IPTPP1/443-738/13-7/MW - Zasady dokumentowania przez spółkę akcyjną dla potrzeb opodatkowania podatkiem od towarów i usług nabycia kart uprawniających do korzystania obiektów sportowych oraz przekazania ich na rzecz pracowników i współpracowników spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.) oraz z dnia 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania czynności przekazania nabytych kart:

* na rzecz osób fizycznych współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia - jest nieprawidłowe,

* w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania czynności przekazania nabytych kart za odpłatne świadczenie usług a Wnioskodawcy z tytułu ww. czynności za podatnika podatku od towarów i usług

* sposobu dokumentowania czynności przekazania nabytych kart

* prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie kart.

Wniosek został uzupełniony w dniu 25 listopada 2013 r. oraz 9 grudnia 2013 r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Spółka Akcyjna (dalej również: Spółka) - prowadzi działalność gospodarczą na terytorium RP, w szczególności w zakresie świadczenia usług leasingowych.

S.A. jako pracodawca nabywa dla swoich pracowników oraz osób współpracujących na podstawie umów cywilnoprawnych karty uprawniające ich do korzystania m.in. z basenów, siłowni i innych obiektów sportowych. Czynności polegające na nabyciu wyżej wymienionych kart podejmowane są poza sferą prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej Spółki, częściowo w niektórych sytuacjach finansowane są z ZFŚS.

W związku z nabywaniem powyższych kart oraz z różnorodnym charakterem zatrudnienia bądź współpracy osób z nich korzystających, którym są następnie odpłatnie przekazywane w Spółce występują następujące sytuacje:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury za zakup kart będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca prowadzi ewidencje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy pomocy kasy rejestrującej. Ewidencja za pomocą kasy prowadzona jest od 22 czerwca 2004 (data instalacji kasy), natomiast pierwszy paragon był wygenerowany dnia 5 lipca 2004.

Karty przekazywane osobom fizycznym współpracującym z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia nie były dokumentowane fakturą VAT. W poprzednim okresie podatkowym liczba odbiorców tych usług była mniejsza niż 20, ponieważ były jedynie dwie osoby na umowę zlecenie, które korzystały z kart.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób Spółka ma dokumentować wydawanie i nabywanie przez osoby należące do czterech ww. grup karty.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka Akcyjna (dalej również: Spółka) - prowadzi działalność gospodarczą na terytorium RP, w szczególności w zakresie świadczenia usług leasingowych.

SA jako pracodawca nabywa dla swoich pracowników karty uprawniające ich do korzystania m.in. z basenów, siłowni i innych obiektów sportowych. Czynności polegające na nabyciu wyżej wymienionych kart podejmowane są poza sferą prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.

W związku z nabywaniem powyższych kart oraz z różnorodnym charakterem zatrudnienia bądź współpracy osób z nich korzystających, w Spółce występują następujące sytuacje:

Dokonując analizy zasad opodatkowania świadczeń na rzecz pracowników i osób współpracujących w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na interpretację ogólną Ministra Finansów z dnia 27 maja 2013 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczeń finansowanych w całości lub w części ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (...). W interpretacji ogólnej bowiem wyraźnie wskazał, iż "działania pracodawcy polegające wyłącznie na dokonaniu zakupów od osób trzecich, których nabycie w całości następuje ze środków Funduszu (takich jak np. wczasów dla pracowników i emerytów, kolonii i obozów dla dzieci pracowników, karnetów uprawniających do korzystania z basenów, siłowni i innych obiektów sportowych, biletów do kina, teatru, kompleksowych usług polegających na organizowaniu określonej imprezy kulturalnej) w celu udostępnienia ich osobom uprawnionym na zasadach wymienionych w ww. ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych podejmowane są poza sferą prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej (poza sferą jego aktywności jako przedsiębiorcy). Tym samym czynności te nie są podejmowane przez pracodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji należy stwierdzić, że w tym zakresie pracodawca nie jest podatnikiem tego podatku". Co więcej zdaniem Ministra Finansów "powyższe odnosi się również do sytuacji, gdy nabyte w ww. sposób świadczenia współfinansuje beneficjent, tj. osoba uprawniona do korzystania z Funduszu, albowiem sam sposób finansowania nie zmienia charakteru rzeczonych świadczeń". Przy czym jak podkreślił ponadto Minister Finansów w omawianej interpretacji powyższe wyjaśnienia "nie dotyczą czynności pracodawcy podejmowanych przez niego w ramach jego aktywności jako przedsiębiorcy podatnika VAT, a polegających np. na świadczeniu przez pracodawcę, w związku z organizacją wycieczki na rzecz pracowników, usługi transportowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, finansowanej ze środków Funduszu (w całości lub części). Tego rodzaju czynności są bowiem rozliczane przez pracodawcę (podatnika VAT), zgodnie z zasadami ogólnie obowiązującymi w podatku od towarów i usług".

Warto w tym miejscu podkreślić, iż Minister Finansów przychylił się w powyższej interpretacji ogólnej do stanowiska reprezentowanego przez sądy administracyjne, w tym NSA. NSA w wyroku z dnia 2 września 2008 r. (I FSK 1076/07) stanął na stanowisku, iż "podmiot zobowiązany do utworzenia i administrowania zakładowym funduszem socjalnym podejmuje działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą". Zgodnie zatem z powyższym zakup towarów czy też usług ze środków ZFŚS i następnie przekazanie ich pracownikom nie podlega opodatkowaniu podatkiem do towarów i usług. Jednocześnie nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego, bowiem pracodawca nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Potwierdzenie dla powyższego stanowiska można odnaleźć m.in. w wyroku NSA z dnia 30 marca 2011 r., sygn. I FSK 449/10. Ponadto zdaniem sądów administracyjnych podobnie należy odnosić się do sytuacji, w której to z ZFŚS finansowane jest jedynie część usługi czy towaru a pozostałą część pokrywa sam pracownik. Potwierdził to Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 18 września 2009 r. (sygn. I SA/Wr 1109/09), w którym wskazał, iż "w przypadku częściowego partycypowania przez pracowników w kosztach nabytych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych usług obcych (towarów), czynność ta nie podlega opodatkowaniu, bowiem administrowanie przez pracodawcę środkami funduszu socjalnego nie jest wykonywaniem samodzielnej działalności gospodarczej."

Stanowisko wyrażone w interpretacji ogólnej Ministra Finansów znajduje swoje potwierdzenie także w najnowszych interpretacjach indywidualnych organów podatkowych. Wskazać tutaj można m.in. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 lipca 2013 r., ITPP1/443-356/13/DM, w której to organ wyraźnie wskazał, iż "Dokonując analizy powołanych przepisów stwierdzić należy, że w przypadku, gdy pracodawca dokonuje zakupu usług i towarów, finansując wydatki z ZFŚS, działa jedynie jako swego rodzaju pośrednik, a jego czynności związane są ściśle z rolą administratora ZFŚS. Tym samym w takich sytuacjach, w których pracodawca realizuje swoje zadania socjalne poprzez zakup finansowanych z ZFŚS usług i towarów od podmiotów trzecich, takich jak np. świadczenia wypoczynkowe, wstęp na basen, do siłowni - występuje jedynie jako podmiot administrujący środkami Funduszu i nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto, w przypadku częściowego partycypowania w kosztach nabytych usług obcych przez pracownika, trudno uznać, że odpłatność czyniona przez pracownika ma charakter wynagrodzenia za usługę pracodawcy gdyż jego usługa w tym zakresie jako administratora Funduszu ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu pracownikowi usługi obcej, sfinansowanej ze środków Funduszu, z tytułu którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika przekazywana jest na rachunek ZFŚS.

Udziału i zaangażowania osoby uprawnionej we współfinansowaniu świadczenia nie można kwalifikować jako świadczenia wzajemnego uzyskiwanego z Funduszu, co oznacza, że nie stanowi ono wynagrodzenia dla pracodawcy i nie ma tym samym cechy odpłatności stanowiącej warunek i kryterium kwalifikowania świadczenia z Funduszu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług."

W odniesieniu do Wnioskodawcy mamy do czynienia z czterema sytuacjami w związku z zakupem kart dlatego należy szczegółowo odnieść się do każdej z powyższych sytuacji.

Ad.1

Skoro w przypadku pierwszej grupy podmiotów korzystających z kart brak jest w ogóle opodatkowania podatkiem VAT, tym samym nie można mówić o konieczności wystawienia faktury VAT, która właściwa jest w przypadku transakcji dokonywanych między przedsiębiorcami, czy konieczności prowadzenia ewidencji za pomocą kasy fiskalnej, która właściwa byłaby, gdy transakcja dotyczyła osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Ad. 2

Skoro w drugim przypadku przekazanie odpłatnie kart pracownikom stanowi odpłatne świadczenie usług, to w związku z tym powstaje obowiązek dokumentowania transakcji zgodnie z przepisami przewidzianymi przez ustawę o VAT. W analizowanym przypadku osobami nabywającymi karty są pracownicy czyli osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej, zatem Spółka nie jest zobowiązana do wystawiania na ich rzecz faktur VAT. Obowiązek taki jednakże powstaje w przypadku, gdy osoba fizyczna zażąda wystawienia takiej faktury (art. 106 ust. 4 ustawy o VAT). W związku z powyższym oraz w myśl pkt 33 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382), zdaniem Wnioskodawcy, będzie on również w niniejszym przypadku zwolniony z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej, bowiem zgodnie z przepisami prawa zwolnienie takie przewidziane jest dla dostaw towarów i świadczenia usług na rzecz jego pracowników.

Ad. 3

W przypadku trzeciej grupy, powstaje obowiązek dokumentowania transakcji dokonanych w ramach tego podatku. Skoro osobami korzystającymi z kart są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej to powstanie obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej, z którego jednakże zdaniem Spółki jest ona zwolniona w związku z pkt 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących, na podstawie którego świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej może być zwolnione z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas fiskalnych jeżeli zapłaty za daną czynność dokonano za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika, a jednocześnie z ewidencji i dowodów jednoznacznie wynika jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Ad. 4

W związku z tym, iż w czwartej grupie są osoby prowadzące działalność gospodarczą, to Spółka zobowiązana jest w takim przypadku do wystawienia faktury VAT, a tym samym nie będzie występował tutaj obowiązek rejestrowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej. Wobec powyższego zatem, zdaniem Wnioskodawcy, praktyka Spółki w zakresie wystawiania refaktur zgodnie ze stawką VAT z faktury zakupowej jest prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za nieprawidłowe - w zakresie sposobu dokumentowania czynności przekazania nabytych kart na rzecz osób fizycznych współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia,

* za prawidłowe w pozostałym zakresie sposobu dokumentowania czynności przekazania nabytych kart.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od 1 stycznia 2013 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382), wydane na podstawie delegacji ustawowej wynikającej z art. 111 ust. 8 ustawy. Regulacje zawarte w niniejszym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów.

Tak więc, zwolnienia te można podzielić na dwie grupy:

Stosownie do § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

I tak w części II załącznika do rozporządzenia zawierającego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, w poz. 33 wymieniona została - dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Ponadto na podstawie poz. 34 załącznika do rozporządzenia zwolnione z obowiązku ewidencjonowania jest świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie są spełnione następujące warunki:

Natomiast pod poz. 37 załącznika do rozporządzenia ustawodawca zwolnił z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Zwolnienia podmiotowe, tj. dotyczące podmiotu określone zostały w § 3 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, w przypadku gdy udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej "udziałem procentowym obrotu", był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%.

Treść § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia stanowi, że w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od końca półrocza danego roku podatkowego, w którym podatnik korzysta z tego zwolnienia, jeżeli w okresie tego półrocza udział procentowy obrotu był równy albo niższy niż 80%, z zastrzeżeniem ust. 4.

Podkreślić należy, iż stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się, w przypadku:

Na mocy § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia przepisów ust. 1 pkt 1 lit. b-I nie stosuje się do zwolnień wynikających z poz. 33 załącznika do rozporządzenia.

Jak stanowi § 5 ust. 7 ww. rozporządzenia w przypadku wykonania czynności, o której mowa w § 4 ust. 1, zwolnienia, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, tracą moc z chwilą wykonania tej czynności.

Jednakże na mocy § 5 ust. 8 tego rozporządzenia w przypadku podatników wykonujących czynności, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. b-I, którzy korzystają ze zwolnienia wynikającego z poz. 33 załącznika do rozporządzenia, przepisu ust. 7 nie stosuje się.

Ponadto § 7 ust. 4 ww. rozporządzenia stanowi, że w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2013 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 33, 34, 39 lub 40 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych, nie stosuje się.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, nie stosuje się w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2013 r. przestali spełniać warunki do zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 7 ust. 6 ww. rozporządzenia).

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą na terytorium RP, w szczególności w zakresie świadczenia usług leasingowych. Wnioskodawca nabywa dla swoich pracowników oraz osób współpracujących na podstawie umów cywilnoprawnych karty uprawniające ich do korzystania m.in. z basenów, siłowni i innych obiektów sportowych. Czynności polegające na nabyciu wyżej wymienionych kart podejmowane są poza sferą prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej Spółki, częściowo w niektórych sytuacjach finansowane są z ZFŚS.

W związku z nabywaniem powyższych kart oraz z różnorodnym charakterem zatrudnienia bądź współpracy osób z nich korzystających, którym są następnie odpłatnie przekazywane, w Spółce występują następujące sytuacje:

Wnioskodawca prowadzi ewidencje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy pomocy kasy rejestrującej. Ewidencja za pomocą kasy prowadzona jest od 22 czerwca 2004 (data instalacji kasy), natomiast pierwszy paragon był wygenerowany dnia 5 lipca 2004. Karty przekazywane osobom fizycznym współpracującym z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia nie były dokumentowane fakturą VAT.

Jak wskazano w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej Nr IPTPP1/443-738/13-6/MW, Wnioskodawca w zakresie nabywania ze środków ZFŚS i nieodpłatnego bądź częściowo odpłatnego "przekazania" na rzecz pracowników kart nabytych od podmiotów trzecich, nie występuje jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym wykonywana działalność w zakresie administrowania funduszem socjalnym, nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Przekazanie na rzecz pracowników ww. kart nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokumentowania tych czynności ani w formie faktury VAT, ani w formie paragonu z kasy fiskalnej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Z ww. interpretacji wynika również, że przekazując karty i obciążając pełną kwotą należności za ich zakup:

Wnioskodawca świadczy usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2a ustawy i występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca w przypadku, gdy dokonuje przekazania ww. kart na rzecz osób współpracujących ze Spółką, które prowadzą działalność gospodarczą, występuje jako podatnik podatku VAT i tym samym sprzedaż ww. usług wykonywanych w ramach działalności gospodarczej, winien dokumentować fakturami VAT, stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy. Brak natomiast obowiązku ewidencjonowania tych czynności przy pomocy kasy rejestrującej.

Stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest prawidłowe.

W odniesieniu do sposobu dokumentowania czynności przekazania za odpłatnością kart pracownikom Wnioskodawcy dla dzieci lub osób towarzyszących pracownika (zakup niefinansowany przez Wnioskodawcę ze środków ZFŚŚ) należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy pracownik zażąda faktury VAT potwierdzającej ww. nabycie, Wnioskodawca jest obowiązany do jej wystawienia.

Odnośnie obowiązku ewidencji za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży ww. kart swoim pracownikom wskazać należy, iż bezwzględny obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących w sytuacjach, o których mowa w § 4 ust. 1 rozporządzenia, nie ma zastosowania do zwolnień wynikających z poz. 33 załącznika do rozporządzenia, a więc do dostawy towarów i świadczenia usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali, ale tylko i wyłącznie w stosunku do czynności wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. b-I tego rozporządzenia.

Ponadto, jak wskazano wyżej, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2013 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 33, 34, 39 lub 40 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych, nie stosuje się.

Natomiast, biorąc pod uwagę przywołane przepisy na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że ww. sprzedaż kart na rzecz swoich pracowników (których zakup nie jest finansowany ze środków ZFŚŚ), nie później niż do dnia 31 grudnia 2014 r. nie spowoduje obowiązku ewidencji tej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, pod warunkiem, o którym mowa w § 7 ust. 4 rozporządzenia, tj. pod warunkiem, że Wnioskodawca przed 1 stycznia 2013 r. nie rozpoczął ewidencjonowania czynności z poz. 33 przy pomocy kasy rejestrującej.

Wnioskodawca przekazuje również nabyte karty na rzecz osób współpracujących ze Spółką na podstawie umowy zlecenia, nieprowadzących działalności gospodarczej. Należność za karty jest potrącana przez Spółkę przy wypłacie wynagrodzenia za umowę zlecenia. Ww. przekazania kart osobom fizycznym współpracującym z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia nie były dokumentowane fakturą VAT.

Jak wskazano wyżej, w poz. 37 załącznika do rozporządzenia zawierającego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, ustawodawca zwolnił z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Analizując ww. przepis oraz okoliczności stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że w związku z faktem, iż zapłata za karty zostaje potrącana przez Spółkę przy zapłacie wynagrodzenia za umowę zlecenia, nie można uznać, iż zapłata zostaje dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Nie można uznać, że zapłata następuje z konta bankowego zleceniodawcy - nabywcy usługi. Zatem, w tym przypadku Wnioskodawcy nie przysługuje zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, o którym mowa w § 2 ust. 1 w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia. Powyższa sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności, współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Należy również wskazać, że w odniesieniu do dokumentowania czynności zakupu kart dla osób współpracujących, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 34 załącznika do rozporządzenia, ponieważ Wnioskodawca nie spełnia jednego ze wskazanych warunków, tj. świadczenie przedmiotowych usług nie jest fakturą VAT. A jak wskazano wyżej, zwolnione z obowiązku ewidencjonowania jest świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie są spełnione warunki wymienione w poz. 34 załącznika do rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej sposobu dokumentowania czynności przekazania nabytych kart. Wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.