IPTPP1/4512-147/15-5/AK - Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z nabyciem gruntów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2015 r. (data wpływu 27 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z nabyciem gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług w zakresie:

* określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT z tytułu odpłatnego zbycia działek niezabudowanych nr 305/5, 306/6 i 307/12,

* prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z nabyciem gruntów,

* zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazanie do majątku właściwego zarządcy drogi nakładów poniesionych przez Spółkę na budowę ronda,

* prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków, które poniesiono w związku z budową ronda.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 maja 2015 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego, własnego stanowiska w sprawie oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

W ramach prowadzonej działalności Spółka na obszarze 2,9 ha wybudowała i oddała do użytkowania 29 marca 2014 r. centrum handlowe składające się z trzech budynków handlowo-użytkowych o łącznej powierzchni użytkowej 8120 m².

W grudniu 2014 Spółka uzyskała warunki zabudowy pod przyszłą inwestycję wybudowania czwartego budynku handlowo-usługowego, o powierzchni użytkowej 1600 m² wraz z niezbędną infrastrukturą. Zjazd do centrum handlowego z drogi publicznej usytuowany jest bezpośrednio na skrzyżowaniu ulicy S i łącznika do ulicy R. Przepust (łącznik) pod wiaduktem kolejowym łączący ulice S i R z początkiem 2010 r. został zamknięty dla ruchu kołowego i pieszego z powodu złego stanu technicznego, a istniejący układ komunikacyjny budzi zastrzeżenia co do bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego.

W umowach zawartych przez Spółkę z niektórymi najemcami zapisano obniżenie wysokości czynszu najmu w przypadku braku poprawy stanu obsługi komunikacyjnej centrum handlowego.

Miasto we współpracy z PKP dokonuje przebudowy wiaduktu żelbetowego nad łącznikiem oraz prowadzi inwestycję przebudowy układu drogowego i infrastruktury w rejonie wiaduktu, której elementem jest przebudowa skrzyżowania ulic S i łącznika do ulicy R w ten sposób by na skrzyżowaniu wprowadzony został ruch okrężny (skrzyżowanie typu rondo). Prowadzona przez Miasto przebudowa układu drogowego i infrastruktury w rejonie wiaduktu jest inwestycją celu publicznego. Poprawa jakości obsługi komunikacyjnej, bezpieczeństwa i ułatwienie ruchu drogowego leży w interesie zarówno Miasta jak i Spółki.

Spółka zawarła z Miastem w dniu 26 listopada 2014 r. porozumienie o współpracy i finansowaniu powyższej inwestycji prowadzonej przez Miasto. Zgodnie z porozumieniem dla potrzeb budowy ronda tj. poszerzenia drogi powiatowej (ulicy S) Spółka zobowiązała się przed rozpoczęciem prac budowlanych do odpłatnego przeniesienia na rzecz Miasta niezabudowanych działek gruntu o powierzchni 0,0800 ha za cenę 100 zł netto i do pokrycia częściowych kosztów budowy samego ronda tj. oświetlenia oraz nawierzchni z podbudową, krawężnikami i obrzeżami.

Miasto zobowiązało się do opracowania dokumentacji projektowej, wyboru wykonawcy w drodze zamówienia publicznego, nadzoru inwestycji i jej odbioru, oraz ustalono że zakres inwestycji finansowany przez Spółkę wykonawca będzie fakturował bezpośrednio na Spółkę.

Działki gruntu pod budowę ronda Spółka nabyła w 2010 r. na podstawie umowy zakupu (działka 305/5) oraz w 2014 r. na podstawie umowy zamiany (działki 306/6 i 307/12), przy czym warunkiem zamiany było wyburzenie przez Spółkę już istniejącego w stanie surowym otwartym budynku położonego częściowo na nabywanych przez Spółkę w drodze zamiany działkach oraz jego odbudowa na sąsiednim gruncie pozostającym własnością drugiej strony umowy zamiany. Łączne koszty nabycia działek pod budowę ronda obejmujące koszty wyburzenia budynku i jego odbudowy Spółka zaksięgowała na koncie środków trwałych jako grunty. Rondo będzie budowane na działkach będących w całości własnością Powiatu i Gminy.

W akcie notarialnym z dnia 12 lutego 2015 r., do którego w imieniu Gminy stanął Prezydent Miasta, Spółka dokonała sprzedaży działek 305/5, 306/6 i 307/12 o łącznej powierzchni 0,0800 ha pod budowę ronda za cenę 100 zł netto na rzecz Miasta oraz zapisano, że nakłady które Spółka poniesie na budowę ronda z chwilą ich odbioru przez Miasto zostaną nieodpłatnie przekazane do majątku właściwego zarządcy drogi, do którego będzie należało utrzymanie, eksploatacja i zarządzanie rondem jako całością.

Gmina pod nazwą Miasto (podmiot publiczny) oraz Spółka (podmiot prywatny) nie są podmiotami powiązanymi w świetle przepisów art. 9a ustawy p.d.o.p. oraz art. 32 ustawy VAT. Zgodnie z polityką rachunkowości wydatki uznawane jako koszty pośrednie są ujmowane w księgach rachunkowych Spółki w momencie ich poniesienia. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy VAT.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, iż podstawowym przedmiotem działalności Spółki (PKD 68.20.7) jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi. Spółka osiąga przychody z tytułu wynajmu powierzchni w centrum handlowym w postaci czynszu gwarantowanego oraz dodatkowego czynszu od obrotu płatnego po przekroczeniu ustalonego poziomu obrotów osiąganych przez poszczególnych najemców.

Centrum handlowe jest położone przy ulicy S (droga powiatowa), a zjazd do centrum z drogi publicznej usytuowany jest bezpośrednio na skrzyżowaniu ulicy S i łącznika (przepustu pod wiaduktem kolejowym) do ulicy R znajdującej się po drugiej stronie linii kolejowej przebiegającej przez miasto. Przepust pod wiaduktem kolejowym łączący ulice S i R z początkiem 2010 r. został zamknięty dla ruchu kołowego i pieszego z powodu złego stanu technicznego.

Miasto w ramach zadania własnego objętego wieloletnią prognozą finansową prowadzi inwestycję pod nazwą "...." mającą na celu otwarcie zamkniętego przepustu (łącznika), poprawę bezpieczeństwa i ułatwienie ruchu drogowego.

Wybudowane centrum handlowe oraz planowana jego rozbudowa wymusza na Spółce jako inwestorze zapewnienie inwestycjom Spółki odpowiedniego dostępu do istniejącej sieci drogowej tj. przebudowy istniejącego skrzyżowania dojazdowego (drogi publicznej) na skrzyżowanie typu rondo. Właściwy dojazd do centrum warunkuje prawidłowe użytkowanie tego obiektu oraz generowanie przychodów dla Spółki z tytułu wynajmu powierzchni handlowych (w umowach z niektórymi najemcami uzależniono wysokości czynszu najmu od poprawy stanu obsługi komunikacyjnej centrum handlowego).

Spółka jako inwestor inwestycji niedrogowej na podstawie art. I6 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych zawarła z Miastem w dniu 26 listopada 2014 r. porozumienie w sprawie zasad współpracy i finansowania zadania inwestycyjnego prowadzonego przez Miasto mające na celu poszerzenie tego zadania o wybudowanie ronda, do którego Spółka jest zobowiązana.

W porozumieniu strony ustaliły, że w celu wykonania prowadzonej przez Miasto inwestycji, której elementem będzie również wybudowanie ronda, Spółka przeniesie odpłatnie na rzecz Miasta prawo własności niezabudowanych działek gruntu o powierzchni 0,0800 ha za cenę 100 zł netto z przeznaczeniem pod budowę ronda. Ponadto ustalono, że Spółka na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o drogach publicznych jako inwestor inwestycji niedrogowej zobowiązuje się do pokrycia kosztów budowy ronda, tj. oświetlenia oraz kosztów nawierzchni skrzyżowania i chodników w obrębie skrzyżowania.

W akcie notarialnym z dnia 12 lutego 2015 r., do którego w imieniu Gminy stanął Prezydent Miasta, Spółka zgodnie z zawartym porozumieniem i za cenę w nim ustaloną dokonała sprzedaży niezabudowanych działek 305/5, 306/6 i 307/12, o łącznej powierzchni 0,0800 ha pod budowę ronda na rzecz Miasta oraz zapisano, że nakłady które Spółka poniesie na budowę ronda z chwilą ich odbioru przez Miasto zostaną nieodpłatnie przekazane do majątku właściwego zarządcy drogi, do którego będzie należało utrzymanie, eksploatacja i zarządzanie rondem jako całością. Sprzedaż działek nr 305/5, 306/6 i 307/12 na rzecz Gminy Miasta była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Kwota 100 zł powiększona o należny podatek VAT stanowi jedyną zapłatę za grunt sprzedany na rzecz Gminy, a jej wysokość wynika z przeznaczenia sprzedawanego gruntu oraz zawartego porozumienia między stronami. Rondo jest budowane na gruncie należącym do Powiatu (ulica S) oraz na działkach gruntu sprzedanych przez Spółkę Miastu. Miasto ma zgodę Starostwa Powiatowego na dysponowanie gruntem drogi powiatowej (ulica S) na cele budowlane w związku z prowadzoną inwestycją.

Wykonawca inwestycji, w tym także robót związanych z budową ronda, do których zobowiązana jest Spółka, będzie wystawiał faktury bezpośrednio na Miasto.

Zgodnie z aneksem do porozumienia z dnia 26 listopada 2014 r. zawartym między Spółką, a Miastem w dniu 21 maja 2015 r. zapisano, że po zakończeniu i odbiorze całej inwestycji (przewidywany termin to koniec listopada 2015 r.) Miasto wystawi Spółce fakturę VAT (refaktura nakładów) na zakres prac, do których jest zobowiązana Spółka jako inwestor inwestycji niedrogowej oraz, że nakłady na budowę ronda poniesione przez Spółkę zostaną nieodpłatnie przekazane do majątku Miasta na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. W aneksie Miasto zobowiązało się również do podjęcia działań zmierzających do zawarcia porozumienia ze Starostwem Powiatowym w sprawie przejęcia zarządu drogą powiatową, na której budowane jest rondo.

Nakłady które poniesie Spółka na budowę ronda zgodnie z polityką rachunkowości jako koszty pośrednie zostaną ujęte w księgach rachunkowych Spółki w momencie ich poniesienia na podstawie refaktury wystawionej przez Miasto. Działki gruntu pod budowę ronda Spółka nabyła w 2010 r. na podstawie umowy zakupu (działka 305/5) oraz w 2010 r. na podstawie umowy zamiany (działki 306/6 i 307/12), przy czym warunkiem zamiany była wyburzenie przez Spółkę już istniejącego w stanie surowym otwartym budynku położonego częściowo na nabywanych przez Spółkę w drodze zamiany działkach oraz jego odbudowa na sąsiednim gruncie pozostającym własnością drugiej strony umowy zamiany.

Łączne koszty nabycia działek pod budowę ronda obejmujące koszty wyburzenia budynku i jego odbudowy Spółka zaksięgowała na koncie środków trwałych jako grunty. Na fakturach dotyczących nabycia działek nr 305/5, 306/61, 307/12 został naliczony i wykazany podatek VAT.

Gmina pod nazwą Miasto (podmiot publiczny) oraz Spółka (podmiot prywatny) nie są podmiotami powiązanymi w świetle przepisów art. 9a ustawy p.d.o.p. oraz art. 32 ustawy VAT. Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku wskazane jako nr 4) Czy Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z nabyciem gruntów, które sprzedała Gminie za cenę netto 100 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z nabyciem gruntów, które sprzedała Gminie za cenę netto 100 zł.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odliczony przez Spółkę podatek naliczony VAT od wydatków na nabycie gruntów ma bezpośredni związek z ich opodatkowaną sprzedażą na rzecz Miasta Radomska, jak również związek pośredni którym jest poprawa obsługi komunikacyjnej centrum handlowego (wybudowanie ronda) dla potrzeb związanych z wykonywaniem przez Spółkę wyłącznie czynności opodatkowanych VAT, tj. wynajmu powierzchni handlowych. Reasumując, Spółka w świetle art. 86 ust. 1 ustawy VAT wnosi jak na wstępie.

Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach indywidualnych z dnia 7 lutego 2011 r., nr ILPP1/443-1192/10-4/NS z dnia 14 sierpnia 2013 r., nr ILPP1/443-424/13-3/AI.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według natomiast art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powołanych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka na obszarze 2,9 ha wybudowała i oddała do użytkowania 29 marca 2014 r. centrum handlowe składające się z trzech budynków handlowo-użytkowych o łącznej powierzchni użytkowej 8120 m². W grudniu 2014 Spółka uzyskała warunki zabudowy pod przyszłą inwestycję wybudowania czwartego budynku handlowo-usługowego, o powierzchni użytkowej 1600 m² wraz z niezbędną infrastrukturą. Zjazd do centrum handlowego z drogi publicznej usytuowany jest bezpośrednio na skrzyżowaniu ulicy S i łącznika do ulicy R. Miasto we współpracy z PKP. dokonuje przebudowy wiaduktu żelbetowego nad łącznikiem oraz prowadzi inwestycję przebudowy układu drogowego i infrastruktury w rejonie wiaduktu, której elementem jest przebudowa skrzyżowania ulic S i łącznika do ulicy R w ten sposób by na skrzyżowaniu wprowadzony został ruch okrężny (skrzyżowanie typu rondo). Spółka zawarła z Miastem w dniu 26 listopada 2014 r. porozumienie o współpracy i finansowaniu powyższej inwestycji prowadzonej przez Miasto. Zgodnie z porozumieniem dla potrzeb budowy ronda tj. poszerzenia drogi powiatowej (ulicy S) Spółka zobowiązała się przed rozpoczęciem prac budowlanych do odpłatnego przeniesienia na rzecz Miasta niezabudowanych działek gruntu o powierzchni 0,0800 ha za cenę 100 zł netto i do pokrycia częściowych kosztów budowy samego ronda tj. oświetlenia oraz nawierzchni z podbudową, krawężnikami i obrzeżami. Działki gruntu pod budowę ronda Spółka nabyła w 2010 r. na podstawie umowy zakupu (działka 305/5) oraz w 2014 r. na podstawie umowy zamiany (działki 306/6 i 307/12), przy czym warunkiem zamiany było wyburzenie przez Spółkę już istniejącego w stanie surowym otwartym budynku położonego częściowo na nabywanych przez Spółkę w drodze zamiany działkach oraz jego odbudowa na sąsiednim gruncie pozostającym własnością drugiej strony umowy zamiany. W akcie notarialnym z dnia 12 lutego 2015 r., do którego w imieniu Gminy stanął Prezydent Miasta, Spółka dokonała sprzedaży działek 305/5, 306/6 i 307/12 o łącznej powierzchni 0,0800 ha pod budowę ronda za cenę 100 zł netto na rzecz Miasta oraz zapisano, że nakłady które Spółka poniesie na budowę ronda z chwilą ich odbioru przez Miasto zostaną nieodpłatnie przekazane do majątku właściwego zarządcy drogi, do którego będzie należało utrzymanie, eksploatacja i zarządzanie rondem jako całością. Sprzedaż działek nr 305/5, 306/6 i 307/12 na rzecz Gminy Miasta była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT. Kwota 100 zł powiększona o należny podatek VAT stanowi jedyną zapłatę za grunt sprzedany na rzecz Gminy, a jej wysokość wynika z przeznaczenia sprzedawanego gruntu oraz zawartego porozumienia między stronami. Rondo jest budowane na gruncie należącym do Powiatu (ulica S) oraz na działkach gruntu sprzedanych przez Spółkę Miastu. Miasto ma zgodę Starostwa Powiatowego na dysponowanie gruntem drogi powiatowej (ulica S) na cele budowlane w związku z prowadzoną inwestycją. Łączne koszty nabycia działek pod budowę ronda obejmujące koszty wyburzenia budynku i jego odbudowy Spółka zaksięgowała na koncie środków trwałych jako grunty. Na fakturach dotyczących nabycia działek nr 305/5, 306/61, 307/12 został naliczony i wykazany podatek VAT. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy VAT.

Przypomnieć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, żeby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, niezbędne jest wykazanie przez niego związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższą zasadę potwierdzają również przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347 z 11.12.2006, s. 1).

Do fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej, wynikających z postanowień art. 1 Dyrektywy należy zaliczyć zasadę neutralności podatku dla podatników. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w art. 1 ust. 2 Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku od wartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami art. 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie. Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ust. 2 prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa. Szczegółowe zasady realizacji prawa do odliczenia podatku zawierają przepisy Tytułu X Dyrektywy, które należą bez wątpienia do najistotniejszych regulacji Dyrektywy VAT. Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako jego przywilej.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar czy usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dany podmiot ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem dla określenia czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku wynikającego z wydatków poniesionych w związku z nabyciem gruntów, niezwykle istotny będzie charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy (przedsiębiorstwa) - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków mających pośredni związek z działalnością opodatkowaną, jako jeden z aspektów zasady neutralności podatku VAT było także przedmiotem licznych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. System odliczania podatku VAT - jak wskazuje TSUE m.in. w wyroku z 22 lutego 2001 r. sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise) - " (...) ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorców od ciężaru podatku VAT, zapłaconego lub do zapłaty, w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W konsekwencji wspólny system VAT zapewnia całkowitą neutralność opodatkowania VAT wszelkiej działalności gospodarczej, bez względu na jej cel i rezultat, przy założeniu, że ona sama, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT".

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National pic v. Commissioners of Customs Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy sprzedaż działek nr 305/5, 306/6 i 307/12 na rzecz Gminy była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT. Na fakturach dotyczących nabycia działek nr 305/5, 306/61, 307/12 został naliczony i wykazany podatek VAT. Nadto, wybudowane centrum handlowe oraz planowana jego rozbudowa wymusza na Spółce jako inwestorze zapewnienie inwestycjom Spółki odpowiedniego dostępu do istniejącej sieci drogowej tj. przebudowy istniejącego skrzyżowania dojazdowego (drogi publicznej) na skrzyżowanie typu rondo. Właściwy dojazd do centrum warunkuje prawidłowe użytkowanie tego obiektu oraz generowanie przychodów dla Spółki z tytułu wynajmu powierzchni handlowych (w umowach z niektórymi najemcami uzależniono wysokości czynszu najmu od poprawy stanu obsługi komunikacyjnej centrum handlowego).

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa, a także orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, że wydatki związane z nabyciem gruntów stanowią podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, skoro transakcja nabycia opisanych działek nr 305/5, 306/61, 307/12 była czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, tym samym Wnioskodawcy, jako czynnemu zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem gruntów.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14 m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Stosownie zaś do art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w stanie faktycznym w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z nabyciem gruntów. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.