IPTPP1/443-983/11-2/AK - Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn. "...".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się z podatku z tytułu zarejestrowanych umów cywilno - prawnych tj. umów użytkowania wieczystego oraz umów o najem lokali komunalnych.

Gmina otrzymała dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi 6 - Wzmocnienie Ośrodków Miejskich i Rewitalizacja Małych Miast, Działanie 6.2 - Rewitalizacja Małych Miast, Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 na realizację projektu pn. "..".

Zgodnie z umową nr o dofinansowanie projektu beneficjent, dla którego VAT jest wydatkiem kwalifikowalnym zobowiązany jest przedkładać do instytucji zarządzającej RPO na lata 2007-2013 informację o braku możliwości odliczenia podatku VAT.

Termin realizacji projektu od 14 listopada 2008 r. do 31 sierpnia 2011 r. Przedmiotem projektu jest rewitalizacja terenów dymarkowskich poprzez budowę Centrum Kulturowo - Archeologicznego w skład którego wchodzą m.in. obiekty: Amfiteatr, Dom Kowala, Szałas Hutników, Chaty Rzemieślnicze, Sztolnia oraz kładka piesza nad strumieniem w formie drewnianego mostka wraz z odtworzeniem drogi dojazdowej w wąwozie. Charakterystyczną cechą przedsięwzięcia jest wzajemne przenikanie się dwóch kultur, barbarzyńskiej i rzymskiej. Ilustrację pogranicza kultur będą stanowiły budowle z czasów Imperium Rzymskiego z pierwszych wieków naszej ery, a nawet celtyckie i rodzime. Rekonstrukcja osady dymarsko - rzemieślniczej pozwala na pokazanie w formie skrótu pełnego cyklu produkcyjnego związanego z wytopem żelaza oraz z życiem pradziejowych społeczności zamieszkującej zbocza.

Projekt należy do inwestycji sektora samorządowego. Projekt wpłynie na wzrost atrakcyjności inwestycyjnej, podniesie standard życia i pracy na wsi, a także zaspokojenie potrzeb społeczności, zwiększenie liczby osób odwiedzających region i nie będzie generował żadnego przychodu. Biorąc powyższe pod uwagę uznaje się inwestycję za efektywną pod względem społecznym.

Powstałe w wyniku realizacji projektu produkty i osiągnięte rezultaty pozostaną na poziomie lokalnym i zachowają trwałość po zakończeniu okresu inwestycyjnego. Gmina jako beneficjent posiada pełną zdolność organizacyjną i finansową do zrealizowania i utrzymania trwałości projektu w okresie 5 lat od daty finansowego zakończenia projektu, a perspektywa dalszego utrzymania przedmiotu inwestycji należeć będzie w dalszym ciągu do Urzędu Gminy.

Wnioskodawca zakłada, iż obiekty będą udostępnione w celach kulturalnych i turystycznych nieodpłatnie. Przewiduje się jedynie, że obiekt będzie nieodpłatnie użyczany samodzielnej jednostce kultury Gminnemu Ośrodkowi Kultury (samorządowej osobie prawnej) w ramach zadań własnych Gminy w zakresie rozpowszechniania kultury, rozwoju turystyki oraz wypoczynku mieszkańców.

Projekt, którego przedmiotem jest rekonstrukcja osady dymarsko - rzemieślniczej nie powstaje w celach komercyjnych. Żadne towary, ani usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie są i nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Realizacja projektu nie wpłynie na wzrost dochodów w Gminie.

Koszty ponoszonego podatku VAT Gmina wpisała w koszty kwalifikowalne projektu z powodu braku możliwości jego odliczenia.

Gmina realizuje projekt w ramach zadań własnych gminy. Zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją ww. inwestycji nie są wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zrealizowana inwestycja nie jest przeznaczona na cele gospodarcze ani też komercyjne. Inwestycja ta została zrealizowana celem zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina jako beneficjent w odniesieniu do realizowanego projektu pn. "..." ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części lub ubieganie się o zwrot różnicy podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji brak jest związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną, nie zachodzą zatem przesłanki wymienione w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stąd podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142,poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty w szczególności obejmujące sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Zaznaczyć należy, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy są uczestnikami sektora finansów publicznych objętych zwolnieniem z opodatkowania o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w myśl którego zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilno - prawnych. Uregulowanie to zostało powtórzone w tym samym brzemieniu w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi, art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. "..." ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi 6 - Wzmocnienie Ośrodków Miejskich i Rewitalizacja Małych Miast, Działanie 6.2 - Rewitalizacja Małych Miast, Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Przedmiotem projektu jest rewitalizacja terenów dymarkowskich poprzez budowę Centrum Kulturowo - Archeologicznego w skład którego wchodzą m.in. obiekty: Amfiteatr, Dom Kowala, Szałas Hutników, Chaty Rzemieślnicze, Sztolnia oraz kładka piesza nad strumieniem w formie drewnianego mostka wraz z odtworzeniem drogi dojazdowej w wąwozie. Charakterystyczną cechą przedsięwzięcia jest wzajemne przenikanie się dwóch kultur, barbarzyńskiej i rzymskiej. Ilustrację pogranicza kultur będą stanowiły budowle z czasów Imperium Rzymskiego z pierwszych wieków naszej ery, a nawet celtyckie i rodzime. Rekonstrukcja osady dymarsko - rzemieślniczej pozwala na pokazanie w formie skrótu pełnego cyklu produkcyjnego związanego z wytopem żelaza oraz z życiem pradziejowych społeczności zamieszkującej zbocza. Projekt należy do inwestycji sektora samorządowego. Projekt wpłynie na wzrost atrakcyjności inwestycyjnej, podniesie standard życia i pracy na wsi, a także zaspokojenie potrzeb społeczności, zwiększenie liczby osób odwiedzających region i nie będzie generował żadnego przychodu. Biorąc powyższe pod uwagę uznaje się inwestycję za efektywną pod względem społecznym. Powstałe w wyniku realizacji projektu produkty i osiągnięte rezultaty pozostaną na poziomie lokalnym i zachowają trwałość po zakończeniu okresu inwestycyjnego. Wnioskodawca zakłada, iż obiekty będą udostępnione w celach kulturalnych i turystycznych nieodpłatnie. Przewiduje się jedynie, że obiekt będzie nieodpłatnie użyczany samodzielnej jednostce kultury Gminnemu Ośrodkowi Kultury (samorządowej osobie prawnej) w ramach zadań własnych gminy w zakresie rozpowszechniania kultury, rozwoju turystyki oraz wypoczynku mieszkańców. Ww. projekt nie powstaje w celach komercyjnych. Żadne towary, ani usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie są i nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizuje projekt w ramach zadań własnych gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją ww. inwestycji nie są wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zrealizowana inwestycja nie jest przeznaczona na cele gospodarcze ani też komercyjne. Inwestycja ta została zrealizowana celem zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę użyczenia używający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przekazanie ww. inwestycji do nieodpłatnego używania nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż przekazanie jednostce samorządowej do nieodpłatnego użyczenia odbędzie się w związku z wykonywaniem przez Gminę we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych, zwolnionych od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany zaistniały stan faktyczny wskazać należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Powyższe wynika z faktu, że nie został spełniony podstawowy warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Tym samym nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowego projektu Zainteresowany nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, zatem nie będzie miał możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn. "....", gdyż nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, a w szczególności wykorzystywania przez Gminę powstałego w wyniku realizacji projektu mienia do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania z bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Należy nadmienić, iż powołane przez Wnioskodawcę we wniosku rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) oraz z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) utraciły moc obowiązującą. Od dnia 6 kwietnia 2011 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10,25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski