IPTPP1/443-773/13-4/MG - Prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług związanych z inwestycją rozbudowy istniejącej II niecki i budowy III niecki składowiska odpadów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-773/13-4/MG Prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług związanych z inwestycją rozbudowy istniejącej II niecki i budowy III niecki składowiska odpadów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług związanych z inwestycją rozbudowy istniejącej II niecki i budowy III niecki składowiska odpadów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług związanych z inwestycją rozbudowy istniejącej II niecki i budowy III niecki składowiska odpadów.

Pismem z dnia 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 grudnia 2013 r.) uzupełniono wniosek w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina posiada status podatnika VAT czynnego. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP i art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594) zwaną dalej u.s.g. W myśl art. 1 u.s.g mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową, ilekroć w ustawie jest mowa o gminie, należy przez to rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Zadania własne gminy określone są w art. 7 u.s.g. oraz uszczegółowione w przepisach szczególnych - konkretyzujących ich realizację. Zgodnie z art. 7 u.s.g. zaspokajanie potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Zadania te obejmują w szczególności sprawy:

1.

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;

2.

gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

3.

wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz;

* 3a) działalności w zakresie telekomunikacji;

4.

lokalnego transportu zbiorowego;

5.

ochrony zdrowia;

6.

pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych;

* 6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;

7.

gminnego budownictwa mieszkaniowego;

8.

edukacji publicznej;

9.

kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;

10.

kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

11.

targowisk i hal targowych;

12.

zieleni gminnej i zadrzewień;

13.

cmentarzy gminnych;

14.

porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego;

15.

utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;

16.

polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej;

17.

wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;

18.

promocji gminy;

19.

współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.);

20.

współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

Przypomnienia wymaga też fakt, iż gmina oprócz zadań własnych realizuje wiele zadań zleconych - co wynika z art. 162 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, iż "jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych".

Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są:

1.

rada gminy,

2.

wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W myśl art. 26 ust. 1 u.s.g. organem wykonawczym gminy jest wójt, zaś zgodnie z ust. 4 w miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Wójt wykonuje swoje zadania za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 u.s.g.). Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 595) zwanej dalej u.s.p. prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100.000 mieszkańców (...). Miastem takim jest więc Gmina. Zadania powiatu określone są w art. 4 u.s.p. Tak więc do zadań gminy będącej miastem na prawach powiatu oprócz zadań nałożonych przez u.s.g. dochodzą także zadania nałożone przez u.s.p. Zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. poz. 157 z późn. zm.) zwaną dalej u.f.p sektor finansów publicznych tworzą jednostki samorządu terytorialnego. W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy środkami publicznymi są dochody publiczne. Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 3 u.f.p dochodami publicznymi są wpływy ze sprzedaży wyrobów i usług świadczonych przez jednostki sektora finansów publicznych.

Realizując zadania wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 3 u.s.g. w latach 90-tych Gmina wybudowała składowisko odpadów komunalnych. Do dzisiaj ww. składowisko jest eksploatowane, składowane są tam odpady komunalne wytwarzane głównie w mieście, choć nie tylko. Składowisko to, którego właścicielem jest Gmina nie znajduje się na terenie miasta, gdyż tego typu inwestycja nie mogłaby funkcjonować i powstać z powodu braku odpowiedniego terenu na terenie 350 tysięcznego miasta, a więc na obszarze silnie zurbanizowanym. Obowiązujący cennik ww. usług wynika obecnie z Zarządzenia Prezydenta Miasta w sprawie ustalenia wysokości opłat za przyjmowanie odpadów na składowisko wydanego na podstawie art. 30 ust. 1 u.s.g. i Uchwały Rady Miasta w sprawie powierzenia Prezydentowi Miasta uprawnienia do ustalania wysokości opłat za przyjmowanie odpadów na składowisko wydanej na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g. w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236). Gmina w swoich ewidencjach i deklaracjach VAT-7 od wielu lat wykazuje obrót (obecnie wg stawki 8%, dawniej 7%) wynikający z faktur wystawianych dla przedsiębiorców, którzy dokonują wywozu i składowania odpadów na tymże składowisku. Gminę jako właściciela składowiska łączą z ww. firmami, na które wystawia faktury (typu np. Przedsiębiorstwo Oczyszczania) cywilnoprawne umowy na świadczenie tychże usług.

Gmina dysponuje opinią Głównego Urzędu Statystycznego Departament Metodologii, Standardów i Rejestrów, z której wynika, iż usługi składowania odpadów na składowisku mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.21 "usługi związane z obróbką i usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne" - zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług i wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę Gmina - z uwagi na cywilnoprawny charakter czynności - nie występuje w roli organu władzy publicznej wyłączonego z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 u.p.t.u. Przypomnieć w tym miejscu należy, iż Gmina jest organem władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 u.p.t.u. - co wynika z wyroków prawomocnych WSA oraz wydanej po ww. rozstrzygnięciach interpretacji indywidualnej Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej). Jednak powyższe rozstrzygnięcia nie obejmują i obejmować nie mogłyby czynności składowania odpadów na wysypisku.

Wyjaśnić też należy, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał dla Urzędu Miasta postanowienie z 2005 r. (a więc w czasach gdy to nie upoważnieni dyrektorzy izb skarbowych tylko naczelnicy urzędów skarbowych wydawali interpretacje przepisów prawa podatkowego) w którym uznał, iż ww. opłaty z tytułu składowania odpadów podlegają opodatkowaniu z uwagi właśnie na cywilnoprawny charakter czynności, zaś do ww. czynności nie stosuje się art. 15 ust. 6 u.p.t.u. Nadmienić należy, iż ww. postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego wydane zostało dla Urzędu Miasta, gdyż pod taką nazwą jako podatnik VAT była zarejestrowana ówcześnie Gmina. Gmina uzyskała później dwie interpretacje Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej), w których organ stanął na stanowisku, iż wyrejestrowanie jako podatnika VAT Urzędu Miasta i zarejestrowanie w jego miejsce Gminy miało charakter techniczny, występuje pełna tożsamość obu podmiotów i kontynuacja rozliczeń oraz, iż interpretacje kierowane przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego dla Urzędu Miasta zachowują moc obowiązującą dla Gminy. Podkreślić też należy, iż ww. obiekt posiada możliwość produkowania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych - biogazu pozyskiwanego ze składowiska odpadów komunalnych. Gmina jako właściciel składowiska dzierżawiła i dzierżawi na podstawie zawartej umowy instalację do produkcji energii profesjonalnej firmie, która w oparciu o dzierżawioną od Gminy infrastrukturę taką energię produkuje. Obrót i podatek VAT wg stawki 23% wynikający z wystawianych faktur dokumentujących dzierżawę tej instalacji jest przez Gminę wykazywany w składanych ewidencjach i deklaracjach VAT. Gmina czyni tak gdyż czynność oddania majątku w dzierżawę jest zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.t.u. usługą. Przez świadczenie usług (...), rozumie się każde świadczenie (...), które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 693 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) zwaną dalej k.c, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W myśl art. 694 k.c. do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów dotyczących dzierżawy. Tak więc czynność oddania w najem lub dzierżawę stanowi opodatkowaną dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Z uwagi na cywilnoprawny charakter czynności do Gminy nie ma zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 6 u.p.t.u. Podstawowa stawka podatku VAT - zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 wynosi - co do zasady - 23%, zaś dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 8% - zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 u.p.t.u. W polskim porządku prawnym jedynie najem na cele mieszkaniowe korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 u.p.t.u., zaś czynność oddania gruntów na cele rolnicze korzysta ze zwolnienia na podstawie przepisów wykonawczych - obecnie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247).

Reasumując, na składowisku odpadów, którego Gmina jest właścicielem, świadczy na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych i świadczyć będzie opodatkowane usługi:

* zakwalifikowane pod symbolem PKWiU 38.21 "usługi związane z obróbką i usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne" - opodatkowane stawką 8% - na podstawie art. 41 ust. 2 u.p.t.u. (poz. 149 załącznika nr 3 w związku z art. 146a pkt 2 u.p.t.u).

* dzierżawy instalacji do produkcji energii elektrycznej i cieplnej na bazie biogazu pozyskiwanego ze składowisk odpadów komunalnych - opodatkowanej stawką 23% na podstawie art. 41 ust. 1 u.p.t.u w związku z art. 146a pkt 1 u.p.t.u.

W najbliższym czasie Gmina będzie musiała ponieść zarówno wydatki na budowę nowej III niecki składowiska jak i rozbudowę istniejącej i eksploatowanej obecnie II niecki - z uwagi na jej wyczerpywanie się (zapełnianie się składowanymi odpadami). W chwili obecnej nie jest jeszcze znany łączny koszt inwestycji, jednak będzie to inwestycja wielomilionowa o znacznym obciążeniu dla budżetu Gminy.

W najbliższym czasie załatwiane będą formalne sprawy niezbędne do przygotowania budowy III niecki składowiska takie jak: zmiana planu zagospodarowania przestrzennego i studium uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, opracowanie raportu oddziaływania na środowisko, opracowanie projektu architektonicznego niezbędnego do uzyskania pozwolenia na budowę i związane z tymi działaniami poniesienie niezbędnych wydatków, a w dalszej przyszłości oczywiście ponoszone będą koszty właściwych robót wykonawczych (budowlanych). W najbliższym czasie przewidywane jest także poniesienie wydatków związanych z rozbudową II niecki takich jak: zakup raportu oddziaływania na środowisko, projektu budowlanego oraz budowy obwałowań.

Przedmiotem wniosku jest problematyka odliczenia podatku VAT przy nabyciu towarów i usług udokumentowanych wystawionymi na Gminę fakturami związanymi z realizacją inwestycji rozbudowy funkcjonującej II niecki i budowy III niecki składowiska odpadów komunalnych z uwagi na nieuniknione wyczerpanie się w najbliższych latach II niecki.

Faktury na rozbudowę II niecki i budowę III niecki składowiska będą wystawione na Gminę - tj. Wnioskodawcę i właściciela składowiska będącego jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną.

Nabywane towary i usługi związane z rozbudową II niecki i budową III niecki składowiska odpadów służyć będą wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Podkreślenia wymaga fakt, iż Gmina jako właściciel składowiska nie korzysta w tym zakresie z wyłączenia od podatku na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Zaś pobierane płatności z tytułu składowania odpadów uiszczane przez umieszczających odpady są opodatkowanym obrotem z tytułu świadczenia usługi. Takie stanowisko zajął niegdyś naczelnik właściwego urzędu skarbowego w wydanej dla Gminy interpretacji przepisów prawa podatkowego w formie postanowienia. Gmina - z uwagi na przywołany przez naczelnika urzędu skarbowego cywilnoprawny charakter ww. czynności - dostosowała się do ww. interpretacji. Prawidłowość opodatkowania tych usług potwierdzono i to kilkakrotnie także w trakcie kontroli przeprowadzonych zarówno przez naczelnika urzędu skarbowego jaki i UKS. Gmina w minionych latach deklarowała więc milionowe kwoty obrotu i podatku z ww. tytułu. Przy tej okazji stwierdzić należy, iż prowadzenie składowiska odpadów nie jest czynnością zastrzeżoną wyłącznie dla gmin, takie przedsięwzięcia wykonują też inne podmioty. Pomijając już cywilnoprawny charakter ww. relacji pomiędzy Gminą a firmami składującymi, przyznać należy rację naczelnikowi urzędu skarbowego także z innego powodu - potraktowanie ww. czynności wykonywanych przez Gminę jako nieopodatkowanych, zaś opodatkowanie w przypadku innych podmiotów prowadzących składowiska mogłoby być uznane za naruszenie zasad konkurencji w rozumieniu przepisów wspólnotowych, w tym Dyrektywy Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Tak więc, po rozbudowaniu II niecki i wybudowaniu III niecki Gmina będzie deklarować obrót i podatek należny z tego tytułu przez wiele lat (nawet przez 25 lat), gdyż wg szacunków planowania inwestycja o tyle lat może przedłużyć żywotność składowiska. Co więcej, nawet po zapełnieniu niecek składowiska, nadal będzie jeszcze przez kilka lat (ok. 5 lat - wg szacunków) po zapełnieniu mógł być generowany obrót opodatkowany z tytułu dzierżawienia instalacji do produkcji energii odnawialnej ("biogaz") dla profesjonalnej, posiadającej koncesję wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki firmy. Gmina od dawna dzierżawi już takie urządzenie na zapełnionej i zrekultywowanej obecnie I niecce składowiska. Wyjaśnić należy, iż produkcja "biogazu", w oparciu o odpady, a tym samym dzierżawa instalacji do jej produkcji, może być prowadzona dopiero pod koniec funkcjonowania danej niecki. Wyjaśnić też należy, iż w bieżącym roku Gmina zmieniła dzierżawcę ww. instalacji do produkcji energii. Z obecnym dzierżawcą umowa przewiduje wysokość czynszu dzierżawnego nie stałego - jak to miało jeszcze do niedawna miejsce w umowie z poprzednim dzierżawcą - lecz uzależnioną od wysokości wyprodukowanej energii. Z tego też względu, w przyszłości spodziewane jest osiągnięcie przez Gminę zwiększonych w porównaniu z dotychczasowymi dochodów (obrotów) z tego tytułu.

Reasumując, towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę związane z rozbudową II niecki i budową III niecki składowiska służyć będą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT (takim jak ma to miejsce od wielu lat), tj.:

* czynnościom o charakterze cywilnoprawnym traktowanym jako odpłatne usługi przez naczelnika urzędu skarbowego, zakwalifikowanym przez Główny Urząd Statystyczny jako "usługi związane z obróbką i usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne";

* dzierżawie instalacji do produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych ("biogaz").

Analiza przepisów ustawy o VAT i przepisów wykonawczych do niej wyklucza możliwość wygenerowania przy użyciu II i III niecki składowiska obrotu zwolnionego od podatku (a więc czynności, w stosunku do których prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje). Powyższe twierdzenie oparte jest na analizie przepisów obecnie obowiązujących, nie zaś takich, które w najbliższych 25-30 latach mogą lub mogły być wejść w życie, gdyż zadaniem podatnika nie może być przewidywanie zdarzeń przyszłych i niepewnych w zakresie zastrzeżonym dla ustawodawcy.

Wyjaśnić należy także, iż Gmina deklaruje w składanych deklaracjach VAT-7 obrót zwolniony od podatku. Jednak obrót ten - zwolniony od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a w związku z art. 29 ust. 5 - osiągany jest z tytułu sprzedaży lokali mieszkalnych lub nieruchomości zabudowanych. Obrót ten osiągany jest na terenie miasta (w jego granicach administracyjnych) z tytułu zbywania przez Gminę nieruchomości do niej należących i nie ma żadnego i jakiegokolwiek związku przyczynowo - skutkowego i merytorycznego z czynnościami na składowisku odpadów, zważywszy jeszcze dodatkowo i zupełnie na marginesie, iż samo składowisko nie jest położone w mieście tylko kilkadziesiąt kilometrów od niego. Nie jest również przewidywane wykonywanie przy użyciu II czy III niecki czynności niepodlegających opodatkowaniu, np. działalności nieodpłatnej, lecz do celów działalności gospodarczej podatnika (art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u.), choć tutaj sprawa jest o tyle skomplikowana, na co zwracał uwagę wielokrotnie Naczelny Sąd Administracyjny, iż katalog czynności niepodlegających opodatkowaniu ma charakter otwarty. Jednak odnosząc się - czysto teoretycznie - do zadanych w pkt 3 i 4 pytań, to nie istniałaby obiektywna możliwość wyodrębnienia z zakupów ogółem dotyczących inwestycji jakiejś części służącej jakimś czynnościom - potencjalnie niepodlegającym opodatkowaniu, nawet gdyby takie miały (czysto hipotetycznie) wystąpić. W takim to przypadku znaleźć by jednak musiała zastosowanie uchwała 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 9/10. Z ww. uchwały jednoznacznie wynika, iż czynności niepodlegające opodatkowaniu nie mają wpływu na liczenie podatku VAT tzw. współczynnikiem struktury sprzedaży, zaś w przypadku wydatków służących wyłącznie czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym opodatkowaniu, gdzie nie ma możliwości obiektywnego przypisania wydatków do określonej kategorii, tj. tych służących czynnościom opodatkowanym i tych służących czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu odliczenie jest pełne, ewentualnie współczynnik ten wyniesie 100%, czyli odliczenie podatku przysługiwać winno wtedy w całości. Problematyka ta - dotycząca odliczenia podatku przy nabyciu towarów i usług służących zarówno czynnościom opodatkowanym jak i niepodlegającym opodatkowaniu (w przypadku organizowania imprez ogólnodostępnych, na których odbywa się świadczenie usług o charakterze promocyjno - reklamowym, na podstawie tzw. umów "sponsorskich") - była zresztą przedmiotem wydania dla Gminy interpretacji indywidualnej kilka tygodni temu przez Dyrektora Izby Skarbowej, w której organ potwierdził prawo do odliczenia podatku naliczonego w duchu uchwały NSA z 24 października 2011 r.

Rozbudowa II niecki i budowa III niecki istniejącego składowiska związane będą wyłącznie z szeroko omówionymi zarówno we wniosku jak i w uzupełnieniu wniosku czynnościami opodatkowanymi, co winno skutkować prawem do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji inwestycji. Skoro Gmina od lat deklaruje obrót i podatek należny, zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, w związku z funkcjonowaniem składowiska, to winna mieć również prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z jego rozbudową (skoro jest i będzie podatek należny, to podatnikowi VAT winien przysługiwać też podatek naliczony). Powyższe wynika również z zasady neutralności wynikającej z Dyrektywy Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina posiadać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług związanych z inwestycją rozbudowy istniejącej II niecki i budowy III niecki składowiska odpadów.

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina posiadać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług związanych z inwestycją rozbudowy istniejącej II niecki i budowy III niecki składowiska odpadów pod warunkiem ich udokumentowania fakturami wystawionymi na Gminę. Ww. stanowisko wynika z faktu, iż ww. wydatki związane będą wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi teraz i w przyszłości.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podatnikiem takim jest więc Gmina. W myśl art. 15 ust. 6 u.p.t.u. nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przypadku objętym wnioskiem Gmina nie wystąpi w charakterze organu władzy publicznej wyłączonego z systemu podatku VAT - z uwagi na cywilnoprawny charakter wykonywanych czynności. Stanowisko Wnioskodawcy zaprezentowane we wniosku dotyczy - co bardzo wyraźnie należy podkreślić - wyłącznie wydatków udokumentowanych fakturą - co jest wymogiem formalnym wynikającym z obowiązującego art. 86 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u. oraz z uwzględnieniem wyłączeń (przesłanka negatywna) z art. 88 u.p.t.u. Nie przewiduje się ponoszenia wydatków udokumentowanych dokumentem celnym.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u. w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia wniosku kwotę podatku naliczonego stanowi: suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Począwszy od 1 stycznia 2014 r. ww. przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 brzmi: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

Zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy wynika z art. 86 ust. 1 u.p.t.u. - "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124". Związek przyczynowo - skutkowy owocujący prawem, o którym mowa w art. 86 ust. 1. u.p.t.u. wystąpi z uwagi na fakt, iż obiekt składowiska, związany jest i związany będzie z generowaniem obrotu opodatkowanego.

Jak przedstawiono w opisie zdarzenia przyszłego realizując zadania wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 3 u.s.g. w latach 90-tch Gmina wybudowała składowisko odpadów komunalnych. Do dzisiaj ww. składowisko jest eksploatowane, składowane są tam odpady komunalne wytwarzane w mieście. Składowisko to, którego właścicielem jest Gmina nie znajduje sie na terenie Miasta, gdyż tego typu inwestycja nie mogłaby funkcjonować i powstać z powodu braku odpowiedniego terenu na terenie 350 tysięcznego miasta, a więc na obszarze silnie zurbanizowanym. Obowiązujący cennik ww. usług wynika obecnie z Zarządzenia Prezydenta Miasta w sprawie ustalenia wysokości opłat za przyjmowanie odpadów na składowisko wydanego na podstawie art. 30 ust. 1 u.s.g. i Uchwały Rady Miasta w sprawie powierzenia Prezydentowi Miasta uprawnienia do ustalania wysokości opłat za przyjmowanie odpadów na składowisko wydanej na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 u.s.g. w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236). Gmina w swoich ewidencjach i deklaracjach VAT-7 od wielu lat wykazuje obrót (obecnie wg stawki 8%, dawniej 7%) wynikający z faktur wystawianych dla przedsiębiorców, którzy dokonują wywozu i składowania odpadów na tymże składowisku. Gminę jako właściciela składowiska łączą z ww. firmami typu Przedsiębiorstwo Oczyszczania cywilnoprawne umowy na świadczenie na ich rzecz tychże usług. Gmina dysponuje opinią Głównego Urzędu Statystycznego Departament Metodologii, Standardów i Rejestrów, z której wynika, iż usługi składowania odpadów na składowisku mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.21 "usługi związane z obróbką i usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne" - zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę Gmina - z uwagi na cywilnoprawny charakter czynności - nie występuje na tym składowisku w roli organu władzy publicznej wyłączonego z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 u.p.t.u. Przypomnieć w tym miejscu należy, iż Gmina jest organem władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 u.p.t.u. - co wynika z wyroków prawomocnych WSA oraz wydanej po ww. rozstrzygnięciach interpretacji indywidualnej Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej). Jednak powyższe rozstrzygnięcia nie obejmują i obejmować nie mogą czynności składowania odpadów na wysypisku. Wyjaśnić też należy, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał dla Urzędu Miasta postanowienie z 2005 r. (a więc wczasach gdy to nie upoważnieni dyrektorzy izb skarbowych tylko naczelnicy urzędów skarbowych wydawali interpretacje przepisów prawa podatkowego), w którym uznał, iż ww. opłaty z tytułu składowania odpadów podlegają opodatkowaniu z uwagi właśnie na cywilnoprawny charakter czynności, zaś do ww. czynności nie stosuje się art. 15 ust. 6 u.p.t.u.

Nadmienić należy, iż ww. postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego wydane zostało dla Urzędu Miasta, gdyż pod taką nazwą jako podatnik VAT była zarejestrowana ówcześnie Gmina. Gmina uzyskała później dwie interpretacje Ministra Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej), w których organ stanął na stanowisku, iż wyrejestrowanie jako podatnika VAT Urzędu Miasta i zarejestrowanie w jego miejsce Gminy miało charakter techniczny, występuje pełna tożsamość obu podmiotów i kontynuacja rozliczeń oraz, iż interpretacje kierowane przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego dla Urzędu Miasta zachowują moc obowiązującą dla Gminy. Podkreślić też należy, iż ww. składowisko odpadów posiada możliwość produkowania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych - biogazu pozyskiwanego ze składowisk odpadów komunalnych.

Gmina jako właściciel składowiska dzierżawiła i dzierżawi na podstawie zawartej umowy instalację do produkcji energii profesjonalnej firmie, która w oparciu o dzierżawioną od Gminy infrastrukturę taką energię produkuje. Obrót i podatek VAT wg stawki 23% wynikający z wystawianych faktur dokumentujących dzierżawę tej instalacji jest przez Gminę wykazywany w składanych ewidencjach i deklaracjach VAT. Gmina czyni tak gdyż czynność oddania majątku w dzierżawę jest zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.t.u. usługą. Przez świadczenie usług (...), rozumie się każde świadczenie (...), które nie stanowi dostawy towarów. Zgodnie z art. 693 k.c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W myśl art. 694 k.c. do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów dotyczących dzierżawy.

Tak więc czynność oddania w najem lub dzierżawę stanowi opodatkowaną dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Z uwagi na cywilnoprawny charakter czynności do Gminy nie ma zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 6 u.p.t.u. Podstawowa stawka podatku VAT - zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 wynosi - co do zasady - 23%, zaś dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 8% - zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 u.p.t.u. W polskim porządku prawnym jedynie najem na cele mieszkaniowe korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 u.p.t.u., zaś czynność oddania gruntów na cele rolnicze korzysta ze zwolnienia na podstawie przepisów wykonawczych - obecnie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247) - co w ww. przypadku ww. obiektu nie ma zastosowania.

Reasumując, na składowisku odpadów, którego Gmina jest właścicielem, świadczy ona na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych i będzie świadczyć opodatkowane usługi:

* zakwalifikowane pod symbolem PKWiU 38.21 "usługi związane z obróbką i usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne" - opodatkowane stawką 8% - na podstawie art. 41 ust. 2 (poz. 149 załącznika nr 3) w związku z art. 146a pkt 2 u.p.t.u.

* dzierżawy instalacji do produkcji energii elektrycznej i cieplnej na bazie biogazu pozyskiwanego ze składowiska odpadów komunalnych - opodatkowanej stawką 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 u.p.t.u.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w przyszłości przy realizacji ww. opisanej inwestycji rozbudowy II niecki i budowy III niecki winno być w świetle obowiązujących przepisów prawa uznane za prawidłowe - z uwagi na spełnienie podstawowej przesłanki, o której mowa w art. 86 ust. 1 u.p.t.u., tj. związku z czynnościami opodatkowanymi Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo - przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

1.

dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

2.

odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada status podatnika VAT czynnego. Realizując zadania wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 3 u.s.g. w latach 90-tch Gmina wybudowała składowisko odpadów komunalnych. Do dzisiaj ww. składowisko jest eksploatowane, składowane są tam odpady komunalne wytwarzane głównie w mieście, choć nie tylko. Gmina w swoich ewidencjach i deklaracjach VAT-7 od wielu lat wykazuje obrót (obecnie wg stawki 8%, dawniej 7%) wynikający z faktur wystawianych dla przedsiębiorców, którzy dokonują wywozu i składowania odpadów na tymże składowisku. Gminę jako właściciela składowiska łączą z ww. firmami, na które wystawia faktury (typu np. Przedsiębiorstwo Oczyszczania) cywilnoprawne umowy na świadczenie tychże usług.

Gmina dysponuje opinią Głównego Urzędu Statystycznego, z której wynika, iż usługi składowania odpadów na składowisku mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.21 "usługi związane z obróbką i usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne".

Podkreślić też należy, iż ww. obiekt posiada możliwość produkowania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych - biogazu pozyskiwanego ze składowiska odpadów komunalnych. Gmina jako właściciel składowiska dzierżawiła i dzierżawi na podstawie zawartej umowy instalację do produkcji energii profesjonalnej firmie, która w oparciu o dzierżawioną od Gminy infrastrukturę taką energię produkuje. Obrót i podatek VAT wg stawki 23% wynikający z wystawianych faktur dokumentujących dzierżawę tej instalacji jest przez Gminę wykazywany w składanych ewidencjach i deklaracjach VAT.

W najbliższym czasie Gmina będzie musiała ponieść zarówno wydatki na budowę nowej III niecki składowiska jak i rozbudowę istniejącej i eksploatowanej obecnie II niecki - z uwagi na jej wyczerpywanie się (zapełnianie się składowanymi odpadami). Faktury na rozbudowę II niecki i budowę III niecki składowiska będą wystawione na Wnioskodawcę i właściciela składowiska będącego jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną. Nabywane towary i usługi związane z rozbudową II niecki i budową III niecki składowiska odpadów służyć będą wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie warunek ten zostanie spełniony, bowiem jak wskazał Wnioskodawca - towary i usługi związane z rozbudową II niecki i budową III niecki składowiska odpadów służyć będą wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Zatem Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z rozbudową II niecki i budową III niecki składowiska odpadów, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług związanych z inwestycją rozbudowy istniejącej II niecki i budowy III niecki składowiska odpadów, ponieważ, jak wskazał Wnioskodawca, nabyte towary i usługi związane z realizacją inwestycji będą służyły wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl