IPTPP1/443-6/13-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2012 r. (data wpływu 2 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług szkoleniowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - firma..., będąca podatnikiem VAT czynnym, świadczy usługi szkoleniowe oraz doradcze dla firm, które opodatkowane są podstawową stawką VAT (23%).

Firma..., świadczy również usługi szkoleniowe jako podwykonawca w projektach szkoleniowych, współfinansowanych ze środków unijnych w ramach działania POKL. Usługi szkoleniowe, które Firma, świadczy w projektach szkoleniowych finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie świadczy usług w zakresie kształcenia i wychowania. Szkolenia świadczone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zostały one ściśle uregulowane w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.). Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Przedmiotowe usługi realizowane przez Wnioskodawcę, które są finansowane w całości ze środków unijnych, (będą zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz które są finansowane w co najmniej w 70% ze środków publicznych (będą zwolnione na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.). Usługi które są finansowane ze środków publicznych w co najmniej 70%, finansowane są dokładnie w 86,49% ze środków publicznych. Zlecający przeprowadzenie szkolenia jest bezpośrednim dysponentem środków unijnych. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz zlecającego są usługami w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (są usługami podstawowymi).

Wnioskodawca zapewnia przygotowanie opracowanie, przeprowadzenie szkolenia oraz wydanie certyfikatów o ukończeniu, pozostałe elementy organizacyjne (tekst jedn.: sala, wyżywienie uczestników ewentualne noclegi) są zapewnianie przez Zlecającego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi szkoleniowe będące usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w ramach projektu współfinansowanego w co najmniej 70% ze środków publicznych są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi szkoleniowe świadczone przez podwykonawców będące usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w projektach projektu współfinansowanego w co najmniej 70% ze środków publicznych korzystają ze zwolnienia od podatku towarów i usług (VAT). Opinię tę potwierdzają przepisy art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, rozporządzenie Ministra Finansów z 4 kwietnia 2011 r. (Dz. U. 73 poz. 392) oraz dyrektywa Ministerstwa Rozwoju Regionalnego z dnia 31 stycznia br. (znak DZF-IV-82252-54-IK/12).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwalnia się z podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26:

W myśl przepisu § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.) zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tym związanych.

Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Zgodnie z dyrektywą Ministerstwa Rozwoju Regionalnego z dnia 31 stycznia br. (znak DZF-IV-82252-54-IK/I2) powyższa definicja ma zastosowanie w prawie podatkowym i stanowi podstawę do interpretacji przepisów podatkowych w tym zakresie. Na podstawie ww. definicji w opinii Instytucji Zarządzającej POKL można stwierdzić, że wszystkie szkolenia w ramach Programu powinny stanowić usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Jednym z celów głównych Programu jest bowiem wzrost zatrudnienia. Stąd, generalnie przedmiot szkoleń realizowanych w ramach POKL wiąże się z kształceniem zawodowym lub przekwalifikowaniem zawodowym.

Z uwagi na powyższe, wszystkie szkolenia w ramach POKL powinny być zwolnione z podatku od towarów i usług, o ile są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych. Podobne stanowisko zawarł Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w dniu 16 sierpnia 2012 r., w interpretacji indywidualnej nr IPTPP1/443-379/12-4/AK wskazując, iż usługi realizowane przez podwykonawcę w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania finansowane ze środków publicznych w całości lub co najmniej w 70%, będą zwolnione z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowywania.

Z kolei w świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca - Firma..., będąca podatnikiem VAT czynnym, świadczy usługi szkoleniowe oraz doradcze dla firm, które opodatkowane są podstawową stawką VAT (23%). Firma..., świadczy również usługi szkoleniowe jako podwykonawca w projektach szkoleniowych, współfinansowanych ze środków unijnych w ramach działania POKL usługi szkoleniowe, które Firma...., świadczy w projektach szkoleniowych finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie świadczy usług w zakresie kształcenia i wychowania. Szkolenia świadczone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów o systemie oświaty. Usługi które są finansowane ze środków publicznych w co najmniej 70%, finansowane są dokładnie w 86,49% ze środków publicznych. Zlecający przeprowadzenie szkolenia jest bezpośrednim dysponentem środków unijnych. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz zlecającego są usługami w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (są usługami podstawowymi). Wnioskodawca zapewnia przygotowanie opracowanie, przeprowadzenie szkolenia oraz wydanie certyfikatów o ukończeniu, pozostałe elementy organizacyjne (tekst jedn.: sala, wyżywienie uczestników ewentualne noclegi) są zapewnianie przez Zlecającego.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia, zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w tych przepisach.

W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a - c powyższego przepisu.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "kształcenia zawodowego" i "przekwalifikowania zawodowego". Wobec tego należy wskazać, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż usługi szkoleniowe będące przedmiotem wniosku są usługami w zakresie kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Wnioskodawca podaje, iż ww. szkolenia świadczone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Jednakże, twierdzenie Wnioskodawcy, iż szkolenia świadczone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach nie znajduje potwierdzenia w okolicznościach sprawy, a ponadto powołane przez Wnioskodawcę przepisy tj. "rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.)" utraciło moc obowiązującą.

Zainteresowany wskazuje również, iż świadczone usługi finansowane są ze środków publicznych.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), środkami publicznymi są:

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zalicza się:

Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

Jak wynika ze stanu faktycznego, Wnioskodawca jest w projekcie podwykonawcą świadczącym usługi szkoleniowe na rzecz Zamawiającego, który jest bezpośrednim dysponentem środków unijnych.

Z przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych wynika, iż ustawa ta wymienia wprost, co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia świadczone na rzecz Zlecającego są usługami w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i jak wskazuje Wnioskodawca są finansowane ze środków publicznych.

Reasumując, w sytuacji gdy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę, jako usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, będą finansowane w całości ze środków publicznych to podlegać będą zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy. Jeżeli natomiast będą finansowane z ww. środków w co najmniej 70%, ale mniej niż 100%, będą zwolnione na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14 m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Stosownie zaś do art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.