IPTPP1/443-475/14-4/MW - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z montażem kolektorów słonecznych oraz kotłów centralnego ogrzewania wykorzystujących biomasę w budynkach prywatnych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2014 r. (data wpływu 3 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2014 r. (data wpływu 1 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z montażem kolektorów słonecznych oraz kotłów centralnego ogrzewania wykorzystujących biomasę w budynkach prywatnych,

* prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z montażem kolektorów słonecznych oraz kotłów centralnego ogrzewania wykorzystujących biomasę w budynkach użyteczności publicznej,

- jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z montażem kolektorów słonecznych oraz kotłów centralnego ogrzewania wykorzystujących biomasę w budynkach prywatnych

* prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z montażem kolektorów słonecznych oraz kotłów centralnego ogrzewania wykorzystujących biomasę w budynkach użyteczności publicznej.

Wniosek został uzupełniony w dniu 1 sierpnia 2014 r. w zakresie przedmiotu wniosku oraz doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina K przystąpiła wspólnie z Gminą J do realizacji w latach 2012-2014 projektu Nr XXX pn. "..." ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Osi Priorytetowej VI Środowisko i czysta energia, Działania 6.2. Energia przyjazna środowisku, polegający na budowie i montażu kolektorów słonecznych oraz kotłów centralnego ogrzewania wykorzystujących biomasę. Liderem realizowanego projektu jest Gmina K, partnerem natomiast jest Gmina J.

Zgodnie z wydaną interpretacją dla Gminy sygn. IPTPP1/44-3-27/14-6/RG z dnia 11 kwietnia 2014 r. Gmina ma obowiązek opodatkować podatkiem VAT wpłaty mieszkańców, ma również prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.

Jednak inwestycja nie będzie dotyczyła tylko i wyłącznie budynków prywatnych. Kolektory słoneczne montowane będą również na budynkach użyteczności publicznej m.in. na budynkach Urzędu Gminy.

Z podmiotami tymi Gmina nie ma podpisanych umów, podmioty te nie będą też wpłacać zaliczek, wobec czego instalacje na tych budynkach nie będą dotyczyły sprzedaży opodatkowanej.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Każda gmina będzie odrębnie realizowała, finansowała i rozliczała projekt w części dotyczącej zakresu dla budynków użyteczności publicznej i swoich mieszkańców. Każda Gmina zawrze odrębną umowę z wykonawcą robót na zakres robót dotyczący danej Gminy.

Środki z dofinansowania projektu będą wpływać na rachunek bankowy Gminy K i w części rozliczanej dla Gminy K będą zaliczane na dochody Gminy K a w części dotyczącej Gminy J będą ujmowane na rozrachunki z Gminą J oraz przekazywane niezwłocznie na rachunek bankowy Gminy J.

Partner projektu nie będzie przekazywać własnych środków finansowych na rzecz Lidera projektu. Wykonawca robót będzie wystawiał faktury odrębnie dla każdej Gminy. Po zakończeniu inwestycji właścicielem zestawu solarnego przez 5 lat będzie Gmina. Po okresie trwałości tego projektu, tj. po upływie 5 lat licząc od dnia zakończenia realizacji projektu mienie przekazane będzie przez Gminę nieodpłatnie właścicielom działek, na których zostaną zamontowane urządzenia. Zakończona inwestycja nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Będą to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego będzie możliwe.

Usługi będące przedmiotem wniosku są świadczone przez Wnioskodawcę w ramach modernizacji obiektów budowlanych sklasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako:

* budynki mieszkalne - PKOB 1110 (budynki mieszkańców gminy),

* budynki użyteczności publicznej (niemieszkalne) - PKOB 1220 (budynki gminne).

Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadania własnego Gminy o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2003 r. poz. 594, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Odnośnie inwestycji dotyczącej budynków prywatnych: Czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego w pełnej wysokości, wynikającej w całości z faktur od wykonawcy czy tylko w części równej podatkowi należnemu wynikającemu z wpłaconych kwot przez mieszkańców.

2. Odnośnie inwestycji dotyczących budynków użyteczności publicznej: Czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego w pełnej wysokości, wynikającej w całości z faktur od wykonawcy czy tylko w części odpowiadającej inwestycji na budynkach prywatnych, z obniżeniem VAT naliczonego dotyczącego budynków użyteczności publicznej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1.

Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w pełnej kwocie wynikającej z faktury od wykonawcy a nie tylko w części odpowiadającej podatkowi należnemu.

Ad.2.

Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego tylko w części dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych na budynkach prywatnych. Odliczenie powinno być pomniejszone o VAT naliczony przypadający na instalację kolektorów na budynkach użyteczności publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z ww. przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina przystąpiła wspólnie z Gminą J do realizacji w latach 2012-2014 projektu pn. "..." ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Osi Priorytetowej VI Środowisko i czysta energia, Działania 6.2. Energia przyjazna środowisku, polegający na budowie i montażu kolektorów słonecznych oraz kotłów centralnego ogrzewania wykorzystujących biomasę. Liderem realizowanego projektu jest Gmina K, partnerem natomiast jest Gmina J. Zgodnie z wydaną interpretacją dla Gminy sygn. IPTPP1/44-3-27/14-6/RG z dnia 11 kwietnia 2014 r. Gmina ma obowiązek opodatkować podatkiem VAT wpłaty mieszkańców, ma również prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji. Jednak inwestycja nie będzie dotyczyła tylko i wyłącznie budynków prywatnych. Kolektory słoneczne montowane będą również na budynkach użyteczności publicznej m.in. na budynkach Urzędu Gminy. Z podmiotami tymi Gmina nie ma podpisanych umów, podmioty te nie będą też wpłacać zaliczek, wobec czego instalacje na tych budynkach nie będą dotyczyły sprzedaży opodatkowanej. Każda gmina będzie odrębnie realizowała, finansowała i rozliczała projekt w części dotyczącej zakresu dla budynków użyteczności publicznej i swoich mieszkańców. Każda Gmina zawrze odrębną umowę z wykonawcą robót na zakres robót dotyczący danej Gminy. Środki z dofinansowania projektu będą wpływać na rachunek bankowy Gminy K i w części rozliczanej dla Gminy K będą zaliczane na dochody Gminy K a w części dotyczącej Gminy J będą ujmowane na rozrachunki z Gminą J oraz przekazywane niezwłocznie na rachunek bankowy Gminy J. Partner projektu nie będzie przekazywać własnych środków finansowych na rzecz Lidera projektu. Wykonawca robót będzie wystawiał faktury odrębnie dla każdej Gminy. Po zakończeniu inwestycji właścicielem zestawu solarnego przez 5 lat będzie Gmina. Po okresie trwałości tego projektu, tj. po upływie 5 lat licząc od dnia zakończenia realizacji projektu mienie przekazane będzie przez Gminę nieodpłatnie właścicielom działek, na których zostaną zamontowane urządzenia. Zakończona inwestycja nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Będą to czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego będzie możliwe. Usługi będące przedmiotem wniosku są świadczone przez Wnioskodawcę w ramach modernizacji obiektów budowlanych sklasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako budynki mieszkalne - PKOB 1110 (budynki mieszkańców gminy) oraz budynki użyteczności publicznej (niemieszkalne) - PKOB 1220 (budynki gminne). Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadania własnego Gminy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym.

W świetle powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy - art. 88 lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, inwestycja będzie realizowana na budynkach prywatnych oraz na budynkach użyteczności publicznej. We wniosku podano, iż w zakresie opodatkowania świadczonych przez Gminę na rzecz mieszkańców usług w zamian za wpłaty oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z inwestycją na budynkach prywatnych tut. Organ wydał interpretację w dniu 11 kwietnia 2014 r. Nr IPTPP1/443-27/14-6/RG, w której uznano, iż Gminie, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony dotyczący ww. inwestycji w części dotyczącej budynków prywatnych.

Odnośnie zaś realizacji inwestycji w budynkach użyteczności publicznej, należy wskazać, iż Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ efekty projektu - jak wskazał Wnioskodawca - będą służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. W rozstrzyganej sprawie należy mieć na uwadze, iż w opisie sprawy Wnioskodawca podał, że "wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego będzie możliwe".

W związku z powyższym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, w przypadku wydatków poniesionych na montaż kolektorów słonecznych i kotłów centralnego ogrzewania w budynkach użyteczności publicznej, ponieważ poniesione wydatki będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zaś Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki z tytułu realizacji inwestycji na budynkach prywatnych, ponieważ będą one miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz Zainteresowany jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Powyższe prawo będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

* "Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w pełnej kwocie wynikającej z faktury od wykonawcy a nie tylko w części odpowiadającej podatkowi należnemu.

* Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego tylko w części dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych na budynkach prywatnych. Odliczenie powinno być pomniejszone o VAT naliczony przypadający na instalację kolektorów na budynkach użyteczności publicznej"

należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, np. dotyczące podstawy opodatkowania, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.