IPTPP1/443-629/11-2/MW - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT szkoleń operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu do BKIP w Piotrkowie Tryb. 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2011 r. wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu do BKIP w Bielsku-Białej 5 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleń operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych.

Jak wynika z pisma Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 sierpnia 2011 r., ORD-IN z dnia 20 maja 2011 r. został złożony przez Spółkę Cywilną jako uzupełnienie do sprawy z wniosku z dnia 21 lutego 2011 r., złożonego przez osobę fizyczną.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, wniosek z dnia 21 lutego 2011 r., postanowieniem z dnia 31 maja 2011 r., pozostawił bez rozpatrzenia z uwagi na nieuzupełnienie go przez Wnioskodawcę - osobę fizyczną.

W związku ze złożonym zażaleniem na ww. postanowienie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził niedopuszczalność wniesienia zażalenia przez Spółkę Cywilną z uwagi na fakt, iż stroną postępowania był Pana (...) jako osoba fizyczna. Przy czym w ww. postanowieniu nadmieniono, że wniosek ORD-IN z dnia 20 maja 2011 r. wniesiony przez Spółkę Cywilną, zostanie potraktowany jako odrębny nowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie Spólki Cywilnej i zostanie rozparzony odrębnym rozstrzygnięciem.

W związku z powyższym wniosek z dnia 20 maja 2011 r. w przedmiocie zwolnienia od podatku VAT prowadzonych przez Spółkę Cywilną szkoleń operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych, został przekazany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, na podstawie art. 170 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim - 16 sierpnia 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w chwili obecnej założył działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, w ramach której ma zamiar prowadzić działalność szkoleniową realizowaną w oparciu o Ośrodek Szkolenia, świadczącego usługi w zakresie szkolenia operatorów maszyn robót ziemnych, drogowych i budowlanych. Rodzaj działalności według PKD 85.59 B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane oraz 85.60.Z Działalność wspomagająca edukację.

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, iż ww. Ośrodek nie będzie prowadzony jako jednostka objęta systemem oświaty świadcząca usługi w zakresie kształcenia i wychowania, w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty. Ponadto, po upływie 1-go roku od rozpoczęcia działalności Wnioskodawca zamierza ubiegać się o uzyskanie akredytacji w myśl przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 grudnia 2003 r. w sprawie akredytacji placówek i ośrodków prowadzących kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych.

Wszystkie usługi, które będą świadczone przez Ośrodek tj. usługi w zakresie szkolenia operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych, jak wynika z dotychczasowego rozpoznania przez Wnioskodawcę rynku będą świadczone na rzecz:

Zleceniodawcą będą podmioty wyszczególnione powyżej w pkt 1 i 2 i to z ww. podmiotami Wnioskodawca będzie zawierał umowy na świadczenie ww. umów w zakresie szkolenia operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych, a w szczególności umowy te będą zawierane z:

* przedsiębiorcami kierującymi swoich pracowników w celu zdobycia lub podwyższenia kwalifikacji,

* przedsiębiorcami, firmami szkoleniowymi, instytucjami realizującymi projekty finansowane z Funduszy Europejskich,

* Powiatowymi Urzędami Pracy kierującymi bezrobotnych w celu zdobycia, podwyższenia kwalifikacji lub przekwalifikowania,

* osobami indywidualnymi.

W ramach umowy Wnioskodawca zobowiązuje się do przeprowadzenia szkolenia dla zleceniodawcy odpowiedniej ilości operatorów maszyn zgodnie z zamówieniem, w ramach którego jego uczestnicy uzyskają wymagane kwalifikacje i uprawnienia do kierowania i obsługi określonej maszyny. W ramach ww. usługi Wnioskodawca będzie zobowiązywał się do przeprowadzenia zgodnie z obowiązującym programem 126 godzin lekcyjnych zajęć teoretycznych oraz 60 godzin lekcyjnych zajęć praktycznych, zakończonych przeprowadzeniem egzaminu przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego.

Uczestnikami świadczonych przez Ośrodek usług będą osoby dorosłe zamierzające zdobyć kwalifikacje i uprawnienia umożliwiające zatrudnienie ich na stanowiskach operatora maszyn roboczych a wśród nich będą występować

* osoby indywidualne zgłaszające się prywatnie.

* osoby kierowane przez przedsiębiorstwa (pracownicy),

* osoby bezrobotne kierowane przez Urzędy Pracy,

* osoby kierowane przez Instytucje realizujące projekty finansowane z programów UE, np. POKL dz. 8.1.1.

Uczestnik szkolenia po zdaniu egzaminu i uzyskaniu uprawnień Operatora maszyny np. koparki, ładowarki, spycharki będzie wykorzystywał zdobytą wiedzę wykonując swoje zadania zawodowe najczęściej w przedsiębiorstwach zajmujących się budową i remontami obiektów infrastruktury drogowej, kolejowej i innych budowli. Jak również w innych firmach usługowych.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem. Będzie to nauczanie mające na celu przede wszystkim uzyskanie wiedzy do celów zawodowych, a także jej uaktualnienie w stosunku do osób, posiadających wiedzę w zakresie przedmiotu szkolenia, ale nie posiadających stosownych kwalifikacji umożliwiających uzyskanie uprawnień operatora określonego rodzaju maszyn w myśl obecnie obowiązujących przepisów w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec wymienionych czynności przyporządkowanych do zdarzenia przyszłego Ośrodek będzie zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a), b) i c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392).

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26 lit. a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub lit. b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub lit. c) finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Natomiast zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zwolnione jest m.in. kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. W myśl art. 14 rozporządzenia Rady nr 1777/2005 usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Analiza cytowanych regulacji prowadzi, w opinii Wnioskodawcy do wniosku, iż dla zastosowania zwolnienia od podatku w pierwszej kolejności istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie spełnienie dodatkowych warunków, jak np. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub też jego finansowanie w co najmniej 70 % ze środków publicznych. Wykonywanie każdego zawodu związane jest z koniecznością poznania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycia umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do jej podjęcia i wykonywania w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy Zgodnie z dyspozycją art. 2373 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141 z późn. zm.), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętnością także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie.

Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860). Zgodnie z § 1a ust. 2 lit. e) cyt rozporządzenia z dnia 27 lipca 2004 r. "przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia, szkolenie zapewnia uczestnikom:

W myśl § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, szkolenie może być organizowane przez pracodawców lub przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały sprecyzowane w § 1a pkt 2 rozporządzenia, czyli m.in. osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, które na zlecenie pracodawcy prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Działając na podstawie delegacji ustawowej, w dniu 20 września 2001 r. Minister Gospodarki wydał rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U, Nr 118, poz. 1263).

Z § 3 ww. rozporządzenia wynika, że podczas obsługi maszyn roboczych w szczególności: w terenie uzbrojonym lub na drodze o ograniczonym ruchu, w pobliżu budynków i budowli, w sąsiedztwie napowietrznych linii energetycznych, w wykopach szerokoprzestrzennych, na terenie bagiennym lub w wodzie, na pochyłościach lub stokach zapewnia się środki bezpieczeństwa przewidziane w dokumentacji techniczno-ruchowej, instrukcjach obsługi oraz w stanowiskowych instrukcjach bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ustęp 2 powołanego artykułu stanowi, że podczas współpracy maszyn roboczych z dodatkowym osprzętem przeznaczonym do robót ziemnych, budowlanych i drogowych, liniami technologicznymi do produkcji zapraw betonowych lub kruszywa stosuje się zasady bezpieczeństwa i higieny pracy określone w instrukcjach obsługi tych urządzeń lub linii technologicznych.

Zgodnie z § 23 ww. rozporządzenia, maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez ww. Instytut. Z regulacji § 25 tegoż rozporządzenia wynika, że szkolenie, o którym mowa w § 23, może prowadzić podmiot który posiada: warunki lokalowe do prowadzenia wykładów, park maszynowy wraz z placem manewrowym, kadrę wykładowców, warunki socjalne i wyposażenie dydaktyczne.

Z kolei § 26 ust. 1 powołanego rozporządzenia stanowi, że osoba, która uzyskała pozytywny wynik sprawdzianu, o którym mowa w § 23, otrzymuje świadectwo oraz uzyskuje wpis do książki operatora.

Maszyny i urządzenia techniczne stosowane przy robotach ziemnych, budowlanych i drogowych, do obsługi których wymagane jest odbycie szkolenia i uzyskanie pozytywnego wyniku ze sprawdzianu, zostały wymienione w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r.

Biorąc pod uwagę wynikający z Kodeksu pracy zakaz dopuszczenia do pracy osób nieposiadających wymaganych na danym stanowisku pracy kwalifikacji i umiejętności, a także uwzględniając fakt, iż z przepisów BHP wynika obowiązek uczestnictwa w szkoleniach dających takie kwalifikacje i umiejętności, należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto ze względu na fakt, że wykonywane usługi finansowane będą - na rzecz niektórych podmiotów - w 100 % ze środków publicznych ich świadczenie skorzysta również ze zwolnienia na podstawie ust. 1 pkt 29 lit. c) tegoż artykułu, a z kolei w przypadku usług finansowanych w co najmniej 70 % ze środków publicznych, także ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Natomiast z chwilą uzyskania przez Ośrodek akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, będzie możliwe do zastosowania również zwolnienie wynikające z ust. 1 pkt 29 lit. b) ww. artykułu, wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okre sie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Również zgodnie z treścią obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca nie jest również uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką naukową.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia będą spełniały definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Szkolenia te będą pozostawały w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, mają na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych, a także jej uaktualnienie w stosunku do osób, posiadających wiedzę w zakresie przedmiotu szkolenia, ale nie posiadających stosownych kwalifikacji umożliwiających uzyskanie uprawnień operatora określonego rodzaju maszyn w myśl obecnie obowiązujących przepisów w tym zakresie. Z uwagi na fakt, iż posiadanie uprawnień maszynisty jest jednym z podstawowych wymogów, jakie stawia się kandydatom do pracy na stanowiskach związanych z tymi pracami, szkolenia osób ubiegających się o wydanie zaświadczenia o posiadaniu uprawnień operatora maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych (książka operatora maszyn roboczych), należy uznać za kształcenie lub przekwalifikowanie zawodowe.

Jednak w celu skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, ww. szkolenia muszą być także prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub w całości finansowane ze środków publicznych lub też finansowanie w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 2373 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

W myśl art. 2375 Kodeksu pracy Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zakres tego szkolenia, wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, sposób dokumentowania szkolenia oraz przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

Stosownie do art. 23715 § 2 ustawy - Kodeks pracy Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263).

Przepis § 1 ww. rozporządzenia stanowi, że rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych przeznaczonych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych, zwanych dalej "maszynami roboczymi".

Zgodnie z § 23 ww. rozporządzenia maszyny robocze, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, mogą być obsługiwane wyłącznie przez osoby, które ukończyły szkolenie i uzyskały pozytywny wynik sprawdzianu przeprowadzonego przez komisję powołaną przez Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie.

W myśl § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia szkolenie, o którym mowa w § 23, obejmuje część teoretyczną i praktyczną.

Zgodnie z § 24 ust. 2 rozporządzenia część teoretyczna obejmuje zagadnienia z zakresu:

Część praktyczna szkolenia obejmuje naukę eksploatacji maszyn roboczych w różnych warunkach terenowych i technologicznych (§ 24. ust. 3 ww. rozporządzenia).

W myśl § 25 ww. rozporządzenia szkolenie, o którym mowa w § 23, może prowadzić podmiot, który posiada:

Zgodnie z § 26 ust. 1 ww. rozporządzenia osoba, która uzyskała pozytywny wynik sprawdzianu, o którym mowa w § 23, otrzymuje świadectwo oraz uzyskuje wpis do książki operatora.

W oparciu natomiast o powołany przepis art. 2375 Kodeksu pracy zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 z późn. zm.), które określa (§ 1):

W myśl § 1a pkt 2 ww. rozporządzenia ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce organizacyjnej prowadzącej działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy - rozumie się przez to:

jeżeli prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe (§ 6 ww. rozporządzenia). Ramowe programy szkolenia są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia (§ 7 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenia operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego bowiem mają na celu umożliwienie podjęcia pracy i są niezbędne do wykonywania zawodu operatora maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych.

Obowiązek ukończenia takiego szkolenia spoczywa na osobie, która dąży do podjęcia pracy w charakterze operatora maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych.

Formy i zasady przeprowadzania tego typu szkoleń zostały określone w przepisach ww. rozporządzeń, tj. rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych.

Oznacza to, że zostanie spełniona druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych będą spełniały przesłanki do uznania ich za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Ponadto, jeśli prowadzone będą w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, to będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

W świetle powyższego w przypadku, jeśli świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, to nie zachodzi potrzeba dalszego badania czy korzystają one ze zwolnień przewidzianych w lit. b) i c ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Ponieważ jednak Wnioskodawca w treści własnego stanowiska odniósł się również do szkoleń finansowanych w całości lub w co najmniej 70 % ze środków publicznych oraz szkoleń, które w przyszłości zostaną objęte akredytacją, o uzyskanie której Wnioskodawca zamierza się ubiegać, tut. organ postanowił odnieść się również do tej części stanowiska Wnioskodawcy.

Zatem jeśli prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będą finansowane w całości ze środków publicznych, tym samym będą korzystać również ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT.

Jeśli natomiast prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego będą finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, będą korzystać także ze zwolnienia, o którym mowa w ww. § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

W przypadku natomiast jeżeli Wnioskodawca dla ww. usług szkolenia operatorów maszyn do robót ziemnych, drogowych i budowlanych, jako usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego uzyska stosowną akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wówczas spełniona będzie też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku dla usług objętych akredytacją, tym samym będą korzystać także ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku wymienionych we wniosku szkoleń na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a), lit. b) i lit. c) ustawy o VAT lub na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (odpowiednio w zależności od spełnienia przez Wnioskodawcę przesłanek określonych w ww. przepisach), należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.