IPTPP1/443-644/14-2/RG - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym niespecjalistycznym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 listopada 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-644/14-2/RG Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym niespecjalistycznym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2014 r. (data wpływu 10 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym niespecjalistycznym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym niespecjalistycznym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie przewozu samochodem osobowym personelu medycznego (lekarzy i pielęgniarki) do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym.

Samochód ten nie posiada na wyposażeniu noszy, nie spełnia warunków definicji transportu sanitarnego w rozumieniu art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przewóz pobranego materiału biologicznego i sprzętu medycznego lub rehabilitacyjnego oraz personelu medycznego nie wymaga specjalnych warunków transportowych.

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z odpowiedzią na zapytanie Wnioskodawcy otrzymaną w dniu 27 marca 2014 r. z Urzędu Statystycznego, Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego informuje, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) usługi przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego, specjalnie przystosowanym do tego celu pojazdem samochodowym lub samochodem nieprzystosowanym, o ile przewoźnik posiada umowę z zakładem opieki zdrowotnej na przewóz w celach medycznych, mieści się w grupowaniu: PKWiU 86.90.14.0 "Usługi pogotowia ratunkowego, włączając usługi zespołów ratownictwa medycznego".

W dniu 20 stycznia 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę z Samodzielnym Zakładem Opieki Zdrowotnej w......., ul......., w wyniku przeprowadzonego przetargu na świadczenie usług transportu osobowego dla SP.... w.......

Umowa obejmuje świadczenie usług z zakresu transportu osobowego w obrębie działania SP...... w....... - pojazd wraz z kierowcą, przewóz personelu medycznego Domowej Opieki Paliatywnej SP....... w...... z pozostawaniem w gotowości wykonywania tych usług (wezwanie na telefon) i zabezpieczeniem stałej łączności z Zamawiającym. Czas pracy - codziennie od poniedziałku do piątku 5 dni w tygodniu od 7.25-15.00 oraz od 15.00-7.25 dnia następnego, na każdorazowe wezwanie telefoniczne. Sobota - niedziela dyżur 24 godziny na każdorazowe wezwanie telefoniczne.

Według umowy samochód musi spełniać minimum następujące wymagania: osobowy minimum czterodrzwiowy, wieloosobowy, bez specjalistycznego wyposażenia medycznego, z wyjątkiem apteczki pierwszej pomocy. Kierowca musi legitymować się kwalifikacjami zgodnie z ustawą o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2011 r. Nr 30, poz. 151 z późn. zm.), posiadać aktualne orzeczenie psychologiczne wydane przez uprawnionego psychologa w zakresie psychologii transportu o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, posiadać aktualną pracowniczą książeczkę zdrowia dla celów sanitarno-epidemiologicznych oraz wyposażenie samochodu w środki łączności zabezpieczające kontakt pomiędzy SP..... w...... a kierowcą (m.in. telefon komórkowy lub inną łączność bezprzewodową).

W chwili obecnej Wnioskodawca wystawia faktury ze stawką 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi bezsprzecznie związane są ze świadczeniami zdrowotnymi, służą osobom chorym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie usług transportowych w przypadku Wnioskodawcy w zakresie przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym nie specjalistycznym, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane usługi w zakresie przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym nie specjalistycznym korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w klasyfikacjach statystycznych.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Aby jednak czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy, podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, muszą być wykonane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie przewozu samochodem osobowym personelu medycznego (lekarzy i pielęgniarki) do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym. Samochód ten nie posiada na wyposażeniu noszy, nie spełnia warunków definicji transportu sanitarnego w rozumieniu art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przewóz pobranego materiału biologicznego i sprzętu medycznego lub rehabilitacyjnego oraz personelu medycznego nie wymaga specjalnych warunków transportowych.

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) usługi przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego, specjalnie przystosowanym do tego celu pojazdem samochodowym lub samochodem nieprzystosowanym, o ile przewoźnik posiada umowę z zakładem opieki zdrowotnej na przewóz w celach medycznych, mieści się w grupowaniu: PKWiU 86.90.14.0 "Usługi pogotowia ratunkowego, włączając usługi zespołów ratownictwa medycznego".

W dniu 20 stycznia 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę z Samodzielnym Zakładem Opieki Zdrowotnej w........, ul........, w wyniku przeprowadzonego przetargu na świadczenie usług transportu osobowego dla SP.... w.... Umowa obejmuje świadczenie usług z zakresu transportu osobowego w obrębie działania SP.... w..... - pojazd wraz z kierowcą, przewóz personelu medycznego Domowej Opieki Paliatywnej SP..... w.... z pozostawaniem w gotowości wykonywania tych usług (wezwanie na telefon) i zabezpieczeniem stałej łączności z Zamawiającym. Według umowy samochód musi spełniać minimum następujące wymagania: osobowy minimum czterodrzwiowy, wieloosobowy, bez specjalistycznego wyposażenia medycznego, z wyjątkiem apteczki pierwszej pomocy. Kierowca musi legitymować się kwalifikacjami zgodnie z ustawą o kierujących pojazdami, posiadać aktualne orzeczenie psychologiczne wydane przez uprawnionego psychologa w zakresie psychologii transportu o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, posiadać aktualną pracowniczą książeczkę zdrowia dla celów sanitarno-epidemiologicznych oraz wyposażenie samochodu w środki łączności zabezpieczające kontakt pomiędzy SP...... w........ a kierowcą (m.in. telefon komórkowy lub inną łączność bezprzewodową).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy świadczenie usług w zakresie przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym nie specjalistycznym, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w jej treści, jak i przepisów wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zastosowania zwolnienia od podatku VAT, dotyczące zarówno dostawy towarów jak i świadczenia usług, zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy - zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy - zwolnieniu podlegają również usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

lekarza i lekarza dentysty,

a.

pielęgniarki i położnej,

b.

medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),

c.

psychologa.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, zwolnieniu podlega również świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Natomiast zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, iż zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Ze zwolnienia korzystają bowiem usługi mające cel diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy), świadczone przez podmioty lecznicze. Zwolnienie obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu przez określone podmioty.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż pojęcia używane do określenia zwolnień, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej dostawy towarów lub usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE. Ponadto z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, iż pojęcia używane do określenia zwolnień, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej dostawy towarów lub usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zdefiniowanie ww. przepisach zakresu zwolnienia, poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych".

W przedmiotowej sprawie Zainteresowany świadczy usługi z zakresu transportu osobowego w obrębie działania SP...... w...... - pojazd wraz z kierowcą, przewozu personelu medycznego Domowej Opieki Paliatywnej SP..... w....... z pozostawaniem w gotowości wykonywania tych usług (wezwanie na telefon) i zabezpieczeniem stałej łączności z Zamawiającym. Kierowca musi legitymować się kwalifikacjami zgodnie z ustawą o kierujących pojazdami, posiadać aktualne orzeczenie psychologiczne wydane przez uprawnionego psychologa w zakresie psychologii transportu o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, posiadać aktualną pracowniczą książeczkę zdrowia dla celów sanitarno-epidemiologicznych oraz wyposażenie samochodu w środki łączności zabezpieczające kontakt pomiędzy SP...... w....... a kierowcą (m.in. telefon komórkowy lub inną łączność bezprzewodową).

W wyniku analizy ww. przepisów oraz przedstawionego opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sytuacji, Wnioskodawca nie spełnia zarówno warunków podmiotowych jak i przedmiotowych do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 18, pkt 18a, pkt 19 i pkt 19a ustawy.

W dalszej kolejności rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia usług świadczonych przez Wnioskodawcę należy zauważyć, iż, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy, zwalnia się od podatku usługi transportu sanitarnego.

Ponieważ ustawodawca na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie zdefiniował pojęcia transportu sanitarnego - zasadne jest odwołanie się do legalnej definicji tego pojęcia sformułowanej w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) oraz pomocniczo do regulacji zawartych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) i wypracowanej przez doktrynę prawa unijnego linii orzeczniczej w kwestii zwolnień od podatku od towarów i usług.

Należy bowiem zauważyć, że w świetle art. 132 ust. 1 lit. p Dyrektywy, zwolnione jest świadczenie usług transportu dla chorych lub rannych osób pojazdami do tego celu przeznaczonymi, przez odpowiednio upoważnione podmioty.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym", co oznacza, że usługi transportu dla chorych lub rannych na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja "interesu publicznego", nie zostały również określone podmioty, które mogą działać "w interesie publicznym". Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu "interesu publicznego".

Zaznaczenia wymaga, że definicja transportu sanitarnego oraz pozostałe uregulowania dotyczące transportu sanitarnego zawarte w ww. ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, są wynikiem zmian wprowadzonych art. 172 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654), która weszła w życie z dniem 1 lipca 2011 r.

Stosownie do art. 5 pkt 33a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - transport sanitarny oznacza przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu.

Natomiast w myśl art. 161ba ust. 1 ww. ustawy - transport sanitarny wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu lądowego, wodnego i lotniczego.

Środki transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 1, muszą spełniać cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane (art. 161ba ust. 2 cyt. ustawy).

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny w świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji gdy do wykonywania przedmiotowych usług Wnioskodawca używa samochód osobowy nie specjalistyczny, o którym mowa w art. 161ba ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, wówczas, na podstawie obowiązujących przepisów, nie będzie można uznać, iż Wnioskodawca świadczy usługi transportu sanitarnego w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 33a i art. 161ba ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Z tego względu, świadczone przez Wnioskodawcę usługi transportu przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego nie będą w tym przypadku spełniały przesłanki pozwalającej na zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz stan faktyczny sprawy, usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wykonywane usługi w zakresie przewozu personelu medycznego do domów pacjentów, przewozu pobranego od pacjentów materiału biologicznego do badań laboratoryjnych oraz dostarczania do domów pacjentów sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego samochodem osobowym nie specjalistycznym korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ pragnie również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Tym samym tut. Organ wydając przedmiotową interpretację oparł się wyłącznie na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz na pytaniu przyporządkowanym do tego opisu i w tym zakresie oceniono stanowisko Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl