IPTPP1/443-188/14-7/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2014 r. (data wpływu 11 marca 2014 r.) uzupełnionym w dniu 9 czerwca 2014 r. oraz w dniu 20 czerwca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku sporządzenia spisu z natury w związku z wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku sporządzenia spisu z natury w związku z wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców działalności gospodarczej.

Wniosek uzupełniono w dniu 9 czerwca 2014 r. w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego oraz w dniu 20 czerwca 2014 r. o podpis na uzupełnieniu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi (galanterią z tworzyw sztucznych i skórzaną) - jako osoba fizyczna Wnioskodawczyni prowadzi od 1994 r. W dniu 31 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni zgłosiła do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej na okres od 1 lutego 2012 r. do 1 lutego 2014 r.

W sprawie wznowienia ww. działalności Wnioskodawczyni zgłosiła się do Urzędu Miasta w dniu 12 lutego 2014 r., tj. po zakończeniu okresu zawieszenia wykonywania działalności.

Podczas dopełniania formalności związanych z wznowieniem działalności Wnioskodawczyni uzyskała informacje, że prowadzona przez nią działalność została wykreślona z ewidencji z dniem 1 lutego 2014 r. (na mocy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej).

Wobec powyższego w dniu 12 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni ponownie dokonała wpisu do rejestru przedsiębiorców. Jako przedmiot prowadzenia działalności wskazała handel artykułami przemysłowymi (galanterią z tworzyw sztucznych i skórzaną).

Z uwagi na zamknięcie - z urzędu - obowiązku podatkowego w podatku VAT Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym powtórne zgłoszenie rejestracyjne VAT-R.

Za miesiąc luty 2014 r. zostanie złożona deklaracja VAT-7 (zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Ponadto Wnioskodawczyni pragnie nadmienić, iż - jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą nie była zobowiązana do złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-Z o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 96 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni była i jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W okresie od 1 lutego 2012 r. do 1 lutego 2014 r. działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawczynię była zawieszona (brak obrotu): czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT Zainteresowana wykonała 28 lutego 2014 r. i kontynuuje w następnych miesiącach. Wykreślenie z rejestru podatników podatku VAT następuje automatycznie na skutek wykreślenia z Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Powyższe wykreślenie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego nastąpiło w dniu 1 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni nie składała w urzędzie skarbowym zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT - VAT-Z.

W okresie zawieszenia działalności gospodarczej Zainteresowana nie składała deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7. Ponownego rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokonała 12 lutego 2014 r. W dniu 28 lutego 2014 r. Zainteresowana zgłosiła się do Urzędu Skarbowego i z powyższą datą dokonała zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Na dzień wykreślenia - przez Organ ewidencyjny i organ podatkowy - działalności gospodarczej, tj. 1 lutego 2014 r. zostały towary handlowe o łącznej wartości 19.585,00 zł. Jako czynnemu i zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT przysługiwało Zainteresowanej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony przy nabyciu ww. towarów handlowych ujętych w remanencie. Wnioskodawczyni nie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. Dokonana przez Zainteresowaną dostawa nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni była zobowiązana do sporządzenia spisu z natury na dzień 1 lutego 2014 r., tj. dzień wykreślenia z rejestru przedsiębiorców działalności gospodarczej i zapłaty podatku VAT, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z literalnego brzmienia art. 96 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, jest on zobowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego, zgłoszenie to stanowi dla naczelnika podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie nastąpiła likwidacja prowadzonej działalności (gdyż nadal kontynuuje ww. działalność), zatem nie była zobowiązana do złożenia druku o zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej VAT-Z oraz sporządzenia spisu z natury, o którym mowa w art. 14 wyżej cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ustawy).

Z regulacji art. 5 ust. 3 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosowanie do treści art. 14 ust. 1 ustawy - opodatkowaniu podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (art. 14 ust. 2 ustawy).

Natomiast jak stanowi art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Według art. 14 ust. 6 ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 7 ustawy dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi od 1994 r. działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi. W dniu 31 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni zgłosiła do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej na okres od 1 lutego 2012 r. do 1 lutego 2014 r. W sprawie wznowienia ww. działalności Wnioskodawczyni zgłosiła się do Urzędu Miasta w dniu 12 lutego 2014 r., tj. po zakończeniu okresu zawieszenia wykonywania działalności. Podczas dopełniania formalności związanych z wznowieniem działalności Wnioskodawczyni uzyskała informacje, że prowadzona przez nią działalność została wykreślona z ewidencji z dniem 1 lutego 2014 r. (na mocy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej). Wobec powyższego w dniu 12 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni ponownie dokonała wpisu do rejestru przedsiębiorców. Jako przedmiot prowadzenia działalności wskazała handel artykułami przemysłowymi (galanterią z tworzyw sztucznych i skórzaną).

Z uwagi na zamknięcie - z urzędu - obowiązku podatkowego w podatku VAT Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym powtórne zgłoszenie rejestracyjne VAT-R. Za miesiąc luty 2014 r. zostanie złożona deklaracja VAT-7. Ponadto Wnioskodawczyni pragnie nadmienić, iż - jako podmiot kontynuujący działalność gospodarczą nie była zobowiązana do złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-Z o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 96 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni była i jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W okresie od 1 lutego 2012 r. do 1 lutego 2014 r. działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawczynię była zawieszona (brak obrotu): czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT Zainteresowana wykonywała 28 lutego 2014 r. i kontynuuje w następnych miesiącach. Wykreślenie z rejestru podatników podatku VAT następuje automatycznie na skutek wykreślenia z Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Powyższe wykreślenie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego nastąpiło w dniu 1 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni nie składała w urzędzie skarbowym zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT - VAT-Z. w okresie zawieszenia działalności gospodarczej Zainteresowana nie składała deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7. Ponownego rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokonała 12 lutego 2014 r. W dniu 28 lutego 2014 r. Zainteresowana zgłosiła się do Urzędu Skarbowego i z powyższą datą dokonała zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Na dzień wykreślenia - przez Organ ewidencyjny i organ podatkowy - działalności gospodarczej, tj. 1 lutego 2014 r. zostały towary handlowe o łącznej wartości 19.585,00 zł. Jako czynnemu i zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT przysługiwało Zainteresowanej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony przy nabyciu ww. towarów handlowych ujętych w remanencie. Wnioskodawczyni nie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. Dokonana przez Zainteresowaną dostawa nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.

Do dnia 20 września 2008 r. zawieszenie działalności gospodarczej było pojęciem nieznanym ma gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Ustawa ta nie wiązała z tym pojęciem czy też stanem faktycznym żadnych skutków prawnych. Na przedsiębiorcy, tak jak podczas prowadzenia działalności tak i w tym okresie spoczywały obowiązki podatkowe np. był on obowiązany składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe. Dopiero likwidacja działalności gospodarczej była zdarzeniem wywołującym skutki prawne w świetle przepisów tej ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 1a.

W myśl art. 14a ust. 1b ww. ustawy, okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej może być oznaczony w dniach, miesiącach albo miesiącach i dniach.

W myśl art. 14a ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 14a ust. 4 ustawy o swobodzie gospodarczej, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

Jak stanowi art. 14a ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, nie wcześniej niż w dniu złożenia wniosku, i trwa do dnia złożenia wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej lub do dnia wskazanego w tym wniosku, który nie może być wcześniejszy niż dzień złożenia wniosku (art. 14a ust. 6 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 14a ust. 7 powołanej wyżej ustawy, w stosunku do zobowiązań o charakterze publicznoprawnym zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne od dnia, w którym rozpoczyna się zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, do dnia poprzedzającego dzień wznowienia wykonywania działalności gospodarczej.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wprost nie wynika obowiązek zgłaszania zawieszenia działalności gospodarczej do właściwego urzędu skarbowego przez podatnika tego podatku. Ustawa z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw wprowadziła zmiany do ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, zgodnie z dodanym do art. 99 przepisem ust. 7a i 7b, w przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy.

Zgodnie z art. 99 ust. 7b ustawy, zwolnienie z obowiązku składania deklaracji podatkowych, o którym mowa w ust. 7a, nie dotyczy:

W myśl art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Zgłoszenia o zaprzestaniu działalności w wyniku śmierci podatnika dokonuje jego następca prawny (art. 96 ust. 7 ustawy).

Według art. 96 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6 i 7, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Jak stanowi art. 96 ust. 9 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli w wyniku podjętych czynności sprawdzających okaże się, że podatnik nie istnieje lub mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z podatnikiem albo jego pełnomocnikiem.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności. Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W rozpatrywanej sprawie natomiast Wnioskodawczyni nie podjęła w ustawowym czasie zawieszonej działalności gospodarczej i dlatego jak wskazała w opisie stanu faktycznego została wykreślona z CEIDG na mocy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wykreślenie z rejestru podatników podatku VAT następuje automatycznie na skutek wykreślenia z Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Powyższe wykreślenie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego nastąpiło w dniu 1 lutego 2014 r.

Z przywołanych regulacji prawnych wynika, że obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy tej części posiadanych przez osobę fizyczną towarów, które po nabyciu nie zostały odprzedane i w stosunku, do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. A zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania towarów w zakresie wynikającym z art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług jest istnienie po stronie podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie towaru. W przypadku zatem zaistnienia określonych okoliczności, wszystkie towary, przy zakupie których został odliczony podatek naliczony muszą zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług, aby zrównoważyć to odliczenie. Towary, które nie spełniają ww. warunku, nie podlegają w takiej sytuacji opodatkowaniu.

Zauważyć należy, iż opodatkowanie towarów, które po nabyciu nie zostały odsprzedane, uzasadnione jest konstrukcją podatku od towarów i usług jako podatku konsumpcyjnego, jak również jest przejawem zasady neutralności tego podatku. Jeśli bowiem podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, to wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. W takim bowiem przypadku następuje zrównanie pozycji byłego podatnika, który nabytych towarów nie wykorzystał w opodatkowanej działalności gospodarczej, z pozycją ostatecznego konsumenta, który musi ponieść ciężar podatku zawartego w cenie nabycia towarów.

Zaprzestając wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podatniku tegoż podatku, będącym osobą fizyczną ciążą obowiązki wynikające z przepisu art. 14 ustawy. Jak bowiem wskazano na wstępie, w świetle art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Natomiast ww. podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Jak wskazano we wniosku, na dzień wykreślenia działalności gospodarczej zostały towary handlowe, w odniesieniu do których Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zapłacony przy nabyciu tych towarów. Zatem, w świetle powołanych przepisów prawa podatkowego, należy stwierdzić, że na Wnioskodawczyni ciążył obowiązek sporządzenia spisu z natury.

Mając na uwadze ww. przepisy oraz dokonaną analizę stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni była zobowiązana do sporządzenia spisu z natury na dzień 1 lutego 2014 r., tj. dzień wykreślenia z rejestru przedsiębiorców działalności gospodarczej i zapłaty podatku VAT, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy również, że fakt ponownego rozpoczęcia działalności gospodarczej w tym samym zakresie nie ma wpływu w przedmiotowej sprawie. Jak bowiem wynika z wniosku działalność gospodarcza została wykreślona z Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej z dniem 1 lutego 2014 r., natomiast ponowne rozpoczęcie nastąpiło z dniem 12 lutego 2014 r. Tym samym nie ma ciągłości tej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.