IPTPP1/443-677/14-4/RG - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży towarów handlowych otrzymanych na podstawie umowy darowizny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.), uzupełniony pismem z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży towarów handlowych otrzymanych na podstawie umowy darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej:

* podatku dochodowego od osób fizycznych oraz

* podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży towarów handlowych otrzymanych na podstawie umowy darowizny.

W dniu 25 listopada 2014 r. uzupełniono wniosek w zakresie doprecyzowania przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą handlową na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Działalność jest rozliczana w podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku do towarów i usług. Zdarzenia gospodarcze są ewidencjonowane w podatkowej książce przychodów i rozchodów Wnioskodawca w związku z zakończeniem działalności gospodarczej przez żonę otrzymał na podstawie umowy darowizny całe prowadzone przez nią przedsiębiorstwo. Przedmiotem darowizny było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Między małżonkami istnieje ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Po dokonaniu darowizny w dniu 28 sierpnia 2014 r., żona Wnioskodawcy zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca w związku z otrzymaną darowizną będzie kontynuował swoją działalność handlową w oparciu o dotychczas posiadane środki oraz przy wykorzystaniu towarów pochodzących z darowizny. Zgodnie z obowiązującymi przepisami na koniec roku Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia remanentu końcowego w celu określania dochodu z działalności.

Towary objęte zakresem wniosku są opodatkowane podatkiem VAT.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 4 maja 2011 r. Zakres prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz jego żony jest tożsamy i polega na sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych i monopolowych w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych.

Przedsiębiorstwo otrzymane od żony wchodziło w skład małżeńskiej ustawowej współwłasności majątkowej. Umowa darowizny została sporządzona w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi w kancelarii Notarialnej. W skład darowanego przedsiębiorstwa wchodziły towary handlowe oraz samochód służbowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży towarów handlowych otrzymanych na podstawie umowy darowizny naliczany jest podatek VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011.177.1054).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011.177.1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zdaniem Wnioskodawcy towary handlowe otrzymane darowizną będą podlegać podatkowi VAT, gdyż wskazane towary nie korzystają z żadnego zwolnienia przedmiotowego, a sam wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra. Dostawa w rozumieniu ustawy o VAT oznacza faktyczne dysponowanie danym towarem, przy czym nie jest wymagane przeniesienie prawa własności, a więc bycie właścicielem.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku do towarów i usług. Zainteresowany prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą handlową. Wnioskodawca w związku z zakończeniem działalności gospodarczej przez żonę otrzymał na podstawie umowy darowizny całe prowadzone przez nią przedsiębiorstwo. Przedmiotem darowizny było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), zgodnie z którym przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Między małżonkami istnieje ustrój ustawowej wspólności majątkowej. Po dokonaniu darowizny w dniu 28 sierpnia 2014 r., żona Wnioskodawcy zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca w związku z otrzymaną darowizną będzie kontynuował swoją działalność handlową w oparciu o dotychczas posiadane środki oraz przy wykorzystaniu towarów pochodzących z darowizny. Towary objęte zakresem wniosku są opodatkowane podatkiem VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 4 maja 2011 r. Zakres prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz jego żony jest tożsamy i polega na sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych i monopolowych w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Przedsiębiorstwo otrzymane od żony wchodziło w skład małżeńskiej ustawowej współwłasności majątkowej. W skład darowanego przedsiębiorstwa wchodziły towary handlowe oraz samochód służbowy.

Rozpatrując przedmiotową sprawę w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży towarów handlowych otrzymanych od żony na podstawie umowy darowizny należy mieć na uwadze przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności majątkowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, jak również nie może rozporządzać lub zobowiązywać się do rozporządzenia udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. ustawy zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Stosownie do art. 37 § 2 ww. ustawy, ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka, natomiast zgodnie z § 4 tegoż przepisu, jednostronna czynność prawna dokonana bez wymaganej zgody drugiego małżonka jest nieważna.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Powołane wyżej przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT precyzują jakie podmioty wpisują się w definicję podatnika podatku od towarów i usług. Ustawodawca nie wymienił wśród nich małżonków. Ustawa o podatku od towarów i usług nie obejmuje także małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Tym samym na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy, bowiem każdy z nich wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie odrębnym podatnikiem tego podatku. Co więcej autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres ich praw i obowiązków jako podatników podatku od towarów i usług. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności (lub tylko jeden z małżonków prowadzi działalność) istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Wobec powyższego podmiot świadczący czynności opodatkowane będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy czynności te będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem świadczonych czynności jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w świetle art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje czynności we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej).

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży towarów handlowych otrzymanych na podstawie umowy darowizny od żony w związku z zakończeniem działalności gospodarczej (całe prowadzone przez nią przedsiębiorstwo).

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku do towarów i usług. Zainteresowany prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą handlową. Zakres prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz jego żony jest tożsamy i polega na sprzedaży detalicznej artykułów spożywczych i monopolowych w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Towary objęte zakresem wniosku są opodatkowane podatkiem VAT.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w oparciu o art. 146a pkt 1 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wskazać również należy, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie dokonywana przez Wnioskodawcę, prowadzącego działalność gospodarczą i będącego czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, sprzedaż towarów handlowych prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W konsekwencji sprzedaż towarów handlowych otrzymanych w drodze darowizny będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. według właściwych stawek podatkowych.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacja załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży towarów handlowych otrzymanych na podstawie umowy darowizny. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.