IPTPP1/443-679/13-4/MW - Określenie stawki VAT właściwej dla usług montażu zabudowy wnękowej i mebli kuchennych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2013 r. (data wpływu 5 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług montażu zabudowy wnękowej i mebli kuchennych w obiektach sklasyfikowanych w PKOB 111 i 112, objętych społecznym programem mieszkaniowym-jest nieprawidłowe.

W dniu 5 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług montażu zabudowy wnękowej i mebli kuchennych w obiektach sklasyfikowanych w PKOB 111 i 112, objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Wniosek został uzupełniony w dniu 10 października 2013 r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Przedmiotem działalności jest montaż stolarki budowlanej polegający na wyposażeniu obiektów budownictwa mieszkaniowego (lokale/ budynki mieszkalne) w meble kuchenne oraz zabudowy wnęk, wykonywane na wymiar, pod dokładnie określone i sprecyzowane zamówienie klienta. Zabudowa kuchenna wykonana jest od ściany do ściany szafkami skręconymi wzajemnie ze sobą i wspólnie trwale przymocowanymi do ściany, dodatkowo połączonymi wspólnym blatem kuchennym i innymi listwami, kształtem ściśle dostosowanymi do konkretnej zabudowy i pomieszczenia.

Niejednokrotnie szafki używane do zabudowy danej kuchni całkowicie różnią się wymiarami i kształtem od szafek typowych sprzedawanych w sklepach. Są każdorazowo dostosowywane do wymiarów pomieszczenia oraz wymagań klienta. Montaż stolarki budowlanej wykonywany jest na bazie zakupionych u producentów części składowych (płyt meblowych, frontów, blatów, zawiasów i innych metalowych i niemetalowych części.)

Czynności związane z montażem są czasochłonne i w całości odbywają się w miejscu zlecenia, a nie w warsztacie. Większość elementów zabudowy jest docinana i dopasowywana u klienta do konkretnego pomieszczenia, konkretnej ściany. Prace w warsztacie określić można jako przygotowawcze, natomiast główne czynności związane z realizacją zlecenia odbywają się u klienta. Usługi montażu stanowią jeden, niedający się podzielić, kompleksowy proces.

Wykonywane usługi są usługami montażu na stałe tj. nie jest możliwe przeniesienie całości lub jakiejkolwiek części zabudowy w inne miejsce bez wcześniejszego demontażu i naruszenia całości zabudowy. Taki demontaż też wymaga odpowiedniej wiedzy i narzędzi. Ww. czynności sklasyfikowane są, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), jako 43.32.10.0 - roboty instalacyjne stolarki budowlanej (dotyczy elementów stolarskich).

Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Usługi będące przedmiotem wniosku wykonywane są w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji i przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem umowy zawieranej między Wnioskodawczynią a klientem jest: usługa montażu stolarki budowlanej wraz z materiałem, polegająca na wykonaniu zabudowy i dostarczeniu jej do domu klienta, w obiektach budownictwa mieszkaniowego, która wykonywana jest na bazie zakupionych u producentów części składowych (płyt meblowych, frontów, blatów, zawiasów i innych metalowych i niemetalowych części).

Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym wynosi do 150 m^2, a budynków mieszkalnych nie przekracza 300 m^2, w których świadczone są usługi.

Z uwagi na fakt, że zużycie materiałów w całkowitej wartości transakcji nie dotyczy robót konserwacyjnych podawanie wartości zużytych materiałów należy uznać za bezprzedmiotowe.

Usługi będące przedmiotem wniosku wykonywane są w budynkach i lokalach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługa montażu zabudowy wnękowej i mebli kuchennych, która jest produkowana z zakupionych materiałów: płyt meblowych, blatów, okuć i elementów metalowych, dociętych na konkretny wymiar i trwale montowana w budynkach i lokalach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 111 i 112 podlega opodatkowaniu obniżoną 8% stawką podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli przedmiotem umowy jest szafa lub trwała zabudowa powiązana z budynkiem lub jego częścią, to można wówczas mówić o modernizacji i zastosować preferencyjną stawkę VAT, do obiektów budownictwa objętych społecznym programem mieszkaniowym, do całej wartości robót. W tej sytuacji obrotem jest uzgodniona kwota za wykonanie usługi, wykonania robót instalacyjnych stolarki budowlanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 lit. b ustawy, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Stosownie do § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanego art. 2 pkt 12 ustawy, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Z powołanego wyżej przepisu art. 41 ust. 12 ustawy wynika, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji obiektów budowlanych lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy pomocniczo odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Z uwagi jednak na autonomię prawa podatkowego, a także ze względu na treść art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) z którego wynika, iż definicje w nim zawarte zostały wprowadzone dla potrzeb tegoż aktu prawnego, nie należy ich traktować jako definicji legalnych na użytek innych aktów normatywnych. W związku z powyższym, posługiwanie się tymi pojęciami nie powinno odbywać się poprzez ich dokładne recypowanie na grunt ustawy, lecz winno mieć charakter pomocniczy przy dokonywaniu wykładni prawa podatkowego. Koniecznym jest zatem odwołanie się zarówno do przepisów prawa budowlanego jak i językowego znaczenia użytych w art. 41 ust. 12 ustawy pojęć.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy - Prawo budowlane, pod pojęciem obiekt budowlany należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury. Ustawodawca wyjaśniając zatem pojęcie obiektu budowlanego posługuje się terminami (budynek, budowla, obiekt małej architektury) definiowanymi w dalszej części słowniczka (art. 3 pkt 2, 3 i 4). Obiekty budowlane stanowią całość pod względem techniczno-użytkowym. Wyposażone są w instalacje i inne urządzenia niezbędne do spełniania funkcji, dla której zostały zbudowane.

W świetle art. 3 pkt 6 ww. ustawy przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W myśl art. 7 ww. ustawy, przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z kolei, zgodnie z pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja, zgodnie z definicją słownikową, to unowocześnienie i usprawnienie czegoś (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN).

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie "montaż" odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Należy zauważyć, iż sama usługa montażu czy też instalacja poszczególnych towarów nie może być traktowana jako modernizacja. Dopiero bowiem w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się, bądź też przywraca poprzedni stan techniczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, można ją traktować jako modernizację, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Modernizacja, podobnie jak w przypadku innych czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, powinna zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest montaż stolarki budowlanej polegający na wyposażeniu obiektów budownictwa mieszkaniowego (lokale/ budynki mieszkalne) w meble kuchenne oraz zabudowy wnęk, wykonywane na wymiar, pod dokładnie określone i sprecyzowane zamówienie klienta. Zabudowa kuchenna wykonana jest od ściany do ściany szafkami skręconymi wzajemnie ze sobą i wspólnie trwale przymocowanymi do ściany, dodatkowo połączonymi wspólnym blatem kuchennym i innymi listwami, kształtem ściśle dostosowanymi do konkretnej zabudowy i pomieszczenia. Montaż stolarki budowlanej wykonywany jest na bazie zakupionych u producentów części składowych (płyt meblowych, frontów, blatów, zawiasów i innych metalowych i niemetalowych części.) Usługi montażu stanowią jeden, niedający się podzielić, kompleksowy proces. Wykonywane usługi są usługami montażu na stałe tj. nie jest możliwe przeniesienie całości lub jakiejkolwiek części zabudowy w inne miejsce bez wcześniejszego demontażu i naruszenia całości zabudowy. Taki demontaż też wymaga odpowiedniej wiedzy i narzędzi. Ww. czynności sklasyfikowane są, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), jako 43.32.10.0 - roboty instalacyjne stolarki budowlanej (dotyczy elementów stolarskich). Usługi będące przedmiotem wniosku wykonywane są w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji i przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym wynosi do 150 m², a budynków mieszkalnych nie przekracza 300 m², w których świadczone są usługi. Przedmiotem umowy zawieranej między Wnioskodawczynią a klientem jest: usługa montażu stolarki budowlanej wraz z materiałem, polegająca na wykonaniu zabudowy i dostarczeniu jej do domu klienta, w obiektach budownictwa mieszkaniowego, która wykonywana jest na bazie zakupionych u producentów części składowych.

Należy podkreślić, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego. Decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Należy zauważyć, iż jak wskazano powyżej, obiektem budowlanym jest budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynek bowiem to nie tylko fundamenty, dach oraz przegrody budowlane, ale również instalacje oraz urządzenia techniczne w nim się znajdujące. Ponieważ obiektem budowlanym jest - w rozumieniu prawa budowlanego - budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, należy uznać, że instalacje te i urządzenia wchodzą w skład budynku będąc jego elementami. Pomiędzy budynkiem oraz wskazanymi instalacjami i urządzeniami musi jednak zachodzić związek uzasadniający wniosek, że elementy te są niesamodzielne a jedynie składają się na budynek.

Jak wskazuje przepis § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z późn. zm.) przez mieszkanie należy rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ww. ustawy - Prawo budowlane, urządzeniem budowlanym jest urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W świetle powyższego nie sposób uznać, aby stała zabudowa wnękowa i meble kuchenne, będące przecież ze swej istoty zabudową "meblową", mogły być uznane za instalację lub urządzenie techniczne budynku. Ich montaż nie wymaga pozwolenia na budowę, mogą być w każdym czasie zdemontowane lub wymienione.

Ponadto należy zauważyć, iż sama usługa montażu czy też instalacja poszczególnych elementów nie może być traktowana jako remont lub modernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się bądź też przywraca poprzedni stan faktyczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, usługę taką można traktować jako usługę budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy, o których mowa w ustawie.

Odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego opisu sprawy należy zatem stwierdzić, iż świadczonych przez Wnioskodawczynię czynności w zakresie wykonywania zabudowy wnękowej lub mebli kuchennych, nie można uznać za dostawę, budowę, remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę, bowiem czynności te nie dotyczą substancji samego budynku. Stałą zabudowę bez możliwości przeniesienia ich w inne miejsce, należy uznać za wyposażenie budynku (lokalu), a fakt trwałego ich przytwierdzenia np. do ścian, podłoża bądź sufitu pozostaje bez znaczenia, bowiem nie następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku (lokalu).

Wykonywane przez Wnioskodawcę ww. czynności nie stanowią w szczególności remontu oraz modernizacji, gdyż w istocie czynności te są jedynie zaopatrywaniem lokalu/budynku mieszkalnego w elementy wyposażenia, niestanowiące ich elementów konstrukcyjnych. Trwała zabudowa meblowa może podnosić jedynie funkcjonalność i wartość obiektów mieszkalnych, przy czym podkreślić należy, że podobną funkcjonalność i wartość można zapewnić umieszczając w obiekcie "zwykłą" szafę, czy "zwykłe" meble kuchenne nieprzymocowane do ściany czy podłogi.

Należy również zauważyć, iż bez wyposażenia w postaci trwałej zabudowy meblowej (szafy wnękowe, meble kuchenne), lokale/budynki nie tracą swojego charakteru mieszkalnego i w dalszym ciągu spełniają w tym zakresie kryteria wynikające z przepisów prawa budowlanego. W przeciwnym razie oznaczałoby to, że w przypadku gdy lokal (budynek), który nie zostaje wyposażony np. w szafy wnękowe czy meble kuchenne, traci funkcję"mieszkalną", gdyż nie spełnia powyższych warunków i w związku z tym nie nadaje się do zamieszkania przez ludzi.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów ustawy, stwierdzić należy, że do opisanych w stanie faktycznym czynności, polegających na montażu stałej zabudowy wnęk oraz mebli kuchennych w obiektach sklasyfikowanych w PKOB 111 i 112 objętych społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%, bowiem czynności te nie stanowią czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy.

Przy czy, należy wskazać, że przedmiotowe czynności korzystały z obniżonej stawki podatku na podstawie § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2010 r.

Natomiast przywołane powyżej regulacje ustawy nie przewidują, jak wskazano powyżej, możliwości opodatkowania od dnia 1 stycznia 2011 r. obniżoną - 8% stawką podatku od towarów i usług wykonywanych przez Zainteresowaną czynności polegających na montażu stałej zabudowy wnęk i mebli kuchennych.

Mając na uwadze wyżej wskazany stan prawny należy stwierdzić, że usług montażu stałej zabudowy wnęk i mebli kuchennych wykonywanych przez Wnioskodawczynię w budynkach i lokalach mieszkalnych, sklasyfikowanych w PKOB 111 i 112 nie można uznać za konserwację, remont, modernizację, przebudowę, a także budowę bowiem usługi te nie dotyczą substancji samego budynku. Wskazać należy, iż ww. zabudowę, należy uznać za wyposażenie budynku (lokalu).

Reasumując, usługa montażu zabudowy wnękowej i mebli kuchennych, w budynkach i lokalach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 111 i 112 objętych społecznym programem mieszkaniowym nie podlega opodatkowaniu obniżoną 8% stawką podatku VAT, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, 23% stawką podatku.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT do będących przedmiotem zapytania czynności należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.