IPTPP1/443-453/14-2/MH - Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-453/14-2/MH Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 25 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina zamierza przystąpić do realizacji zadania inwestycyjnego polegającego na budowie hybrydowego oświetlenia ulicznego na osiedlu domów jednorodzinnych w miejscowości T., B.

W ramach przedmiotowej inwestycji powstanie oświetlenie wybranych odcinków dróg na osiedlu mieszkalnym (budownictwo jednorodzinne) na terenach działek prywatnych w formie hybrydowych słupów z oprawami LED, zasilanymi energią odnawialną z paneli fotowoltaicznych PV i pionowej turbiny wiatrowej PW, zainstalowanych na słupach. Słupy te nie wymagają zasilania z sieci elektroenergetycznej.

Założeniem budowy ulicznego oświetlenia hybrydowego na wskazanych terenach jest zapewnienie właściwych warunków oświetleniowych spełniających wymagania normy PN-EN 13201 Oświetlenie dróg zgodnie z wytycznymi Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: WFOŚiGW). Realizacja przedmiotowego zadania finansowana będzie ze środków własnych Gminy. Ponadto Gmina zamierza ubiegać się o dofinansowanie w formie dotacji ze środków WFOŚiGW.

Celem montażu oświetlenia hybrydowego na działkach prywatnych zostanie wytyczona geodezyjnie lokalizacja słupów hybrydowych. Z mieszkańcami posesji, na których powstanie oświetlenie, zostały zawarte umowy użyczenia, na podstawie których właściciele/użytkownicy tych nieruchomości nieodpłatnie udostępniają Gminie część nieruchomości na potrzeby realizacji przedmiotowego zadania inwestycyjnego. Gmina nie pobiera od mieszkańców posesji, przy których powstanie oświetlenie uliczne żadnych opłat z tego tytułu.

Powyższa inwestycja w zakresie budowy oświetlenia hybrydowego jest przez Gminę dokonywana w ramach realizacji zadań własnych Gminy, do których zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) należy w szczególności zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną. Planowanie oświetlenia miejsc publicznych oraz jego finansowanie należy do obligatoryjnych zadań własnych Gminy określonych w art. 15 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. Nr 1059, tekst jednolity; dalej: prawo energetyczne) w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina pragnie zaznaczyć, iż majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie służył zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności nie będzie on służył oświetleniu terenów sąsiednich gmin, czy też obiektów znajdujących się w pobliżu, wykorzystywanych przez Gminę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, bądź też stanowiących majątek prywatnych przedsiębiorców. W związku z tym, Gmina nie będzie pobierała od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego oświetlenia hybrydowego.

W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji Gmina ponosi wydatki udokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Gminę. Gmina nie odlicza VAT naliczonego od tych wydatków. Kwestię prawa do odliczenia Gmina zamierza bowiem w pierwszej kolejności potwierdzić w drodze interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

* nabywcą towarów i usług jest podatnik VAT oraz

* nabywane towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Drugim warunkiem, od spełnienia, którego uzależniona jest możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W tym miejscu Gmina pragnie wskazać, iż w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje ona zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku, druga z powyższych przesłanek nie zostanie spełniona i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie nie posługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową oświetlenia hybrydowego.

Jak Gmina wskazała w opisie sprawy, wybudowane oświetlenie hybrydowe będzie przez Gminę wykorzystywane do oświetlenia dróg znajdujących się na osiedlu domów jednorodzinnych. Z tytułu wykonywania tych czynności Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat, a powstały w związku z realizacją inwestycji majątek będzie służył, zdaniem Gminy, wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, a więc wyłącznie realizacji zadań własnych Gminy. W związku z tym, zdaniem Gminy, przedmiotowe oświetlenie hybrydowe nie będzie przez Gminę wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie, bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają, m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje natomiast, iż świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

* użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

* nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Ponadto, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym). Jednocześnie zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3 prawa energetycznego w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, planowanie oświetlenia miejsc publicznych oraz jego finansowanie należy do obligatoryjnych zadań własnych gmin.

Mając na względzie powyższy stan prawny oraz fakt, że przedmiotowe oświetlenie hybrydowe będzie służyło Gminie na potrzeby realizacji jej zadań własnych w zakresie planowania i finansowania oświetlenia miejsc publicznych, w szczególności nie będzie służyło oświetleniu terenów sąsiednich gmin czy też obiektów znajdujących się w pobliżu, wykorzystywanych przez Gminę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, bądź też stanowiących majątek prywatnych przedsiębiorców i nie będzie ona pobierała żadnych odpłatności w związku z funkcjonowaniem przedmiotowego majątku, zdaniem Gminy, powyższe przesłanki zrównania czynności nieodpłatnych z odpłatnym świadczeniem usług nie zostaną spełnione. W konsekwencji, zdaniem Gminy, należy uznać, że w przedmiotowej sprawie Gmina nie będzie wykonywała świadczeń podlegających opodatkowaniu VAT.

Na prawidłowość stanowiska Gminy wskazuje również stanowisko zaprezentowane, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 11 lutego 2013 r., sygn. IPTPP1/443-898/12-5/RG, w której organ odnosząc się do inwestycji, w ramach, której m.in. została przebudowana sieć oświetleniowa wskazał, iż "Wnioskodawca, jako jednostka samorządu terytorialnego realizując zadanie będące przedmiotem pytania wykonuje zadania własne, a towary i usługi nabyte w ramach jego realizacji w części dotyczącej wydatków inwestycyjnych poniesionych w związku z innymi niż infrastruktura wod.-kan. elementami w ramach projektu pn. "...." nie są związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia podatku należnego, o podatek naliczony w związku z realizacją przedmiotowego projektu".

Mając na uwadze powyższe, Gmina stoi na stanowisku, iż jako że wydatki związane z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego nie będą wykorzystane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych, Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego.

Stanowisko Gminy zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 11 stycznia 2013 r., sygn. IPTPP1/443-882/12-5/AK, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, iż "Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji. Powyższe wynika z faktu, że nie zostanie spełniony podstawowy warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek nabywanych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy. Reasumując, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku od towarów i usług VAT w związku z realizacją inwestycji pn.".....", ponieważ efekty projektu nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług".

Reasumując, zdaniem Gminy, nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina zamierza przystąpić do realizacji zadania inwestycyjnego polegającego na budowie hybrydowego oświetlenia ulicznego na osiedlu domów jednorodzinnych w miejscowości T., B. W ramach przedmiotowej inwestycji powstanie oświetlenie wybranych odcinków dróg na osiedlu mieszkalnym (budownictwo jednorodzinne) na terenach działek prywatnych w formie hybrydowych słupów z oprawami LED, zasilanymi energią odnawialną z paneli fotowoltaicznych PV i pionowej turbiny wiatrowej PW, zainstalowanych na słupach. Słupy te nie wymagają zasilania z sieci elektroenergetycznej. Celem montażu oświetlenia hybrydowego na działkach prywatnych zostanie wytyczona geodezyjnie lokalizacja słupów hybrydowych z mieszkańcami posesji, na których powstanie oświetlenie, zostały zawarte umowy użyczenia, na podstawie których właściciele/użytkownicy tych nieruchomości nieodpłatnie udostępniają Gminie część nieruchomości na potrzeby realizacji przedmiotowego zadania inwestycyjnego. Gmina nie pobiera od mieszkańców posesji, przy których powstanie oświetlenie uliczne żadnych opłat z tego tytułu. Powyższa inwestycja w zakresie budowy oświetlenia hybrydowego jest przez Gminę dokonywana w ramach realizacji zadań własnych Gminy, do których zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina pragnie zaznaczyć, iż majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie służył zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności nie będzie on służył oświetleniu terenów sąsiednich gmin, czy też obiektów znajdujących się w pobliżu, wykorzystywanych przez Gminę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT, bądź też stanowiących majątek prywatnych przedsiębiorców. W związku z tym, Gmina nie będzie pobierała od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego oświetlenia przedmiotowego oświetlenia hybrydowego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie został/nie zostanie spełniony, gdyż - jak wskazał Wnioskodawca - majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji nie będzie służył do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Zatem, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z budową hybrydowego oświetlenia ulicznego, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - majątek powstały w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji nie będzie służył do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl