IPTPP1/443-34/11-2/MW - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT usług związanych z wydawaniem przez bank kart kredytowych i ich zamianą.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Centrum sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 14 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych z wydawaniem kart kredytowych klientom Banku oraz ich zamianą - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych z wydawaniem kart kredytowych klientom Banku oraz ich zamianą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny.

Centrum Sp. z o.o. (dalej jako "CENTRUM"") świadczy na rzecz Bank S.A. (dalej jako"Bank") usługi polegające na wykonywaniu określonych czynności związanych z prowadzoną przez Bank działalnością bankową. Podstawą prawną do powierzenia Centrum wykonywania ww. czynności jest art. 6a ust. 1 Prawa bankowego. W świetle ww. przepisu bank może, w drodze umowy zawartej na piśmie, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie:

* w imieniu i na rzecz banku usług pośrednictwa w zakresie czynności bankowych na podstawie umowy agencyjnej (w granicach ściśle określonych w przepisach art. 6a ust. 1 pkt 1 lit. a-k), a także

* czynności faktycznych związanych z działalnością bankową.

Świadczenie usług przez Centrum odbywa się na podstawie zawartej z Bankiem umowy o świadczenie usług oraz wystawianych przez Bank Zleceń Usługi. Zlecenia Usługi wystawiane są w ramach przedmiotu umowy i uszczegóławiają zakres realizowanych przez CENTRUM usług.

Usługi świadczone przez CENTRUM na rzecz Banku w ramach umowy (oraz na podstawie wystawianych przez Bank Zleceń Usługi) obejmują między innymi, wykonywanie niektórych czynności związanych z wydawaniem kart kredytowych klientom Banku oraz ich zamianą.

Czynności wykonywane w ramach świadczonych przez CENTRUM usług obejmują, między innymi:

* weryfikację danych klienta, który złożył wniosek o wydanie karty kredytowej w systemie (w tym sprawdzenie stanu zadłużenia klienta w bazach Biura Informacji Kredytowej oraz Międzybankowej Informacji Gospodarczej - Bankowym Rejestrze (Klientów Niesolidnych),

* wypełnienie wniosku w systemie informatycznym,

* przygotowanie pakietu wymaganych dokumentów (w szczególności - umowy lub aneksu do umowy) i przesłanie ich do klienta pocztą kurierską,

* odbiór przesyłki zwrotnej od klienta (zawierającej podpisane przez klienta dokumenty w tym umowę) i weryfikację ich poprawności,

* w razie stwierdzenia nieprawidłowości - zgłoszenie reklamacji kurierowi lub ponowne przygotowanie zestawu dokumentów i przesłanie ich klientowi,

* po otrzymaniu kompletnych i prawidłowych dokumentów od klienta - przekazanie dokumentów do Banku w celu podjęcia ostatecznej decyzji kredytowej,

* po otrzymaniu pozytywnej decyzji kredytowej

* w przypadku wydania kart kredytowych osobom fizycznym - podpisanie dokumentów (w tym umowy lub aneksu do umowy) w imieniu Banku i wysłanie egzemplarza podpisanych obustronnie dokumentów do klienta oraz drugiego egzemplarza do archiwizacji elektronicznej,

* w przypadku wydania kart kredytowych klientom firmowym - przekazanie umowy do banku do podpisu,

* ręczną rejestrację karty kredytowej w systemie bankowym,

* przygotowanie i podpisanie potwierdzenia zawartej umowy kredytowej,

* wysłanie jednego egzemplarza potwierdzenia zawartej umowy kredytowej do klienta oraz przekazanie drugiego do archiwizacji elektronicznej.

Wnioski o wydanie/zamianę kart kredytowych mogą być składane przez Klientów Banku w następujący sposób:

* kanały zdalne (m.in. internet, Call Center);

* kanały naziemne, tj. w placówkach banku (min. Centrum Usług Finansowych, Centrum Finansowe itd.)

Wynagrodzenie CENTRUM z tytułu świadczonych na rzecz Banku usług związanych z wydawaniem i zamianą kart kredytowych klientom Banku ustalone jest jako stała kwota pomnożona przez liczbę wydanych/wymienionych kart kredytowych w danym okresie rozliczeniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone przez CENTRUM na rzecz Banku związane z wydawaniem kart kredytowych klientom Banku oraz ich zamianą korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 38 i pkt 40 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez nią na rzecz Banku związane z wydawaniem kart kredytowych klientom Banku oraz ich zamianą, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarowi usług na podstawie art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 38 i pkt 40 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku, między innymi: "usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę."

Ponadto, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 40, zwolnione z podatku są"usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług".

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 38 i pkt 40, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 38 i pkt 40.

W ocenie Spółki, świadczone przez nią na rzecz Banku usługi związane z wydawaniem kart kredytowych klientom Banku spełniają warunki uznania ich za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, gdyż:

Ad. (I)

Nie ulega wątpliwości, iż świadczone przez CENTRUM usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych klientom Banku związane są bezpośrednio ze świadczonymi przez Bank usługami finansowymi w zakresie udzielania kredytów oraz dokonywania wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych i transferów pieniężnych, które to usługi są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 i pkt 40 ustawy o VAT.

Karta kredytowa jest rodzajem karty płatniczej zdefiniowanej w art. 4 ust. 1 pkt 4 Prawa bankowego. W świetle ww. przepisu, karta płatnicza jest to karta identyfikująca wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniającą do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu - także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu (z tzw. kartą kredytową mamy do czynienia w tym drugim przypadku).

Zgodnie z potoczną definicją, karta kredytowa jest kartą płatniczą, której wydanie jest związane z przyznaniem limitu kredytowego przez bank. Operacje wykonane przez posiadacza karty rozliczane są w ciężar limitu. Zwykle do wydania karty nie jest potrzebne posiadanie konta w banku wydającym kartę. Karty kredytowe umożliwiają posiadaczowi karty dokonywanie płatności bezgotówkowych na podstawie umowy kredytu bez konieczności posiadania bieżących środków na rachunku bankowym. Zaciągnięty kredyt spłaca się na zasadach ustalonych wcześniej przez bank wydający kartę (posiadacz karty może spłacić najpierw część kredytu, ale wtedy bank pobiera odsetki). Bank ustala limit kredytowy, do którego wysokości posiadacz karty może dokonywać płatności w punktach handlowo-usługowych. Wydanie karty jest uzależnione od dochodów klienta. Często nie jest wymagane posiadanie przez klienta rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego w danym banku.

Kredyt bankowy przyznany klientowi w ramach karty kredytowej zwany jest potocznie"kredytem kartowym". W świetle powyższych definicji, karta kredytowa jest instrumentem pełniącym dwojaką funkcję:

* płatniczą (jest formą realizacji za pośrednictwem Banku zapłaty za nabywane przez klienta towary lub usługi)) oraz

* kredytową (skorzystanie z karty przez klienta, tj. dokonanie za jej pomocą zapłaty za nabywane towary lub usługi) skutkuje zaciągnięciem w Banku kredytu na warunkach i zasadach określonych w zawartej z Bankiem umowie kredytowej.

W konsekwencji należy uznać, iż karta kredytowa jest niezbędnym"środkiem", za pomocą którego Bank świadczy na rzecz swych klientów zwolnione z VAT usługi finansowe w zakresie:

* udzielania kredytów - tzw. "kredytów kartowych" (art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT) oraz

* dokonywania transakcji płatniczych/transferów pieniężnych (art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT).

W celu obniżenia kosztów działalności oraz uproszczenia wewnętrznej struktury organizacyjnej, Bank zlecił CENTRUM świadczenie usług w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych klientom Banku.

Niezależnie od faktu, iż czynności w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych nie są wykonywane samodzielnie przez Bank, lecz są zlecane do wykonania podmiotowi zewnętrznemu, usługi te niewątpliwie stanowią element świadczonych przez Bank usług finansowych w zakresie udzielania kredytów oraz dokonywania wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych i transferów pieniężnych. W ramach świadczonych usług CENTRUM nie tylko dokonuje wstępnej weryfikacji zdolności kredytowej potencjalnego kredytobiorcy (posiadacza karty) poprzez, np. sprawdzenie stanu zadłużenia klienta w bazach Biura Informacji Kredytowej oraz Międzybankowej Informacji Gospodarczej - Bankowym Rejestrze (Klientów Niesolidnych), ale również przygotowuje i weryfikuje dokumentację niezbędną do zawarcia umowy kredytowej pomiędzy Bankiem a klientem i zapewnia jej prawidłowy obieg. W przypadku niektórych kart kredytowych, pracownicy Banku podpisują również umowy kredytowe z klientami w imieniu Banku, na podstawie otrzymanego pełnomocnictwa.

Jednocześnie, z punktu widzenia klienta Banku, wykonywane przez CENTRUM czynności związane z wydawaniem lub zamianą kart kredytowych są postrzegane tak, jakby były świadczone przez Bank (klient często nie ma świadomości, iż osoba, która zajmuje się wydaniem lub zamianą karty kredytowej jest pracownikiem CENTRUM, a nie Banku). Okoliczność, który podmiot faktycznie zajmuje się realizacją przedmiotowych czynności nie ma zresztą z punktu widzenia klienta większego znaczenia, albowiem liczy się dla niego wyłącznie uzyskanie od Banku usługi świadczonej zgodnie z zawartą umową oraz obowiązującymi przepisami prawa. W szczególności klient oczekuje od Banku, że w przypadku zgłoszenia przez niego zainteresowania oferowaną przez Bank usługą w zakresie udzielenia tzw. "kredytu kartowego" i spełnienia warunków otrzymania takiego kredytu określonych przez Bank, zostanie zawarta z nim umowa kredytowa i wydana karta kredytowa. Dzięki temu Klient będzie mógł dokonywać wypłat oraz płatności za pośrednictwem karty, w zamian za co zostanie obciążony należnościami Banku z tytułu udzielonego kredytu i zrealizowanych za pomocą karty płatności (odsetki, prowizje, itp.), na warunkach określonych w zawartej umowie kredytowej. W tym kontekście, świadczone przez CENTRUM usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych stanowią zatem element/część składową świadczonych przez Bank usług w zakresie udzielania kredytów oraz dokonywania wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych i transferów pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 i pkt 40 ustawy o VAT.

Ponadto, wykonywane przez Spółkę czynności stanowią"odrębną całość", o czym świadczy chociażby fakt, iż mogą zostać wyodrębnione z "podstawowej" usługi finansowej, której dotyczą zlecone podmiotowi zewnętrznemu, co nie wpływa negatywnie na jakość i poziom wykonywanych czynności.

Ad (II)

Jednocześnie, w ocenie CENTRUM, świadczone przez nią usługi związane z wydawaniem i zamianą kart kredytowych klientom Banku, są właściwe i niezbędne do świadczenia przez Bank usług finansowych w zakresie udzielania kredytów oraz dokonywania wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych i transferów pieniężnych.

Jak wspomniano powyżej, w przypadku, gdy mamy do czynienia ze świadczonymi przez Bank usługami w zakresie udzielania tzw."kredytu kartowego", tj. umożliwienia klientowi dokonywania wypłat gotówki lub zapłat za towary i usługi z wykorzystaniem udzielonego przez Bank kredytu, wykonanie czynności związanych z zapewnieniem klientowi dostępu do aktualnej i ważnej karty kredytowej (wydaniem karty kredytowej lub jej zamianą - np. w razie upływu terminu ważności karty) jest niezbędne do świadczenia przez Bank przedmiotowych usług finansowych."Kredyt kartowy" charakteryzuje się bowiem tym, iż klient otrzymuje dostęp do udostępnionych mu przez Bank środków pieniężnych wyłącznie przy użyciu karty kredytowej (klient nie może domagać się od Banku przekazania kwot udzielonego kredytu na jego rachunek bankowy lub dokonania przez Bank przelewu na wskazany przez klienta rachunek sprzedawcy towaru lub usługi w inny sposób, aniżeli dokonując płatności kartą).

Gdyby zatem Bank nie zlecał wykonania ww. czynności Spółce, to chcąc świadczyć usługi finansowe w ww. zakresie, tak czy inaczej, byłby zobowiązany do samodzielnego wykonania czynności związanych z wydaniem lub zamianą kart kredytowych.

W tym kontekście świadczona przez CENTRUM usługa jest niezbędna do świadczenia przez Bank usług finansowych w zakresie udzielania kredytów oraz dokonywania wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych i transferów pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 i pkt 40 ustawy o VAT.

Ponadto, czynności wykonywane przez CENTRUM w ramach świadczonych usług składają się na standardową procedurę związaną z wydaniem lub zamianą karty kredytowej. Jak wspomniano powyżej, czynności wykonywane w ramach świadczonych przez CENTRUM usług obejmują między innymi:

* weryfikacje danych klienta, który złożył wniosek o wydanie karty kredytowej w systemie (w tym sprawdzenie stanu zadłużenia klienta w bazach Biura Informacji Kredytowej oraz Międzybankowej Informacji Gospodarczej - Bankowym Rejestrze (Klientów Niesolidnych),

* wypełnienie wniosku w systemie informatycznym,

* przygotowanie pakietu wymaganych dokumentów (w szczególności - umowy lub aneksu do umowy) i przesłanie ich do klienta pocztą kurierską,

* odbiór przesyłki zwrotnej od klienta (zawierającej podpisane przez klienta dokumenty w tym umowę) i weryfikację ich poprawności,

* w razie stwierdzenia nieprawidłowości - zgłoszenie reklamacji kurierowi lub ponowne przygotowanie zestawu dokumentów i przesłanie ich klientowi,

* po otrzymaniu kompletnych i prawidłowych dokumentów od klienta - przekazanie dokumentów do Banku w celu podjęcia ostatecznej decyzji kredytowej,

* po otrzymaniu pozytywnej decyzji kredytowej:

* w przypadku wydania kart kredytowych osobom fizycznym - podpisanie dokumentów (w tym umowy lub aneksu do umowy) w imieniu Banku i wysłanie egzemplarza podpisanych obustronnie dokumentów do klienta oraz drugiego egzemplarza do archiwizacji elektronicznej,

* w przypadku wydania kart kredytowych klientom firmowym - przekazanie umowy do banku do podpisu,

* ręczną rejestrację karty kredytowej w systemie bankowym,

* przygotowanie i podpisanie potwierdzenia zawartej umowy kredytowej,

* wysłanie jednego egzemplarza potwierdzenia zawartej umowy kredytowej do klienta oraz przekazanie drugiego do archiwizacji elektronicznej.

Żadna z ww. czynności nie może być uznana za"nieodpowiednią" lub przekraczającą to, co jest niezbędne w ramach standardowej procedury wydawania lub zamiany kart kredytowych. W związku z tym należy uznać, iż świadczone przez CENTRUM usługi są"właściwe" do świadczenia przez Bank usług finansowych w zakresie udzielania kredytów oraz dokonywania wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych i transferów pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 i pkt 40 ustawy o VAT.

W świetle powyższego należy uznać, iż świadczone przez Spółkę na rzecz Banku usługi w zakresie wydawania oraz zamiany kart kredytowych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 13, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 38 i pkt 40 ustawy o VAT, gdyż spełniają wszystkie warunki zwolnienia sprecyzowane w przedmiotowym przepisie.

Jak wspomniano powyżej, powierzenie przez Bank wykonywania niektórych czynności związanych z działalnością bankową podmiotowi niebędącemu instytucją finansową jest dopuszczalne na gruncie art. 6a ust. 1 Prawa bankowego. W szczególności, w świetle art. 6a ust. 1 pkt 1 lit. f) Prawa bankowego, bank może w drodze pisemnej umowy agencyjnej powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie w imieniu i na rzecz banku pośrednictwa w zakresie zawierania i zmiany umów o kartę płatniczą, których stroną jest konsument. Z kolei zgodnie z art. 6a ust. 1 pkt 2 Prawa bankowego, bank może, w drodze umowy zawartej na piśmie, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie"czynności faktycznych związanych z działalnością bankową".

Regulacja zawarta w art. 6a Prawa bankowego, normuje"zasady powierzania przez bank wykonywania określonych czynności innym podmiotom (pośrednictwo w zakresie czynności bankowych, tzw. outsourcing). Chodzi tu o podmioty nienależące do wewnętrznej struktury organizacyjnej banku (outsourcera), czyli podmioty "zewnętrzne" (zwane dalej także insourcerami)" (por. Komentarz do art. 6 (a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U.02.72.665), F. Zoll (red.), A. Adamek, K. Bitner-Przybylska, M. Brożyna, M. Chudzik,

A. Frań, I. Karasek, K. Kohutek, K. Korus, R. Kwaśnicki, J. Lachner, J. Molis, M. Olczyk, K. Płończyk, P. Podlasko, M. Porzycki, A. Rataj, D. Rogoń, M. Rusinek, M. Spyra, T. Spyra, S. Szuster, P. Tereszkiewicz, A. Wacławik, F. Wejman, M. Wyrwiński. Prawo bankowe. Komentarz, Tom I i II, Zakamycze, 2005).

W doktrynie podkreśla się zalety tzw. "outsourcingu" czynności bankowych, w szczególności z punktu widzenia banku korzystającego z usług podmiotu zewnętrznego:

"Korzystanie z outsourcingu stanowiło (i nadal stanowi) powszechną praktykę w działalności banków. Z outsourcingiem wiążą się określone korzyści ekonomiczne dla banku. W wielu bowiem przypadkach powierzane podmiotowi zewnętrznemu czynności są przez niego realizowane lepiej, szybciej, a nierzadko i taniej (...). Poza tym bank, zlecając wykonywanie określonych czynności podmiotowi zewnętrznemu, uzyskuje możliwość koncentrowania się wyłącznie na swej podstawowej działalności (tzw. core business), co może przyczynić się do poprawy jej jakości." (Komentarz do art. 6 (a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U.02.72.665), F. Zoll (red.), A. Adamek, K. Bitner-Przybylska, M. Brożyna, M. Chudzik, A. Fran, I. Karasek, K. Kohutek, K. Korus, R. Kwaśnicki, J. Lachner, J. Molis, M. Olczyk, K. Płończyk, P. Podlasko, M. Porzycki, A. Rataj, D. Rogon, M. Rusinek, M. Spyra, T. Spyra, S. Szuster, P. Tereszkiewicz, A. Wacławik, F. Wejman, M. Wyrwiński. Prawo bankowe. Komentarz, Tom I i II, Zakamycze, 2005.)

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę istotę i cel regulacji Prawa bankowego dotyczącej tzw. "outsourcingu" czynności bankowych, zakres usług zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT należy rozpatrywać z uwzględnieniem zakresu zastosowania art. 6a ust. 1 Prawa bankowego. Innymi słowy, w ocenie CENTRUM, interpretując użyte w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT sformułowanie"usługa stanowiąca element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej" należy dążyć do ujednolicenia zakresu tego pojęcia z pojęciem "czynności faktyczne związane z działalnością bankową" użytego w art. 6a ust. 1 pkt 2 Prawa bankowego. Zdaniem Spółki, brzmienie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT zdaje się sugerować, iż istota przedmiotowej regulacji polegać miała na zrównaniu zasad opodatkowania VAT określonych czynności, które łącznie składają się na świadczenie usług finansowych (w przypadku Banku - działalnością bankową), niezależnie od tego, przez kogo są one wykonywane (tj. niezależnie od tego, czy bank wykonuje je samodzielnie, czy też zleca ich wykonanie podmiotom trzecim w ramach umowy zawartej na podstawie art. 6a ust. 1 Prawa bankowego). Taka wykładnia byłaby zresztą jak najbardziej uzasadniona, biorąc pod uwagę fakt, iż Bank sam świadczący usługę finansową zwolnioną z VAT i jednocześnie korzystający z usług podmiotu zewnętrznego w zakresie czynności, o których mowa w art. 6a ust. 1 Prawa bankowego, nie miałby prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupioną usługą (w sytuacji, gdyby taka usługa zewnętrzna nie korzystała ze zwolnienia z VAT).

W świetle powyższego, konieczne jest ustalenie, jakie konkretnie czynności mogą zostać powierzone podmiotowi zewnętrznemu na podstawie art. 6a ust. 1 Prawa bankowego, w szczególności jego pkt 2 (i czy do zakresu tych czynności można zaliczyć świadczone przez CENTRUM usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych klientom Banku). Wskazówki co do interpretacji pojęcia "czynności faktyczne związane z działalnością bankową" użytego w art. 6a ust. 1 pkt 2 Prawa bankowego zostały zawarte w piśmie Narodowego Banku Polskiego z dnia 3 sierpnia 2004 r. NB-BPN-l-022-70/04 ("Stosowanie niektórych przepisów dotyczących outsourcingu"). Z ww. pisma wynika iż:

"Prawo bankowe przewiduje w art. 6a ust. 1 pkt 2, możliwość powierzenia przez bank, na podstawie umowy zawartej na piśmie, wykonywania czynności faktycznych związanych z działalnością bankową. Na tle brzmienia tego przepisu powstaje pytanie o zakres przedmiotowy tego sformułowania. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia tego problemu ma zdefiniowanie pojęcia "działalność bankowa". Należy przyjąć, że działalnością bankową w rozumieniu art. 6a ust. 1 pkt 2 Prawa bankowego, jest zarówno wykonywanie czynności bankowych wskazanych w art. 5 ust. 1 i 2, jak również dokonywanie działań wymienionych w art. 6 ust. 1 tej ustawy. Bank może zatem zlecić wykonywanie czynności faktycznych, które pozostają w funkcjonalnym związku z działalnością bankową w powyższym znaczeniu. Ich zakres wyznacza przedmiot regulacji Prawa bankowego, którym - zgodnie z art. 1 tej ustawy - są zasady prowadzenia tego rodzaju działalności. W konsekwencji do katalogu czynności, o których mowa w art. 6a ust. 1 pkt 2 Prawa bankowego, nie można zakwalifikować powierzenia takich czynności, jak np. prowadzenie stołówki pracowniczej w banku, sprzątanie pomieszczeń, w których jest wykonywana działalność bankowa, ochrona obiektów bankowych. (...) Przykładem powierzenia czynności faktycznych związanych z działalnością bankową w rozumieniu art. 6a ust. 1 pkt 2 Prawa bankowego, będzie również zlecenie przez bank podmiotowi zewnętrznemu przeliczania, sortowania, pakowania oraz oznaczania opakowań banknotów i monet."

Konieczność istnienia bezpośredniego związku czynności faktycznych z działalnością bankową w rozumieniu art. 5 i 6 Prawa bankowego podkreślona została również w piśmie Narodowego Banku Polskiego z dnia 21 grudnia 2004 r. nr NB-BPN-l-022-70/04 ("Rekomendowane kierunki interpretacyjne przepisów ustawy - Prawo bankowe dotyczące outsourcingu"):"W piśmie z dnia 3 sierpnia 2004 r. do Prezesów Zarządów Banków zostały zarysowane ogólne kryteria kwalifikacji powierzanych przez bank działań do tej kategorii czynności. Należy przypomnieć, że zdaniem GINB, w art. 6a ust. 1 pkt 2 Prawa bankowego jest mowa o czynnościach faktycznych pozostających w funkcjonalnym związku z wykonywaniem czynności bankowych wskazanych w art. 5 ust. 1 i ust. 2 oraz z podejmowaniem działań wymienionych w art. 6 ust. 1 przywołanej ustawy. W trakcie rozstrzygania, czy określone czynności należy zakwalifikować do kategorii, o której mowa w art. 6a ust. 1 pkt 2 analizowanej ustawy, trzeba również pamiętać, że zakres tych czynności wyznacza przedmiot regulacji prawa bankowego, którym zgodnie z art. 1 tej ustawy, są zasady prowadzenia działalności bankowej. Podczas interpretacji pojęcia "czynności faktycznych związanych z działalnością bankową" powstaje jednak problem określenia stopnia "związania" czynności faktycznych z działalnością bankową.

W przypadku czynności faktycznych, których wykonywanie zostało powierzone przedsiębiorcy w ramach pośrednictwa, w opinii GINB, uzasadniony jest pogląd, zgodnie z którym za tego rodzaju czynności należałoby uznawać jedynie czynności faktyczne pozostające w bezpośrednim związku z działalnością bankową, tzn. takie, które:

Z powyższych pism NBP wynika, iż zakres działalności bankowej wyznaczają przepisy art. 5 i 6 Prawa Bankowego. Jednocześnie czynności faktyczne, które mogą zostać powierzone podmiotowi zewnętrznemu na podstawie art. 6a ust. 1 pkt 2 Prawa bankowego, muszą pozostawać w bezpośrednim i funkcjonalnym związku z działalnością bankową, co oznacza, iż przedmiotowe czynności faktyczne:

* powinny stanowić czynności cząstkowe (składowe) czynności bankowych określonych w art. 5 i 6 Prawa bankowego oraz

* powinny być niezbędne do należytego wykonania umowy mającej za przedmiot wykonanie czynności bankowych.

Należy zauważyć, iż powyższe przesłanki uznania danych czynności za czynności faktyczne związane z działalnością bankową" są spójne z przesłankami warunkującymi zwolnienie z VAT usług określonych w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT (przepis ustawy o VAT mówi bowiem o usługach stanowiących "element" usług finansowych, "właściwych i niezbędnych" do ich świadczenia). Zbieżność ta dodatkowo uzasadnia stanowisko Spółki, iż przy wykładni art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, należy kierować się zakresem regulacji zawartej w art. 6a ust. 1 pkt 2 Prawa bankowego.

W świetle art. 5 ust. 1 i ust. 2 Prawa bankowego, czynnościami bankowymi są, między innymi:

* udzielanie kredytów oraz pożyczek pieniężnych,

* przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych,

* wydawanie instrumentu pieniądza elektronicznego,

* wydawanie kart płatniczych (zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 pkt 4 Prawa bankowego) oraz wykonywanie operacji przy ich użyciu.

Udzielane przez Bank tzw."kredyty kartowe", z którymi związane są wydawane przez Spółkę karty kredytowe, a także realizowane za pośrednictwem tych kart wypłaty gotówki oraz płatności za towary i usługi, niewątpliwie mieszczą się w zakresie działalności bankowej zdefiniowanej w art. 5 Prawa bankowego. Jednocześnie usługi świadczone przez Bank w zakresie udzielania kredytów są wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jako usługi zwolnione z VAT. Z kolei świadczone przez Bank usługi w zakresie dokonywania za pomocą kart kredytowych transakcji płatniczych/transferów pieniężnych są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Ponadto, jak wykazano powyżej, usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych klientom Banku stanowią element/część składową zwolnionych z VAT czynności bankowych określonych w art. 5 Prawa bankowego (są z nimi bezpośrednio i funkcjonalnie powiązane). Usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych są również niezbędne do świadczenia przez Bank usług w zakresie udzielania tzw."kredytów kartowych" i należytego wykonania zawartych pomiędzy Bankiem i klientami umów takich kredytów."Kredyt kartowy" charakteryzuje się bowiem tym, iż klient otrzymuje dostęp do udostępnionych mu przez Bank środków pieniężnych wyłącznie przy użyciu karty kredytowej (klient nie może domagać się od Banku przekazania kwot udzielonego kredytu na jego rachunek bankowy lub dokonania przez Bank przelewu na wskazany przez klienta rachunek sprzedawcy towaru lub usługi w inny sposób, aniżeli dokonując płatności kartą).

W świetle powyższego, czynności wykonywane przez CENTRUM w ramach świadczonej na rzecz Banku usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych klientom Banku należy sklasyfikować jako"czynności faktyczne związane z działalnością bankową", o których mowa w art. 6a ust. 1 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe. Świadczone przez Spółkę usługi są bowiem związane z wykonywanymi przez Bank czynnościami bankowymi wymienionymi w art. 5 Prawa bankowego, zwolnionymi z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 i pkt 40 ustawy o VAT. Z tego względu, w ocenie Spółki, usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych należy również objąć zakresem zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 43 ust. 13 ustawy VAT. Odmienna klasyfikacja przedmiotowych usług, skutkująca stwierdzeniem, iż podlegają one opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych, prowadziłaby do nieuzasadnionego zwiększenia obciążenia banków podatkiem VAT (albowiem Bank nie mógłby odliczyć podatku naliczonego związanego z nabyciem tego rodzaju usług od podmiotów trzecich). Akceptacja takiego stanowiska prowadziłaby również do nieuzasadnionego różnicowania sytuacji podatkowej banków powierzających wykonanie niektórych czynności związanych ze świadczonymi usługami finansowymi podmiotom trzecim, w stosunku do banków wykonujących takie czynności we własnym zakresie. W efekcie zanegowane zostałyby cele regulacji zawartej w art. 6a Prawa bankowego, polegające w szczególności na obniżeniu kosztów działalności banku.

W ocenie CENTRUM, ustalając zakres usług zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, należy również uwzględnić cel wprowadzenia przedmiotowej regulacji. Cel ten można odczytać analizując stenogramy z prac legislacyjnych nad projektem ustawy zmieniającej zakres zwolnień z VAT dotyczących, miedzy innymi, usług finansowych.

Obowiązujący od 1 stycznia 2011 r. zakres zwolnień z VAT przewidzianych dla usług finansowych został wprowadzony ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Mocą przedmiotowej ustawy wprowadzono również zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT. Należy jednakże podkreślić, iż pierwotna wersja projektu ww. ustawy nie przewidywała zwolnienia o treści odpowiadającej obecnemu przepisowi art. 43 ust. 13 ustawy o VAT. Propozycja tego przepisu została dodana w toku prac sejmowych nad projektem ustawy. Ze stenogramu posiedzenia sejmowej Komisji Finansów Publicznych z dnia 8 sierpnia 2010 r. wynika, iż:"Celem proponowanej zmiany jest rozwianie wątpliwości dotyczących zwolnienia usług pomocniczych do usług finansowych i ubezpieczeniowych. Zakresem zwolnienia objęte będą te usługi, które będą konieczne do prawidłowego wykonania, będącej przedmiotem transakcji, usługi finansowej lub ubezpieczeniowej.".

Z powyższego wynika, iż celem wprowadzenia uregulowania zawartego w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, było zwolnienie z opodatkowania VAT "usług pomocniczych do usług finansowych". Zgodnie z PKWiU z 1997 r., (która dla celów opodatkowania VAT miała zastosowanie do 31 grudnia 2010 r.) świadczone na rzecz Banku usługi (w szczególności związane z dokonywaniem bankowych rozliczeń pieniężnych, czynności pomocniczych związanych z obsługą działalności detalicznej banku, w tym obsługa korespondencji przychodzącej i wychodzącej, a także otwieranie, obsługa i zamykanie rachunków oraz przygotowywanie i przekazywanie dokumentów do archiwizacji) klasyfikowane były jako"Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej nie wymienione" (co znalazło potwierdzenie w otrzymanej przez CENTRUM klasyfikacji statystycznej Urzędu Statystycznego w Łodzi z dnia 4 lutego 2003 r. nr OISK-5672/KU-25/10-245/03). Do tej samej kategorii PKWiU, zdaniem CENTRUM, należało zaliczyć świadczone przez nią usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych klientom Banku.

Począwszy od 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania VAT ma zastosowanie PKWiU z 2008 r. Wprawdzie PKWiU z 2008 nie posługuje się już pojęciem"usług pomocniczych związanych z pośrednictwem finansowym" (tak jak miało to miejsce w przypadku PKWiU z 2004 r. oraz 1997 r.), jednakże użyte w PKWiU z 2008 r. sformułowanie"usługi wspomagające usługi finansowe" ma de facto analogiczne znaczenie i może być z powodzeniem uznane za jego synonim. Świadczy o tym chociażby fakt, iż w Uwadze nr 1 do Sekcji PKWiU z 2008 r. (która obejmuje działy od 64 do 66) wyraźnie wskazano, iż sekcja ta obejmuje:"usługi finansowe, włączając ubezpieczenia, reasekurację, usługi związane z funduszami emerytalnymi oraz usługi pomocnicze w stosunku do usług finansowych".

Skoro zatem, jak wspomniano powyżej, celem regulacji zawartej w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT było objęcie zwolnieniem z VAT"usług pomocniczych do usług finansowych" (na gruncie przepisów obowiązujących do końca 2010 r.), oznacza to, iż począwszy od 1 stycznia 2011 r. zakresem zwolnienia należy objąć te usługi, które są klasyfikowane jako"usługi wspomagające usługi finansowe" na gruncie PKWiU z 2008 r., w tym świadczone przez CENTRUM usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych klientom Banku.

Przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 7 i pkt 37-41 ustawy o VAT zwolnienie z opodatkowania określonych usług finansowych oraz ubezpieczeniowych stanowi implementację do polskich przepisów regulacji zawartej w art. 135 ust. 1 lit. a)-f) Dyrektywy 2006/112. Zgodnie z ww. przepisem, obligatoryjnym zwolnieniem z VAT powinny być objęte następujące usługi finansowe/ubezpieczeniowe:

Przed wejściem w życie Dyrektywy 2006/112, analogiczna regulacja była zawarta w art. 13 (B) lit. d) VI Dyrektywy.

Na podstawie literalnego brzmienia ww. przepisów można twierdzić, iż zakres przewidzianego w nich zwolnienia jest dość wąski. Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dawniej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości) wynika jednak, iż zakresem zwolnienia z VAT należy objąć nie tylko usługi finansowe ściśle wymienione w przepisach Dyrektyw świadczone przez uprawnione instytucje finansowe, ale również wszelkie usługi, które wprawdzie same w sobie nie posiadają cech usług wymienionych w Dyrektywie, ale są specyficzne i niezbędne do świadczenia usług zwolnionych, nawet jeśli podmiot je świadczący nie posiada przymiotu instytucji finansowej i nawet jeśli brak jest bezpośredniej umowy łączącej podmiot świadczący taką usługę z jej ostatecznym odbiorcą, tj. klientem banku (por. wyrok TSUE z dnia 5 czerwca 1995 r. w sprawie C-2/95 Sparekaseernes Datacenter (SDC) v. Skatteministeriet).

Analogiczne spostrzeżenia Trybunału odnośnie zakresu zwolnienia z VAT przewidzianego w Dyrektywie zostały zawarte w wyroku z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 Abbey National plc v. Commissioners of CustomsExcise). W przedmiotowym wyroku Trybunał dodatkowo wskazał (pkt 68 wyroku), iż: " (...) z zasady neutralności podatkowej wynika, że podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość wyboru modelu organizacyjnego, który z czysto gospodarczego punktu widzenia byłby dla nich najbardziej odpowiedni, nie narażając się na to, że przeprowadzane przez nie transakcje nie będą, objęte zwolnieniem z opodatkowania przewidzianym w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy."

Z przytoczonego fragmentu wyroku wynika, iż zdaniem Trybunału, różnicowanie sytuacji podatkowej instytucji finansowej, która zleca wykonywanie niektórych czynności związanych ze świadczonymi usługami finansowymi podmiotowi zewnętrznemu (korzysta z tzw."outsourcingu") oraz takiej, która wykonuje wszelkie tego rodzaju czynności samodzielnie, naruszałoby zasadę neutralności VAT. Ze względu na konieczność respektowania owej zasady neutralności VAT, Trybunał dostrzegł zatem potrzebę poszerzenia zakresu zwolnienia ponad to, co wynika z literalnego brzmienia regulacji Dyrektyw.

Powyższe spostrzeżenia zapewne legły u podstaw przedstawienia przez Komisję Europejską projektu Dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych (dalej jako"Projekt Dyrektywy").

Z uzasadnienia do Projektu Dyrektywy wynika, iż celem regulacji jest, w szczególności, zmniejszenie wpływu ukrytego VAT-u na koszty podmiotów świadczących usługi ubezpieczeniowe i finansowe. Cel ten ma zostać osiągnięty przez zastosowanie trzech środków przedstawionych we wniosku, w szczególności sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie z VAT w usługach ubezpieczeniowych i finansowych.

W uzasadnieniu do Projektu Dyrektywy dostrzeżono, iż:"Definicje zwolnionych usług ubezpieczeniowych i finansowych są przestarzałe i doprowadziły do niejednolitej interpretacji i stosowania tych zwolnień przez państwa członkowskie. Zainteresowane podmioty muszą stawić czoła skomplikowanym przepisom prawnym, dotyczącym rozmaitych praktyk administracyjnych, powodującym poczucie niepewności prawnej wśród podmiotów gospodarczych i administracji podatkowych. Ta niepewność prawna prowadzi do wzrostu liczby spraw sądowych i kosztów administracyjnych podmiotów gospodarczych i administracji w związku ze stosowaniem tych zwolnień. Konieczne jest więc doprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie z VAT w usługach ubezpieczeniowych i finansowych w celu zwiększenia pewności prawnej i zmniejszenia kosztów administracyjnych podmiotów i administracji. (...)

Drugi problem stanowi VAT ukryty w strukturze kosztów usług ubezpieczeniowych i finansowych. W usługach finansowych i usługach ubezpieczeniowych wszystkie podmioty gospodarcze dążą do poprawy swojej konkurencyjności w związku z rosnącą konkurencją wewnętrzną wynikającą z tendencji do stworzenia jednolitego rynku ogólnoeuropejskiego, jak również z konkurencją ze strony podmiotów gospodarczych mających siedzibę poza UE. Przyczyną konsolidacji sektora była w dużej mierze potrzeba wzrostu wydajności, jednak strategie redukcji kosztów mogą przyjąć różną postać. Zmiany te są potęgowane powstawaniem szerszych ram prawnych dla zintegrowanego europejskiego rynku usług finansowych, określonego w planie działania w zakresie usług finansowych. Te ramy prawne potęgują konkurencję między podmiotami świadczącymi usługi ubezpieczeniowe oraz usługi finansowe poprzez stopniowe ujednolicanie warunków działania na rynku. W tym otoczeniu podmioty gospodarcze wykształciły rozmaite techniki zwiększenia konkurencyjności. Najczęściej stosowane podstawowe techniki polegają na: outsourcingu działalności (w celu obniżenia kosztów administracyjnych i kosztów pracy, np.: prowadzenie depozytu akcji, zadania administracyjne itp.). (...)

Techniki te powodują, że wartość jest tworzona w mniejszym stopniu wewnątrz firmy, a za to świadczona w formie usług na rzecz podmiotów oferujących ubezpieczenia i produkty finansowe przez niezależne osoby trzecie. Pociąga to za sobą problem wynikający z faktu, iż usługi tego typu nie mogą już podlegać zwolnieniu przyznanemu usługom finansowym i ubezpieczeniowym, a co za tym idzie musi być na nie zafakturowany VAT. VAT ten nie może często być odliczony przez klienta, gdyż ten nie ma prawa do odliczania podatku VAT, jako że sam świadczy usługi ubezpieczeniowe i usługi finansowe zwolnione z tego podatku. Tego rodzaju VAT niepodlegający odliczeniu staje się częścią kosztów. Wniosek zawiera elementy, które zredukują jego wpływ na koszty".

Powyższe założenia zostały odzwierciedlone w preambule do Projektu Dyrektywy:"W celu zapewnienia neutralności podatkowej, zwolnienia powinny być powiązane z charakterem przedmiotowych usług na bazie obiektywnych kryteriów ekonomicznych, nie zaś z osobami, które je świadczą.

Szczególna niepewność powstaje wówczas, gdy podmioty gospodarcze zlecają wykonanie określonych czynności niezależnym osobom lub łączą obszary działalności między podmiotami. W celu uniknięcia niepewności w tych przypadkach należy wyjaśnić, że działalności, które są częścią składową usługi ubezpieczeniowej lub finansowej, stanowiące odrębną całość i posiadające specyficzne oraz istotne cechy danej zwolnionej usługi podlegają zwolnieniu na warunkach stosowanych dla danej usługi."

Uwzględniając powyższe założenia, Projekt Dyrektywy, poza modyfikacją opisu zwolnionych z VAT usług finansowych i ubezpieczeniowych wymienionych w art. 135 ust. 1 lit. a)-g) Dyrektywy 2006/112, przewiduje również dodanie do art. 135 ust. 1a, zgodnie z którym:"Zwolnienie przewidziane w ust. 1 lit. (a)-(e) obejmuje świadczenie każdej części składowej usługi ubezpieczeniowej lub finansowej, stanowiącej odrębną całość i posiadającej specyficzne oraz istotne cechy danej usługi zwolnionej z opodatkowania." Przepis ten dotyczy, ogólnie ujmując, usług pomocniczych/wspierających usługi finansowe/ubezpieczeniowe.

Należy podkreślić, że regulacja zawarta w zaproponowanym przez Komisję Europejską art. 135 ust. 1a Dyrektywy 2006/112 została niemalże dosłownie odzwierciedlona w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT (zgodnie z art. 43 ust. 13 zwolnione z VAT są"usługi stanowiące element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej").

Zdaniem CENTRUM oznacza to, iż wprowadzając regulację zawartą w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, polski ustawodawca, uwzględniając założenia i cele Projektu Dyrektywy, uznał konieczność rozszerzenia zakresu zwolnienia z VAT wynikającego z art. 135 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 o usługi wskazane w projektowanym art. 135 ust. 1a Dyrektywy (tj. o usługi pomocnicze/wspomagające usługi finansowe/ubezpieczeniowe).

Oznacza to, że przepis art. 43 ust. 13 ustawy o VAT należy wykładać z uwzględnieniem opisanych powyżej założeń, które przyświecały Komisji Europejskiej przy tworzeniu Projektu Dyrektywy (wskazanych w uzasadnieniu oraz preambule do Projektu Dyrektywy). W szczególności należy wziąć pod uwagę konieczności zapobieżenia negatywnym skutkom finansowym dla banków tzw. outsourcingu części działalności. W sytuacji, gdyby zlecane podmiotom zewnętrznym usługi, ściśle związane ze świadczonymi przez bank usługami finansowymi, nie korzystałyby ze zwolnienia z VAT na zasadach analogicznych do"podstawowych" usług finansowych, zapłacony przez bank VAT w związku z nabyciem tego rodzaju usług, nie podlegałby odliczeniu przez bank (który sam świadczy usługi finansowe zwolnione z tego podatku). Tego rodzaju VAT, niepodlegający odliczeniu, stanowiłby dla banku dodatkowy koszt działalności. Z uwagi na fakt, iż celem Projektu Dyrektywy było zredukowanie takich negatywnych skutków, poprzez objęcie zwolnieniem z VAT również usług związanych z usługami finansowymi zlecanych ("outsourcowanych") przez instytucje finansowe podmiotom zewnętrznym, należy uznać, iż tożsama intencja przyświecała polskiemu ustawodawcy przy wprowadzaniu uregulowania art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

W konsekwencji należy uznać, iż zakresem zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, są objęte wszelkie usługi, które są bezpośrednio związane ze świadczonymi przez bank usługami finansowymi i które bank zlecił do wykonania podmiotowi zewnętrznemu na podstawie art. 6a ust. 1 Prawa bankowego. Zakres przedmiotowego zwolnienia niewątpliwie powinien zatem obejmować świadczone przez CENTRUM usługi w zakresie wydawania i zamiany kart kredytowych Klientom Banku. Przedmiotowe usługi są bowiem bezpośrednio i funkcjonalnie związane ze świadczonymi przez Bank, zwolnionymi z VAT (na podstawie art. 135 ust. 1 lit. b) i d) Dyrektywy 2006/112 oraz odpowiadającego mu art. 43 ust. 1 pkt 38 i pkt 40 ustawy o VAT) usługami w zakresie udzielania kredytów oraz dokonywania wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych i transferów pieniężnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.