IPTPP1/443-934/11-4/RG - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług wniesienia przez powiat aportu w postaci lokalu użytkowego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 stycznia 2012 r. (data wpływu 3 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania aportem nieruchomości stanowiącej samodzielny lokal użytkowy wraz z udziałem w gruncie, na którym budynek jest posadowiony - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania aportem nieruchomości stanowiącej samodzielny lokal użytkowy wraz z udziałem w gruncie, na którym budynek jest posadowiony.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 stycznia 2012 r. (data wpływu 3 lutego 2012 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat zamierza wnieść aportem do Y Spółka z o.o. lokal usługowy mieszczący się na parterze budynku wraz z udziałem 456/10000 części w gruncie, na którym budynek jest posadowiony. Lokal ten stanowi samodzielny lokal usługowy w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Całą nieruchomość - działkę i posadowiony na niej budynek Powiat otrzymał na własność od Wojewody na podstawie decyzji.

Przekazanie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło na wniosek Zarządu Powiatu na podstawie art. 64 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.). Po otrzymaniu przez Powiat prawa własności nieruchomości zabudowanej, decyzją z dnia 28 lutego 2001 r. nieruchomość ta była w dalszym ciągu w użytkowaniu Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej a to na podstawie umowy użytkowania zawarte z Powiatem z dnia 2 lipca 2001 r. Po likwidacji SP ZOZ-u, Powiat zawarł ze spółką umowę użytkowania z dnia 6 kwietnia 2009 r. na mocy której zobowiązał się do ustanowienia nieodpłatnego ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem z wyłączeniem pomieszczeń, które nie są wykorzystywane przez Spółkę na prowadzenie działalności medycznej. Lokal, który ma być wniesiony aportem do spółki nie był użytkowany przez spółkę na podstawie ww. umowy użytkowania. Samodzielny lokal, który ma być przedmiotem aportu, był wynajmowany przez Powiat od dnia 1 września 2010 r. na podstawie o najem lokalu użytkowego z dnia 23 grudnia 2010 r. W okresie od dnia nabycia do dnia dzisiejszego Powiat nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynku w stosunku do których miał prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Powiat nabył całą nieruchomość (działkę i posadowiony na niej budynek, w którym mieści się lokal mający być przedmiotem aportu) na podstawie decyzji z dnia 28 lutego 2001 r.

Ww. nieruchomość została w 2002 r. przekazana przez Powiat (organ założycielski) Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Opieki Zdrowotnej na podstawie umowy użytkowania z prawem najmu na rzecz innych osób. SP ZOZ wynajął lokal, który ma być przedmiotem aportu dnia 28 października 2002 r.

W związku z powyższym Powiat jest w stanie jednoznacznie stwierdzić, iż lokal będący przedmiotem aportu był zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług przez okres dłuższy niż 2 lata. Powiat nie posiada wiedzy, czy było to pierwsze zasiedlenie przedmiotowego lokalu, jednak z powyższego wynika, że pierwsze zasiedlenie miało miejsce nie później niż w dniu 28 października 2002 r., zatem między dostawą lokalu a zasiedleniem, o którym wiedzę posiada powiat, upłynęło co najmniej 9 lat i 3 miesiące.

Budynek został wybudowany w latach 70-tych minionego wieku i Powiat nie posiada informacji czy na przedmiotowy budynek ponoszono wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej. Powiat nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowego lokalu, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym przekraczające 30% wartości początkowej. Powiatowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do lokalu, który zamierza wnieść aportem do spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Powiat musi odprowadzać podatek VAT od czynności związanej z przekazaniem nieruchomości stanowiącej samodzielny lokal użytkowy wraz z udziałem 456/10000 części w gruncie na której budynek jest posadowiony aportem do Sp. z o.o....

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie do Spółka z o.o. aportu nieruchomości stanowiącej samodzielny lokal usługowy, mieszczący się na parterze budynku wraz z odpowiadającą mu częścią działki, na której posadowiony jest budynek podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powiatowi nie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynku, ponieważ przedmiotowa nieruchomość została przez Powiat nabyta na podstawie art. 64 ustawy z dnia 13 października 1998 r.- Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną.

Powiat nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku w całym okresie użytkowania, w stosunku do których miał prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt. 6 ustawy).

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Według art. 2 pkt 22 ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć w tym miejscu należy, że zgodnie z przepisem § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), które obowiązywało do 30 listopada 2008 r., wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego - w zamian za otrzymywane akcje i udziały - były zwolnione od podatku VAT.

W dniu 1 grudnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Obowiązujące od tego dnia przepisy, co do zasady nie przewidują zwolnienia od podatku VAT aportów wnoszonych do spółek prawa handlowego i cywilnego, w związku z powyższym czynność ta jest opodatkowana podatkiem VAT. Zatem obecnie, wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

Wobec powyższego wniesienie mienia w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 k.c.).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powołany wyżej przepis jednoznacznie wskazuje, iż zwolnieniem od podatku nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż planowane wniesienie aportem nieruchomość stanowiącą samodzielny lokal użytkowy wraz z udziałem w gruncie, na którym budynek jest posadowiony będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Powiat będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Jak już wyżej wskazano, obecnie obowiązujące przepisy co do zasady nie przewidują zwolnienia od podatku od towarów i usług aportów wnoszonych do spółek prawa handlowego i cywilnego, w związku z powyższym czynność ta jest opodatkowana. Jednakże sposób jej opodatkowania (właściwa stawka podatku VAT, zwolnienie lub wyłączenie) zależy od tego co jest przedmiotem aportu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Powiat jako czynny podatnik podatku od towarów i usług zamierza wnieść aportem samodzielny lokal usługowy znajdujący się wraz z udziałem w gruncie, na którym budynek jest posadowiony. Całą nieruchomość - działkę i posadowiony na niej budynek Powiat otrzymał na własność od Wojewody na podstawie decyzji z dnia 28 lutego 2001 r.

Ww. nieruchomość została w 2002 r. przekazana przez Powiat (organ założycielski) Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Opieki Zdrowotnej na podstawie umowy użytkowania z prawem najmu na rzecz innych osób. SP ZOZ wynajął lokal, który ma być przedmiotem aportu dnia 28 października 2002 r.

Po likwidacji SP ZOZ-u Powiat zawarł ze spółką umowę użytkowania, na mocy której zobowiązał się do ustanowienia nieodpłatnego organizowanego prawa rzeczowego na nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem z wyłączeniem pomieszczeń, które nie są wykorzystywane przez Spółkę na prowadzenie działalności medycznej. Lokal, który ma być wniesiony aportem do spółki nie był użytkowany przez spółkę na podstawie ww. umowy użytkowania. Samodzielny lokal, był wynajmowany przez Powiat od dnia 1 września 2010 r. na podstawie umowy z dnia 23 grudnia 2010 r. o najem lokalu użytkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie przedmiotowego lokalu miało to miejsce nie później niż w dniu 28 października 2002 r., zatem między dostawą lokalu a zasiedleniem, o którym wiedzę posiada powiat, upłynęło co najmniej 9 lat i 3 miesiące. Wnioskodawca od dnia nabycia nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynku oraz przedmiotowego lokalu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym przekraczające 30% wartości początkowej. Powiatowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do lokalu, który zamierza wnieść aportem Spółki.

W celu ustalenia, czy dostawa przedmiotowych budynków i budowli wraz z gruntem będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania należy odwołać się do niżej przedstawionych regulacji.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) - stosownie do art. 43 ust. 7a - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy dostawie budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu warunkującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie należy zwrócić uwagę na fakt, iż - jak wskazał Wnioskodawca - pierwsze zasiedlenie miało miejsce nie później niż w dniu 28 października 2002 r., jak również pomiędzy dostawą lokalu a zasiedleniem upłynęło co najmniej 9 lat i 3 miesiące, a więc okres dłuższy niż dwa lata. Zatem, w przypadku przedmiotowej dostawy nie będzie miał zastosowania żaden z wyjątków wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z tym, dokonany przez Wnioskodawcę aport lokalu użytkowego wraz z częścią gruntu będzie podlegał zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Zainteresowanego, iż przedmiotowy aport podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 29 ust. 5 ustawy należy uznać za nieprawidłowe.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ma bowiem zastosowanie do dostawy budynków, nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 ustawy. Ponieważ planowana sprzedaż została już objęta zwolnieniem na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy nie będzie miał tutaj zastosowania.

Reasumując, należy stwierdzić, że aport samodzielnego lokalu użytkowego wraz z udziałem w gruncie, na którym budynek jest posadowiony będzie podlegał zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.