IPTPP1/443-474/13-4/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2013 r. (data wpływu 25 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2013 r. (data wpływu 24 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do skorygowania podatku należnego wynikającego z faktur nr 54 i 55 - jest nieprawidłowe;

* prawa do skorygowania podatku należnego wynikającego z faktur nr 89 i 90 - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorygowania podatku należnego z tytułu wierzytelności uznanych za nieściągalne.

Pismem z dnia 23 września 2013 r. (data wpływu 24 września 2013 r.) uzupełniono wniosek o doprecyzowanie opisu zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczona odpowiedzialnością, która zajmuje się wykonywaniem zadań z zakresu gospodarki wodno - ściekowej, wykonuje kompleksowe uzbrajanie terenu w sieci wodno - kanalizacyjne, gazownicze i ciepłownicze. Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności zostało zlecone wykonanie robót budowlanych w postaci budowy kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej oraz przebudowy sieci wodociągowej. Zarówno Zamawiający jak i Wykonawca pozostają czynnymi podatnikami VAT. Wnioskodawca jest w trakcie likwidacji.

Przeciwko Zamawiającemu nie toczy się postępowanie upadłościowe ani nie jest w trakcie likwidacji. Wykonawca z Zamawiającym zawarł dwie Umowy o roboty budowlane. Umowy te przewidywały termin zakończenia robót oraz kary umowne za opóźnienia. Ze względu na konieczność prowadzenia robót inną metodą, opóźnienia po stronie Zamawiającego oraz długości okresu zatwierdzenia materiałów przez Zamawiającego, Wnioskodawca złożył wniosek o przedłużenie terminów na realizację umowy, który został rozpatrzony przez Zamawiającego negatywnie. W toku wykonywania prac nastąpiła również konieczność wykonania prac dodatkowych na wskutek rozbieżności w dokumentacji projektowej. Okoliczności te doprowadziły do powstania opóźnień nie z winy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca za wykonane roboty wystawił faktury VAT na łączną kwotę 6.292.085,91 złotych, stanowiącą wynagrodzenie wynikające z zawartych Umów. Zamawiający złożył oświadczenie o potrącenie kar umownych naliczonych za opóźnienie w wykonaniu umowy z wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy, tym samym Zamawiający nie dokonał zapłaty kwoty 2.130.000 złotych.

Potrącenie to zostało dokonane z czterech faktur wystawionych przez Wnioskodawcę:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż kary umowne zostały naliczone niesłusznie i potrącona należność jest w całości należna Wnioskodawcy. Na wskazaną kwotę 2.130 tys. złotych Wnioskodawca złożył wniosek o zawezwanie do próby ugodowej, lecz postępowanie to nie doprowadziło do zawarcia ugody.

W celu wyegzekwowania roszczenia Wnioskodawca obecnie przygotowuje pozew o zapłatę i będzie toczyć się w tej sprawie postępowanie sądowe. Z uwagi na długie terminy rozpatrywania spraw w ww. przedmiocie istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że przed zakończeniem postępowania sądowego upłynie termin umożliwiający skorygowanie podatku należnego z tytułu dostaw i świadczenia usług od wierzytelności uznanych za nieściągalne. Możliwość skorygowania tego podatku upływa po dwóch latach od końca roku, w którym faktura została wystawiona, a więc w tym przypadku upłynie z końcem 2014 r., natomiast jak wskazuje praktyka postępowanie sądowe nie zakończy się do końca tego okresu.

W odniesieniu do faktury nr 54 i 55 z dnia 23 maja 2012 r.:

1. Świadczenie usług było dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego.

2. Wierzytelność została wykazana w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny.

3. Wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT.

4. Wierzytelności nie zostały zbyte.

5. Wierzyciel jeszcze nie zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności.

6. Między Wnioskodawcą a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

7. W odpowiedzi na pytanie tut. Organu czy dokonane potrącenia są skuteczne i w związku z tym należność należy uznać za uregulowaną, Wnioskodawca wskazał, że między Wnioskodawcą a dłużnikiem -Sp. z o.o. z siedzibą toczy się spór przed Sądem Okręgowym (sygn. akt...). Przedmiotem postępowania jest m.in. ustalenie, czy dłużnik nabył przeciwko Wnioskodawcy roszczenie o zapłatę kary umownej. Wnioskodawca wykonał wszystkie prace przewidziane w umowie a opóźnienie, na wypadek którego zastrzeżono karę umowną, powstało z wyłącznej winy dłużnika. W związku z tym, zgodnie z treścią wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2010 r. (sygn. akt II CSK...) Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty kary umownej. W opinii Wnioskodawcy dłużnik nie był uprawniony do dokonania potrącenia. O tym, czy należność objęta przedmiotem zapytania Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi jest uregulowana orzeknie sąd rozpatrujący wskazaną wyżej sprawę.

W odniesieniu do faktur nr 89 i 90 z dnia 27 sierpnia 2012 r.:

1. Świadczenie usług było dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego.

2. Wierzyciel i dłużnik na dzień poprzedzający dzień dokonania korekty są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT.

3. Dłużnik na dzień poprzedzający dzień dokonania korekty nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego.

4. Wierzytelności nie zostały zbyte ani uregulowane.

5. Między Wnioskodawcą a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

6. W odpowiedzi na pytanie tut. Organu czy dokonane potrącenia są skuteczne i w związku z tym należność należy uznać za uregulowaną, Wnioskodawca wskazał, że między Wnioskodawcą a dłużnikiem - Sp. z o.o. z siedzibą w... toczy się spór przed Sądem Okręgowym (sygn. akt XIV...). Przedmiotem postępowania jest m.in. ustalenie, czy dłużnik nabył przeciwko Wnioskodawcy roszczenie o zapłatę kary umownej. Wnioskodawca wykonał wszystkie prace przewidziane w umowie a opóźnienie, na wypadek którego zastrzeżono karę umowną, powstało z wyłącznej winy dłużnika. W związku z tym, zgodnie z treścią wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2010 r. (sygn. akt II CSK...) Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty kary umownej. W opinii Wnioskodawcy dłużnik nie był uprawniony do dokonania potrącenia. O tym, czy należność objęta przedmiotem zapytania Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi jest uregulowana orzeknie sąd rozpatrujący wskazaną wyżej sprawę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powyższego stanu faktycznego Wnioskodawca może skorygować podatek należny z tytułu wierzytelności uznanych za nieściągalne.

Zdaniem Wnioskodawcy, może on skorygować podatek należny z tytułu wierzytelności uznanych za nieściągalne, gdyż zostały spełnione ustawowe przesłanki.

Przepisy regulujące korygowanie podatku VAT w przypadku wierzytelności uznanych za nieściągalne zmieniły się z dniem 1 stycznia 2013 r. W stosunku do wierzytelności powstałych przed dniem 1 stycznia 2013 r. stosuje się co do zasady przepisy sprzed zmiany. Jednakże w przypadku, gdy nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r., stosuje się przepisy w nowym brzmieniu.

W powyższym stanie faktycznym istotne jest że termin płatności dwóch wystawionych przez Wnioskodawcę faktur, tj. faktura nr 54 oraz 55, upłynął z dniem 22 czerwca 2012 r. W stosunku do tych faktur stosowane będą zatem przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2012 r. ponieważ nieściągalność podanych należności została uprawdopodobniona przed dniem 31 grudnia 2012 r. (od dnia wymagalności faktur upłynęło 180 dni). Termin płatności dwóch następnych faktur, tj. faktur nr 89 oraz 90 upłynął z dniem 26 września 2012 r., tym samym w stosunku do tych faktur stosowane będą przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2013 r., ponieważ uprawdopodobnienie ich nieściągalności nastąpiło po 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT obowiązującej do dnia 31 grudnia 2012 r. podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieosiągalność została uprawdopodobniona. Dotyczy to również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której wierzytelność została uprawdopodobniona.

Artykuł 89a ust. 1a tejże ustawy wskazuje, iż nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Aby stosować art. 89a ust. 1 w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2013 r. należy spełnić następujące warunki:

Wnioskodawca w zakresie wierzytelności wynikającej z faktur VAT o nr 54 oraz 55 spełnia warunki określone w pkt 1-5, a odpowiednie zawiadomienie, o którym mowa w pkt 6 do Zamawiającego zostanie wysłane w trybie art. 89a ust. 2 pkt 6, a następnie zostanie złożona deklaracja VAT-7.

Natomiast co do kwot objętych fakturami VAT nr 89 oraz 90, zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o podatku VAT w brzmieniu nadanym temu przepisowi od dnia 1 stycznia 2013 r. podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Dotyczy to również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Zgodnie z art. 89a ust. 1a omawianej ustawy w brzmieniu od stycznia 2013 r., nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Aby stosować art. 89a ust. 1 należy spełnić następujące warunki:

Wskazane wyżej przesłanki 1-3 ust. 1 art. 89a są spełnione w zakresie ww. należności wynikających z faktur VAT nr 89 oraz 90 uznanych przez Wnioskodawcę za nieściągalną.

Wnioskodawca nie uznał dokonanego potrącenia i w tym zakresie wystosował do Zamawiającego stosowne oświadczenie o bezpodstawnym naliczeniu kar umownych. Tym samym nie doszło również do umorzenia wierzytelności. Zatem wierzytelność Wnioskodawcy jest wymagalna i nieściągalna, natomiast po stronie Zamawiającego brak jest podstaw dla dochodzenia roszczeń z kar umownych. W celu wyegzekwowania nieuiszczonego wynagrodzenia przygotowywany jest pozew do sądu. Wobec planowanego postępowania sądowego kwoty przedstawione przez Zamawiającego do potrącenia będzie można uznać za wymagalne dopiero w momencie rozstrzygnięcia sporu przez sąd. Tym samym w odniesieniu do wierzytelności, w stosunku do której toczyć się będzie spór sądowy, należy stwierdzić, iż w myśl przepisów art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności przysługujących Wnioskodawcy wobec Zamawiającego należy uznać za uprawdopodobnioną gdyż wierzytelność ta nie została uregulowana odpowiednio wciągu 180 dni i 150 dni od upływu terminów jej płatności określonych na fakturach. Brak jest zatem podstaw do uznania, iż w zaprezentowanym stanie faktycznym nie jest możliwe skorzystanie z uregulowań zawartych w art. 89a ustawy, bowiem brak takiego prawa będzie wynikać dopiero z prawomocnego wyroku sądu uznającego, iż Wnioskodawcy nie przysługuje wynagrodzenie, wynikające z ww. faktur. Natomiast brak możliwości skorzystania z prawa do skorygowania podatku należnego z tytułu wierzytelności uznanych za nieściągalne do czasu zakończenia postępowania sądowego może spowodować upływ terminu na skorzystanie z uprawnienia z art. 89a ustawy.

Zatem zarówno do faktur o nr 54 oraz 55 wobec których stosuje się przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2012 r., jak i faktur o nr 89 oraz 90, do których stosuje się przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2013 r., zachodzą ustawowe przesłanki do dokonania korekty podatku należnego z tytułu ww. wierzytelności uznanych za nieściągalne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe w zakresie prawa do skorygowania podatku należnego wynikającego z faktur nr 54 i 55;

* prawidłowe w zakresie prawa do skorygowania podatku należnego wynikającego z faktur nr 89 i 90.

Na wstępie tut. Organ podatkowy pragnie wskazać, iż w świetle art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), do wierzytelności powstałych przed dniem 1 stycznia 2013 r. stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2. Przy czym art. 23 ust. 2 ww. ustawy zmieniającej stanowi, iż przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem 1 stycznia 2013 r., których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

Mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy, należy wskazać, iż w niniejszej sprawie w odniesieniu do faktur nr 54 oraz 55 będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), obowiązujące do 31 grudnia 2012 r. Natomiast w odniesieniu do faktur nr 89 oraz 90 zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z brzmieniem art. 89a ust. 1 ustawy, obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast, w myśl art. 89a ust. 1a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.), przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 89a ust. 1 ustawy, obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również kwoty podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Przy czym nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r.).

Na podstawie art. 89a ust. 2 powyższego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy, korekta może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 89a ust. 5 ustawy podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

W myśl ust. 7 ww. artykułu przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Zauważyć należy także, iż podstawowym warunkiem umożliwiającym korektę jest dokonanie transakcji na rzecz podatnika, który w momencie jej dokonywania był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, a więc podatnikiem prowadzącym samodzielnie działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Wobec powyższego, tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy, odpowiednio w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. i od 1 stycznia 2013 r., daje prawo do skorygowania podatku należnego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczona odpowiedzialnością, która zajmuje się wykonywaniem zadań z zakresu gospodarki wodno - ściekowej, wykonuje kompleksowe uzbrajanie terenu w sieci wodno - kanalizacyjne, gazownicze i ciepłownicze. Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności zostało zlecone wykonanie robót budowlanych w postaci budowy kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej oraz przebudowy sieci wodociągowej. Zarówno Zamawiający jak i Wykonawca pozostają czynnymi podatnikami VAT. Wnioskodawca jest w trakcie likwidacji. Przeciwko Zamawiającemu nie toczy się postępowanie upadłościowe ani nie jest w trakcie likwidacji. Wykonawca z Zamawiającym zawarł dwie Umowy o roboty budowlane. Umowy te przewidywały termin zakończenia robót oraz kary umowne za opóźnienia. Ze względu na konieczność prowadzenia robót inną metodą, opóźnienia po stronie Zamawiającego oraz długości okresu zatwierdzenia materiałów przez Zamawiającego, Wnioskodawca złożył wniosek o przedłużenie terminów na realizację umowy, który został rozpatrzony przez Zamawiającego negatywnie. W toku wykonywania prac nastąpiła również konieczność wykonywania prac dodatkowych na wskutek rozbieżności w dokumentacji projektowej. Okoliczności te doprowadziły do powstania opóźnień nie z winy Wnioskodawcy. Wnioskodawca za wykonane roboty wystawił faktury VAT na łączną kwotę 6.292.085,91 złotych, stanowiącą wynagrodzenie wynikające z zawartych Umów. Zamawiający złożył oświadczenie o potrącenie kar umownych naliczonych za opóźnienie w wykonaniu umowy z wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy, tym samym Zamawiający nie dokonał zapłaty kwoty 2.130.000 złotych.

Potrącenie to zostało dokonane z czterech faktur wystawionych przez Wnioskodawcę:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż kary umowne zostały naliczone niesłusznie i potrącona należność jest w całości należna Wnioskodawcy. Na wskazaną kwotę 2.130 tys. złotych Wnioskodawca złożył wniosek o zawezwanie do próby ugodowej, lecz postępowanie to nie doprowadziło do zawarcia ugody. W celu wyegzekwowania roszczenia Wnioskodawca obecnie przygotowuje pozew o zapłatę i będzie toczyć się w tej sprawie postępowanie sądowe.

W odniesieniu do faktury nr 54 i 55 z dnia 23 maja 2012 r.:

1. Świadczenie usług było dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego.

2. Wierzytelność została wykazana w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny.

3. Wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT.

4. Wierzytelności nie zostały zbyte.

5. Wierzyciel jeszcze nie zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności.

6. Między Wnioskodawcą a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

7. W opinii Wnioskodawcy dłużnik nie był uprawniony do dokonania potrącenia.

W odniesieniu do faktur nr 89 i 90 z dnia 27 sierpnia 2012 r.:

1. Świadczenie usług było dokonane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego.

2. Wierzyciel i dłużnik na dzień poprzedzający dzień dokonania korekty są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT.

3. Dłużnik na dzień poprzedzający dzień dokonania korekty nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub likwidacyjnego.

4. Wierzytelności nie zostały zbyte ani uregulowane.

5. Między Wnioskodawcą a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

6. W opinii Wnioskodawcy dłużnik nie był uprawniony do dokonania potrącenia.

Mając na uwadze przepisy powołane na wstępie, należy stwierdzić, iż aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, warunki określone w art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., mającym zastosowanie do faktur 54 i 55, oraz w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., mającym zastosowanie do faktur 89 i 90, muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Jak wynika z treści art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, w odniesieniu do wierzytelności, których uprawdopodobnienie nastąpiło przed 1 stycznia 2013 r., wierzyciel musi zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1. Jeżeli dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia ureguluje należności, korekty nie dokonuje się. Jeżeli dłużnik w powyższym terminie ureguluje tylko część należności korekty nie dokonuje się w odniesieniu do tej części.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w odniesieniu do faktur nr 54 oraz 55 Wnioskodawca nie ma prawa do skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju, gdyż nie zostały spełnione wszystkie warunki wynikające z art. 89a ust. 2 ustawy (Wnioskodawca nie zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności). Dopiero łączne spełnienie wszystkich warunków określonych, w ww. przepisach w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r. umożliwi skorzystanie z prawa skorygowania podatku należnego.

Natomiast odnośnie faktur nr 89 oraz 90, zgodnie z przepisami obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2013 r., Wnioskodawca spełnił warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy, i tym samym może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny. Wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel winien dokonać ww. korekty w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze.

Reasumując, w odniesieniu do faktur nr 54 i 55 Wnioskodawca nie może skorygować podatku należnego z tytułu wierzytelności uznanych za nieściągalne, ponieważ nie został spełniony warunek uprawniający do skorzystania z tej ulgi określony w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do faktur nr 89 i 90 Wnioskodawca może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny z tytułu wierzytelności uznanych za nieściągalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację wterminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.