IPTPP1/443-128/14-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą adresu na fakturze - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą adresu na fakturze.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.) w zakresie sformułowania pytania/pytań dotyczących przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz o własne stanowisko w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jednoosobową. Zainteresowany zameldowany jest na ul...., w L., w L. opłaca podatki w I US, podlega pod ZUS itd.

Wnioskodawca główny zakład produkcyjny posiada w miejscowości S.;.... Od momentu założenia działalność wszystkie faktury i umowy sygnowane są danymi firmy z adresem I.., nie uwzględniając nigdzie zakładu w S., gdyż jest on zakładem, który dziś jest głównym, a jutro może być drugim, trzecim lub zostać sprzedany. Jako podmiot gospodarczy Zainteresowany funkcjonuje w L. W taki sam sposób wystawiane są dokumenty firm, od których Wnioskodawca towary nabywa. Niestety co jakiś czas Wnioskodawca natrafia na kontrahentów, którzy inaczej interpretują ten fakt. Uważają, iż Zainteresowany musi wystawić fakturę bądź wpisać na umowie tylko dane S., a adres I., może być jedynie adresem do korespondencji, a nie adresem "podatkowym".

Wnioskodawca uważa, że postępowanie jest jak najbardziej słuszne co również potwierdza wiele osób będących w podobnej sytuacji.

Zainteresowany prosi o autorytatywne zinterpretowanie przepisów prawnych, które określają sytuację Wnioskodawcy, aby mógł korzystać z tej interpretacji w podobnych przypadkach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Jaki adres należy wskazać w fakturze VAT: właściciela firmy działającego jako osoba fizyczna ze stałym adresem zamieszkania czy adres zakładu produkcyjnego, gdzie wykonuje jedną z wielu rodzajów działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), powołując się na § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, powinna zawierać m.in.:

* imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz

* ich adresy.

Jako podatnik podatku VAT jak również dochodowego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż na fakturze VAT jako właściciel firmy prowadzący działalność jako osoba fizyczna Wnioskodawca powinien wpisać taki adres, jaki podał w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R.

Na druku VAT - R w bloku B "dane podatnika" jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą Zainteresowany wpisał adres zamieszkania, a nie adres zakładu produkcyjnego, gdzie wykonuje jedną z wielu rodzajów działalności.

W związku z tym jako właściciel firmy - osoba fizyczna, prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, Wnioskodawca zobowiązany jest do podawania w fakturach VAT adres zamieszkania zgodny ze zgłoszeniem VAT - R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Tak skonstruowany przepis nie ustala jednoznacznie jaki adres należy podać na fakturze, w sytuacji gdy osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w innym miejscu niż adres zamieszkania.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2013 r. poz. 1314, z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw (art. 5 ust. 1 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 5 ust. 2 cyt. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imiona, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy, rodzaj i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL w przypadku osób fizycznych objętych tym rejestrem.

Zgodnie z art. 5 ust. 5a omawianej ustawy, do zgłoszeń identyfikacyjnych oraz zgłoszeń aktualizacyjnych podatników będących osobami fizycznymi wykonującymi działalność gospodarczą stosuje się formularz wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków, z tym że osoby fizyczne są obowiązane dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego tylko w przypadku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.). Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego.

Z treści art. 96 ustawy o podatku od towarów i usług, wynika, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego" (art. 96 ust. 4 ustawy).

Stosownie do treści art. 96 ust. 12 ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Ne 269, poz. 2681, z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Stosownie do § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 539, z późn. zm.), określono wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia (VAT-R). Podatnicy, będący osobami fizycznymi, określają w tym zgłoszeniu adres zamieszkania, natomiast podatnicy niebędący osobami fizycznymi adres siedziby.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.), przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 1 powołanej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Ust. 2 tego artykuły stanowi, iż wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi.

Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają odrębne przepisy (ust. 7 ww. artykułu).

W myśl art. 23 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, tworzy się Centralną Ewidencję i Informację o Działalności Gospodarczej, zwaną dalej "CEIDG".

Zadaniem CEIDG, stosownie do treści art. 23 ust. 3 ww. ustawy, jest:

Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy, wpisowi do CEIDG podlegają m.in. oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu zamieszkania przedsiębiorcy, adres do doręczeń przedsiębiorcy oraz adresy, pod którymi jest wykonywana działalność gospodarcza, w tym adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony; dane te są zgodne z oznaczeniami kodowymi przyjętymi w krajowym rejestrze urzędowym podziału terytorialnego kraju, o ile to w danym przypadku możliwe.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jednoosobową. Zainteresowany zameldowany jest na ul. I. w L., w L. opłaca podatki w I US, podlega pod ZUS itd. Wnioskodawca główny zakład produkcyjny posiada w miejscowości S. Od momentu założenia działalność wszystkie faktury i umowy sygnowane są danymi firmy z adresem I.., nie uwzględniając nigdzie zakładu w S., gdyż jest on zakładem, który dziś jest głównym, a jutro może być drugim, trzecim lub zostać sprzedany. Jako podmiot gospodarczy Zainteresowany funkcjonuje w L. W taki sam sposób wystawiane są dokumenty firm, od których Wnioskodawca towary nabywa. Niestety co jakiś czas Wnioskodawca natrafia na kontrahentów, którzy inaczej interpretują ten fakt. Uważają, iż Zainteresowany musi wystawić fakturę bądź wpisać na umowie tylko dane S., a adres I.;, może być jedynie adresem do korespondencji, a nie adresem "podatkowym".

Na podstawie ww. przepisów stwierdzić należy, że przez cyt. w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy "imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy" należy rozumieć w przypadku podatnika bądź nabywcy będącego osobą fizyczną - imię i nazwisko, w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej - nazwę. Firma osoby fizycznej może zawierać dodatkowe dane, np. określenie wskazujące na przedmiot działalności przedsiębiorcy, ale dane te mogą być umieszczone jedynie w formie dodatkowego elementu fakultatywnego. Przytoczone regulacje prawa krajowego nie precyzują, czy w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, jako adres podatnika w fakturze powinno być wskazane miejsce zamieszkania tej osoby fizycznej, czy też miejsce prowadzenia działalności - jeśli miejsce prowadzenia działalności znajduje się w innym miejscu niż miejsce zamieszkania. Posługując się jednakże wykładnią systemową i celowościową przyjąć należy, iż adres podatnika wykazywany na fakturze musi być zgodny z adresem podanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym podatnika.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku okoliczności oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż na fakturze powinien być podawany, co do zasady adres siedziby działalności gospodarczej podatnika, w rozumieniu ustawy o VAT. Przepisy nie precyzują jaki adres w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (miejsca zamieszkania czy głównego miejsca prowadzenia działalności - jeśli to główne miejsce prowadzenia działalności znajduje się w innym miejscu niż miejsce zamieszkania) podatnik powinien wskazać w fakturze.

W związku z powyższym przyjąć należy, iż będzie to adres zgodny z dokonanym zgłoszeniem identyfikacyjnym tj. w przypadku osób fizycznych powinien to być co do zasady adres zamieszkania. Jednakże w sytuacji, gdy osoba fizyczna nie prowadzi działalności gospodarczej w miejscu zamieszkania i posiada główne miejsce prowadzenia działalności (wskazane w zgłoszeniu dla potrzeb identyfikacji podatkowej), w fakturze powinien być podawany adres tego głównego miejsca prowadzenia działalności. Nie ma też przeszkód aby w fakturze były również podawane inne miejsca prowadzenia działalności, w szczególności te, w których dokonywana jest dana dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem że nie zakłóca to czytelności faktury.

W świetle powyższego, na fakturach VAT wystawianych przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, jak również na fakturach VAT dokumentujących nabycie towarów i usług, jeżeli osoba fizyczna nie wykonuje działalności w miejscu zamieszkania, a ma główny adres prowadzenia działalności, to na fakturach należy podawać ten główny adres miejsca prowadzenia działalności.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz okoliczności sprawy, na fakturach VAT dotyczących zakupu i sprzedaży towarów i usług w przypadku gdy osoba fizyczna nie wykonuje działalności w miejscu zamieszkania, a ma główny adres prowadzenia działalności, to na fakturach należy wskazywać ten główny adres miejsca prowadzenia działalności, tj. w przypadku Wnioskodawcy adres zakładu głównego w S.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Nadto w tym miejscu należy nadmienić, iż powołane przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 95, poz. 7987) utraciło moc obowiązującą.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.