IPTPP1/443-232/14-4/RG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wykonywanych przez Wnioskodawcę robót drogowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wykonywanych przez Wnioskodawcę robót drogowych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Podatnik jest przedsiębiorcą zajmującym się m.in. wykonywaniem robót drogowych, w większości w ramach kontraktów realizowanych w dłuższym okresie czasu. Jego wynagrodzenie określane jest kwotą ryczałtową lub wynagrodzeniem kosztorysowym, za wykonanie całego przedmiotu umowy. Jednocześnie, umowa przewiduje okresowe rozliczanie wykonanych prac w określonych odstępach czasu (zwykle miesięcznych), w oparciu o stopień zaawansowania prac w danym okresie rozliczeniowym (sprawozdawczym), jeszcze przed zakończeniem całego przedmiotu umowy. Dokumenty rozliczeniowe stanowią zgodnie z umową podstawę do wystawienia faktury za zakres prac, która została wykonana w przyjętym okresie sprawozdawczym. Umowa nie przewiduje jednak żadnego wynagrodzenia częściowego, odnoszącego się do poszczególnych elementów przedmiotu zamówienia. Wynagrodzenie przewidziane jest jako jedna kwota ryczałtowa lub wynagrodzenie powykonawcze za wykonanie całego przedmiotu umowy. Ostateczne rozliczenie wynagrodzenia następuje po faktycznym zakończeniu prac i zgłoszeniu tego faktu inwestorowi z wezwaniem go do odbioru wykonanych prac budowlanych, tj. już po zakończeniu realizacji umowy i odbiorze końcowym wykonanych prac.

Zakresem pytania objęte są również usługi przyjmowane częściowo, dla których jednak nie określono w umowie o roboty budowlane odrębnej zapłaty. Dla częściowo przyjmowanych usług nie określono zapłaty dla tych części.

Wynagrodzenie za roboty budowlano-montażowe objęte przedmiotem umowy (na które składają się np. roboty rozbiórkowe, roboty ziemne, podbudowy, nawierzchnie z mieszanek mineralno-asfaltowych, elementy ulic, itd.) ujmowane jest w umowie albo jako jedna kwota ryczałtowa, w rozumieniu art. 632 k.c. albo jako wynagrodzenie powykonawcze w rozumieniu art. 629 k.c. za całość prac.

"Kwota ryczałtowa" albo "wynagrodzenie powykonawcze", w rozumieniu powołanych wyżej przepisów, dotyczą sytuacji określonej w konkretnej umowie. Umowy przewidują bowiem albo jeden albo drugi system wynagradzania. Podstawą jest tutaj decyzja zamawiającego (inwestora), co do wyboru systemu wynagrodzenia zawarta w umowie.

Niezależnie od przyjętego systemu wynagrodzenia umownego, umowa przewiduje w taki sam sposób okresowe rozliczanie wykonanych prac w określonych odstępach czasu (zwykle miesięcznych), w oparciu o stopień zaawansowania prac w danym okresie rozliczeniowym (sprawozdawczym), jeszcze przed zakończeniem całego przedmiotu umowy.

Przedmiot wniosku dotyczy zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług (VAT) zgodnie z przepisami art. 19a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w opisanym przez podatnika zdarzeniu przyszłym powstaje zgodnie z ust. 5 pkt 3 lit. a tego przepisu, jako będącego przepisem szczególnym odnoszącym się do świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem jednak kilku przepisów, m.in. ust. 5 omawianego przepisu.

Zgodnie z ust. 5 pkt 3 lit. a, w przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1.

Zdaniem podatnika, w przypadku zatem świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych (a takie są przedmiotem działalności podatnika), obowiązek podatkowy powstaje w szczególnym momencie, jakim jest wystawienie faktury. Przepis art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a jest bowiem przepisem szczególnym w stosunku do dyspozycji ust. 1, odnoszącym się tylko do usług budowlanych lub budowlano-montażowych. Ponieważ usługi budowlane lub budowlano-montażowe zostały przez ustawodawcę na gruncie omawianego przepisu potraktowane odrębnie, zatem do usług tego typu nie ma zastosowania art. 19a ust. 2, lecz art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a, jako lex specialis w stosunku do reguł ogólnych z art. 19a ust. 1 oraz ust. 2.

W praktyce oznacza to, że w przypadku wykonywania przez podatnika robót budowlanych lub budowlano-montażowych i wystawienia z tego tytułu faktury przejściowej w przyjętym okresie sprawozdawczym, zgodnie z zapisami umowy o roboty budowlane, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia tej faktury. Moment zaś pozwalający na wystawienie faktury wynika z zapisów danej umowy o roboty budowlane, przewidującej rozliczenie przejściowe w określonych w umowie okresach czasu, tj. w przyjętym okresie sprawozdawczym. Forma, sposób i rodzaj dokumentów rozliczeniowych potwierdzających zakres i ilość wykonanych robót określone są w tej umowie. Nie zmienia to jednak faktu, iż dopiero wystawienie przez podatnika faktury (w chwili gdy pozwala na to umowa) powstaje u podatnika obowiązek podatkowy.

Inaczej sytuacja przedstawia się w przypadku uregulowanym w art. 19a ust. 2, zgodnie z którym w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę. Zdaniem podatnika przepis ten dotyczy sytuacji, gdy w umowie o roboty budowlane przewidziano odrębne rozliczenie za wykonanie dokładnie określonej w umowie części prac, dla której to części przewidziano w umowie wyraźnie odrębne wynagrodzenia (np. wykonanie danej kondygnacji budynku, czy wykonanie odcinka ulicy od punku A do punktu B). Tylko w wypadku przewidzenia w umowie wyraźnie odrębnego wynagrodzenia za konkretną część usługi, można mówić o powstaniu obowiązku podatkowego za wykonanie tej części usługi zgodnie z ust. 2. Przypadek taki nie ma jednak zastosowania do podatnika w przedstawionym wyżej stanie faktycznym.

Dlatego, zdaniem podatnika, w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje dla podatnika z momentem, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., zawiera przepis art. 19a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadzony art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35).

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie art. 19a ust. 2 ustawy w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi - art. 19a ust. 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano - montażowych.

Stosownie do art. 19a ust. 7 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż

W myśl art. 106i ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 3, fakturę wystawia się:

- jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, o którym mowa w pkt 1.

W myśl art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą zajmującym się m.in. wykonywaniem robót drogowych, w większości w ramach kontraktów realizowanych w dłuższym okresie czasu. Jego wynagrodzenie określane jest kwotą ryczałtową lub wynagrodzeniem kosztorysowym, za wykonanie całego przedmiotu umowy. Jednocześnie, umowa przewiduje okresowe rozliczanie wykonanych prac w określonych odstępach czasu (zwykle miesięcznych), w oparciu o stopień zaawansowania prac w danym okresie rozliczeniowym (sprawozdawczym), jeszcze przed zakończeniem całego przedmiotu umowy. Dokumenty rozliczeniowe stanowią zgodnie z umową podstawę do wystawienia faktury za zakres prac, która została wykonana w przyjętym okresie sprawozdawczym. Umowa nie przewiduje jednak żadnego wynagrodzenia częściowego, odnoszącego się do poszczególnych elementów przedmiotu zamówienia. Wynagrodzenie przewidziane jest jako jedna kwota ryczałtowa lub wynagrodzenie powykonawcze za wykonanie całego przedmiotu umowy. Ostateczne rozliczenie wynagrodzenia następuje po faktycznym zakończeniu prac i zgłoszeniu tego faktu inwestorowi z wezwaniem go do odbioru wykonanych prac budowlanych tj. już po zakończeniu realizacji umowy i odbiorze końcowym wykonanych prac. Dla częściowo przyjmowanych usług nie określono zapłaty dla tych części. Wynagrodzenie za roboty budowlano-montażowe objęte przedmiotem umowy (na które składają się np. roboty rozbiórkowe, roboty ziemne, podbudowy, nawierzchnie z mieszanek mineralno-asfaltowych, elementy ulic, itd.) ujmowane jest w umowie albo jako jedna kwota ryczałtowa, w rozumieniu art. 632 k.c. albo jako wynagrodzenie powykonawcze w rozumieniu art. 629 k.c. za całość prac. "Kwota ryczałtowa" albo "wynagrodzenie powykonawcze", w rozumieniu powołanych wyżej przepisów, dotyczą sytuacji określonej w konkretnej umowie. Umowy przewidują bowiem albo jeden albo drugi system wynagradzania. Podstawą jest tutaj decyzja zamawiającego (inwestora), co do wyboru systemu wynagrodzenia zawarta w umowie. Niezależnie od przyjętego systemu wynagrodzenia umownego, umowa przewiduje w taki sam sposób okresowe rozliczanie wykonanych prac w określonych odstępach czasu (zwykle miesięcznych), w oparciu o stopień zaawansowania prac w danym okresie rozliczeniowym (sprawozdawczym), jeszcze przed zakończeniem całego przedmiotu umowy.

Zgodnie z art. 629 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), jeżeli strony określiły wynagrodzenie na podstawie zestawienia planowanych prac i przewidywanych kosztów (wynagrodzenie kosztorysowe), a w toku wykonywania dzieła zarządzenie właściwego organu państwowego zmieniło wysokość cen lub stawek obowiązujących dotychczas w obliczeniach kosztorysowych, każda ze stron może żądać odpowiedniej zmiany umówionego wynagrodzenia. Nie dotyczy to jednak należności uiszczonej za materiały lub robociznę przed zmianą cen lub stawek.

Natomiast jak stanowi art. 632 § 1 Kodeksu cywilnego jeżeli strony umówiły się o wynagrodzenie ryczałtowe, przyjmujący zamówienie nie może żądać podwyższenia wynagrodzenia, chociażby w czasie zawarcia umowy nie można było przewidzieć rozmiaru lub kosztów prac.

W myśl powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wystawienia na rzecz innego podatnika faktury z tytułu wykonania całości lub części prac budowlanych lub budowlano - montażowych. Faktura taka powinna być wystawiona najpóźniej 30. dnia od dnia wykonania ww. usługi. Jeżeli podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawienie, tj. 30. dnia od dnia wykonania usług.

Prawidłowe określenie momentu wykonania usług budowlanych i budowlano - montażowych ma istotne znaczenie dla prawidłowego wystawienia faktury z tytułu świadczenia tych usług. O wykonaniu usług budowlanych lub budowlano - montażowych będzie decydować faktyczne wykonanie tych usług, nie zaś przyjęcie tych usług na podstawie protokołu odbiorczego.

Forma, sposób i rodzaj dokumentu potwierdzającego wykonanie robót budowlanych, co do zasady, powinny być określone w umowie łączącej strony. W branży budowlanej, przyjętą przez strony praktyką jest podpisywanie protokołów zdawczo-odbiorczych czy odbiorczych, potwierdzających wykonanie całości lub części prac przez wykonawcę. Z protokołu wynika zazwyczaj, kto i jakie prace wykonał, kiedy zostały wykonane oraz kiedy zostały przyjęte przez drugą stronę. Protokół zdawczo-odbiorczy czy odbiorczy potwierdza więc fakt wykonania tych usług i stanowi podstawę do rozliczenia finansowego między stronami umowy, jednak nie przesądza o terminie i zakresie ich wykonania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu realizacji przez Wnioskodawcę usług budowlano - montażowych na rzecz podatników, będzie stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy, moment wystawienia przez Spółkę dla Zamawiającego faktury, dokumentującej wykonanie robót przez Spółkę. O wykonaniu usług budowlanych lub budowlano - montażowych, będzie decydować faktyczne wykonanie tych usług. Zaznaczyć należy, że faktura dokumentująca wykonanie przedmiotowych usług powinna być wystawiona najpóźniej 30. dnia od dnia wykonania ww. usług. Jeżeli Wnioskodawca nie wystawi w tym terminie faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawienie, określonego w art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, tj. 30. dnia od dnia wykonania usług.

Natomiast w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę usług budowlano - montażowych na rzecz pozostałych podmiotów niebędących podatnikami, należy wskazać, iż z przepisu art. 106b ust. 1 ustawy nie wynika obowiązek wystawienia faktury na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej (niebędącej podatnikiem).

Niemniej jednak, jeśli nabywca (tekst jedn.: osoba prywatna) w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano sprzedaży, wystąpi z żądaniem wystawienia faktury, sprzedawca dokument taki musi wystawić.

Dlatego też obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług budowlano - montażowych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami będzie powstawał na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi lub - jeśli przed tym momentem otrzymano całość lub część zapłaty - w chwili otrzymania zapłaty w odniesieniu do otrzymanej części. Wystawienie zatem w tej sytuacji faktury na żądanie ww. podmiotów lub otrzymanie zapłaty po wykonaniu usługi pozostanie bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego.

Przy czym należy podkreślić, iż termin wystawienia faktur z tytułu usług budowlanych lub budowlano-montażowych regulują ww. przepisy ustawy a nie umowa. Zatem, jakkolwiek Wnioskodawca we własnym stanowisku wskazał art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy, jako podstawę do ustalenia momentu powstania obowiązku, to jednak moment wystawienia faktury powiązał z uregulowaniami umownymi. Tym samym więc oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.