IPTPP1/443-241/14-4/IG - Prawo do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu inwestycyjnego dotyczącego modernizacji oświetlenia ulicznego na terenie miasta.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-241/14-4/IG Prawo do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu inwestycyjnego dotyczącego modernizacji oświetlenia ulicznego na terenie miasta.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu inwestycyjnego dotyczącego modernizacji oświetlenia ulicznego na terenie miasta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu inwestycyjnego dotyczącego modernizacji oświetlenia ulicznego na terenie miasta.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego oraz o uiszczenie opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Gmina Miasto składa wniosek do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o pozyskanie pożyczki z Funduszu na modernizację oświetlenia ulicznego miasta. Do wniosku wymagana jest interpretacja indywidualna w sprawie możliwości prawnej odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego przedsięwzięcia inwestycyjnego, w odniesieniu do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Realizacja przedmiotowej inwestycji nie wiąże się z czynnościami opodatkowanymi w zakresie, w którym przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Planowane prace modernizacyjne obejmować będą głównie wymianę istniejących opraw i źródeł w ilości 1833 szt., zlokalizowanych na terenie miasta, na nowoczesne lampy sytemu LED wraz z zastosowaniem dodatkowych sterowników w celu obniżenia mocy źródła (np. w godzinach 24-5 o około 30%) oraz wymianę około 10% wsporników będących w złym stanie technicznym.

Zakupy towarów i usług dokonywane w związku z realizacją ww. inwestycji nie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Właścicielem obiektów związanych z oświetleniem ulic jest Wnioskodawca. Płatnikiem za roboty i usługi objęte tym zadaniem będzie Gmina Miasto. Zgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 2 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) do zadań własnych gminy należą zadania w zakresie dróg gminnych w tym również ich oświetlenie.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki związane z realizacją zadania będą wystawiane na Zainteresowanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług, do odliczeń podatkowych w zakresie umów cywilno-prawnych zawieranych przez Burmistrza, dla realizacji projektu inwestycyjnego dotyczącego modernizacji oświetlenia ulicznego na terenie miasta, dofinansowywanego z pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej ma możliwość prawnego odzyskania podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina Miasto jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie umów cywilno-prawnych.

Przy realizacji projektu modernizacji oświetlenia ulicznego miasta częściowo dofinansowanego z pożyczki z WFOŚiGW Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a zatem podatek od towarów i usług VAT należy traktować jako koszt kwalifikowalny, tj. bez możliwości jego odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Gmina Miasto składa wniosek do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o pozyskanie pożyczki z Funduszu na modernizację oświetlenia ulicznego miasta. Realizacja przedmiotowej inwestycji nie wiąże się z czynnościami opodatkowanymi w zakresie, w którym przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Planowane prace modernizacyjne obejmować będą głównie wymianę istniejących opraw i źródeł w ilości 1833 szt., zlokalizowanych na terenie miasta, na nowoczesne lampy sytemu LED wraz z zastosowaniem dodatkowych sterowników w celu obniżenia mocy źródła (np. w godzinach 24-5 o około 30%) oraz wymianę około 10% wsporników będących w złym stanie technicznym. Zakupy towarów i usług dokonywane w związku z realizacją ww. inwestycji nie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Właścicielem obiektów związanych z oświetleniem ulic jest Gmina Miasto. Płatnikiem za roboty i usługi objęte tym zadaniem będzie Gmina Miasto. Zgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 2 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. do zadań własnych gminy należą zadania w zakresie dróg gminnych w tym również ich oświetlenie. Faktury dokumentujące poniesione wydatki związane z realizacją zadania będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż - jak wskazał Wnioskodawca - zakupione w ramach zadania towary i usługi nie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem. Tym samym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją inwestycyjnego dotyczącego modernizacji oświetlenia ulicznego na terenie Miasta, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, zakupione w ramach zadania towary i usługi nie będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl