IPTPP1/443-164/12-4/RG - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług podwyższenia opłaty za zbiorowe odprowadzanie ścieków.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 maja 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-164/12-4/RG Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług podwyższenia opłaty za zbiorowe odprowadzanie ścieków.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2012 r. (data wpływu 21 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dopłaty - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dopłaty.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 maja 2012 r. (data wpływu 21 maja 2012 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Gmina Uchwałą Rady przejęła zakład budżetowy, który świadczył usługi w zakresie gospodarki wodno-ściekowej i w związku z tym Gmina sama świadczy te usługi dla swoich mieszkańców w postaci odpowiedniej komórki Urzędu Gminy. Na 2012 r. Rada Gminy zgodnie z ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzeniu ścieków, podjęła uchwałę w sprawie zatwierdzenia taryf na 2012 rok.

Rada Gminy podjęła również uchwałę w sprawie ustalenia dopłat do taryf za zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie Gminy na 2012 rok o następującej treści: "ustala się dopłatę za zbiorowe odprowadzanie ścieków w okresie od dnia 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. w wysokości 2,43 netto do każdego 1 m 3 ścieków".

Zgodnie z ustawą o finansach publicznych jednostka budżetowa jaką jest Urząd Gminy na wszystkie wydatki otrzymuje środki z budżetu gminy. Nie ma formalnej możliwości przekazania dotacji, gdyż jest on elementem całego budżetu gminy.

W związku z tym Gmina nie będzie przekazywała do Urzędu Gminy środków na pokrycie różnicy wynikającej z zastosowania dopłaty w formie wyodrębnionej kwoty. Urząd Gminy otrzymywał będzie środki na całą działalność, bez względu na zastosowaną cenę ścieków. Wielkość otrzymanych na wydatki środków jest niezależna od wielkości zrealizowanych dochodów. Gmina jest czynnym podatnikiem VAT.

Dopłata jest przeznaczona na pokrycie planowanych kosztów związanych z prowadzeniem działalności w zakresie - gospodarka ściekowa na 2012 r. Koszty (wydatki) są zaplanowane, a nie poniesione, nie są to wielkości ostateczne, ulegają zmianie w ciągu roku w zależności od potrzeb.

Dopłata nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usług, tylko na pokrycie kosztów (wydatków) i nie ma wpływu na cenę. Zaplanowane w budżecie opłaty od odbiorców nie pokrywają w całości kosztów (wydatków).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ustalona w Uchwale Rady Gminy dopłata za zbiorowe odprowadzanie ścieków będzie stanowiła obrót do opodatkowania podatkiem należnym VAT w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dopłata nie będzie miała wpływu na zwiększenie obrotu do opodatkowania podatkiem VAT, gdyż nie będzie to dopłata do świadczonych usług i nie będzie wpływać na poziom ceny ścieków. Bez względu na cenę odprowadzonych ścieków Urząd Gminy będzie otrzymywał bezpośrednio z budżetu gminy środki na pokrycie swoich wydatków, a nie środki na finansowanie ceny ścieków.

Podsumowując, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż nie wystąpi obowiązek podatkowy od ustalonej uchwałą Rady Gminy kwoty dopłat do taryf za zbiorowe odprowadzenie ścieków, gdyż środki otrzymane przez Urząd Gminy nie mają bezpośrednio wpływu na cenę świadczonych usług w zakresie odprowadzonych ścieków, tym samym nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r., N 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 s. 1 z późn. zm.), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Gmina Uchwałą Rady przejęła zakład budżetowy, który świadczył usługi w zakresie gospodarki wodno-ściekowej i w związku z tym Gmina sama świadczy te usługi dla swoich mieszkańców w postaci odpowiedniej komórki Urzędu Gminy. Na 2012 r. Rada Gminy zgodnie z ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzeniu ścieków, podjęła uchwałę w sprawie zatwierdzenia taryf na 2012 rok. Rada Gminy podjęła również uchwałę w sprawie ustalenia dopłat do taryf za zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy na 2012 rok o następującej treści: "ustala się dopłatę za zbiorowe odprowadzanie ścieków w okresie od dnia 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. w wysokości 2,43 netto do każdego 1 m 3 ścieków". Gmina nie będzie przekazywała do Urzędu Gminy środków na pokrycie różnicy wynikającej z zastosowania dopłaty w formie wyodrębnionej kwoty. Urząd Gminy otrzymywał będzie środki na całą działalność, bez względu na zastosowaną cenę ścieków. Wielkość otrzymanych na wydatki środków jest niezależna od wielkości zrealizowanych dochodów. Dopłata jest przeznaczona na pokrycie planowanych kosztów związanych z prowadzeniem działalności w zakresie - gospodarka ściekowa na 2012 r. Koszty (wydatki) są zaplanowane, a nie poniesione, nie są to wielkości ostateczne, ulegają zmianie w ciągu roku w zależności od potrzeb, dopłata nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usług, tylko na pokrycie kosztów (wydatków) i nie ma wpływu na cenę a zaplanowane w budżecie opłaty od odbiorców nie pokrywają w całości kosztów (wydatków).

Dokonując analizy przedstawionych w złożonym wniosku okoliczności i powołanych przepisów, wskazać należy, iż dotacja stanowiąca dopłatę do ceny 1 m 3 ścieków ma bezpośredni wpływ na cenę usługi świadczonej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że w opisanej sytuacji wystąpi dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. Dopłaty do 1 m 3 ścieków zwiększają zatem obrót, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy i podlegają opodatkowaniu stawką właściwą dla czynności, której dopłata dotyczy.

Reasumując, przedmiotowa dopłata zwiększa obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla usługi, której dotyczy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl