IPTPP1/443-659/11-4/MS - Podatek od opłat uiszczanych za usuwanie pojazdów i ich przechowywanie na parkingu strzeżonym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Powiatu przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2011 r. (data wpływu do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim 22 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od uiszczanych opłat za usuwanie pojazdów i ich przechowywanie na parkingu strzeżonym oraz sposobu dokumentowania tych opłat - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od uiszczanych opłat za usuwanie pojazdów i ich przechowywanie na parkingu strzeżonym oraz sposobu dokumentowania tych opłat.

W związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielski - Białej, pismem z dnia 18 sierpnia 2011 r., przesłało ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

Pismem z dnia 14 października 2011 r. (data wpływ 18 października 2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat wykonuje zadania własne i zlecone z zakresu administracji publicznej na podstawie art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.). Swoje zadania wykonuje przy pomocy jednostki organizacyjnej Starostwa Powiatowego. Powiat oraz Starostwo Powiatowe są zarejestrowanymi i czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług i składają miesięczne deklaracje podatkowe.

W związku z nowelizacją ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) usuwanie pojazdów i ich przechowywanie na parkingu strzeżonym z dniem 21 sierpnia 2011 r. staje się zadaniem własnym powiatu. Opłaty za usunięcie i parkowanie usuniętych pojazdów będą stanowiły dochód własny powiatu. Przepis art. 130a ust. 6 ustawy zawiera delegację dla rady powiatu do określenia corocznie wysokości opłat za usuwanie pojazdów z dróg, przechowywanie ich na parkingu strzeżonym oraz do określenia wysokości kosztów powstałych z wyniku wydania dyspozycji usunięcia, a następnie odstąpienia od usunięcia pojazdu. Nowe prawo wprowadza przepis nakładający na właściciela pojazdu obowiązek uiszczania należności za usunięcie, przechowywanie, oszacowanie, sprzedaż lub zniszczenie pojazdu w przypadku, gdy nie odbierze go z parkingu w ustawowym terminie. Wtedy starosta w drodze decyzji administracyjnej będzie nakładał obowiązek zapłaty tych należności. W razie niewykonania dobrowolnego decyzji starosty obowiązek uiszczenia stosownych opłat będzie dochodzony w trybie egzekucji administracyjnej przez naczelników urzędów skarbowych. Ustawodawca w art. 130a ust. 6a określił maksymalną wysokość stawek kwotowych opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zadania powiatu obejmujące usuwanie pojazdów oraz prowadzenie parkingu strzeżonego dla pojazdów usuniętych wykonywane będą przez podmiot wyłoniony zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych.

Za wykonane usługi wykonawca otrzymywał będzie wynagrodzenie zgodne z zawartą umową na podstawie wystawionej faktury VAT dla zamawiającego.

Jeżeli usługa usuwania pojazdów oraz ich przechowywanie na parkingu strzeżonym będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w celu potwierdzenia wykonania usługi będzie wystawiana faktura VAT, w przeciwnym razie będą wystawiane rachunki zgodnie z Ordynacją podatkową art. 87 § 1 z dnia 29 sierpnia 1997 r. przez Powiat.

Wykonawca usługi zgodnie z zawartą umową zobowiązany będzie do pobierania od właścicieli usuniętych pojazdów opłat za odholowanie i postój na parkingu strzeżonym. Jednocześnie z tytułu pobieranych opłat zobowiązany będzie do prowadzenia odrębnej ewidencji księgowo - finansowej, zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie ww. czynności nie podlega ustawie o VAT, gdyż zgodnie z art. 13 Dyrektywy Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Pobierane opłaty mają charakter opłat publicznoprawnych w związku z tym nie można ich kwalifikować do usług podlegających podatkowi od towarów i usług. Dla udokumentowania przedmiotowych czynności należy wystawić rachunki (art. 87 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

Unormowanie to pozostaje w zgodzie z art. 13 ust. 1 Dyrektywy z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1), który stwierdza, iż krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego, nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i jako takie musi być ściśle interpretowane. Przepisy ustawy o podatku VAT nie zawierają jednoznacznej definicji pojęcia organów władzy publicznej. Najbardziej precyzyjne w tym względzie są regulacje zawarte w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.). Przepisy tej ustawy jednoznacznie rozdzielają organy władzy publicznej od innych jednostek sektora finansów publicznych.

Z brzmienia art. 9 pkt 1 cyt. ustawy o finansach publicznych wynika, że organy władzy publicznej tworzą organy władzy rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy oraz trybunały.

Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 jak i cyt. przepis obowiązującej obecnie Dyrektywy wyłączają z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem organy wykonujące czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, nie są traktowane jako podatnicy.

Ponadto, jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 4 grudnia 2001 r. sygn. akt SK 18/00, pojęcie "władzy publicznej" w rozumieniu art. 77 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) obejmuje wszystkie władze w sensie konstytucyjnym - ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Należy podkreślić, że pojęcia organu państwa oraz organu władzy publicznej nie są tożsame. W pojęciu "władzy publicznej" mieszczą się bowiem także inne instytucje niż państwowe lub samorządowe, o ile wykonują funkcje władzy publicznej w wyniku powierzenia, czy przekazania im tych funkcji przez organ władzy państwowej lub samorządowej. Wykonywanie władzy publicznej dotyczy wszelkich form działalności państwa, samorządu terytorialnego i innych instytucji publicznych, które obejmują bardzo zróżnicowane formy aktywności.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), powiat jako osoba prawna wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 i 15 tej ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponad gminnym w tym m.in. w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej (art. 6 ust. 2 ww. ustawy).

W odniesieniu do pobierania opłat za czynności przechowywania pojazdów usuniętych z drogi wskazać należy, iż stosownie do przepisu art. 130a ust. 1 ustawy z dnia 2 czerwca 2005 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela w przypadku:

W myśl ust. 2 powołanego wyżej artykułu, pojazd może być usunięty z drogi na koszt właściciela, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy:

Zgodnie z art. 130a ust. 5c ustawy - Prawo o ruchu drogowym - w brzmieniu obowiązującym od dnia 21 sierpnia 2011 r. - pojazd usunięty z drogi w przypadkach, o których mowa w ust. 1 lub 2, umieszcza się na parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłat za jego usunięcie i przechowywanie.

W myśl art. 130a ust. 5f. ww. ustawy, usuwanie pojazdów oraz prowadzenie parkingu strzeżonego dla pojazdów usuniętych w przypadkach, o których mowa w ust. 1 lub 2, należy do zadań własnych powiatu. Starosta realizuje te zadania przy pomocy powiatowych jednostek organizacyjnych lub powierza ich wykonanie zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych.

Stosownie do ust. 6 cytowanego artykułu, rada powiatu, biorąc pod uwagę konieczność sprawnej realizacji zadań, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz koszty usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze danego powiatu, ustala corocznie, w drodze uchwały, wysokość opłat, o których mowa w ust. 5c, oraz wysokość kosztów, o których mowa w ust. 2a (...).

W art. 130a ust. 6a ww. ustawy ustalone zostały maksymalne wysokości stawek kwotowych opłat, k których mowa w ust. 5c.

Opłaty, o których mowa w ust. 6, stanowią dochód własny powiatu (art. 130(a) ust. 6e).

Z treści art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) wynika, iż dochodami publicznymi są daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje zadania własne i zlecone z zakresu administracji publicznej na podstawie art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.). W związku z nowelizacją ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) usuwanie pojazdów i ich przechowywanie na parkingu strzeżonym z dniem 21 sierpnia 2011 r. staje się zadaniem własnym powiatu. Opłaty za usunięcie i parkowanie usuniętych pojazdów będą stanowiły dochód własny powiatu. Przepis art. 130a ust. 6 ustawy zawiera delegację dla rady powiatu do określenia corocznie wysokości opłat za usuwanie pojazdów z dróg, przechowywanie ich na parkingu strzeżonym oraz do określenia wysokości kosztów powstałych z wyniku wydania dyspozycji usunięcia, a następnie odstąpienia od usunięcia pojazdu. Nowe prawo wprowadza przepis nakładający na właściciela pojazdu obowiązek uiszczania należności za usunięcie, przechowywanie, oszacowanie, sprzedaż lub zniszczenie pojazdu w przypadku, gdy nie odbierze go z parkingu w ustawowym terminie. Wtedy starosta w drodze decyzji administracyjnej będzie nakładał obowiązek zapłaty tych należności. W razie niewykonania dobrowolnego decyzji starosty obowiązek uiszczenia stosownych opłat będzie dochodzony w trybie egzekucji administracyjnej przez naczelników urzędów skarbowych. Ustawodawca w art. 130a ust. 6a określił maksymalną wysokość stawek kwotowych opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdów.

Zadania powiatu obejmujące usuwanie pojazdów oraz prowadzenie parkingu strzeżonego dla pojazdów usuniętych wykonywane będą przez podmiot wyłoniony zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych. Za wykonane usługi wykonawca otrzymywał będzie wynagrodzenie zgodne z zawartą umową na podstawie wystawionej faktury VAT dla zamawiającego. Wykonawca usługi zgodnie z zawartą umową zobowiązany będzie do pobierania od właścicieli usuniętych pojazdów opłat za odholowanie i postój na parkingu strzeżonym. Jednocześnie z tytułu pobieranych opłat zobowiązany będzie do prowadzenia odrębnej ewidencji księgowo - finansowej, zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż opłaty za usuwanie pojazdów i ich przechowywanie na parkingu strzeżonym, mają charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny, tryb ich pobierania jest ściśle określony w przepisach prawa.

Konsekwentnie opłaty za przechowywanie usuniętych samochodów na parkingu strzeżonym pobierane w trybie ustawy - Prawo o ruchu drogowym nie powinny być udokumentowane fakturami VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Dla udokumentowania wpływów z opłat należy wystawić rachunki, o których mowa w art. 87-88 ustawy - Ordynacja podatkowa. Będzie to miało miejsce wówczas, gdy z żądaniem takim wystąpi podmiot wnoszący opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.