IPTPP1/443-681/11-2/RG - Podatek od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo - księgowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 26 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych-jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 3 kwietnia 2010 r. prowadzi działalność gospodarczą - Biuro Rachunkowe, jest zarejestrowana jako czynny płatnik podatku VAT od 3 kwietnia 2010 r. Działalności została sklasyfikowana zgodnie z PKD z 2007 r. pod symbolem 69.20.Z Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe.

Przedmiotem świadczonych usług przez biuro rachunkowe jest:

* prowadzenie podatkowej książki przychodów i rozchodów;

* prowadzenie ewidencji przychodów;

* ewidencja środków trwałych i wyposażenia;

* ewidencja sprzedaży i zakupu VAT;

* ewidencja wynagrodzeń, narzutów na wynagrodzenia, pełna dokumentacja dla pracowników;

* sporządzanie deklaracji rozliczeniowych ZUS i przekazywanie ich wysyłką automatyczną przy użyciu certyfikatu elektronicznego wydanego przez Wytwórnię S.A., którego Wnioskodawczyni jest właścicielem. Zainteresowana posiada Certyfikat Księgowy, nie jest doradcą podatkowym i nie świadczy usług w tym zakresie.

Wykonywane przez Wnioskodawczynię usługi księgowe mieszczą się w PKWiU:

* 69 20.2 usługi rachunkowo-księgowe;

* 69.20.23 usługi w zakresie księgowości;

* 69.20.24 usługi w zakresie sporządzania listy płac;

* 69.20.29 pozostałe usługi rachunkowo-księgowe.

Wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. nie przekroczyła 100.000 zł, a w bieżącym roku nie przekroczy 150.000 zł. Wnioskodawczyni od 2012 r. chciałaby skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonując usługi w zakresie:

* prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, sporządzania deklaracji podatkowych;

* ewidencji środków trwałych i wyposażenia;

* ewidencji sprzedaży oraz zakupów VAT;

* ewidencji wynagrodzeń, narzutów na wynagrodzenia, pełna dokumentacja dla pracowników:

* sporządzania deklaracji rozliczeniowych ZUS i ich przekazywanie wysyłką automatyczną przy użyciu certyfikatu elektronicznego wydanego przez Wytwórnię S.A., którego Wnioskodawczyni jest właścicielem może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, na podstawie art. 113 ustawy o VAT od 1 stycznia 2012 r., jeżeli wartość sprzedaży w 2011 r. nie przekroczy 150 000 zł (Wnioskodawczyni nadmieniła, iż nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności w zakresie doradztwa).

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT ze względu na wysokość obrotów, a także przedmiot działalności, tzn. Wnioskodawczyni nie wykonuje i nie będzie wykonywała czynności w zakresie doradztwa. Samych bowiem usług księgowych nie można utożsamiać z świadczeniem usług doradztwa. Świadczenie usług księgowych wiąże się z posiadaniem określonej wiedzy pozwalającej na ich wykonywanie, nie jest to jednak równoznaczne z uznaniem, iż świadczone usługi są doradztwem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

* udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

* prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

* sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

* reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei art. 2 ust. 2 ww. ustawy o doradztwie podatkowym stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 tej ustawy podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni, biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 art. 76a ustawy o rachunkowości przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

Stosownie do art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że świadczenie usług doradztwa wyłącza prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. W konsekwencji o tym, czy realizowane przez podatnika usługi mogą korzystać ze wspomnianego zwolnienia decyduje przedstawione we wniosku konkretne zdarzenie przyszłe.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni od 3 kwietnia 2010 r. prowadzi działalność gospodarczą - Biuro Rachunkowe, jest zarejestrowana jako czynny płatnik podatku VAT od 3 kwietnia 2010 r. Działalności została sklasyfikowana zgodnie z PKD z 2007 r. pod symbolem 69.20.Z Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe.

Przedmiotem świadczonych usług przez biuro rachunkowe jest:

* prowadzenie podatkowej książki przychodów i rozchodów;

* prowadzenie ewidencji przychodów;

* ewidencja środków trwałych i wyposażenia;

* ewidencja sprzedaży i zakupu VAT;

* ewidencja wynagrodzeń, narzutów na wynagrodzenia, pełna dokumentacja dla pracowników;

* sporządzanie deklaracji rozliczeniowych ZUS i przekazywanie ich wysyłką automatyczną przy użyciu certyfikatu elektronicznego wydanego przez Wytwórnię S.A., którego Wnioskodawczyni jest właścicielem. Zainteresowana posiada Certyfikat Księgowy, nie jest doradcą podatkowym i nie świadczy usług w tym zakresie.

Wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. nie przekroczyła 100.000 zł, a w bieżącym roku nie przekroczy 150.000 zł. Wnioskodawczyni podała, iż nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności w zakresie doradztwa.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro osiągnięty w 2011 r. obrót nie przekroczy 150.000 zł i jak wskazała Wnioskodawczyni nie wykonuje i nie będzie wykonywała czynności w zakresie doradztwa to Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, do momentu przekroczenia kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, iż brak uprawnień do wykonywania usług w zakresie doradztwa podatkowego, nie przesądza o faktycznym charakterze wykonywanych usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.