IPTPP1/443-15/12-4/AK - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług rekompensaty wypłaconej przez gminę w związku ze świadczeniem przez spółkę usług w zakresie miejskiego transportu pasażerskiego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 marca 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-15/12-4/AK Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług rekompensaty wypłaconej przez gminę w związku ze świadczeniem przez spółkę usług w zakresie miejskiego transportu pasażerskiego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2012 r. (data wpływu 4 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej rekompensaty - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanej rekompensaty.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Sp. z o.o. prowadzi działalność w zakresie transportu pasażerskiego miejskiego na terenie miasta i w gminach Powiatu. Właścicielem Spółki jest Gmina, która posiada 100% udziałów Spółki.

Pomiędzy Gminą, a Spółką zawarta jest umowa na świadczenie usług przewozowych komunikacji miejskiej. Za wykonanie usługi Gmina dokonuje zapłaty należności stanowiącej różnicę pomiędzy ustalonymi przez Radę Miasta cenami sprzedanych biletów, a uznanymi kosztami przejazdu, a szczególnie otrzymywana przez Spółkę należność ma zapewnić dopłatę do biletów ulgowych i bezpłatnych przejazdów oraz dopłatę do kosztów utrzymania linii lub kursów "nierentownych" utrzymywanych ze względów społecznie uzasadnionych.

Spółka prowadzi sprzedaż biletów a otrzymywane comiesięcznie od Gminy należności nie mają żadnego wpływu na ceny usług przewozowych (biletów). Należności przekazywane były na podstawie wystawionych przez Sp. z o.o. faktur, a Spółka w fakturach naliczała podatek VAT. Ceny biletów, rodzaje ulg, określenie osób korzystających z bezpłatnych przejazdów ustala Rada Miasta. Wysokość dopłat Gminy nie ma żadnego wpływu na ceny biletów. Ostateczne ustalenie wielkości dopłat uzależnione też było od możliwości finansowych Gminy: np. na rok 2010 Spółka wystawiła wniosek zgodny z umową na kwotę brutto 4.759.270 zł, a otrzymała jedynie kwotę 3.640.000 zł, na rok 2011 Spółka wystawiła wniosek zgodny z umową na kwotę brutto 5.154.917 zł a otrzymała kwotę 3.900.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż Sp. z o.o. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Należność (rekompensata) otrzymywana od Gminy nie stanowi w żadnym wypadku wynagrodzenia za świadczone przez Spółkę usługi.

Pomiędzy Wnioskodawcą, a Gminą istnieje wprawdzie stosunek prawny (umowa), jednakże w rozumieniu tego stosunku bezpośrednim i ostatecznym beneficjentem jest społeczeństwo korzystające z usług transportowych. Brak jest zatem jakichkolwiek podstaw do stwierdzenia, iż istnieje jakiekolwiek obustronne i ekwiwalentne świadczenie. Spółka bowiem nie świadczy usług na rzecz Gminy, lecz na rzecz potencjalnych podróżnych, a wynagrodzenie z tego tytułu stanowić będą kwoty uzyskane przez Spółkę ze sprzedaży biletów na rzecz pasażerów.

W przedmiotowej sprawie brak jest zatem bezpośredniego związku między kwotą należności (rekompensaty), a wynagrodzeniem z tytułu świadczenia usług transportu pasażerskiego. Należy wyraźnie podkreślić, że fakt otrzymywania przez Spółkę należności (rekompensaty) od Gminy pozostają bez żadnego wpływu na ceny biletów.

Zgodnie z umową Gmina zobowiązana jest do zapłaty należności (rekompensaty) stanowiącej różnicę pomiędzy ustalonymi przez Radę Miasta cenami sprzedanych biletów, a uznanymi kosztami przejazdu.

Otrzymywana rekompensata w żadnym wypadku nie ma na celu finansowania ceny sprzedaży i nie ma żadnego wpływu na ustalone przez Radę Miasta ceny. Ponadto jak już przedstawiono we wniosku praktycznie coroczne ustalanie wysokości rekompensaty uzależnione było od możliwości finansowych Gminy. Ustalone przez Radę Miasta w drodze uchwały ceny biletów komunikacji miejskiej są w gruncie rzeczy rezultatem polityki społecznej i transportowej władz samorządowych. Rekompensata jest w całości przeznaczona na dofinansowanie ogólnych kosztów działalności Spółki czyli, wyłącznie na pokrycie kosztów działalności Spółki.

Ponadto Wnioskodawca nadmienia, iż znane mu są interpretacje indywidualne dot. identycznego stanu prawnego i faktycznego potwierdzające stanowisko wnioskodawcy zawarte we wniosku.

Są to między innymi:

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 kwietnia 2011 r. sygn. akt IPPP1-443-136/11-4/JL,

* Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 września 2010 r. sygn. akt IPPP3/443-571/10-4/MG,

* Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygn. akt IBPP-2/443-523/09/CZ,

* Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 9 sierpnia 2011 r. sygn. akt IPTPP2/443-116/11-4/IR.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane z powyższego tytułu należności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega opodatkowaniu należność z tytułu wyrównania utraconych wpływów wynikających z honorowania uprawnień do ulgowych i bezpłatnych przejazdów. Otrzymywane należności nie miały żadnego wpływu na ceny biletów ustalone przez Radę Miasta w drodze uchwały.

Należy również zwrócić uwagę na kwoty brutto, iż otrzymywane dopłaty z Gminy nie stanowiły wynagrodzenia z tytułu wykonywania usług na rzecz Gminy. Tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu od towarów i usług. Pomiędzy Spółką, a Gminą istnieje wprawdzie stosunek prawny (umowa) jednakże w ramach tego stosunku bezpośrednim i ostatecznym beneficjentem jest społeczeństwo korzystające z usług transportu. Brak jest zatem podstaw aby twierdzić, iż istnieje jakiekolwiek obustronne i ekwiwalentne świadczenie. Spółka bowiem nie świadczy usług na rzecz Gminy, lecz na rzecz potencjalnych podróżnych, a wynagrodzenia z tego tytułu stanowić będą kwoty uzyskane przez Spółkę ze sprzedaży biletów na rzecz pasażerów. W przedmiotowej sprawie brak jest zatem bezpośredniego związku pomiędzy kwotą dopłat a wynagrodzeniem z tytułu świadczenia usług transportu pasażerskiego. Fakt otrzymywania przez Spółkę dopłat pozostaje bez wpływu na cenę jaką pasażer jest zobowiązany zapłacić za bilet. Ceny są jak już wspominano ustalane przez Radę Miasta w drodze uchwały.

Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Spółki otrzymywane z Gminy przez Spółkę należności nie zwiększają obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1, a w konsekwencji nie powinny podlegać opodatkowaniu od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r., N 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 s. 1 z późn. zm.), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie transportu pasażerskiego miejskiego na terenie miasta i w gminach Powiatu. Właścicielem Spółki jest Gmina, która posiada 100% udziałów Spółki. Pomiędzy Gminą, a Spółką zawarta jest umowa na świadczenie usług przewozowych komunikacji miejskiej. Za wykonanie usługi Gmina dokonuje zapłaty należności stanowiącej różnicę pomiędzy ustalonymi przez Radę Miasta cenami sprzedanych biletów, a uznanymi kosztami przejazdu, a szczególnie otrzymywana przez Spółkę należność ma zapewnić dopłatę do biletów ulgowych i bezpłatnych przejazdów oraz dopłatę do kosztów utrzymania linii lub kursów "nierentownych" utrzymywanych ze względów społecznie uzasadnionych. Wysokość dopłat Gminy do MKS nie ma żadnego wpływu na ceny biletów. Należność (rekompensata) otrzymywana od Gminy nie stanowi w żadnym wypadku wynagrodzenia za świadczone przez Spółkę usługi. Pomiędzy Wnioskodawcą, a Gminą istnieje wprawdzie stosunek prawny (umowa), jednakże w rozumieniu tego stosunku bezpośrednim i ostatecznym beneficjentem jest społeczeństwo korzystające z usług transportowych. Spółka bowiem nie świadczy usług na rzecz Gminy, lecz na rzecz potencjalnych podróżnych, a wynagrodzenie z tego tytułu stanowić będą kwoty uzyskane przez Spółkę ze sprzedaży biletów na rzecz pasażerów. W przedmiotowej sprawie brak jest bezpośredniego związku między kwotą należności (rekompensaty), a wynagrodzeniem tytułu świadczenia usług transportu pasażerskiego. Rekompensata jest w całości przeznaczona na dofinansowanie ogólnych kosztów działalności Spółki czyli, wyłącznie na pokrycie kosztów działalności Spółki.

Na podstawie powyższych uregulowań, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż otrzymywana rekompensata w związku ze świadczeniem na rzecz pasażerów usług publicznych w zakresie lokalnego transportu zbiorowego nie będzie stanowić wynagrodzenia z tytułu usług wykonywanych na rzecz Gminy i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą istnieje wprawdzie stosunek prawny (umowa), jednakże w ramach tego stosunku bezpośrednim i ostatecznym beneficjentem będzie społeczeństwo korzystające z usług transportu. Brak jest zatem podstaw, aby twierdzić, że istnieje jakiekolwiek obustronne i ekwiwalentne świadczenie. Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług na rzecz Gminy, lecz na rzecz potencjalnych podróżnych, a wynagrodzenie z tego tytułu stanowić będą kwoty uzyskane przez Spółkę ze sprzedaży biletów na rzecz pasażerów. W przedmiotowej sprawie brak jest zatem bezpośredniego związku pomiędzy kwotą rekompensaty a wynagrodzeniem z tytułu świadczenia usług transportu pasażerskiego.

Rekompensata, którą otrzymuje Wnioskodawca od Gminy na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi, a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności Spółki. Fakt otrzymania rekompensaty pozostanie bowiem bez wpływu na cenę, jaką pasażer będzie zobowiązany zapłacić za bilet.

Z uwagi na powyższe, stwierdzić należy, że rekompensata otrzymywana od Gminy w związku ze świadczeniem na rzecz pasażerów usług publicznych w zakresie miejskiego transportu pasażerskiego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż ww. rekompensata nie będzie zwiększać obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnych wskazanych przez Wnioskodawcę, które stanowią element argumentacji Wnioskodawcy, należy wskazać, iż są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl