IPTPP1/443-368/13-4/MG - Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanej rekompensaty jako dofinansowania działalności operacyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanej rekompensaty jako dofinansowania działalności operacyjnej-jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanej rekompensaty jako dofinansowania działalności operacyjnej.

Pismem z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.) uzupełniono wniosek o sformułowanie pytania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład Komunikacji jest spółką prawa handlowego powstałą w 1998 r. w wyniku przekształcenia zakładu budżetowego. Jedynym właścicielem spółki jest Gmina Miasto posiadająca 100% udziałów w spółce.

Na spółkę w trybie władczym został nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych. Działalnością statutową spółki jest świadczenie usług publicznych w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Z umowy spółki wynika, że celem działalności spółki jest wykonywanie powierzonych jej zadań o charakterze użyteczności publicznej, w szczególności zadań własnych Gminy Miasto, służących bieżącemu i nieprzerwanemu zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy Miasto z zakresu lokalnego transportu zbiorowego.

Cel działalności spółki znalazł odzwierciedlenie w szczegółowym opisie przedmiotu tej działalności.

Spółka świadczy usługi publiczne w ramach publicznego transportu zbiorowego w komunikacji miejskiej na terenie Gminy Miasto i gmin sąsiadujących, z którymi Gmina Miasto zawarła porozumienie międzygminne.

Władcze powierzenie spółce do realizacji zadania własnego Miasta znajduje swoje uzasadnienie w Rozporządzeniu (WE) Nr. Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego uchylającym Rozporządzenie Rady (EWG) nr... oraz (EWG) nr.....

Na podstawie Rozporządzenia... spółka określana jest jako tzw. podmiot wewnętrzny, będący wyodrębnioną prawnie jednostką podlegającą kontroli właściwego organu lokalnego. Kontrola jaką Miasto sprawuje nad spółką jest analogiczna do kontroli, jaką miasto prowadzi nad własnymi służbami.

Natomiast zobowiązanie podmiotu wewnętrznego (Spółki) do świadczenia usługi publicznej jest definiowane jako wymóg określony przez właściwy organ do świadczenia usługi użyteczności publicznej w zakresie pasażerskiego transportu publicznego, których podmiot ze względu na swój własny interes gospodarczy bez rekompensaty nie podjąłby się w takim zakresie i na takich samych warunkach.

W dniu 2 maja 2012 r. została podpisana umowa między Gminą Miasto a Zakładem Komunikacji, w ramach której Organizator (Miasto) zaleca Operatorowi (Spółka) realizację usług w zamian za wynagrodzenie, które jest kwotą pieniężną należną spółce w formie rekompensaty w związku z realizacją usług. Wynagrodzenie ustalane jest w drodze weryfikacji rzeczywistych kosztów i przychodów wygenerowanych przez spółkę w związku ze świadczeniem usług publicznych. Nie ma zatem wpływu na cenę świadczonych przez spółkę usług. Ceny biletów, zakres usług oraz wachlarz zwolnień i przywilejów jest ustalany uchwałą Rady Miasta.

Przed wprowadzeniem unormowań zgodnych z przepisami UE spółka otrzymała wynagrodzenie wynikające z Planu Usług Przewozowych i stanowiące różnicę pomiędzy planowaną kwotą wpływów uzyskiwanych przez spółkę zgodnie z obowiązującymi cenami urzędowymi, a wyliczonym planem kosztów bazującym na cenie jednego wozokilometra. Zasady były zatem bardzo podobne.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i dokonywała opodatkowania tym podatkiem wartości świadczonych usług. Jednak po szczegółowej analizie stanu prawnego, w opinii spółki zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), na podstawie którego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, otrzymana przez spółkę rekompensata nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi przewozowe, nie stanowiąc tym samym obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT.

Termin rekompensata oznacza zrównoważenie, wyrównanie braku, niedoboru lub ujemnego charakteru czegoś, zlikwidowanie poniesionych strat lub krzywd itp. - stwierdzenie słownikowe za Słownikiem Wyrazów Obcych PWN.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W ocenie spółki, w myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Tak więc włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce wówczas, gdy jest to dotacja celowa lub dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy otrzymywana od Miasta rekompensata jako dofinansowanie działalności operacyjnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywana od Miasta rekompensata nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usług przewozowe i nie stanowi tym samym obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Tak więc włączenie do podstawy opodatkowania dotacji ma miejsce wówczas, gdy jest związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku otrzymywanej przez Wnioskodawcę rekompensaty taka zależność nie występuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do zapisu art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania. Natomiast otrzymana dotacja niemająca bezpośredniego wpływu na cenę usługi, mająca na celu ogólne dofinansowanie działalności podatnika, nieuzależniona od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że otrzymane dotacje i inne dopłaty podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Jeżeli dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze przekazywana jest w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług - istnieje bezpośredni związek między otrzymaną dopłatą a dostawą towarów lub świadczeniem usług i ich ceną - to stanowi ona obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji mamy do czynienia z dotacją przedmiotową, która podlega opodatkowaniu według takiej stawki jak czynności, których dotyczą.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego. Jedynym właścicielem spółki jest Gmina Miasto posiadająca 100% udziałów w spółce. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na spółkę w trybie władczym został nałożony obowiązek świadczenia usług publicznych. Działalnością statutową spółki jest świadczenie usług publicznych w zakresie lokalnego transportu zbiorowego. Z umowy spółki wynika, że celem działalności spółki jest wykonywanie powierzonych jej zadań o charakterze użyteczności publicznej, w szczególności zadań własnych Gminy Miasto, służących bieżącemu i nieprzerwanemu zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy Miasto z zakresu lokalnego transportu zbiorowego.

W dniu 2 maja 2012 r. została podpisana umowa między Gminą Miasto a Zakładem Komunikacji, w ramach której Organizator (Miasto) zaleca Operatorowi (Spółka) realizację usług w zamian za wynagrodzenie, które jest kwotą pieniężną należną spółce w formie rekompensaty w związku z realizacją usług. Wynagrodzenie ustalane jest w drodze weryfikacji rzeczywistych kosztów i przychodów wygenerowanych przez spółkę w związku ze świadczeniem usług publicznych. Nie ma zatem wpływu na cenę świadczonych przez spółkę usług. Ceny biletów, zakres usług oraz wachlarz zwolnień i przywilejów jest ustalany uchwałą Rady Miasta.

Na podstawie powyższych uregulowań, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż otrzymywana rekompensata w związku ze świadczeniem na rzecz pasażerów usług publicznych w zakresie lokalnego transportu zbiorowego nie stanowi wynagrodzenia z tytułu usług wykonywanych na rzecz Gminy Miasta i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą Miastem istnieje wprawdzie stosunek prawny (umowa), jednakże w ramach tego stosunku bezpośrednim i ostatecznym beneficjentem będzie społeczeństwo korzystające z usług transportu. Brak jest zatem podstaw, aby twierdzić, że istnieje jakiekolwiek obustronne i ekwiwalentne świadczenie. Zainteresowany nie świadczy usług na rzecz Gminy Miasta, lecz na rzecz potencjalnych podróżnych, a wynagrodzenie z tego tytułu stanowią kwoty uzyskane przez Spółkę ze sprzedaży biletów na rzecz pasażerów. W przedmiotowej sprawie brak jest zatem bezpośredniego związku pomiędzy kwotą rekompensaty a wynagrodzeniem z tytułu świadczenia usług lokalnego transportu zbiorowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że ww. rekompensata nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie ma ona bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług lokalnego transportu zbiorowego, a zatem nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opisanej we wniosku rekompensaty nie można również rozpatrywać w kategorii dotacji czy innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż przedmiotowa rekompensata nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług lokalnego transportu zbiorowego. Fakt otrzymania rekompensaty pozostanie bowiem bez wpływu na cenę, jaką pasażer zobowiązany jest zapłacić za bilet.

Z uwagi na powyższe, stwierdzić należy, że rekompensata otrzymywana przez Zainteresowanego z budżetu Gminy Miasta za świadczone usługi w zakresie transportu zbiorowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, otrzymywana rekompensata jako dofinansowanie działalności operacyjnej nie zwiększa obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.