IPTPP1/443-945/11-2/IG - Przekazanie produktów spożywczych zużytych przy okazji narad, spotkań wewnętrznych, szkoleń, spotkań i przyjmowania gości, kontrahentów, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 9 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania przekazania produktów spożywczych zużytych przy okazji narad, spotkań wewnętrznych, szkoleń, spotkań i przyjmowania gości, kontrahentów, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej - jest nieprawidłowe,

* prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem tych produktów - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania produktów spożywczych zużytych przy okazji narad, spotkań wewnętrznych, szkoleń, spotkań i przyjmowania gości, kontrahentów, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem tych produktów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o prowadzi działalność opodatkowaną. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym przedmiotem działalności spółki jest sprzedaż energii cieplnej i elektrycznej.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu kawy, herbaty, cukru, śmietanki do kawy, słodyczy, wody mineralnej, słodzonych napojów.

Zakup tychże artykułów spożywczych dokonywany jest w celu przekazania:

Spółka na podstawie otrzymanej faktury nie jest w stanie określić dokładnej ilości produktów zużywanych na poszczególne cele, gdyż uzależnione jest to od indywidualnych okoliczności.

Wszystkie opisywane przekazania artykułów spożywczych dokonywane są w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi (a nie np. zwolnionymi lub tzw. działalnością mieszaną).

Do tej pory zakup wszystkich artykułów spożywczych Spółka klasyfikowała jako koszty reprezentacji, odliczała podatek naliczony, jednocześnie wystawiała fakturę wewnętrzną dokumentującą przekazanie ww. artykułów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje jednak co należy rozumieć pod pojęciem wykorzystania towarów i usług do czynności opodatkowanych.

Powszechnie przyjmuje się, iż związek towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi istnieje nie tylko w przypadku wydatków, które można wprost powiązać ze sprzedażą, ale również w przypadku ponoszonych przez przedsiębiorcę kosztów pośrednich.

Pośredni związek z działalnością opodatkowaną zachodzi wówczas, gdy nabywane towary lub usługi są związane z całokształtem działalności podatnika, w związku z tym pośrednio mają wpływ na jego działalność (wykonywanie czynności opodatkowanych).

Do towarów takich niewątpliwie zaliczyć należy towary, które udostępniane są kontrahentom w siedzibie firmy, podczas ich wizyty, spotkania służbowego, gdyż są to przejawy normalnej praktyki, wpływające na dobry wizerunek firmy.

Podobne twierdzenie możliwe jest w przypadku artykułów spożywczych udostępnianych pracownikom w czasie narad, spotkań wewnętrznych szkoleń jak również w trakcie posiedzeń zarządu i rady nadzorczej. W takim przypadku zasadnym jest twierdzenie, iż pomiędzy udostępnianymi produktami spożywczymi, a czynnościami opodatkowanymi zachodzi związek pośredni pozwalający podatnikowi na odliczenie podatku VAT naliczonego przy zakupie takich towarów.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż przysługuje jej prawo do odliczenia VAT naliczonego w pełnej kwocie w związku z zakupem napojów słodyczy przekazywanych nieodpłatnie:

W sytuacjach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne czynności podlegają opodatkowaniu.

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, ustawodawca zaliczył przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Spółka stoi na stanowisku, iż omawiane zużycie produktów spożywczych nie powinno być rozpatrywane jako nieodpłatne przekazanie towarów. W przypadku udostępnienia na rzecz pracowników/kontrahentów artykułów spożywczych typu: kawa, ciastka, napoje, w związku z wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych (np. na potrzeby narad pracowniczych, spotkań z kontrahentami, posiedzeń rady nadzorczej) nie mamy do czynienia z nieodpłatnym wydaniem towarów. W tym przypadku następuje zużycie towarów będących własnością podatnika, które można określić jak "użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika".

Tego typu "użycie towarów" traktowane jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jako świadczenie usług. Wynika to z treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Nieodpłatne użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podlega zatem opodatkowaniu jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

* towary używane są do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Bez wątpienia wykorzystanie produktów spożywczych przez pracowników w czasie pracy, zarządu i członków rady nadzorczej podczas posiedzeń rady jak również podczas spotkań z kontrahentami stanowi zużycie ich do celów działalności gospodarczej. Zatem z uwagi na niespełnienie pierwszego z powyższych warunków, Spółka nie ma obowiązku opodatkowania podatkiem VAT zużycia produktów przez pracowników, członków zarządu i rady nadzorczej oraz podczas spotkań z kontrahentami.

Podkreślenia wymaga również kwestia, iż w ww. przypadku nie dochodzi do indywidualnego zużycia towarów na potrzeby osobiste osób wymienionych w art. 8 ust. 2, lecz w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania przekazania produktów spożywczych zużytych przy okazji narad, spotkań wewnętrznych, szkoleń, spotkań i przyjmowania gości, kontrahentów, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej -,

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem tych produktów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Za Słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym wyżej powołaną ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Podkreślić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Ponadto, z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Spółka dokonuje zakupu kawy, herbaty, cukru, śmietanki do kawy, słodyczy, wody mineralnej, słodzonych napojów w celu przekazania:

Spółka na podstawie otrzymanej faktury nie jest w stanie określić dokładnej ilości produktów zużywanych na poszczególne cele, gdyż uzależnione jest to od indywidualnych okoliczności.

Wszystkie opisywane przekazania artykułów spożywczych dokonywane są w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi (a nie np. zwolnionymi lub tzw. działalnością mieszaną).

Jak wynika z przedstawionych wyżej regulacji prawnych, nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem w świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych (tj. napoje, słodycze, itp.) pracownikom w ramach narad, spotkań wewnętrznych, oraz posiedzeń zarządu, rady nadzorczej, i sekretariatu w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż niewątpliwie dotyczy zużycia na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż nieodpłatne zużycie artykułów spożywczych będących przedmiotem wniosku, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i związane jest wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze całokształt sprawy oraz zakwalifikowanie przez Wnioskodawcę przedmiotowego przekazania artykułów spożywczych jako świadczenie usług, stanowisko Zainteresowanego w zakresie opodatkowania przekazania produktów spożywczych zużytych przy okazji narad, spotkań wewnętrznych, szkoleń, spotkań i przyjmowania gości, kontrahentów, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. produktów należy zauważyć, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zatem, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wobec powyższego, przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Jak wynika z wniosku, wszystkie opisywane w stanie faktycznym przekazania oraz zużycia towarów dokonywane są w związku z realizowanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi (a nie np. zwolnionymi lub tzw. działalnością mieszaną).

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż nabywane przez Wnioskodawcę artykuły spożywcze, które przeznaczone są do zużycia: do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki, w związku z organizowaniem narad, spotkań wewnętrznych, w których biorą udział pracownicy Spółki. W trakcie tych spotkań omawiane są założenia, cele oraz inne istotne sprawy z punktu widzenia bieżącej i przyszłej działalności Spółki, na posiedzenia zarządu i rady nadzorczej jako zwyczajowy poczęstunek serwowany podczas posiedzeń, mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nabywane przez Zainteresowanego towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu.

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem produktów spożywczych przeznaczonych na drobny poczęstunek dla kontrahentów oraz zużywanych podczas organizowanych spotkań pracowniczych, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przez Wnioskodawcę ww. produktów należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.