IPTPP1/443-526/11-6/MW - Obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług w związku ze zwiększeniem kapitału zakładowego spółki poprzez wniesienie działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2011 r. (data wpływu 22 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismami z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 5 października 2011 r.) i z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 13 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług w związku ze zwiększeniem kapitału zakładowego spółki poprzez wniesienie działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 lipca 2011 r. wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług w związku ze zwiększeniem kapitału zakładowego spółki poprzez wniesienie działek.

Pismem z dnia 20 lipca 2011 r. znak: IBPP3/443-789/11/AM Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie art. 170 § 1 Ordynacji podatkowej oraz § 2 i § 5a cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, przekazał przedmiotowy wniosek do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, celem załatwienia zgodnie z właściwością. W związku bowiem ze zmianą przepisów w zakresie wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, jaka nastąpiła z dniem 1 kwietnia 2011 r., wniosek ten podlega rozpatrzeniu przez, działającego w imieniu Ministra Finansów, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, na podstawie przepisów Rozdziału 1a ww. ustawy - Ordynacja podatkowa.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 5 października 2011 r.) oraz z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.) będącymi odpowiedziami na wezwanie z dnia 23 września 2011 r. nr IPTPP1/443-526/11-2/MW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z realizacją projektu pn. "..." Wnioskodawca, zamierza zwiększyć kapitał zakładowy poprzez wniesienie kapitału działek. Na działkach tych znajdują się przepompownie oraz infrastruktura tzw. wodociągowo-kanalizacyjna. Udziały w spółce posiada Gmina w 100%. Gmina jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług.

Pismami z dnia 3 października 2011 r. oraz 11 października 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek podając następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zwiększenia kapitału zakładowego poprzez wniesienie kapitału działek będzie trzeba naliczyć i odprowadzić podatek VAT. Jeśli tak, to kto go powinien odprowadzić, czy Gmina czy też spółka.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy naliczyć i odprowadzić podatek VAT. VAT powinien być naliczony i odprowadzony przez spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ww. ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z kolei na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina, zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Z przedstawionego powyżej stanu prawnego wynika, że jeżeli gmina wykonuje czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT w sposób częstotliwy bądź jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych to jest podatnikiem podatku od towarów i usług (np. sprzedaż nieruchomości, odpłatna (y) dzierżawa/najem nieruchomości).

Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez gminy, nawet gdy dotyczą one zadań własnych gminy, podmioty te są podatnikami VAT. Natomiast zwolnienie od podatku jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez te jednostki umów cywilnoprawnych.

Przepisy prawa polskiego zamiennie posługują się pojęciem "aportu" i "wkładu niepieniężnego". Na gruncie ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) przez wkład niepieniężny (aport) rozumie się co do zasady wkład, którego przedmiotem w całości lub w części jest świadczenie niepieniężne. Wkładem niepieniężnym rozumianym jako świadczenie niepieniężne mogą być:

* przeniesienie lub obciążenie własności rzeczy lub innych praw,

* dokonanie innych świadczeń na rzecz spółki.

Przedmiotem aportu mogą być towary. W takiej sytuacji wniesienie aportu do spółki, wiążące się z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, będzie traktowane na gruncie ustawy o VAT jak dostawa towarów.

Wniesienie aportu stanowi czynność o charakterze odpłatnym. Odpłatnością będzie uzyskany przez dostawcę benefit (korzyść) każdego rodzaju. Nie ulega wątpliwości, że wniesienie aportu nie jest świadczeniem pod tytułem darmym. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. Z tego względu należy uznać wniesienie aportu towaru za odpłatną dostawę towarów.

W świetle art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236) gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. Z kolei art. 12 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce komunalnej stanowi, że do wnoszenia wkładów oraz obejmowania udziałów i akcji stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz przepisy Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem przepisów ustaw: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa oraz o komercjalizacji i prywatyzacji.

Tym samym przepis ten przesądza, iż do wnoszenia przez jednostki samorządu terytorialnego wkładów do spółek oraz obejmowania w nich udziałów i akcji powinny być wprost stosowane przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz Kodeksu cywilnego.

Należy również podkreślić, iż zgodnie z art. 43 wyżej cytowanej ustawy o samorządzie gminnym mieniem komunalnym jest własność i inne prawa majątkowe należące do poszczególnych gmin i ich związków oraz mienie innych gminnych osób prawnych, w tym przedsiębiorstw.

Mienie jest instytucją prawa cywilnego, a wykonywanie uprawnień właścicielskich jest domeną prawa cywilnego i podejmowane w tym zakresie czynności mają charakter cywilnoprawny.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina zamierza wnieść do Sp. z o.o. aport w postaci następujących nieruchomości:

* działka nr 227 obr. 09 wraz ze znajdującym się na niej obiektem infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej (zbiornikiem wodnym); wniesienie to będzie realizowane przez Wnioskodawcę w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054); ponadto Gminie do ww. budowli nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. budowli, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przekraczających 30% wartości początkowej tego obiektu, a w stanie ulepszonym ww. budowla (zbiornik wodny) nie była wykorzystywana przez Gminę do czynności opodatkowanych oraz nie była przedmiotem najmu lub dzierżawy;

* niezabudowana działka nr 822 o przeznaczeniu wynikającym ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego: tereny rolne;

* niezabudowana działka nr 545 o przeznaczeniu wynikającym ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego: tereny rolne;

* niezabudowana działka nr 741/1 o przeznaczeniu wynikającym ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego: tereny przeznaczone do zabudowy;

* niezabudowana działka nr 340/1 o przeznaczeniu wynikającym ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego: tereny rolne;

* niezabudowana działka nr 667/1 o przeznaczeniu wynikającym ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego: tereny rolne.

W wyniku wniesienia ww. aportu Gmina nabędzie nowe udziały w Sp. z o.o.

Uwzględniając treść powołanych przepisów oraz opisane zdarzenie przyszłe wniesienie ww. nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego do spółki będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

W przedstawionej sytuacji wskazać należy, iż w niniejszej sprawie Gmina - w związku z dostawą ww. nieruchomości - wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

Ustawodawca ponadto w stosunku do niektórych czynności przewidział zwolnienia z opodatkowania. Jedno z nich wymienione jest w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy).

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decyduje przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Zatem dostawa niezabudowanych działek o nr 822, 545, 340/1 oraz 667/1, które w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego są określone jako tereny rolne, będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, o ile dla tych terenów nie wydano decyzji o warunkach zabudowy.

Natomiast dostawa działki nr 741/1, która w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest jako teren przeznaczony do zabudowy nie będzie podlegać powyższemu zwolnieniu i będzie opodatkowana stawką podstawową 23%.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Ponadto w art. 29 ust. 5 ustawy wskazano, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego wynika, że dostawa budowli znajdującej się na działce nr 227 obr. 09 stanowiącej infrastrukturę wodno-kanalizacyjną (zbiornik wodny) będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zwolnieniu będzie podlegać również dostawa gruntu, na którym ta budowla się znajduje.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że podatnikiem w związku z wnoszonym aportem do Sp. z o.o. jest Gmina, która zobowiązana będzie naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług w wysokości 23% w przypadku wniesienia do Spółki działki przeznaczonej do zabudowy nr 741/11. Dostawa (aport) działek o numerach: 822, 545, 340/1 i 667/1 podlega natomiast zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zaś dostawa nieruchomości położonej na działce nr 227 obr. 09 korzysta ze zwolnienia określonego w treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.