IPTPP1/443-895/13-4/RG - Możliwość zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług do podatnika prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług rachunkowo-księgowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2013 r. (data wpływu 2 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 11 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 11 lutego 2014 r.) o doprecyzowanie przedmiotu wniosku, opisu sprawy, przeformułowanie pytania, przestawienie własnego stanowiska w kontekście sformułowanego w uzupełnieniu wniosku pytania sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni prowadzi biuro rachunkowe i jest podatnikiem VAT od 1 lipca 2011 r. obroty są znacznie niższe niż 150.000 zł. Zainteresowana posiada certyfikat księgowy, natomiast nie ma uprawnień doradcy podatkowego, w związku z powyższym nie świadczy żadnych usług doradczych. Wnioskodawczyni chciałaby wybrać zwolnienie podmiotowe z VAT.

W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z Wnioskodawczyni świadczy wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej firm, w związku z powyższym wykonuje poniższe czynności:

* prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników, płatników podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia, itp., ewidencji/dowodów księgowo/podatkowo/płacowych, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT;

* sporządzanie i podpisywanie i składanie w imieniu i na rzecz podatników, płatników zeznań i deklaracji podatkowych, deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

* reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi.

Wszystko to w ramach kompleksowej ciągłej obsługi księgowej w związku z zawartą umową na prowadzenie spraw księgowo-placowych, a nie w ramach odrębnych i jednorazowych zleceń. Zainteresowana nie udziela fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 1 lipca 2011 r. W okresie od 1 lipca 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. nie korzystała ze zwolnienia podmiotowego, tzn. z dniem 1 lipca 2011 r. zrezygnowała ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, natomiast od 1 stycznia 2014 r. wybrała zwolnienie podmiotowe. W okresie od 1 lipca 2011 r. do nadal nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W okresie od 1 lipca 2011 r. do nadal nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych przedmiotowo od podatku od towarów i usług

Obroty za 2013 r. wyniosły 38.011,57 zł. Zainteresowana posiada certyfikat księgowy, natomiast nie ma uprawnień doradcy podatkowego, w związku z powyższym nie świadczy żadnych usług doradczych. W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z świadczy wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej firm, w związku z powyższym wykonuje poniższe czynności: prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników, płatników podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia, itp. ewidencji/dowodów księgowo/podatkowo/płacowych, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT, sporządzanie i podpisywanie i składanie w imieniu i na rzecz podatników, płatników zeznań i deklaracji podatkowych, deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych; reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi. Wszystko to w ramach kompleksowej ciągłej obsługi księgowej w związku z zawartą umową na prowadzenie spraw księgowo-płacowych, a nie w ramach odrębnych i jednorazowych zleceń. Wnioskodawczyni nie udziela fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawczyni mogła wybrać zwolnienie podmiotowe z podatku VAT od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), miała ona prawo do wyboru zwolnienia podmiotowego z VAT z dniem 1 stycznia 2014 r., gdyż spełniła przesłanki:

* obroty za 2013 r. nie przekroczyły 150.000 zł,

* była czynnym podatnikiem VAT od 1 lipca 2011 r. czyli dłużej niż rok licząc od końca roku kalendarzowego.

* w okresie od 1 lipca 2011 r. do nadal nie wykonuje żadnych czynności zawartych w art. 113 ust. 13.

Doprecyzowując: mimo zgłoszonego PKD 69.20.Z (ogólne brak możliwości zawężenia) Zainteresowana nie wykonuje w tym czynności zawartych w art. 13 ust. 13 pkt 2b ustawy o VAT.

Zakres doradztwa jest szeroko rozumiany, w tym mieści się doradztwo podatkowe, które reguluje ustawa o doradztwie podatkowym i zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, aby zaliczyć określone czynności do doradztwa podatkowego muszą one mieścić się w zakresie czynności wymienionych w powyższym artykule i muszą wystąpić łącznie. Wnioskodawczyni w ramach biura rachunkowego, które prowadzi, nie wykonuje czynności zawartych w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym.

W odniesieniu do kolejnych punktów art. 2 ust. 1 czyli do pkt 2-3, ustawy o doradztwie podatkowym, to Wnioskodawczyni wykonuje te czynności jednak bez udzielania pomocy i doradztwa, w tym zakresie oraz wykonuje czynności zawarte w art. 2 ust. pkt 4, czyli czynności, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są doradztwem podatkowym. Ponadto Wnioskodawczyni nie ma uprawnień doradcy podatkowego, dlatego nie może z mocy ustawy wykonywać zawodowo czynności doradztwa podatkowego. Również nie świadczy innych szeroko rozumianych usług doradczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że - zgodnie ze wskazaniem zawartym w uzupełnieniu wniosku - dotyczy on zaistniałego stanu faktycznego. Również zakres pytania Wnioskodawczyni wskazuje, iż wniosek dotyczy prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług w roku 2014. Z uwagi na powyższe niniejszą interpretację wydano w oparciu o przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług obowiązujące od 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności - art. 113 ust. 4 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 11 podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Według art. 113 ust. 11a przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni, należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa - posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, należy stwierdzić, iż termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzić", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z przytoczonych definicji nie wynika, by działania Wnioskodawczyni miały charakter usług doradczych. W świetle podanego przez Wnioskodawczynię opisu sprawy, Wnioskodawczyni nie udziela fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych. Zainteresowana posiada certyfikat księgowy, natomiast nie ma uprawnień doradcy podatkowego, w związku z powyższym nie świadczy żadnych usług doradczych. W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z świadczy wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej firm, w związku z powyższym wykonuje poniższe czynności: prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników, płatników podatkowej książki przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, ewidencji środków trwałych, wyposażenia, itp. ewidencji/dowodów księgowo/podatkowo/płacowych, rejestrów zakupu i sprzedaży VAT, sporządzanie i podpisywanie i składanie w imieniu i na rzecz podatników, płatników zeznań i deklaracji podatkowych, deklaracji do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych; reprezentowanie podatników, płatników przed organami kontrolującymi. Wszystko to w ramach kompleksowej ciągłej obsługi księgowej w związku z zawartą umową na prowadzenie spraw księgowo-płacowych, a nie w ramach odrębnych i jednorazowych zleceń

Odnosząc przedstawiony opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że jeżeli świadczone przez Wnioskodawczynię usługi polegają na wykonywaniu przez Wnioskodawczynię czynności w ramach zawartych z klientami umów o prowadzenie ksiąg rachunkowych w ramach usług rachunkowo-księgowych - nie można uznać ich za świadczenie usług doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy i świadczenie tych usług nie wyklucza zastosowania dla Wnioskodawczyni zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni z dniem 1 lipca 2011 r. zrezygnowała ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, natomiast od 1 stycznia 2014 r. wybrała zwolnienie podmiotowe. W okresie od 1 lipca 2011 r. do nadal nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawczyni mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, gdyż upłynie rok, licząc od końca roku, w którym Wnioskodawczyni zrezygnowała ze zwolnienia od podatku, tym samym zostanie spełniony wymóg określony w art. 113 ust. 11 ustawy uprawniający do ponownego skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni od 1 stycznia 2014 r. mogła skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje i nie będzie wykonywała czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą, określonych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni tut. Organ uznał je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.