IPTPP1/443-532/14-4/MW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 października 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-532/14-4/MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy.

Wniosek został uzupełniony w dniu 10 października 2014 r. w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawcy zamierzają rozpocząć działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, która w ramach kompleksowej obsługi firm, będzie świadczyła usługi księgowe dla firm prowadzących działalność gospodarczą nie udzielając porad prawnych, a jedynie podpisując w ich imieniu deklaracje podatkowe. Biuro rachunkowe będzie świadczyło usługi księgowe polegające na: prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ksiąg handlowych, kwalifikowaniu dowodów do ujęcia ich w księgach, sporządzaniu sprawozdań finansowych, prowadzeniu ewidencji dla potrzeb zryczałtowanego podatku dochodowego, prowadzeniu rejestrów dla potrzeb podatku od towarów i usług i przygotowaniu na ich podstawie deklaracji VAT, rozliczaniu zaliczek i sporządzaniu zestawień do obliczania podatku dochodowego, sporządzaniu list płacy oraz ewidencji kadrowo-płacowej, rozliczaniu zaliczek na podatek dochodowy i sporządzaniu deklaracji ZUS wraz z wysyłką drogą elektroniczną od zatrudnionych pracowników przez zleceniodawcę, prowadzeniu ewidencji i wykazu środków trwałych, prowadzaniu innych ewidencji, jeśli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego, podpisywaniu i składaniu deklaracji/informacji w imieniu przedsiębiorców do Urzędu Skarbowego. Ponadto Wnioskodawca zamierza uzyskać pełnomocnictwo od przyszłych klientów w zakresie ich reprezentowania przed Urzędem Skarbowym i ZUS. Biuro rachunkowe nie będzie udzielało porad prawnych i wykonywało usług o charakterze doradczym. Jeden ze wspólników posiada certyfikat księgowego wydany przez Ministerstwo Finansów Rzeczypospolitej Polskiej oraz posiada uprawnienia do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, tj. jeden ze wspólników jest wpisany na listę doradców podatkowych, jak również prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego. Planowana wartość przychodu ze sprzedaży w spółce cywilnej nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 i 9.

Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000 zł, w proporcji do okresu prowadzenia działalności gospodarczej w roku podatkowym.

Spółka nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego prawidłowym będzie korzystanie przez spółkę ze zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność gospodarcza w zakresie usług księgowych, których zakres został przedstawiony we wniosku może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w oparciu o art. 113 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności - art. 113 ust. 4 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 11 podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Według art. 113 ust. 11a przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie.

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do podatników świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa - posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, należy stwierdzić, iż termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzić", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.), czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1.

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4.

reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1.

osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;

2.

adwokaci i radcowie prawni;

3.

biegli rewidenci.

W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4, są:

1.

osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;

2.

adwokaci i radcowie prawni.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, która w ramach kompleksowej obsługi firm, będzie świadczyła usługi księgowe dla firm prowadzących działalność gospodarczą nie udzielając porad prawnych, a jedynie podpisując w ich imieniu deklaracje podatkowe. Biuro rachunkowe będzie świadczyło usługi księgowe polegające na: prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ksiąg handlowych, kwalifikowaniu dowodów do ujęcia ich w księgach, sporządzaniu sprawozdań finansowych, prowadzeniu ewidencji dla potrzeb zryczałtowanego podatku dochodowego, prowadzeniu rejestrów dla potrzeb podatku od towarów i usług i przygotowaniu na ich podstawie deklaracji VAT, rozliczaniu zaliczek i sporządzaniu zestawień do obliczania podatku dochodowego, sporządzaniu list płacy oraz ewidencji kadrowo-płacowej, rozliczaniu zaliczek na podatek dochodowy i sporządzaniu deklaracji ZUS wraz z wysyłką drogą elektroniczną od zatrudnionych pracowników przez zleceniodawcę, prowadzeniu ewidencji i wykazu środków trwałych, prowadzaniu innych ewidencji, jeśli obowiązek taki wynika z przepisów prawa podatkowego, podpisywaniu i składaniu deklaracji/informacji w imieniu przedsiębiorców do Urzędu Skarbowego. Ponadto Wnioskodawca zamierza uzyskać pełnomocnictwo od przyszłych klientów w zakresie ich reprezentowania przed Urzędem Skarbowym i ZUS. Biuro rachunkowe nie będzie udzielało porad prawnych i wykonywało usług o charakterze doradczym. Jeden ze wspólników posiada certyfikat księgowego wydany przez Ministerstwo Finansów Rzeczypospolitej Polskiej oraz posiada uprawnienia do wykonywania czynności doradztwa podatkowego, tj. jeden ze wspólników jest wpisany na listę doradców podatkowych, jak również prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000 zł, w proporcji do okresu prowadzenia działalności gospodarczej w roku podatkowym. Spółka nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że o wyłączeniu ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Wobec tego w sytuacji świadczenia jedynie kompleksowych usług księgowych, podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca nie będzie wykonywać usług doradczych ani innych usług, które ze zwolnienia z art. 113 ust. 9 ustawy korzystać nie mogą, to w przedmiotowej sprawie nie będzie mieć zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, określone w art. 113 ust. 13 ustawy. W związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej sprzedaż usług księgowych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w cytowanym art. 113 ust. 9 ww. ustawy. Skorzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy w proporcji do okresu prowadzonej działalności oraz Wnioskodawca nie wykona innych czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl