasażerski, rozkładkowy: międzymiastowy i specjalizowany" będą zwolnione z obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ustawy ust. 1 ustawy).

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarcze; oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów może zwolnic, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Obecnie w tym zakresie obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544, dalej jako: rozporządzenie).

Jednym z rodzajów zwolnień przewidzianych w ww. rozporządzeniu jest zwolnienie przedmiotowe dla konkretnych czynności wykonywanych przez podatników. Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Tymi czynnościami są m.in. wskazane w poz. 15 tego załącznika "Pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski - dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które pobierane są ceny ustalane przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny (PKWIU ex 49.31.2) oraz w poz. 16 "Transport lądowy pasażerski, rozkładowy: międzynarodowy i specjalizowany - dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny ustalone przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny (PKWiU ex 49.39.1)".

Jako że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów i usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, to Wnioskodawca wykonując tylko te konkretne usługi nie będzie podlegał pod obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wnioskodawca będzie uważany jako usługodawca ww. usług z uwagi na treść art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. I z późn. zm.) podmiot sprzedający daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Zatem Wnioskodawca będzie świadczył osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej usługi dokładnie w takim samym zakresie, jak jednostka komunalna - emitent biletów. Prowadzi to do uznania, że zastosowanie znajdzie takie samo rozwiązanie w stosunku do obu podmiotów - zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 15 i poz. 16 załącznika do rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy - podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 15 tego załącznika wymieniono pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski - dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowy pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny ustalane przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny (PKWiU ex 49.31.2).

Z kolei w poz. 16 ww. załącznika wymieniono transport lądowy pasażerski, rozkładowy: międzynarodowy i specjalizowany - dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny ustalone przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny (PKWiU ex. 49.39.1).

Jak wynika z objaśnień 1 do ww. załącznika, zastosowane symbole grupowań odpowiadają Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Należy wskazać, że w myśl art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Natomiast oznaczenie ex - dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

W poz. 38 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Należy jednak wskazać, że z zapisu § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia wynika, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy - w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), który stanowi, że w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest udokumentowanie we właściwy sposób wyświadczonej usługi.

Celem odsprzedaży usług jest zatem przeniesienie poniesionych kosztów przez jeden podmiot na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, pomimo że podmiot odsprzedający danej usługi nie wykonał. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan sprawy należy stwierdzić, że Spółka sprzedając bilety okresowe na przejazdy komunikacją miejską lub gminne przewozy pasażerskie poprzez stronę internetową prowadzoną przez Spółkę będzie świadczyć usługi transportu opisane w poz. 15 lub 16 załącznika do rozporządzenia, które to usługi będzie nabywać od organizatorów lub operatorów publicznego transportu zbiorowego.

W związku z powyższym, dokonując przedmiotowych czynności, Wnioskodawca będzie spełniał definicję sprzedaży usług, które zostały wymienione w poz. 15 oraz w poz. 16 załącznika do rozporządzenia, a w konsekwencji będzie miał prawo do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, na podstawie § 2 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 15 i poz. 16 załącznika do rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Należy zatem zaznaczyć, iż wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym jednoznacznie wskazano, iż Spółka będzie ogniwem umożliwiającym pasażerom skorzystanie z usługi transportu opisanej w poz. 15 lub 16 załącznika do rozporządzenia. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania świadczonych usług sprzedaży biletów przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.