IPTPP1/443-239/13-7/MW - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnej dostawy przez spółkę na rzecz gminy urządzeń wykorzystywanych przy odwiertach geologicznych, w sytuacji uprzedniego dokonania przez spółkę odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2013 r. (data wpływu 10 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny towarów i podstawy opodatkowania przedmiotu darowizny-jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania czynności nieodpłatnej cesji umowy dzierżawy nieruchomości, na której znajduje się otwór badawczy,

* opodatkowania darowizny towarów i podstawy opodatkowania przedmiotu darowizny,

* opodatkowania czynności wyrażenia zgody na nieodpłatne udostępnienie informacji geologicznej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 lipca 2013 r. (data wpływu 10 lipca 2013 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnienie wniosku).

Wnioskodawca (dalej Spółka lub Wnioskodawca) powstała w dniu 1 września 2010 r., zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), poprzez połączenie kilkunastu spółek (kopalnie węgla brunatnego, elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie). Z dniem połączenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych (sukcesja generalna). Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka jako następca prawny realizuje projekt wychwytywania i składowania CO2 w głębokich strukturach geologicznych (dalej: Projekt rozpoczęty przed połączeniem przez jedną z łączonych Spółek. W latach 2009 - 2010, w pierwszej fazie realizacji komponentu składowania Projektu realizując cel rozpoznania wybranych struktur geologicznych pod kątem składowania dwutlenku węgla, zlecono Przedsiębiorstwu odwiercenie jednego otworu badawczego - X wraz z wykonaniem testów otworowych oraz standardowych profilowań geofizyki wiertniczej z ich przetwarzaniem i interpretacją, na potrzeby rozpoznania struktury geologicznej A - B pod kątem jej przydatności do zatłaczania dwutlenku węgla w struktury podziemne celem składowania. Zatem celem prac było uzyskanie niezbędnej wiedzy służącej prowadzeniu dalszych etapów projektu.

Prace były realizowane w oparciu o "...". Projekt został zatwierdzony przez Ministra Środowiska decyzją nr... z dnia 2 października 2009 r. (z późniejszą zmianą decyzją z dnia 26 kwietnia 2010 r.). Prace geologiczne były prowadzone na działkach o numerach... oraz... położonych w obrębie..., gm..... Działki te zostały wydzierżawione przez wykonawcę prac geologicznych na okres 10 lat, tj. odpowiednio do 9 i 11 marca 2020 r. Przedsiębiorstwo zawarło z właścicielami nieruchomości umowy dzierżawy w formie aktów notarialnych. W umowach tych ustalono, że czynsz dzierżawy będzie płatny w czterech ratach. Pierwszą ratę zapłacił wykonawca robót geologicznych bezpośrednio po zawarciu umów dzierżawy. Po zakończeniu prac geologicznych na podstawie umowy w formie aktu notarialnego Spółka wstąpiła w prawa Dzierżawcy i przejęła obowiązek zapłaty kolejnych rat czynszu dzierżawy. W marcu 2011 r. Spółka zapłaciła drugą ratę czynszu dzierżawy. Dwie kolejne raty winny być zapłacone przez Wydzierżawiającego w latach 2014 i 2017. Po wygaśnięciu umów dzierżawy Spółka jest zobowiązana zwrócić działki właścicielom, w stanie niepogorszonym.

Realizując postanowienia umowy, Przedsiębiorstwo oświadczeniem z dnia 25 listopada 2011 r. przekazało Spółce "...". Dokumentacja ta została przekazana Spółce w formie papierowej i elektronicznej. Spółka, stosownie do postanowień § 10 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 23 czerwca 2005 r. (Dz. U. Nr 116, poz. 983) przekazała Ministrowi Środowiska pismem z dnia 11 lutego 2011 r. (znak:..) komplet dokumentacji geologicznej powstałej w wyniku prac geologicznych przy otworze wiertniczym X. Zgodnie z art. 47 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 z późn. zm.) Spółka ma wyłączne prawo do nieodpłatnego wykorzystywania uzyskanych informacji geologicznych do dnia 31 grudnia 2015 r., chyba, że wcześniej uzyska decyzję na wykonywanie innej działalności regulowanej ustawą albo przepisami odrębnymi.

W okresie przysługiwania Spółce prawa do wykorzystywania informacji może ona udostępniać te informacje geologiczne innym podmiotom. Jednocześnie Spółka podjęła, w oparciu o uzyskane na podstawie ww. umowy informacje geologiczne, decyzję o wykluczeniu struktury A - B, jako nieprzydatnej do składowania dwutlenku węgla, a tym samym o konieczności likwidacji otworu badawczego X, jako otworu, który nie będzie użytkowany. Natomiast efekty prac w postaci informacji geologicznej będą wykorzystywane na potrzeby Projektu. Spółka poniosła wydatki na dzierżawę gruntów, wydatki na uzyskanie informacji geologicznej (poprzez wykonanie stosownego odwiertu) oraz na zakup urządzeń zainstalowanych na odwiercie.

Gmina pismem z dnia 9 października 2012 r. (znak:..) poinformowała, że jest zainteresowana przejęciem od Spółki otworu badawczego X odwierconego na działkach o numerach... oraz.... położonych w obrębie... (gm....) w celu zagospodarowania go, jako otwór geotermalny. Gmina oczekuje, że nastąpi to na zasadzie nieodpłatnego przekazania, jednocześnie zamiarem Gminy jest nabycie przedmiotowych nieruchomości. Jednocześnie Gmina skierowała wniosek do Ministerstwa Środowiska o udostępnienie informacji geologicznej pozyskanej w wyniku prac geologicznych prowadzonych na otworze badawczym. Spółka ma prawo do nieodpłatnego wykorzystywania uzyskanych w wyniku prac geologicznych informacji przez okres 5 lat od utraty mocy decyzji na podstawie, której wykonano prace będące źródłem informacji. Spółka wyraziła zgodę na udostępnienie informacji geologicznej pozyskanej w wyniku prac geologicznych w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia badań wód geotermalnych. Odstąpienie od wykorzystania otworu górniczego X na cele zatłaczania dwutlenku węgla spowoduje, że Spółka nie będzie zmuszona do likwidacji otworu górniczego, a tym samym do poniesienia wydatków związanych z jego likwidacją.

Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prace na odwiercie były wykonywane również przez podatnika podatku od towarów i usług. Prowadzona inwestycja dotycząca instalacji po jej zakończeniu miała służyć nowatorskiej metodzie kumulacji dwutlenku węgla w strukturach podziemnych polegającej na zatłaczaniu wychwyconego dwutlenku węgla w struktury podziemne. Tak jak w przypadku każdej inwestycji realizowanej przez podatnika podatku od towarów i usług Spółka miała prawo do dokonania odliczeń podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez podatników podatku VAT.

Spółka zajmuje się wydobyciem węgla oraz produkcją energii elektrycznej. Produkcja energii elektrycznej polegającej na spalaniu węgla brunatnego wiąże się z emisją dwutlenku węgla do atmosfery. Spółka podjęła inwestycję w celu ograniczenia emisji dwutlenku węgla do atmosfery poprzez jego wychwytywanie i składowanie w strukturach podziemnych. Zatem realizacja inwestycji jest związana z działalnością opodatkowaną, jaką jest produkcja energii elektrycznej.

Przedmiotem darowizny będą jedynie urządzenia stanowiące odrębny przedmiot własności, które mogą być zdemontowane z lokalizacji, w której znajduje się odwiert. Spółka zakupując urządzenia dokonała odliczenia podatku naliczonego i jednocześnie twierdzi, iż powinna opodatkować czynność darowizny tych urządzeń. Zakupione urządzenia stanowiące przedmiot darowizny są związane z inwestycją, służą zabezpieczeniu otworu oraz mogą być wykorzystane do dalszych prac na odwiercie. Po wykonaniu odwiertu i ocenie jego przydatności dalsze prace na odwiercie zostały wstrzymane a urządzenia stanowiące przedmiot darowizny nie były używane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

(we wniosku pytanie nr 5) Czy Spółka ma obowiązek opodatkować podatkiem VAT darowiznę towarów stanowiących przedmiot dostawy a podstawą opodatkowania darowanych urządzeń jest cena ich zakupu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma obowiązek opodatkować podatkiem VAT dostawę towarów stanowiących przedmiot darowizny przy czym podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towarów będących przedmiotem darowizny.

Przedmiotem darowizny są urządzenia niezwiązane z gruntem w sposób trwały (mogą być od niego odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego).

Darowizna urządzeń Gminie w ocenie Spółki jest nieodpłatnym zbyciem towarów, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwana dalej ustawą o VAT, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się również darowiznę towarów należących do przedsiębiorstwa jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W takim przypadku uznać należy, iż przedmiotem darowizny są towary, w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z powyższego wynika, iż w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania.

W takim przypadku zdaniem Spółki, ma ona obowiązek opodatkować podatkiem VAT dostawę towarów stanowiących przedmiot darowizny przy czym podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towarów będących przedmiotem darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe oznacza, że darowiznę uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

Zatem, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca powstał poprzez połączenie kilkunastu spółek (kopalnie węgla brunatnego, elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie). Z dniem połączenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych (sukcesja generalna). Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jako następca prawny realizuje projekt wychwytywania i składowania CO2 w głębokich strukturach geologicznych (dalej: Projekt) rozpoczęty przed połączeniem przez jedną z łączących Spółek. W latach 2009 - 2010, w pierwszej fazie realizacji komponentu składowania Projektu, realizując cel rozpoznania wybranych struktur geologicznych pod kątem składowania dwutlenku węgla, zlecono Przedsiębiorstwu odwiercenie jednego otworu badawczego - X wraz z wykonaniem testów otworowych oraz standardowych profilowań geofizyki wiertniczej z ich przetwarzaniem i interpretacją, na potrzeby rozpoznania struktury geologicznej A - B pod kątem jej przydatności do zatłaczania dwutlenku węgla w struktury podziemne celem składowania. Zatem celem prac było uzyskanie niezbędnej wiedzy służącej prowadzeniu dalszych etapów projektu. Prace były realizowane w oparciu o "...". Projekt został zatwierdzony przez Ministra Środowiska. Prace geologiczne były prowadzone na działkach wydzierżawionych przez wykonawcę prac geologicznych na okres 10 lat, tj. odpowiednio do 9 i 11 marca 2020 r. Przedsiębiorstwo zawarło z właścicielami nieruchomości umowy dzierżawy w formie aktów notarialnych. Po zakończeniu prac geologicznych na podstawie umowy w formie aktu notarialnego Spółka wstąpiła w prawa Dzierżawcy i przejęła obowiązek zapłaty kolejnych rat czynszu dzierżawy. Po wygaśnięciu umów dzierżawy Spółka jest zobowiązana zwrócić działki właścicielom, w stanie niepogorszonym. W okresie przysługiwania Spółce prawa do wykorzystywania uzyskanych informacji może ona udostępniać te informacje geologiczne innym podmiotom. Jednocześnie Spółka podjęła, w oparciu o uzyskane na podstawie ww. umowy informacje geologiczne, decyzję o wykluczeniu struktury A - B, jako nieprzydatnej do składowania dwutlenku węgla, a tym samym o konieczności likwidacji otworu badawczego X, jako otworu, który nie będzie użytkowany. Natomiast efekty prac w postaci informacji geologicznej będą wykorzystywane na potrzeby Projektu. Spółka poniosła wydatki na dzierżawę gruntów, wydatki na uzyskanie informacji geologicznej (poprzez wykonanie stosownego odwiertu) oraz na zakup urządzeń zainstalowanych na odwiercie. Gmina poinformowała, że jest zainteresowana przejęciem od Spółki ww. otworu badawczego w celu zagospodarowania go, jako otwór geotermalny. Gmina oczekuje, że nastąpi to na zasadzie nieodpłatnego przekazania, jednocześnie zamiarem Gminy jest nabycie przedmiotowych nieruchomości. Odstąpienie od wykorzystania otworu górniczego X na cele zatłaczania dwutlenku węgla spowoduje, że Spółka nie będzie zmuszona do likwidacji otworu górniczego, a tym samym do poniesienia wydatków związanych z jego likwidacją. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prace na odwiercie były wykonywane również przez podatnika podatku od towarów i usług. Prowadzona inwestycja dotycząca instalacji po jej zakończeniu miała służyć nowatorskiej metodzie kumulacja dwutlenku węgla w strukturach podziemnych polegającej na zatłaczaniu wychwyconego dwutlenku węgla w struktury podziemne. Tak jak w przypadku każdej inwestycji realizowanej przez podatnika podatku od towarów i usług Spółka miała prawo do dokonania odliczeń podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez podatników podatku VAT. Spółka podjęła inwestycję w celu ograniczenia emisji dwutlenku węgla do atmosfery poprzez jego wychwytywanie i składowanie w strukturach podziemnych. Zatem realizacja inwestycji jest związana z działalnością opodatkowaną, jaką jest produkcja energii elektrycznej. Przedmiotem darowizny będą jedynie urządzenia stanowiące odrębny przedmiot własności, które mogą być zdemontowane z lokalizacji, w której znajduje się odwiert. Spółka zakupując urządzenia dokonała odliczenia podatku naliczonego i jednocześnie twierdzi, iż powinna opodatkować czynność darowizny tych urządzeń. Zakupione urządzenia stanowiące przedmiot darowizny są związane z inwestycją, służą zabezpieczeniu otworu oraz mogą być wykorzystane do dalszych prac na odwiercie. Po wykonaniu odwiertu i ocenie jego przydatności dalsze prace na odwiercie zostały wstrzymane, a urządzenia stanowiące przedmiot darowizny nie były używane.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, iż darowizna przedmiotowych urządzeń w sytuacji, gdy z ich nabyciem wiązało się prawo do odliczenia podatku naliczonego, stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 201 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy, powoduje, iż dostawa towarów nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, z uwagi na fakt, iż w stosunku do urządzeń będących przedmiotem darowizny Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to darowizna tych urządzeń nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji przedmiotowa darowizna będzie stanowiła czynność, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się natomiast do podstawy opodatkowania przedmiotu darowizny, stwierdzić należy, iż na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, uzgadniają strony zawierające umowę (...).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, że strony są wolne w kształtowaniu treści umowy. Wskazana zasada ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy prawa podatkowego, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego. Stąd też Wnioskodawca przy zachowaniu zasad wolnego rynku i wolnej konkurencji może dowolnie kształtować ceny, po których sprzedawany jest towar.

W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 29 ust. 3 ustawy, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 29 ust. 9 ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 29 ust. 10 ustawy).

Powołane wyżej przepisy art. 29 ustawy, wyrażają generalną zasadę określania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają zatem podatnika w swobodzie ustalania ceny. Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tekst jedn.: dostawy towarów). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji, tj. konkretnej dostawy towarów lub konkretnej usługi.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienie z dostawą, o której mowa w art. 7 ust. 2 podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, tym samym podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towarów będących przedmiotem darowizny, określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny towarów i podstawy opodatkowania przedmiotu darowizny. Wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.