IPTPP1/443-131/14-5/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości zastosowania w odniesieniu do sprzedaży zmieszanych odpadów (PKWiU 38.11.59.0) mechanizmu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 20 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania sprzedaży zmieszanych odpadów przez Gminę na rzecz Spółki za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu VAT,

* uznania sprzedaży zmieszanych odpadów opakowaniowych jako sprzedaży jednego towaru,

* braku możliwości zastosowania w odniesieniu do sprzedaży zmieszanych odpadów (PKWiU 38.11.59.0) mechanizmu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

W dniu 17 kwietnia 2014 r. wniosek został uzupełniony w zakresie doprecyzowania przedmiotu wniosku oraz okoliczności zdarzenia przyszłego.

We wniosku zostało przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1990 r. Nr 16, poz. 95 z późn. zm., dalej: ustawa o samorządzie gminnym) do zadań własnych Gminy należy w szczególności zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie utrzymania czystości i porządku, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Szczegółowo zadania Gminy dotyczące utrzymania czystości i porządku, warunków wykonywania działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów zostały określone w ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 391 i 951, z 2013 r. poz. 21 i 228, dalej: ustawa o utrzymaniu czystości).

W związku ze zmianą zapisów ustawy o utrzymaniu czystości, Gmina od dnia 1 lipca 2013 r. jest odpowiedzialna za zapewnienie odbioru odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości z terenu Gminy i ich zagospodarowanie.

W szczególności, do obowiązków Gminy w tym zakresie należy:

* objęcie wszystkich właścicieli nieruchomości systemem gospodarowania odpadami komunalnymi,

* sprawowanie nadzoru nad gospodarowaniem odpadami komunalnymi, w tym nad realizacją zadań powierzonych podmiotowi odbierającemu odpady komunalne od właścicieli nieruchomości,

* organizacja przetargu na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości lub przetargu na odbieranie i zagospodarowanie tych odpadów,

* ustalenie terminu, częstotliwości i trybu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zgodnie natomiast z art. 6h ustawy o utrzymaniu czystości, właściciele nieruchomości są obowiązani ponosić na rzecz Gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W celu realizacji obowiązków nałożonych na Gminę przez ustawę o utrzymaniu czystości, Rada Gminy podjęła szereg uchwał, w tym m.in. uchwałę z dnia 26 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz uchwałę z dnia 18 czerwca 2013 r. w sprawie określenia rodzaju dodatkowych usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości cen za te usługi.

Ponadto, Rada Gminy w drodze uchwały określiła stawki opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi na terenie Gminy, przeznaczonych na finansowanie systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, w tym szczególności:

* odbioru, transportu, zbierania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych,

* tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych,

* obsługę administracyjną całego systemu.

Następnie Gmina zawarła z Sp. z o.o. (dalej: Spółka), tj. podmiotem wyłonionym w trybie przetargu nieograniczonego, umowę na odbiór i zagospodarowanie odpadów o kodach, określonych w katalogu odpadów zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (dalej: katalog odpadów), pochodzących od właścicieli nieruchomości z terenu Gminy, na których zamieszkują mieszkańcy oraz od właścicieli nieruchomości z terenu Gminy, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne (dalej: Umowa). Powyższa umowa ma na celu realizację obowiązków Gminy, nałożonych na nią na podstawie ustawy o utrzymaniu czystości, w szczególności określonych w art. 9e ustawy o utrzymaniu czystości.

W ramach przedmiotowej Umowy, Spółka zobowiązana jest do odbioru i zagospodarowania m.in. pochodzących od właścicieli nieruchomości z terenu Gminy:

A. zmieszanych odpadów komunalnych o kodzie 20 03 01, tj. odpadów niesegregowanych oraz pozostałości po segregacji,

B. odpadów suchych (tekst jedn.: zmieszanych odpadów opakowaniowych) o kodzie 15 01 06 (papier, tworzywa sztuczne, opakowania wielomateriałowe i metale), składowanych przez mieszkańców łącznie w jednym pojemniku lub worku, bez wcześniejszego dodatkowego segregowania ich na poszczególne elementy składowe tj. na papier, tworzywa sztuczne, opakowania zawierające metal czy opakowania wielomateriałowe, mogących zawierać śladowe pozostałości po produktach spożywczych, ze względu na brak możliwości ich wypłukania i odpowiedniego wysuszenia przed składowaniem (np. kartony po sokach i mleku, butelki z tworzyw sztucznych po napojach, opakowania po kosmetykach, etc.).

C. opakowań ze szkła o kodzie 15 01 07 gromadzonych w formie zmieszanej bez podziału na szkło kolorowe i białe,

D. odpadów ulegających biodegradacji o kodzie 20 02 01.

Miejscem odbioru powyższych odpadów, zgodnie z Umową zawartą między Gminą i Spółką, będą nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy oraz nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy.

Z tytułu zakupu usług odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych Gmina otrzymuje od Spółki faktury VAT z wykazanym podatkiem naliczonym.

Z mieszkańcami Gminy nie są zawierane umowy cywilnoprawne na przekazanie odpadów z ich gospodarstw domowych. Odbiór odpadów od mieszkańców Gminy z ich gospodarstw domowych odbywa się bowiem na podstawie składanych deklaracji. Gmina nie zawiera osobnych umów na odbiór odpadów ze swoimi mieszkańcami.

W wyniku przyjętej na podstawie nowelizacji ustaw o utrzymaniu czystości i porządku w gminach komunalizacji odpadów, jeżeli dana substancja lub przedmiot wytworzone na obszarze gminy spełniają definicję odpadu komunalnego, ich własność przechodzi z chwilą powstania na gminę.

Zgodnie z definicją z art. 3 ust. 1 ustawy o z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, dalej: ustawa o odpadach), przez odpady rozumie się każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

W oparciu natomiast o analizę zmian ustawy o utrzymaniu czystości należy wskazać, że gmina staje się właścicielem odpadów w momencie ich powstania. Liczne komentarze dotyczące ustawy z 1 lipca 2011 r. o zamianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw wskazywały na realizację celu, jakim była komunalizacja odpadów. W okresie bezpośrednio poprzedzającym zmianę systemu gospodarowania odpadami również Ministerstwo Ochrony Środowiska wskazało na swoich stronach internetowych, że "od 1 lipca gmina stanie się właścicielem odpadów wytwarzanych na jej terenie i będzie musiała zapewnić ich odbiór i zagospodarowanie" (publikacja z 20 czerwca 2013 r. na stronie www.mos.gov.pl). Za stanowiskiem Ministerstwa, przejęcie własności odpadów wskazywały również poszczególne gminy na swoich stronach internetowych. Także Biuro Analiz Sejmowych wskazało w jednym z pism, że: "od 1 lipca 2013 r. właścicielem odpadów stanie się gmina, która powinna zorganizować ich odbiór i zapewnić odpowiednie przetwarzanie" (Reforma gospodarki odpadami komunalnymi; Mirosław Gwiazdowicz, INFOS, nr 12 (149), 20 czerwca 2013 r.).

W konsekwencji Gmina staje się właścicielem odpadu w wyniku jego powstania, czyli m.in. pozbycia się go przez właściciela nieruchomości lub powstania obowiązku pozbycia się go - w zależności od rodzaju odpadu. Powyższe ma na celu zapewnienie optymalnej realizacji obowiązków w zakresie kształtowania polityki zarządzania odpadami oraz ich zagospodarowania, zgodnie z wymogami ustawy o utrzymaniu czystości.

Zgodnie natomiast z art. 140 Kodeksu cywilnego: "W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą".

W związku z powyższym sposób realizacji prawa własności odpadów definiowany jest przepisami ustawy o zachowaniu czystości i porządku w gminach oraz ustawy o odpadach. Jednocześnie należy wskazać, że w praktyce obowiązki związane z odzyskiwaniem odpadów nie ingerują w istotę praw Gminy.

Możliwe jest bowiem takie skonstruowanie systemu gospodarki odpadami, w którym Gmina, po odzyskaniu surowców wtórnych z odpadów komunalnych, dokonałaby transakcji ich zbycia (np. makulatury, tworzyw sztucznych metali kolorowych). Zakres gospodarowania odnosi się bowiem na gruncie omawianej ustawy, przede wszystkim do zapewnienia określonego poziomu odzysku. Ustawa nie wskazuje jednak zasad postępowania z przetworzonymi surowcami.

Stąd odpowiednie zastosowanie znajdą postanowienia kodeksu cywilnego, dotyczące własności. Jak wskazano powyżej obejmuje to również prawo do rozporządzania rzeczami. Odnosząc powyższe do problematyki, gospodarki odpadami należy wskazać, że możliwe jest przeniesienie przez Gminę własności odpadów lub surowców powstałych w wyniku ich przetworzenia lub segregacji. Ustawodawca nie ograniczył wyboru Gminy w tej kwestii.

Mając na uwadze powyższe oraz ze względu na określoną wartość ekonomiczną niektórych z odbieranych przez Spółkę odpadów, Gmina zamierza zawrzeć ze Spółką odrębną umowę na odpłatną sprzedaż przez Gminę na rzecz Spółki niektórych z odpadów (dalej: umowa sprzedaży), odbieranych przez Spółkę, celem ich zagospodarowania.

Pozostałe odpady komunalne, odbierane przez Spółkę w ramach realizacji Umowy, nie będą przy tym przedmiotem odpłatnej sprzedaży przez Gminę na rzecz Spółki.

Na podstawie umowy sprzedaży prawo własności odpadów odebranych przez Spółkę zostanie na nią przeniesione przez Gminę. Spółka zatem będzie mogła samodzielnie, z uwzględnieniem obowiązków w zakresie sposobów zagospodarowania i parametrów odzysku jakie nakłada na nią zawarta z Gminą Umowa, decydować o przyszłym przeznaczeniu odebranych i zagospodarowanych przez nią odpadów, będących przedmiotem odpłatnej sprzedaży na jej rzecz przez Gminę. W szczególności Spółka będzie mogła dokonywać dalszej odsprzedaży tych odpadów.

Jednym z rodzajów odpadów, jakie zgodnie z zamiarem Gminy, będą przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki są odpady suche, tj. zmieszane odpady opakowaniowe (dalej: zmieszane odpady opakowaniowe), wskazane powyżej w punkcie B. Zbycie tych odpadów na rzecz Spółki każdorazowo będzie następowało w momencie ich odbioru przez Spółkę w ustalonych terminach odbioru z nieruchomości z terenu Gminy.

Gmina pragnie podkreślić, iż jej celem jest dokonanie na mocy umowy sprzedaży przeniesienia na Spółkę własności odpadów, a co za tym idzie również prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Niemniej jednak, prawo własności zostanie ograniczone, z uwagi na zapisy ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Ograniczenie to dotyczy m.in. obowiązku osiągania określonych poziomów recyklingu i przygotowania do ponownego użycia określonych rodzajów odpadów (art. 3b ustawy o utrzymaniu czystości). Wysokość odpłatności za sprzedane Spółce zmieszane odpady opakowaniowe będzie prawdopodobnie zależna od ilości tych odpadów odebranych w danym miesiącu przez Spółkę. Gmina zamierza ustalić jedną cenę za kilogram tych odpadów, niezależną od wagi poszczególnych rodzajów odpadów wchodzących w skład zmieszanego odpadu opakowaniowego, tj. mieszanki stanowiącej jeden rodzaj odpadu.

Przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki będzie bowiem jeden rodzaj odpadu stanowiący mieszankę kilku różnych rodzajów odpadów (tekst jedn.: papieru, tworzyw sztucznych, metalu), która nie podlega dalszej segregacji przez mieszkańców, lecz jest gromadzona w jednym pojemniku, worku, stanowiąc jeden konkretny rodzaju odpadu, tj. zmieszany odpad opakowaniowy. W momencie dokonywania odbioru tych odpadów (tekst jedn.: w momencie ich sprzedaży na rzecz Spółki), z przyczyn technicznych, Spółka będzie w stanie określić wyłącznie ilość zakupionego zmieszanego odpadu suchego, bez możliwości precyzyjnego ustalenia ilości poszczególnych składowych w tym odpadzie suchym (papieru, metalu czy tworzyw sztucznych). Z uwagi właśnie na zmieszaną postać tych odpadów bez dokonywania dodatkowych specjalnych selekcji nie ustala się wagi poszczególnych składowych tego odpadu. Spółka natomiast nie jest zobowiązana dokonywać selekcji odebranych zmieszanych odpadów opakowaniowych, bezpośrednio po ich nabyciu od Gminy, jako że proces ten byłby dla niej kosztowny i nieefektywny z perspektywy prowadzonej przez nią działalności.

Spółka wykonuje usługi w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów również na rzecz innych gmin. W związku z powyższym, dokonywanie selekcji zmieszanych odpadów opakowaniowych (lub innych odpadów nadających się do dalszej selekcji) na etapie ich odbioru od każdej z obsługiwanych gmin rodziłoby konieczność podejmowania tych samych czynności kilkakrotnie i generowałoby zasadniczo wysokie koszty zarówno dla Spółki, jak i gmin, które zawarły ze Spółką umowy na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych. Tym samym, Spółka dokonuje selekcji odebranych od Gminy zmieszanych odpadów opakowaniowych dopiero po ich zmieszaniu ze wszystkimi odpadami tego rodzaju, odebranymi również od innych gmin z różnych rejonów w ramach świadczonych przez Spółkę dla tych gmin usług w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów. Każdorazowo odbierane przez Spółkę zmieszane odpady opakowaniowe zakupione od gminy są bowiem składowane wraz z innymi odpadami suchymi odebranymi przez Spółkę od innych gmin w jednym wyznaczonym miejscu, z którego następnie są poddawane selekcji. Spółka nie jest zatem w stanie określić wagi poszczególnych składowych zmieszanych odpadów opakowaniowych, bowiem na etapie ich składowania, po ich nabyciu od Gminy oraz innych gmin, z którymi Spółka ma zawarte umowy na odbiór i zagospodarowanie odpadów, ulegają one zmieszaniu, które uniemożliwia rozróżnienie źródła ich pochodzenia. Po przeprowadzonej selekcji Gmina nie jest bowiem w stanie stwierdzić skąd, tj. od której gminy, pochodzi wyselekcjonowany papier, tworzywa sztuczne czy metal. Jednocześnie, zasadniczo w każdym przypadku waga zmieszanych odpadów opakowaniowych zakupionych od Gminy oraz pozostałych odpadów suchych, z którymi są one składowane przed ich selekcją różni się od wagi poszczególnych składowych tych odpadów po ich wyselekcjonowaniu. Każdorazowo bowiem po selekcji Spółka uzyskuje mniej kilogramów papieru, tworzyw sztucznych, opakowań wielomateriałowych i metali niż wynosi łączna waga zmieszanych odpadów suchych (w których znajdują się również zmieszane odpady opakowaniowe nabyte od Gminy) przed ich selekcją. Wynika to przede wszystkim z nieprawidłowego segregowania przez mieszkańców odpadów, co jest czynnikiem niezależnym od Spółki.

Gmina ma świadomość, iż poszczególnym składowym przedmiotowego rodzaju odpadów, jakim jest zmieszany odpad opakowaniowy można by hipotetycznie przypisać odrębne grupowanie statystyczne według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, obowiązującej obecnie dla celów podatku VAT. W szczególności, dla niektórych odpadów wchodzących w skład zmieszanego odpadu opakowaniowego, np. papieru czy tworzyw sztucznych obowiązują kody PKWiU wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Niemniej jednak, Gmina zamierza dokonywać sprzedaży na rzecz Spółki nie odrębnych składowych zmieszanego odpadu opakowaniowego, ale de facto ich niepodzielny zbiór, mieszankę, stanowiącą jeden rodzaj odpadu, jakim jest zmieszany odpad opakowaniowy. Przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez Gminę nie będzie zatem oddzielnie papier czy tworzywa sztuczne, znajdujące się w mieszance określonej jako zmieszany odpad opakowaniowy, odbierany przez Spółkę. Odpady te będą bowiem składowane przez mieszkańców w jednym pojemniku lub worku, bez wcześniejszego dodatkowego segregowania ich na poszczególne składowe, tj. papier, tworzywa sztuczne, opakowania zawierające metal czy opakowania wielomateriałowe. W związku z tym, przy sprzedaży zmieszanych odpadów opakowaniowych na rzecz Spółki Gmina zamierza stosować dla nich jeden kod PKWiU (niezmieniony w załączniku nr 11 do ustawy o VAT), traktując je w całości jako jeden towar kierując się tym, że w katalogu odpadów zbiorowi, na który składają się papier, tworzywa sztuczne, opakowania wielomateriałowe i metale również nadano jeden kod, mimo, iż dla każdego składowego odpadu mieszczącego się tej kategorii, ale występującego oddzielnie, funkcjonuje również odrębny kod.

Gmina pragnie również nadmienić, iż można ją uznać za wytwórcę powyższych odpadów. Niemniej jednak powyższe wymagałoby rozpatrywania w dwóch płaszczyznach. Po pierwsze, mając na uwadze definicję art. 1 ustawy o samorządzie gminnym, pod pojęciem gminy należy rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Przyjmując powyższe, wytwarzanie przez mieszkańców gminy odpadów oraz ograniczenie terytorialne umowy do obszaru administracyjnego gminy, wskazuje, że Gmina jest wytwórcą odbieranych odpadów. Po drugie, Umowa nie obejmuje wprost odbioru odpadów z nieruchomości użytkowanych przez instytucje gminne. Niemniej jednak zakres Umowy dotyczy również odbioru i zagospodarowania odpadów komunalnych z nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy. W takim rozumieniu, należałoby uznać, iż odbierane przez Spółkę odpady nie są wytwarzane wyłącznie przez Gminę, rozumianą przez pryzmat jej instytucji (urzędów, jednostek, itp.).

Sprzedaż przedmiotowych zmieszanych odpadów opakowaniowych, Gmina zamierza dokumentować wystawianymi na Spółkę fakturami VAT i ujmować je w swych rejestrach sprzedaży oraz wykazywać w składanych deklaracjach V AT-7.

Zmieszane odpady opakowaniowe (papier, tworzywa sztuczne, opakowania wielomateriałowe i metale), składowane są przez mieszkańców łącznie w jednym pojemniku lub worku, bez wcześniejszego dodatkowego segregowania ich na poszczególne elementy składowe tj. na papier, tworzywa sztuczne, opakowania zawierające metal czy opakowania wielomateriałowe, mogące zawierać śladowe pozostałości po produktach spożywczych, ze względu na brak możliwości ich wypłukania i odpowiedniego wysuszenia przed składowaniem (np. kartony po sokach i mleku, butelki z tworzyw sztucznych po napojach, opakowania po kosmetykach, etc.).

Gmina ma świadomość, iż poszczególnym składowym przedmiotowego rodzaju odpadów, jakim jest zmieszany odpad opakowaniowy można by hipotetycznie przypisać odrębne grupowanie statystyczne według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, obowiązującej obecnie dla celów podatku VAT.

Niemniej jednak, Gmina zamierza dokonywać sprzedaży na rzecz Spółki nie odrębnych składowych zmieszanego odpadu opakowaniowego, ale de facto ich niepodzielny zbiór, mieszankę, stanowiącą jeden rodzaj odpadu, jakim jest zmieszany odpad opakowaniowy. W opinii Gminy, właściwym grupowaniem, do którego możliwe jest przypisanie zmieszanych odpadów opakowaniowych jest grupowanie 38.11.59.0 PKWiU "pozostałe odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu, gdzie indziej nie wymienione".

Gmina pragnie jednakże zaznaczyć, iż nie wystąpiła jeszcze z oficjalnym zapytaniem do Głównego Urzędu Statystycznego (dalej: GUS) o wydanie klasyfikacji statystycznej zmieszanych odpadów opakowaniowych i w konsekwencji nie posiada oficjalnej interpretacji GUS w tym zakresie.

Gmina jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy. Nabywca towarów będących przedmiotem wniosku jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W opinii Gminy, dostawy towarów będących przedmiotem wniosku nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(we wniosku pytanie nr 3) Czy w odniesieniu do sprzedaży zmieszanych odpadów opakowaniowych przez Gminę na rzecz Spółki znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do sprzedaży zmieszanych odpadów opakowaniowych przez Gminę na rzecz nie znajdzie zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, podatnikami są nabywcy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli:

Łączne spełnienie powyższych przesłanek powoduje, iż dostawa towarów wymienionych w przedmiotowym załączniku i klasyfikowanych do wskazanych tam grupowań PKWiU objęta jest tzw. mechanizmem odwrotnego obciążenia, który przenosi obowiązek rozliczenia VAT należnego z tytułu dostawy danego towaru ze sprzedawcy na nabywcę.

Jako że w przedmiotowej sytuacji, w opinii Gminy, sprzedaż zmieszanych odpadów opakowaniowych na rzecz Spółki powinna być traktowana jako sprzedaż jednego towaru, a zmieszany odpad opakowaniowy nie został wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, przy sprzedaży tego towaru przez Gminę na rzecz Spółki nie znajdzie zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Gmina stoi na stanowisku, iż to ona a nie Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia VAT należnego z tytułu sprzedaży na rzecz Spółki zmieszanych odpadów opakowaniowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 -21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnik, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl natomiast art. 29a ust. 1, który wszedł w życie dnia 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowaniu z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów zdaniem Gminy niniejszy wniosek pozostaje aktualny zarówno na gruncie obecnie obowiązujących regulacji, jak i w stanie prawnym obowiązującym do dnia 1 stycznia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Skoro Wnioskodawca zaklasyfikował odpady do określonego grupowań to kwestia zastosowania, tzw. mechanizmu odwrotnego obciążenia została rozstrzygnięta w oparciu o podany przez Zainteresowanego symbol PKWiU. Zatem fakt oczekiwania przez Wnioskodawcę na klasyfikację dokonaną przez GUS nie ma wpływu na podjęte rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Należy wskazać, iż powołane interpretacje dotyczą odmiennego stanu faktycznego od stanu w niniejszej sprawie.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej braku możliwości zastosowania w odniesieniu do sprzedaży zmieszanych odpadów (PKWiU 38.11.59.0) mechanizmu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. Wniosek w pozostałej części został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Nadto tut. Organ zauważa, iż w związku z faktem, że w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem wniosku są dwa zdarzenia przyszłe, nienależna opłata w kwocie 80 zł będzie zwrócona przekazem pocztowym na adres wskazany w części D.2 wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.