IPTPP1/443-121/11-4/IG - Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów związanych z budową kanalizacji sanitarnej przed zgłoszeniem rejestracji gminy jako czynnego podatnika podatku VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-121/11-4/IG Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów związanych z budową kanalizacji sanitarnej przed zgłoszeniem rejestracji gminy jako czynnego podatnika podatku VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2011 r. (data wpływu do BKIP Piotrków Tryb. 2 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. (data wpływu 22 czerwiec 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z budową kanalizacji sanitarnej przed zgłoszeniem rejestracji Gminy jako czynnego podatnika podatku VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z budową kanalizacji sanitarnej przed zgłoszeniem rejestracji Gminy jako czynnego podatnika podatku VAT

W związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej, pismem z dnia 27 kwietnia 2011 r., przesłało ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 2 maja 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. (data wpływu 22 czerwiec 2011 r.) o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Gmina realizuje inwestycję pod nazwą "..." i od roku 2009 ponosi wydatki związane z budową. Planowany termin zakończenia inwestycji nastąpi do dnia 31 sierpnia 2011 r.. Wybudowana kanalizacja sanitarna będzie środkiem trwałym Gminy, inwestycją wyłącznie będzie zarządzać Gmina. Po zakończeniu budowy kanalizacji Gmina podpisze umowy cywilnoprawne z osobami, które będą dostarczały ścieki kanalizacyjne poprzez nowo wybudowaną sieć kanalizacyjną do istniejącej już oczyszczalni ścieków.

Należy zaznaczyć, iż w chwili obecnej Gmina posiada podpisane umowy cywilnoprawne na odprowadzenie ścieków zawarte z firmami asenizacyjnymi dostarczającymi ścieki beczkami do oczyszczalni oraz z mieszkańcami osiedla na odprowadzenie ścieków.

Do chwili rejestracji Gmina nie była zarejestrowana jako podatnik podatku VAT. Z dniem 1 kwietnia 2011 r. Gmina została zarejestrowana jako podatnik czynny podatku VAT. Pierwsza deklaracja podatku VAT-7 zostanie złożona z NIP-em gminy za m-c kwiecień w ustawowym terminie do 25 maja 2011 r.. W składanych deklaracjach przez Gminę będą dokonywane odliczenia faktur związane z budową ww. kanalizacji.

Gmina ma prawo skorzystania z przedmiotowego prawa, od dnia rejestracji, ponieważ istnieje związek nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi.

Artykuł 96 ustawy VAT regulujący obowiązek rejestracji przewiduje brak prawa do odliczenia podatku naliczonego dla niezarejestrowanego podatnika. Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od faktur związanych z budową kanalizacji poprzedzających moment rejestracji, ponieważ nie była zarejestrowana jako podatnik podatku VAT.

W piśmie z dnia 20 czerwca 2011 r. będącym uzupełnieniem wniosku ORD-IN wskazano, iż Gmina nie zarejestrowała się z uwagi na przekroczenie kwoty obrotu, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Gmina dokonała rejestracji w związku z rezygnacją ze zwolnienia. Termin na złożenie zawiadomienia został zachowany, zostało ono złożone 30 marca 2011 r. a rezygnacja nastąpiła od 1 kwietnia 2011 r. Przed rejestracją Gminy jako czynnego podatnika VAT faktury wystawiane były na Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z budową kanalizacji sanitarnej przed zgłoszeniem rejestracji Gminy jako podatnika podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 86 przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego w razie niezarejestrowania się jako podatnik podatku VAT. W dacie otrzymania faktury koniecznym jest aby podmiot, który ją otrzymuje był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1. Tak więc, na podstawie powyższego w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury związanej z budowa kanalizacji od dnia 1 kwietnia 2011 r., to jest od dnia rejestracji jako podatnika podatku VAT. Art. 96 ustawy VAT regulujący obowiązek rejestracji przewiduje brak prawa do odliczenia podatku naliczonego dla niezarejestrowanego podatnika. Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od faktur związanych z budową kanalizacji poprzedzających moment rejestracji, ponieważ nie była zarejestrowana jako podatnik podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w ustalonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Stosownie do treści art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z cytowanego przepisu art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika VAT czynnego, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Treść powyższych przepisów nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Zatem, status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie dokonywania odliczenia - realizacji tego prawa.

Z konstrukcji obowiązujących przepisów prawa wynika, iż podmiot składający zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług dokonanych z zamiarem ich wykorzystania w działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Dla dokonania odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług istotny jest zamiar przeznaczenia ich na działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu.

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wprost wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

W związku z powyższym, prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Należy bowiem rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który umożliwia identyfikowanie go jako podatnika. Zatem należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej, ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca realizuje inwestycję pod nazwą "..." i od roku 2009 ponosi wydatki związane z budową. Wybudowana kanalizacja sanitarna będzie środkiem trwałym Gminy, inwestycją wyłącznie będzie zarządzać Gmina. Po zakończeniu budowy kanalizacji Gmina podpisze umowy cywilnoprawne z osobami, które będą dostarczały ścieki kanalizacyjne poprzez nowo wybudowaną sieć kanalizacyjną do istniejącej już oczyszczalni ścieków. Z dniem 1 kwietnia 2011 r. Gmina została zarejestrowana jako podatnik czynny podatku VAT. Gmina dokonała rejestracji w związku z rezygnacją ze zwolnienia. Termin na złożenie zawiadomienia został zachowany, zostało ono złożone 30 marca 2011 r. a rezygnacja nastąpiła od 1 kwietnia 2011 r. Przed rejestracją Gminy jako czynnego podatnika VAT faktury wystawiane były na Gminę.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów, a także od kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia pod warunkiem:

1.

sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w ust. 1, oraz

2.

przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, w terminie 14 dni, licząc od dnia utraty zwolnienia.

Uzyskanie takiej zgody upoważnia podatnika do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty lub rezygnacji ze zwolnienia, przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi iloczyn ilości towarów objętych spisem z natury i kwoty podatku naliczonego przypadającej na jednostkę towaru, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe.

Tak więc nie jest możliwe odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu towaru, nieujętego w spisie z natury zapasów posiadanych na dzień, w którym zrezygnował ze zwolnienia od podatku VAT i w którym powstał jego obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 4 ustawy o VAT, prawo do obniżenia tego podatku powstaje nie później niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tego spisu.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie sporządzał spisu z natury na dzień wejścia do podatku VAT i nie starał się o zwrot podatku z dokonanego spisu, tym samym nie nabył prawa do dokonania odliczenia podatku VAT z faktur otrzymanych przed rejestracją na podstawie art. 113 ust. 5 i 7.

W rozpatrywanej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacją, gdy nabycie towarów nastąpiło w okresie, kiedy prawo do odliczenia Wnioskodawcy nie przysługiwało, ponieważ był podatnikiem zwolnionym podmiotowo.

Zakupione przed dniem rejestracji towary wykorzystywane były przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności zwolnionej z podatku VAT. Natomiast od dnia zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny nabyte towary wykorzystywane były w działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Tym samym na skutek zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny., zmieniło się wykorzystanie zakupionych towarów i usług.

Jak wynika, z wniosku Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia z VAT w momencie dokonywania zakupów nie miał możliwości odliczenia podatku VAT, przede wszystkim dlatego, że nie był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, po drugie dlatego, że w okresie zakupione towary i usługi wykorzystywane były do świadczenia usług zwolnionych z podatku VAT.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonywał zakupu towarów i usług związanych z budową kanalizacji. Towary i usługi zakupione przed dniem rejestracji, używane były do działalności zwolnionej, a następnie po zarejestrowaniu się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego do działalności opodatkowanej

Odnośnie towarów i usług zakupionych przed dniem rejestracji do VAT, do działalności zwolnionej, a następnie wykorzystanych do działalności opodatkowanej, w związku ze zmianą ich przeznaczenia, zmianie uległo również prawo do odliczenia podatku VAT. Przepisy przewidują możliwość korekty podatku naliczonego w przypadku zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług.

W zależności jednak od wartości zakupionych towarów i środków trwałych, korekta powinna być przeprowadzona w różnych terminach.

Ustawodawca, w art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadził możliwość korygowania kwoty podatku naliczonego, odpowiednio według zasad określonych w ust. 1-5 tego artykułu, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji gdy podatnik nabywając towar lub usługę z przeznaczeniem do działalności zwolnionej nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, a następnie zmienione zostało przeznaczenie tych towarów poprzez rozpoczęcie wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim, nie przekracza 2 punktów procentowych.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2 ustawy).

Natomiast ust. 3 powołanego artykułu stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

W opisanej powyżej sytuacji, odnoszącej się do towarów i usług, o których mowa w art. 91 ust. 2 (środków trwałych o wartości początkowej przekraczającej 15 000 zł), odpowiednie zastosowanie będą miały więc przepisy art. 91 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Zatem w wyniku zmiany prawa do odliczenia od wykorzystywanych przez Wnioskodawcę śródków trwałych o wartości początkowej powyżej 15 000 zł, korekty należy dokonywać za poszczególne okresy pozostałego okresu korekty w deklaracji podatkowej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiła ta zmiana.

Roczna korekta będzie dotyczyła jednej piątej lub w przypadku nieruchomości jednej dziesiątej podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od towarów i usług zakupionych przed dniem rejestracji do VAT, do działalności zwolnionej, a następnie wykorzystanych również po dniu rejestracji do działalności opodatkowanej, w związku ze zmianą ich przeznaczenia, zmianie uległo również prawo do odliczenia podatku VAT.

Wnioskodawca ma możliwość korekty podatku naliczonego od wydatków udokumentowanych fakturami VAT, otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia, gdyż wydatki te będą służyły działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż w tym konkretnym przypadku, wobec posiadania towarów oraz środków trwałych udokumentowanych fakturami otrzymanymi przed dniem zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w tych fakturach na zasadach opisanych w powołanych przepisach art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, pod warunkiem, że nie występują inne ograniczenie wynikające z treści art. 88 ustawy.

W świetle powyższego, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonanych w ramach realizacji projektu, a poczynionych przed zarejestrowaniem jako podatnik VAT czynny.

Prawo to nie przysługiwało Wnioskodawcy do chwili zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny tj. do momentu spełnienia warunku niezbędnego do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Jak już wskazano powyżej prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, jednakże realizacja tego prawa możliwa jest po złożeniu zgłoszenia rejestracyjnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U.Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl