IPTPP1/443-383/13-2/RG - Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji w zakresie rozbudowy sieci wodociągowej na terenie gminy, przekazanej następnie spółce z o.o. do eksploatacji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-383/13-2/RG Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji w zakresie rozbudowy sieci wodociągowej na terenie gminy, przekazanej następnie spółce z o.o. do eksploatacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją rozbudowy sieci wodociągowych na terenie Gminy-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją rozbudowy sieci wodociągowych na terenie Gminy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina- Wnioskodawca - jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego posiadająca zdolność prawną i zdolność do wykonywania czynności prawnych, będzie występować o częściowe umorzenie pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na realizację rozbudowy sieci wodociągowych na terenie Gminy.

Jednym z obligatoryjnych załączników do wniosku o umorzenie pożyczki jest złożenie interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją ww. przedsięwzięcia. Zadaniem własnym Gminy, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym (art. 7 ust. 1 pkt 3) oraz zgodnie z ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (art. 3 ust. 1), są sprawy związane ze zbiorowym zaopatrzeniem w wodę.

Na terenie Gminy usługami w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę mieszkańców gminy oraz obsługi urządzeń wodociągowych tj. usługami w zakresie eksploatacji i utrzymania sieci i urządzeń wodociągowych zajmuje się spółka prawa handlowego (spółka z o.o.), która wykonuje czynności na podstawie zawartej umowy z Gminą. Podstawą zawarcia umowy na świadczenie ww. usług jest zamówienie z wolnej ręki udzielone na podstawie art. 66 i 67 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tekst jedn.: z 2010 r. Dz. U. Nr 223, poz. 1655, z późn. zm.).

Umowa ma charakter umowy na świadczenie usług, gdzie zapłatą dla Spółki za czynności wynikające z zawartej umowy jest przychód uzyskany z poboru należności za wodę od wszystkich odbiorców usług wodociągowych, według obowiązującej taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę.

Planowanie oraz realizacja w zakresie budowy, rozbudowy, modernizacji oraz remontów kapitalnych sieci i urządzeń wodociągowych jest obowiązkiem Gminy i stanowi koszt Gminy.

Wybudowana sieć wodociągowa i urządzenia wodociągowe stanowią własność Gminy. Wybudowane odcinki sieci wodociągowej wraz z urządzeniami, będące przedmiotem wniosku, po wybudowaniu zostaną przyjęte na stan środków trwałych Gminy i będą stanowiły jej własność. Gmina wybudowaną sieć wodociągową wraz z urządzeniami przekazuje Spółce tylko do eksploatacji i utrzymania na podstawie zawartej umowy na świadczenie usług w zakresie eksploatacji i utrzymania sieci i urządzeń wodociągowych tj. usług w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę mieszkańców gminy oraz obsługi urządzeń wodociągowych. Spółka świadczy jedynie usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz obsługi urządzeń wodociągowych. Spółka ma jedynie prawo do korzystania z sieci i urządzeń wodociągowych. Spółka, w czasie trwania umowy, zobowiązana jest zapłacić Gminie, opłatę tytułem korzystania z gminnych urządzeń wodociągowych. Opłata wynika z wydanego na dany rok kalendarzowy Zarządzenia Wójta Gminy w sprawie ustalenia opłat za korzystanie z gminnych urządzeń wodociągowych na terenie Gminy w wysokości 0,18% liczonej od wartości księgowej środków trwałych. Postawą wydania przez Wójta Gminy Zarządzenia są przepisy art. 30 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236) oraz Uchwała Nr. Rady Gminy z 28 lutego 2007 r. w sprawie powierzenia Wójtowi Gminy uprawnienia z zakresu ustalenia cen i opłat za korzystanie z gminnych urządzeń wodociągowych na terenie Gminy.

Spółka korzysta z urządzeń wodociągowych na podstawie zawartej umowy, a zapłatą za świadczenie tych usług jest przychód uzyskany z poboru należności za zużytą wodę od wszystkich odbiorców usług wodociągowych według obowiązujących taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę. Spółka ta jest więc operatorem i pobiera opłaty od indywidualnych odbiorców wody. Wybudowana sieć będzie stanowiła własność Gminy i będzie na stanie środków trwałych Gminy. Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki będą wystawione na Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość prawną odzyskania podatku od towaru i usług (VAT) w związku z realizacją rozbudowy sieci wodociągowych na terenie Gminy.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie posiada możliwości prawnej odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją rozbudowy sieci wodociągowych na terenie Gminy.

Wnioskodawca uważa, że nie może skorzystać z możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji sieci i urządzeń wodociągowych, będących przedmiotem wniosku, nie będą służyć do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Dokonane zakupy towarów i usług nie będą również służyć do czynności zwolnionych z tego podatku lub do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zrealizowane przedsięwzięcie nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Gmina, nie będzie miała możliwości dokonania odliczenia podatku VAT i przy ubieganiu się o umorzenie pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej podatek VAT będzie kosztem kwalifikowalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, będzie występować o częściowe umorzenie pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na realizację rozbudowy sieci wodociągowych na terenie Gminy. Zadaniem własnym Gminy, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym (art. 7 ust. 1 pkt 3) oraz zgodnie z ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (art. 3 ust. 1), są sprawy związane ze zbiorowym zaopatrzeniem w wodę. Na terenie Gminy usługami w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę mieszkańców gminy oraz obsługi urządzeń wodociągowych tj. usługami w zakresie eksploatacji i utrzymania sieci i urządzeń wodociągowych zajmuje się spółka prawa handlowego (spółka z o.o.), która wykonuje czynności na podstawie zawartej umowy z Gminą.

Umowa ma charakter umowy na świadczenie usług, gdzie zapłatą dla Spółki za czynności wynikające z zawartej umowy jest przychód uzyskany z poboru należności za wodę od wszystkich odbiorców usług wodociągowych, według obowiązującej taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę.

Planowanie oraz realizacja w zakresie budowy, rozbudowy, modernizacji oraz remontów kapitalnych sieci i urządzeń wodociągowych jest obowiązkiem Gminy i stanowi koszt Gminy. Wybudowana sieć wodociągowa i urządzenia wodociągowe stanowią własność Gminy. Wybudowane odcinki sieci wodociągowej wraz z urządzeniami, będące przedmiotem wniosku, po wybudowaniu zostaną przyjęte na stan środków trwałych Gminy i będą stanowiły jej własność. Gmina wybudowaną sieć wodociągową wraz z urządzeniami przekazuje Spółce tylko do eksploatacji i utrzymania na podstawie zawartej umowy na świadczenie usług w zakresie eksploatacji i utrzymania sieci i urządzeń wodociągowych tj. usług w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę mieszkańców gminy oraz obsługi urządzeń wodociągowych. Spółka świadczy jedynie usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz obsługi urządzeń wodociągowych. Spółka ma jedynie prawo do korzystania z sieci i urządzeń wodociągowych. Spółka, w czasie trwania umowy, zobowiązana jest zapłacić Gminie, opłatę tytułem korzystania z gminnych urządzeń wodociągowych. Opłata wynika z wydanego na dany rok kalendarzowy Zarządzenia Wójta Gminy w sprawie ustalenia opłat za korzystanie z gminnych urządzeń wodociągowych na terenie Gminy w wysokości 0,18% liczonej od wartości księgowej środków trwałych. Spółka korzysta z urządzeń wodociągowych na podstawie zawartej umowy, a zapłatą za świadczenie tych usług jest przychód uzyskany z poboru należności za zużytą wodę od wszystkich odbiorców usług wodociągowych według obowiązujących taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę. Spółka ta jest więc operatorem i pobiera opłaty od indywidualnych odbiorców wody. Wybudowana sieć będzie stanowiła własność Gminy i będzie na stanie środków trwałych Gminy. Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki będą wystawione na Wnioskodawcę.

Dla rozstrzygnięcia zatem, czy w opisanym we wniosku przypadku istnieje prawo do odliczenia podatku naliczonego, konieczne jest ustalenie, czy wydatki ponoszone są przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT i czy po zakończeniu realizacji inwestycji sieć wodociągowa będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W związku z tym, że Gmina na podstawie zawartej umowy na świadczenie usług przekazuje Spółce prawa handlowego wybudowaną sieć wodociągową wraz z urządzeniami celem ich eksploatacji i utrzymania, natomiast Spółka płaci Gminie, w każdym roku trwania umowy, opłatę za korzystanie z gminnych sieci i urządzeń wodociągowych, w wysokości 0,18% wartości księgowej środków trwałych, należy stwierdzić, iż między Gminą i Spółką istnieje określona więź zobowiązaniowa, stanowiąca na gruncie ustawy odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Gmina świadczy na rzecz Spółki usługi podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Ponieważ świadczenie usług odbywa się na podstawie zawartej między stronami umowy cywilnoprawnej, zatem Gmina udostępniając sieci i urządzenia wodociągowe w zakresie tej czynności będzie podatnikiem podatku VAT i nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku wskazanego w § 13 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, należy wskazać, iż efekty powstałe w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będzie spełniony, ponieważ jak wskazano powyżej efekty powstałe w wyniku realizacji inwestycji będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Reasumując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odzyskania podatku od towarów i usług w związku z rozbudową sieci wodociągowych na terenie Gminy, ponieważ wydatki poniesione w ramach realizacji inwestycji będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek z art. 88 ustawy.

W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Zatem, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, w którym wskazano, iż nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku z rozbudową sieci wodociągowych na terenie Gminy Ozorków, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl