IPTPP1/443-990/11-2/MW - Moment powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą przyłączy elektroenergetycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą przyłączy elektroenergetycznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą przyłączy elektroenergetycznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina realizuje inwestycje wynikające z zadań własnych Gminy określone w ustawie o samorządzie gminnym. Realizacja inwestycji gminnych m.in. związanych ze wznoszeniem budynków wiąże się często z wybudowaniem dodatkowo przez wykonawcę wyłonionym w drodze przetargu zgodnie z ustawą - Prawo Zamówień Publicznych, przyłącza elektroenergetycznego do zaopatrywania w energię elektryczną wznoszonego budynku w ramach realizowanej inwestycji i tym samym Gmina nie korzysta z usługi wybudowania przyłącza przez Zakład Energetyczny. Po wybudowaniu przyłącza elektroenergetycznego Gmina przekazuje Zakładowi Energetycznemu zgodnie z warunkami umowy o przyłączenie wybudowane przyłącze elektroenergetyczne. Przekazanie wybudowanego przez Gminę przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową do Zakładu Energetycznego następuje w formie umowy cywilnoprawnej - umowy sprzedaży między Gminą, a Zakładem Energetycznym. Sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego do Zakładu Energetycznego jest opodatkowana stawką podstawową VAT 23%. Gmina jako czynny podatnik VAT wystawia fakturę VAT, która dokumentuje sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją. Zgodnie z zawieraną przez Gminę z Zakładem Energetycznym umową sprzedaży przyłącza wraz z dokumentacją projektową wydanie przedmiotu umowy, tj. przyłącza następuje w dniu odbioru końcowego robót. Wydanie dokumentacji następuje w oparciu o umowę o przyłączenie. Jednak to umowa cywilnoprawna - umowa sprzedaży dokumentuje faktyczne przeniesienie własności praw do przyłącza i dokumentacji projektowej, dopiero w umowie sprzedaży zawarta jest cena sprzedaży przyłącza wraz z dokumentacją projektową, termin płatności faktury VAT, inne postanowienia dot. przeniesienia własności, a także postanowienia dotyczące gwarancji, rękojmi. Umowa cywilnoprawna sporządzona jest przez Zakład Energetyczny zgodnie z obowiązującym w Zakładzie Energetycznym wzorem umowy i ceną sprzedaży - taryfikatorem obowiązującym w Zakładzie Energetycznym. Przyłącze elektroenergetyczne wraz z dokumentacją projektową po wybudowaniu przez Gminę (wykonawcę wyłonionym w drodze przetargu na zlecenie Gminy) nie stanowi kompletnego obiektu, ale jest jedynie "odcinkiem" lub "elementem sieci". W związku z powyższym należy uznać, iż przyłącza elektroenergetyczne nie wypełniają kryterium towaru w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową do Zakładu Energetycznego jest warunkiem niezbędnym dla uzyskania dostępu do energii elektrycznej i korzystania z usług Zakładu Energetycznego przez Gminę. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na podstawie § 2 pkt 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 20 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączania podmiotów do sieci elektroenergetycznych, ruchu i eksploatacji tych sieci (Dz. U. z 2005 r. Nr 2, poz. 6 z późn. zm.), przez przyłącze należy rozumieć odcinek lub element sieci służący do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci odbiorcy o wymaganej przez niego mocy przyłączeniowej z siecią przedsiębiorstwa energetycznego świadczącego na rzecz tego odbiorcy usługę polegającą na przesyłaniu energii elektrycznej. Przyłącze do sieci nie stanowi obiektów kompletnych i tym samym nie wypełniają zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług definicji towaru. A zatem sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową Zakładowi Energetycznemu nie stanowi dostawy towaru. Na podstawie cytowanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega także odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Gmina traktuje sprzedaż przyłącza jako odsprzedaż części usługi budowlanej, która to usługa budowlana pierwotnie jest realizowana w ramach inwestycji gminnej, ale docelowym jej odbiorcą jest Zakład Energetyczny w zakresie wybudowania przyłącza. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług podatku od towarów i usług ( art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o VAT), obowiązek podatkowy od sprzedaży usługi budowlanej powstanie w terminie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina prawidłowo określa moment powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą usługi budowlanej - wybudowanego przez Gminę przyłączą elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową w ramach realizowanej inwestycji gminnej w zakresie podatku od towarów i usług zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o VAT, tj. otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie wybudowanego przez Gminę przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową do Zakładu Energetycznego następuje w formie umowy cywilnoprawnej - umowy sprzedaży między Gminą, a Zakładem Energetycznym. Sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową do Zakładu Energetycznego jest opodatkowana stawką podstawową VAT 23%, Gmina jako czynny podatnik VAT wystawia fakturę VAT, która dokumentuje sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją. W ramach realizowanej inwestycji gminnej wykonawca wyłoniony w drodze przetargu świadczy kompleksową usługę budowlaną na rzecz Gminy (min. wzniesienie i wykończenie budynku oraz wybudowanie przyłącza). W ramach tej usługi budowlanej wykonawca buduje na rzecz Gminy przyłącze elektroenergetyczne, które to przyłącze następnie Gmina sprzedaje do Zakładu Energetycznego wraz z dokumentacją projektową. Zgodnie z zawieraną przez Gminę z Zakładem Energetycznym umowa sprzedaży przyłącza wraz z dokumentacją projektową wydanie przedmiotu umowy, tj. przyłącza następuje w dniu odbioru końcowego robót. Wydanie dokumentacji następuję w oparciu o umowę o przyłączenie. Jednak to umowa cywilnoprawna - umowa sprzedaży dokumentuje faktyczne przeniesienie własności praw do przyłącza i dokumentacji projektowej, dopiero w umowie sprzedaży zawarta jest cena sprzedaży przyłącza wraz z dokumentacją projektową, termin płatności faktury VAT, inne postanowienia dot. przeniesienia własności, a także postanowienia dotyczące gwarancji, rękojmi. Umowa cywilnoprawna sporządzona jest przez Zakład Energetyczny zgodnie z obowiązującym w Zakładzie Energetycznym wzorem umowy, przepisami kodeksu cywilnego i ceną sprzedaży - taryfikatorem obowiązującym w Zakładzie Energetycznym. Przyłącze elektroenergetyczne wraz z dokumentacją projektową po wybudowaniu przez Gminę (wykonawcę wyłonionym w drodze przetargu na zlecenie Gminy) nie stanowi kompletnego obiektu, ale jest jedynie "odcinkiem" lub "elementem sieci". W związku z powyższym należy uznać, iż przyłącza elektroenergetyczne nie wypełniają kryterium towaru w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową do Zakładu Energetycznego jest warunkiem niezbędnym dla uzyskania dostępu do energii elektrycznej i korzystania z usług Zakładu Energetycznego przez Gminę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie § 2 pkt 8 Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 20 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączania podmiotów do sieci elektroenergetycznych, ruchu i eksploatacji tych sieci (Dz. U. z 2005 r. Nr 2, poz. 6 z późn. zm.) przez przyłącze należy rozumieć odcinek lub element sieci służący do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci odbiorcy o wymaganej przez niego mocy przyłączeniowej z siecią przedsiębiorstwa energetycznego świadczącego na rzecz tego odbiorcy usługę polegającą na przesyłaniu energii elektrycznej. Przyłącze do sieci nie stanowi obiektów kompletnych i tym samym nie wypełniają zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług definicji towaru. A zatem sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową Zakładowi Energetycznemu nie stanowi dostawy towaru. Na podstawie cytowanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega także odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Gmina traktuje sprzedaż przyłącza jako odsprzedaż części usługi budowlanej, która to usługa budowlana pierwotnie jest realizowana w ramach inwestycji gminnej, ale docelowym jej odbiorcą jest Zakład Energetyczny w zakresie wybudowania przyłącza. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług podatku od towarów i usług ( art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o VAT) obowiązek podatkowy od sprzedaży usługi budowlanej powstanie w terminie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych. Faktyczną datą przeniesienia własności przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową jest data sprzedaży - data podpisania umowy cywilnoprawnej. Obowiązek podatkowy powstanie zatem w terminie otrzymania całości lub części zapłaty przez Gminę od Zakładu Energetycznego nie później jednak niż 30 dnia licząc od daty sprzedaży przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z podstawową zasadą określoną w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), wynika, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Stosownie natomiast do art. 155 § 2 k.c., jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy przypadku, gdy przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy przyszłe (art. 155 § 2 k.c.).

Przepis art. 155 § 2 Kodeksu cywilnego, statuuje zasadą, że do przeniesienia własności rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku (in genere) potrzebne jest obok odpowiedniej umowy także przeniesienie posiadania rzeczy. Przeniesienie posiadania może w tym wypadku nastąpić w którykolwiek ze sposobów przewidzianych w art. 348 do 351 Kodeksu cywilnego. Jeżeli kontrahenci przenieśli posiadanie sprzedanej rzeczy w jeden z tych sposobów, a zarazem kupujący uzyskał możność faktycznego z niej korzystania, nastąpiło wydanie rzeczy. Korelatem obowiązku wydania rzeczy przez sprzedawcę jest jej odbiór przez kupującego, który może polegać bądź na objęciu rzeczy w bezpośrednie władztwo, bądź tylko na obejrzeniu i zbadaniu rzeczy przy jednoczesnym wyrażeniu zgody na pozostawienie jej we władanie sprzedawcy w oparciu o ustalony przez strony czynności stosunek prawny."

Dla oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego należy odwołać się do uregulowań zawartych w przepisach prawa energetycznego, bowiem przyłącze do sieci elektroenergetycznej jest specyficznym towarem.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. z 2006 r. Dz. U. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równoprawnego traktowania, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne odmówi zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, jest obowiązane niezwłocznie pisemnie powiadomić o odmowie jej zawarcia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i zainteresowany podmiot, podając przyczyny odmowy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki funkcjonowania systemu gazowego, biorąc pod uwagę: bezpieczeństwo i niezawodne funkcjonowanie tego systemu, równoprawne traktowanie użytkowników systemu gazowego, wymagania w zakresie ochrony środowiska oraz budowy i eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci określone w odrębnych przepisach.

Zgodnie z § 2 pkt 15 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz. U. Nr 93, poz. 623 z późn. zm.), przez przyłącze rozumie się odcinek lub element sieci służący do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci podmiotu, o wymaganej przez niego mocy przyłączeniowej, z pozostałą częścią sieci przedsiębiorstwa energetycznego świadczącego na rzecz podmiotu przyłączanego usługę przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej.

Przyłączenie podmiotu do sieci następuje na podstawie umowy o przyłączenie do sieci, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, i po spełnieniu warunków przyłączenia do sieci, zwanych dalej "warunkami przyłączenia" (§ 4 rozporządzenia).

W myśl definicji zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Mając na uwadze powyższe uregulowania należy wskazać, iż sprzedaż przyłącza przez Gminę na rzecz Zakładu Energetycznego stanowi dostawę towaru, a nie jak twierdzi Wnioskodawca świadczenie usług.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym należy zwrócić uwagę w szczególności na przepis art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym uznać należy, iż pojęcie świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem.

Uwzględniając treść powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki stwierdzić należy, iż sprzedaż przyłącza stanowi dostawę towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Taki charakter czynności wynika zarówno z definicji towaru zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług, jak również potwierdza to fakt podnoszony przez Wnioskodawcę, iż faktura dokumentuje "sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją".

Natomiast odnośnie momentu powstania obowiązku podatkowego należy wskazać, iż zgodnie z podstawową zasadą określoną w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W niniejsze sprawie zastosowanie będzie miał przepis art. 19 ust. 4 ustawy. Zgodnie z tą normą prawną jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Zatem ten przepis ustanawia jako zasadę, że moment wystawienia faktury jest momentem powstania obowiązku podatkowego. Odstępstwo zachodzi wówczas, gdy wydanie towaru następuje wcześniej niż wystawienie faktury.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, dostawa towarów jest to przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zatem unormowania ustawy o podatku od towarów i usług, abstrahują od regulacji cywilnoprawnych, nawiązując do walorów ekonomicznych obrotu. Dlatego też wydanie towaru w rozumieniu art. 19 ust. 4 ustawy, jest to przeniesienie władztwa nad rzeczą w znaczeniu możliwości dysponowania, władania rzeczą. W niniejszej sprawie przedmiotem czynności będzie specyficzny towar, a mianowicie przyłącze elektroenergetyczne wraz z dokumentacją. Mając na uwadze okoliczności wskazane przez Wnioskodawcę, a mianowicie, iż to umowa cywilnoprawna - umowa sprzedaży dokumentuje faktyczne przeniesienie własności praw do przyłącza i dokumentacji projektowej, dopiero w umowie sprzedaży zawarta jest cena sprzedaży przyłącza wraz z dokumentacją projektową, termin płatności faktury VAT, inne postanowienia dotyczące przeniesienia własności, a także postanowienia dotyczące gwarancji, rękojmi, to należy uznać, iż przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel nastąpi z chwilą podpisania tej umowy. Natomiast w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego zastosowanie powinna mieć ogólna zasada wynikająca z przepisu art. 19 ust. 4 ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach realizacji inwestycji wynikających z zadań własnych Gminy, często budowane są przez wykonawców wyłonionych w drodze przetargu przyłącza elektroenergetyczne do zaopatrywania wznoszonych budynków w energię elektryczną. Po wybudowaniu przyłącza, Gmina przekazuje Zakładowi Energetycznemu zgodnie z warunkami umowy o przyłączenie, wybudowane przyłącze elektroenergetyczne. Przekazanie do Zakładu Energetycznego wybudowanego przez Gminę przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową następuje w formie umowy cywilnoprawnej - umowy sprzedaży między Gminą, a Zakładem Energetycznym. Sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego do Zakładu Energetycznego jest opodatkowana stawką podstawową VAT 23%. Gmina wystawia fakturę VAT, która dokumentuje sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją. Zgodnie z zawieraną przez Gminę z Zakładem Energetycznym umową sprzedaży przyłącza wraz z dokumentacją projektową wydanie przedmiotu umowy, tj. przyłącza następuje w dniu odbioru końcowego robót. Wydanie dokumentacji następuje w oparciu o umowę o przyłączenie. Jednak to umowa cywilnoprawna - umowa sprzedaży dokumentuje faktyczne przeniesienie własności praw do przyłącza i dokumentacji projektowej, dopiero w umowie sprzedaży zawarta jest cena sprzedaży przyłącza wraz z dokumentacją projektową, termin płatności faktury VAT, inne postanowienia dotyczące przeniesienia własności, a także postanowienia dotyczące gwarancji, rękojmi. Umowa cywilnoprawna sporządzona jest przez Zakład Energetyczny zgodnie z obowiązującym w Zakładzie Energetycznym wzorem umowy i ceną sprzedaży - taryfikatorem obowiązującym w Zakładzie Energetycznym. Przyłącze elektroenergetyczne wraz z dokumentacją projektową po wybudowaniu przez Gminę (wykonawcę wyłonionym w drodze przetargu na zlecenie Gminy) nie stanowi kompletnego obiektu, ale jest jedynie "odcinkiem" lub "elementem sieci".

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przyłącze elektroenergetyczne jest "odcinkiem" lub "elementem" sieci. Jak wskazano wyżej, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z przepisu art. 2 pkt 6 ustawy wynika, że przez towary rozumie się nie tylko rzeczy, ale również ich części oraz wszelkie postacie energii. Tak więc by mówić o dostawie towaru wystarczy, by przedmiotem dostawy była "część" rzeczy, w stosunku do której nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). W niniejszej sprawie Wnioskodawca dokonuje sprzedaży (przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel) na rzecz Zakładu Energetycznego wybudowanego przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją. Powyższy przedmiot transakcji, tj. sprzedaż przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją, a nie sprzedaż usługi budowlanej, potwierdza zarówno wystawiana przez Wnioskodawcę faktura VAT dokumentująca przedmiotową dostawę, jak również umowa cywilnoprawna zawarta z Zakładem energetycznym, na podstawie której dochodzi do przeniesienia prawa własności. Tym samym brak podstaw, by w niniejszej sprawie uznać, że przedmiotem dostawy jest część usługi budowlanej. Zatem w związku z powyższym, obowiązek podatkowy w przypadku dostawy towaru, powstaje z chwilą wydania towaru (art. 19 ust. 1 ustawy). Jeśli dostawa towaru lub wykonanie usługi, stosownie do ww. art. 19 ust. 4 ustawy, winna być udokumentowana fakturą, co ma miejsce w przedmiotowym przypadku, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Tym samym brak podstaw, by uznać, że obowiązek podatkowy z tytułu dostawy przyłącza elektroenergetycznego powstaje stosownie do art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, tj. w terminie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych.

Reasumując, Wnioskodawca nieprawidłowo będzie określać moment powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą wybudowanego przyłącza elektroenergetycznego wraz z dokumentacją projektową w ramach realizowanej inwestycji gminnej, na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, ponieważ przedmiotowa sprzedaż nie stanowi sprzedaży usługi budowlanej, lecz sprzedaż towaru. Tym samym obowiązek podatkowy z tytułu ww. dostawy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto należy wskazać, iż postanowienia umów cywilnoprawnych nie mogą wskazywać innych uregulowań niż wynikające z przepisów podatkowych.

Należy zaznaczyć, że rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 20 grudnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączania podmiotów do sieci elektroenergetycznych, ruchu i eksploatacji tych sieci (Dz. U. z 2005 r. Nr 2, poz. 6 z późn. zm.), na które powołuje się wnioskodawca we wniosku, zostało uchylone z dniem 13 czerwca 2007 r. przez § 47 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, (Dz. U. Nr 93, poz. 623 z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.