IPTPP1/443-197/14-4/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi

* na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy - jest nieprawidłowe

* na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2014 r., został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.

Wniosek został uzupełniony w dniu 26 maja 2014 r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod firmą M Zarządzanie i Administrowanie Nieruchomościami. Nie jest podatnikiem VAT czynnym.

W ramach działalności świadczy usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi na podstawie umów o zarządzanie nieruchomością wspólną zawartymi ze Wspólnotami Mieszkaniowymi.

Klasyfikacja nieruchomości PKWiU:

* 68.32.11.0 - Usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczone na zlecenie z wyłączeniem nieruchomości będącymi we współwłasności,

* 68.32.12.0 - Usługi zarządzania nieruchomościami będącymi we współwłasności świadczone na zlecenie.

Wnioskodawczyni działa w oparciu o ustawę o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903). Czynności zwykłego zarządu nieruchomością wspólną ujęte w umowach obejmują w szczególności:

Czynności 3-7 polegają na zgłaszaniu firmie, z którą Wspólnota ma podpisaną umowę na usługi, konieczności wykonania konserwacji, naprawy czy usunięcia awarii.

W przypadku robót budowlanych (remonty) Wnioskodawczyni zbiera oferty od różnych firm budowlanych i przedstawia oferty Zarządowi Wspólnoty do wyboru i zatwierdzenia.

W celu wykonania czynności 7 Wnioskodawczyni incydentalnie zawiera umowy cywilno-prawne z Inspektorami Nadzoru Budowlanego lub Kosztorysantami a następnie kosztami obciąża Wspólnotę, na rzecz której wykonano odbiór techniczny lub kosztorys.

Wszystkie czynności wymienione powyżej są niezbędne w celu świadczenia usług zarządzania budynkami wspólnot w ramach umowy o zarządzanie i Wnioskodawczyni jest zobowiązana świadczyć je na rzecz Wspólnot na podstawie zawartych umów.

Za usługę zarządzania budynkami Wspólnot Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie miesięczne wynikające ze stawki za 1 m² powierzchni użytkowej nieruchomości na podstawie wystawionego przez Wnioskodawczynię rachunku za zarządzanie. Wynagrodzenie nie jest uzależnione od innych czynności i nie podlega rozliczeniu.

Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności na rzecz członków spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokali mieszkalnych. Wnioskodawczyni świadczy usługi na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych wyodrębnionych, którzy tworzą Wspólnotę Mieszkaniową. Wnioskodawczyni pobiera opłatę za zarządzanie na podstawie ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 85, poz. 338) art. 14, 15, 18 ust. 1, art. 29 ust. 1. Opłata za zarządzanie jest częścią składową kosztów eksploatacji nieruchomości wspólnej. Wnioskodawczyni świadczy usługi zarządzania na rzecz i zlecenie Wspólnot Mieszkaniowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni po przekroczeniu limitu zwolnienia podmiotowego z VAT wg art. 113 ust. 1 ustawy o VAT będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego wg art. 43 ust. 1 pkt 11 oraz art. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), po przekroczeniu limitu zwolnienia podmiotowego wg art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania usług zarządzania nieruchomościami opisanymi we wniosku, będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego wg art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT oraz art. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku oraz warunków zastosowania tych zwolnień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

* jest nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy

* jest prawidłowe - w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.

Zgodnie o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Artykuł 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) wskazuje, że członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast z art. 4 ust. 5 tej ustawy wynika, że członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że zwolnienie od podatku VAT odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, a w przypadku członka spółdzielni może przysługiwać mu spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. W zakresie rodzaju czynności, za które spółdzielnia pobiera opłaty, ustawa odsyła do art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Ogólnie formułując rodzaje opłat można stwierdzić, że są one związane z pokryciem wydatków na eksploatację i utrzymanie nieruchomości w częściach przypadających na poszczególne lokale, a także stanowiących mienie spółdzielni, wydatki dotyczące zobowiązań spółdzielni, wpłaty na fundusz remontowy, a ponadto dotyczą działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej prowadzonej przez spółdzielnię. Rodzaje opłat wymienione w prawie spółdzielczym dotyczą wszelkich opłat. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokalu mieszkalnego. Stąd też, zwolnienie od podatku dotyczy wyłącznie czynności, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, związanych z lokalami mieszkalnymi.

Zgodnie natomiast z § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

Należy jednocześnie zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez "PKWiU ex" rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Zatem umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT lub zwolnienia od podatku tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Tak więc, wynikająca z konkretnego przepisu stawka VAT lub zwolnienie od podatku dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania - konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z powyższego wynika, że zwolnieniem od podatku od towarów i usług objęte są jedynie te usługi zarządzania nieruchomościami, które mieszczą się w grupowaniach PKWiU wymienionych w przywołanym wyżej przepisie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, dotyczą nieruchomości mieszkalnych i są świadczone na zlecenie, a jednocześnie nie są usługami w zakresie wyceny nieruchomości mieszkalnych.

Zasady działalności zawodowej, której przedmiotem jest gospodarowanie nieruchomościami określa ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ww. ustawy, zarządzanie nieruchomościami jest działalnością zawodową wykonywaną przez zarządców nieruchomości na zasadach określonych w ustawie.

W myśl art. 185 ust. 1 cyt. ustawy o gospodarce nieruchomościami, zarządzanie nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu w szczególności:

Natomiast w myśl art. 185 ust. 2 tej ustawy, zarządca nieruchomości lub podmiot prowadzący działalność, o której mowa w art. 184 ust. 3, działa na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomością, zawartej z jej właścicielem, wspólnotą mieszkaniową albo inną osobą lub jednostką organizacyjną, której przysługuje prawo do nieruchomości, ze skutkiem prawnym bezpośrednio dla tej osoby lub jednostki organizacyjnej. Umowa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. W umowie wskazuje się w szczególności zarządcę nieruchomości odpowiedzialnego zawodowo za jej wykonanie, numer jego licencji zawodowej oraz oświadczenie o posiadanym ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem czynności zarządzania nieruchomościami.

Stosownie do ust. 3 tego artykułu, zakres uprawnień i obowiązków zarządcy wynika z przepisów ustawy, z przepisów odrębnych ustaw oraz z umowy o zarządzanie nieruchomością.

Zarządca nieruchomości lub podmiot prowadzący działalność, o której mowa w art. 184 ust. 3, nie może czerpać korzyści z zarządzania nieruchomością oprócz pobierania wynagrodzenia, chyba że umowa o zarządzanie stanowi inaczej (art. 185 ust. 5 cyt. ustawy).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w ramach działalności świadczy usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi na podstawie umów o zarządzanie nieruchomością wspólną zawartymi ze Wspólnotami Mieszkaniowymi. Klasyfikacja nieruchomości PKWiU: 68.32.11.0 - Usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczone na zlecenie z wyłączeniem nieruchomości będącymi we współwłasności oraz 68.32.12.0 - usługi zarządzania nieruchomościami będącymi we współwłasności świadczone na zlecenie. Wnioskodawczyni działa w oparciu o ustawę o własności lokali. Wnioskodawczyni wykonuje szereg czynności, które są niezbędne w celu świadczenia usług zarządzania budynkami wspólnot w ramach umowy o zarządzanie i Wnioskodawczyni jest zobowiązana świadczyć je na rzecz Wspólnot na podstawie zawartych umów. Za usługę zarządzania budynkami Wspólnot Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie miesięczne wynikające ze stawki za 1 m2 powierzchni użytkowej nieruchomości na podstawie wystawionego przez Wnioskodawczynię rachunku za zarządzanie. Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności na rzecz członków spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokali mieszkalnych. Wnioskodawczyni świadczy usługi na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych wyodrębnionych, którzy tworzą Wspólnotę Mieszkaniową. Wnioskodawczyni pobiera opłatę za zarządzanie na podstawie ustawy o własności lokali. Opłata za zarządzanie jest częścią składową kosztów eksploatacji nieruchomości wspólnej. Wnioskodawczyni świadczy usługi zarządzania na rzecz i zlecenie Wspólnot Mieszkaniowych.

Należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie, dla rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania/zwolnienia z opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawczynię usług w ramach zawartych ze wspólnotami umów o zarządzanie nieruchomością wspólną zasadniczym jest stwierdzenie jaki charakter mają wskazane czynności, czy poszczególne czynności są czynnościami samoistnymi czy też są to czynności składające się na usługę kompleksową w tym przypadku usługę zarządzania nieruchomością wspólną świadczoną na zlecenie.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności i są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną/zwolnioną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do powyższego, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenia główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić wg stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

Odnosząc zatem powołany stan prawny do przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, iż skoro z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż przedmiotem realizowanych w ramach podpisanych umów świadczeń na rzecz wspólnot mieszkaniowych, jest usługa na którą składają się wskazane we wniosku czynności, które - jak wskazała Wnioskodawczyni - są niezbędne do świadczenia usług zarzadzania w ramach umów, których głównym celem jest zarządzanie nieruchomością wspólną, a wymienione czynności przyczyniają się do prawidłowego realizowania podstawowej usługi, to świadczenia te stanowią usługę złożoną, składającą się z kombinacji różnych czynności. W konsekwencji czynności będące przedmiotem wniosku nie są czynnościami samoistnymi lecz składają się na kompleksowe usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczonymi przez Wnioskodawczynię na zlecenie na rzecz wspólnot mieszkaniowych i co do zasady dzielą los prawny świadczenia głównego

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, ponieważ Wnioskodawczyni nie wykonuje ww. usług na rzecz osób wymienionych w tym przepisie, ponadto pobierana przez Wnioskodawczynię opłata nie jest opłatą, o której mowa w tym przepisie.

Jednocześnie należy wskazać, iż świadczenie usług zarządzania nieruchomościami na rzecz wspólnot mieszkaniowych (jak wskazała Wnioskodawczyni przedmiotowe usługi zarządzania nieruchomościami wspólnymi dotyczą nieruchomości mieszkalnych), na które składają się inne czynności pomocnicze, zaklasyfikowane przez Wnioskodawczynię do grupowań PKWiU 68.32.11.0 - Usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczone na zlecenie, z wyłączeniem nieruchomości będących we współwłasności i PKWiU 68.32.12.0 - Usługi zarządzania nieruchomościami będącymi we współwłasności świadczone na zlecenie, które nie są usługami wyceny nieruchomości mieszkalnych, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia.

Po przekroczeniu limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, przedmiotowe usługi również będą korzystały ze zwolnienia na podstawie ww. § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności dotyczy to zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania opisanych we wniosku usług według PKWiU. Tut. Organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności powyższego zaklasyfikowania według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania towaru lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Stąd też tut. Organ, nie jest uprawniony do weryfikacji poprawności przedstawionego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania opisanych usług według PKWiU, zatem przyjął przedstawioną we wniosku klasyfikację jako element przedstawionego stanu faktycznego, bez dokonywania weryfikacji jej prawidłowości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.