IPTPP1/443-192/11-4/RG - Realizacja budowy parkingu a prawo parafii do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu inwestycji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-192/11-4/RG Realizacja budowy parkingu a prawo parafii do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu inwestycji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Parafii przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim 13 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 14 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pod nazwą " (...)" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. " (...)".

W związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, pismem z dnia 10 maja 2011 r., przesłało ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 13 maja 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

Pismem z dnia 9 czerwca 2011 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Parafia pozyskała środki z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 w ramach działania "Odnowa i Rozwój Wsi" na realizację inwestycji pod nazwą " (...)". Inwestycja niniejsza została zakończona. Celem rozliczenia finansowego realizacji inwestycji w Urzędzie Marszałkowskim Województwa jednym z załączników jest opinia Izby Skarbowej o możliwości odzyskania podatku VAT. Wnioskodawca nadmienia, że Parafia nigdy nie prowadziła, nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej związanej z budową. Inwestycja ta umożliwi bezpłatne bezpieczne parkowanie wiernych odwiedzających mogiły zmarłych pogrzebanych na tutejszym cmentarzu jak też uczestników nabożeństw odprawianych w tutejszym kościele parafialnym.

W uzupełnieniu wskazano, iż Parafia nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji nie mają i nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług ani też zwolnionymi bądź niepodlegającymi opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. W związku z tym podatek VAT nie będzie możliwy do odzyskania w związku z realizacją inwestycji pod nazwą " (...)".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym przypadku podatek VAT jest możliwy do odzyskania przez Parafię.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro Parafia nigdy nie prowadziła, nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej związanej z budową parkingu a korzystanie z nowo wybudowanego parkingu będzie nieodpłatne i nie będzie przynosiło żadnych dochodów podatek VAT nie będzie możliwy do odzyskania w związku z realizacją inwestycji pod nazwą " (...)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Nadto odliczenia może dokonać tylko podatnik podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca pozyskał środki z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 w ramach działania "Odnowa i Rozwój Wsi" na realizacje inwestycji pod nazwą " (...)". Inwestycja niniejsza została zakończona. Parafia nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji nie mają i nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, bowiem Parafia nigdy nie prowadziła, nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej związanej z budową parkingu. Inwestycja umożliwi bezpłatne bezpieczne parkowanie wiernych odwiedzających mogiły zmarłych pogrzebanych na cmentarzu jak też uczestników nabożeństw odprawianych w kościele parafialnym.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostały spełnione.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż Parafia nie ma prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. " (...)".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl