IPTPP1/443-689/14-4/RG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2014 r. (data wpływu 25 wrzesień 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ustawy.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie prowadzenia biura rachunkowego. Są to kompleksowe usługi polegające na obsłudze księgowej firm. Działalność prowadzona jest w oparciu o posiadany certyfikat księgowy Ministerstwa Finansów na usługowe prowadzenie ksiąg handlowych - Zainteresowana nie posiada uprawnień doradcy podatkowego. Obsługa księgowa polega na kompletnym prowadzeniu księgowości na podstawie umów zawieranych z podmiotami. Jednak podatnicy nie są przez biuro reprezentowani przed organami podatkowymi oraz sami podpisują sporządzone przez biuro deklaracje podatkowe. Biuro nie udziela żadnych porad dla klientów indywidualnych, którzy nie są związani z biurem umową o stałe świadczenie usług księgowych. Wartość sprzedaży usług biura w roku podatkowym nie przekracza 150.000 zł.

W ramach prowadzonej działalności podatnik nie świadczy ani nie zamierza świadczyć usług, o których mowa w art. 113 ust. 13.

Prowadzone - świadczone usługi w ramach działalności gospodarczej w ramach działalności gospodarczej w zakresie księgowości znajdują odniesienie w grupowaniu 69.2:

* usługi w zakresie księgowości - 69.20.23.0;

* usługi sporządzania listy płac - 69.20.24.0;

* pozostałe usługi rachunkowo-księgowe - 69.20.29.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy podatnik, mając na uwadze art. 113 ustawy o VAT, świadczący usługi w zakresie biura księgowego, którego wartość sprzedaży w roku podatkowym poprzednim nie przekroczyła 150.000 zł może wykonywać ww. usługi jako podatnik zwolniony z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako podmiot, który nie przekracza w roku podatkowym wartości sprzedaży kwoty 150.000 zł - tzw. drobny przedsiębiorca, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, ponieważ usługi świadczone w ramach usług księgowych nie są usługami z zakresu doradztwa podatkowego, które to jest wyłączone z zwolnień podmiotowych w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności - art. 113 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

W świetle powyższego nie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy usługi w zakresie doradztwa.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni, należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa - posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, należy stwierdzić, iż termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzić", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 1 ww. ustawy usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy działalność, o której mowa w ust. 1, mogą wykonywać przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby, które:

Z opisu sprawy wynika, iż podatnik prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie prowadzenia biura rachunkowego. Są to kompleksowe usługi polegające na obsłudze księgowej firm. Działalność prowadzona jest w oparciu o posiadany certyfikat księgowy Ministerstwa Finansów na usługowe prowadzenie ksiąg handlowych - Wnioskodawczyni nie posiada uprawnień doradcy podatkowego. Obsługa księgowa polega na kompletnym prowadzeniu księgowości na podstawie umów zawieranych z podmiotami. Jednak podatnicy nie są przez biuro reprezentowani przed organami podatkowymi oraz sami podpisują sporządzone przez biuro deklaracje podatkowe. Biuro nie udziela żadnych porad dla klientów indywidualnych, którzy nie są związani z biurem umową o stałe świadczenie usług księgowych. Wartość sprzedaży usług biura w roku podatkowym nie przekracza 150.000 zł. W ramach prowadzonej działalności podatnik nie świadczy ani nie zamierza świadczyć usług, o których mowa w art. 113 ust. 13.

Prowadzone - świadczone usługi w ramach działalności gospodarczej w ramach działalności gospodarczej w zakresie księgowości znajdują odniesienie w grupowaniu 69.2:

* usługi w zakresie księgowości - 69.20.23.0;

* usługi sporządzania listy płac - 69.20.24.0;

* pozostałe usługi rachunkowo-księgowe - 69.20.29.0.

Odnosząc przedstawiony opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawczynię usług kompleksowego prowadzenia księgowości na podstawie umów zawieranych z podmiotami, a brak jest czynności polegających na udzielaniu porad w zakresie doradztwa podatkowego czy podpisywania w imieniu klientów deklaracji VAT, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, gdyż nie można ww. czynności uznać za świadczenie usług doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni, jako podmiot, który nie przekracza w roku podatkowym wartości sprzedaży kwoty 150.000 zł, może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, ponieważ usługi świadczone w ramach usług księgowych nie są usługami z zakresu doradztwa podatkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni tut. Organ uznał za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.