IPTPP1/443-1055/11-4/AK - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności zarządzania jednostką organizacyjną spółki, świadczonych na podstawie kontraktu menedżerskiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 22 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2012 r. (data wpływu 1 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych na podstawie kontraktu menedżerskiego - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych na podstawie kontraktu menedżerskiego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 lutego 2012 r. (data wpływa 1 marca 2012 r.) w zakresie doprecyzowana opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Począwszy od 1 stycznia 2012 r. Wnioskodawca zamierza zawrzeć kontrakt menedżerski (dalej jako "kontrakt menedżerski"), ze spółką Sp. z o.o. (dalej jako "Spółka"), którego przedmiotem będzie zarządzanie jednostką organizacyjną Spółki, tj. działem reklamy, w ramach pełnionej funkcji (dyrektor działu reklamy).

Bez względu na powyższe, Wnioskodawca informuje, że w 2012 r. będzie również prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której będzie świadczył usługi doradztwa. Usługi doradztwa będą realizowane m.in. na rzecz spółki MR Sp. z o.o. Wnioskodawca, z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Kontrakt menedżerski będzie regulował, w szczególności:

* zakres obowiązków,

* wysokość miesięcznego wynagrodzenia,

* termin płatności wynagrodzenia,

* okres wypowiedzenia,

* minimalny wymiar dyspozycyjności menedżera,

* zakaz konkurencji,

* obowiązek zachowania poufności.

Kontrakt menedżerki będzie również regulował kwestię odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec Spółki, analogicznie do zasad wynikających z Kodeksu pracy (art. 119) tj. Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność wobec Spółki do wysokości kwoty 3 - miesięcznego wynagrodzenia netto należnego Wnioskodawcy. W przypadku, gdy szkoda powstanie z winy umyślnej Wnioskodawcy, odpowiedzialność za szkodę będzie pełna. Kontrakt menedżerski natomiast nie zawiera postanowień regulujących odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich.

Z kontraktu menedżerskiego nie wynika ogólne umocowanie Wnioskodawcy do składania oświadczeń woli w imieniu Spółki. Tym niemniej, pełnomocnictwo do działania w imieniu i na rzecz Spółki może zostać udzielone na mocy odrębnych dokumentów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż będzie świadczył usługi zarządzania w ramach kontraktu menedżerskiego, poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Zgodnie z § 3 ust. 5 kontraktu menedżerskiego, Strony klasyfikują przychód uzyskany z tytułu kontraktu menedżerskiego jako przychód z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz potwierdzają, że Spółka będzie pobierała od wynagrodzenia zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca nie jest ani udziałowcem ani członkiem zarządu Spółki. W ramach kontraktu menedżerskiego, Wnioskodawca będzie pełnił funkcję Dyrektora Działu Reklamy. Do zakresu obowiązków Wnioskodawcy będzie należało w szczególności nadzorowanie wykonania budżetu działu reklamy, zarządzanie polityką cenową/rabatową w podległych kanałach sprzedaży, sprawowanie nadzoru nad polityką kredytową skierowaną do klientów pionu reklamy, sprawowanie nadzoru nad windykacją należności, zarządzanie podległym zespołem pracowników sprzedaży, informowanie kadry zarządzającej o pracy zespołu, raportowanie wyników zespołu Pionu Reklamy do Dyrektora Zarządzającego Oddziału i Spółki, sprawowanie nadzoru nad systemem wynagradzania Handlowców, sprawowanie nadzoru nad wdrażaniem nowych produktów do sprzedaży, zarządzanie bazą klientów Pionu Reklamy, sprawowanie nadzoru i kontroli nad procesem zawierania umów handlowych z klientami oddziału.

Wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach kontraktu menedżerskiego będzie stanowiło przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 9 ww. ustawy. Taką świadomość Stron potwierdza brzmienie § 3 ust. 5 kontraktu menedżerskiego Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż kontrakt menedżerski reguluje w § 7 odpowiedzialność Wnioskodawcy w sposób następujący:

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy nie można mówić o pełniej odpowiedzialności Wnioskodawcy za wykonanie zleconych czynności wobec osób trzecich. Odpowiedzialność Wnioskodawcy jest bowiem solidarna ze Spółką i nie może przekroczyć trzykrotności wynagrodzenia netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi zarządzania świadczone w ramach kontraktu menadżerskiego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako "Ustawa VAT") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są m.in. (...) osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie natomiast do postanowień art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT, czynnościami, których nie uznaje się za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, są czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako "Ustawa PIT") jeżeli:

ii. wynagradzania i,

iii. odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W katalogu przychodów wymienionych w art. 13 pkt 9 ustawy PIT, ustawodawca wskazał, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (tj. z wyjątkiem przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu powołania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Dokonując analizy powyższych przepisów, Wnioskodawca doszedł to wniosków tożsamych z wnioskami Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie przedstawionych w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. IPPP2/443-698/10-2/JW).

Jak podnosi Dyrektor Izby Skarbowej z przedstawionych wyżej przepisów prawa wynika, że świadczenie usług zarządzania na podstawie kontraktów menedżerskich, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy PIT, będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT w sytuacji, gdy z tytułu świadczenia ww. usług osoby fizyczne świadczące te usługi będą związane ze zlecającym ich wykonanie więzami prawnymi co do:

ii. wynagradzania,

iii. odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności wobec osób trzecich.

Jak podkreślił Dyrektor w ww. interpretacji "odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy usługobiorcą, a usługodawcą jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze strefy samodzielności (i z grona podatników od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich".

Istotą przedmiotowego kontraktu menedżerskiego jest zarządzanie jednostką organizacyjną Spółki (działem reklamy). Kontrakt przy tym precyzuje między innymi, zakres usług, wysokość wynagrodzenia, wprowadza klauzulę ograniczającą odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec Spółki. Zatem, w opinii Wnioskodawcy, wynikający z kontraktu menedżerskiego stosunek prawny łączący Wnioskodawcę ze Spółką będzie posiadał cechy tożsame ze stosunkiem pracy tj. zleceniobiorca (Wnioskodawca) związany będzie ze zlecającym (ze Spółką) więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności.

Odnosząc się do odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich, Wnioskodawca podziela pogląd Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, wyrażony w interpretacji indywidualnej z dnia 27 stycznia 2011 r. (sygn. ITPP1/443-1078a/10/DM "w stosunkach zewnętrznych spółka jest samodzielnym podmiotem stosunków cywilnoprawnych z osobami trzecimi (wierzycielem lub dłużnikiem). Odpowiedzialność wobec osób trzecich za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania obciąża dłużnika, którym jest w tym przypadku spółka. Zatem również na podstawie przepisów prawa cywilnego regulujących kwestie odpowiedzialności zleceniobiorcy oraz zleceniodawcy, zarządzający odpowiada wyłącznie wobec spółki za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o zarządzanie".

Wydaje się, że formułując powyższe tezy, Dyrektor Izby Skarbowej miał na uwadze przepisy art. 474 Kodeksu cywilnego, w świetle którego odpowiedzialność za działania Wnioskodawcy wobec osób trzecich będzie ponosiła Spółka.

Należy podkreślić, że Wnioskodawca współpracując ze Spółką na podstawie kontraktu menedżerskiego w ramach pełnionej funkcji dyrektora działu reklamy, nie ponosi ryzyka ekonomicznego swoich działań. Jego działania nie mają charakteru niezależnego - są działaniami w imieniu i na rzecz Spółki, za które odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi Spółka. Zatem, czynności Wnioskodawcy nie mogą zostać zakwalifikowane jako prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. W konsekwencji, Wnioskodawca, nie będzie podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego.

Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę znajduje swoje potwierdzenie w wydanych w podobnych sprawach i w części przytoczonych wyżej, indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 27 stycznia 2011 r. (sygn. ITPP1/443-1078a/10/DM), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 26 października 2010 r. (sygn. ILPP1/443-811/10-2/AI).

Podsumowując, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl przepisu art. 15 ust. 3 ww. ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

* z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.),

* z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), odrębnymi źródłami przychodów są:

* działalność wykonywana osobiście,

* pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej-z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

* wykonywania tych czynności,

* wynagrodzenia

* oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności, z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć kontrakt menedżerski ze spółką Sp. z o.o., którego przedmiotem będzie zarządzanie jednostką organizacyjną Spółki, tj. działem reklamy, w ramach pełnionej funkcji dyrektor działu reklamy. Wnioskodawca nie jest ani udziałowcem ani członkiem zarządu Spółki. Będzie świadczył usługi zarządzania w ramach kontraktu menedżerskiego, poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Do zakresu obowiązków Wnioskodawcy będzie należało w szczególności nadzorowanie wykonania budżetu działu reklamy, zarządzanie polityką cenową/rabatową w podległych kanałach sprzedaży, sprawowanie nadzoru nad polityką kredytową skierowaną do klientów pionu reklamy, sprawowanie nadzoru nad windykacją należności, zarządzanie podległym zespołem pracowników sprzedaży, informowanie kadry zarządzającej o pracy zespołu, raportowanie wyników zespołu Pionu Reklamy do Dyrektora Zarządzającego oddziału i Spółki, sprawowanie nadzoru nad systemem wynagradzania Handlowców, sprawowanie nadzoru nad wdrażaniem nowych produktów do sprzedaży, zarządzanie bazą klientów Pionu Reklamy, sprawowanie nadzoru i kontroli nad procesem zawierania umów handlowych z klientami oddziału.

Wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach kontraktu menedżerskiego będzie stanowiło przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż kontrakt menedżerski reguluje w § 7 odpowiedzialność Wnioskodawcy w sposób następujący:

W świetle ww. zapisów umowa zawiera uregulowania odnośnie odpowiedzialności bezpośrednio względem osób trzecich zarządzającego solidarnie ze Spółką.

Należy zauważyć więc, iż pomimo twierdzenia Wnioskodawcy, iż "Kontrakt menedżerski natomiast nie zawiera postanowień regulujących odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich", to jednak tut. Organ przyjął ww. uregulowania § 7 umowy wskazane w uzupełnieniu wniosku jako element stanu sprawy wskazujący, że odpowiedzialności względem osób trzecich zarządzającego została uregulowana.

Zgodnie z art. 366 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), odpowiedzialność solidarna polega na tym, że kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników). Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.

W świetle art. 369 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej. Czynnością prawną jest umowa zawarta pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Oznacza to, że możliwe jest w umowie między menedżerem a zlecającym mu wykonanie czynności zawarcie klauzuli o odpowiedzialności solidarnej zlecającego i menedżera wobec osób trzecich (klientów).

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie zostały spełnione wszystkie przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy. Zawarta umowa - kontrakt menadżerski - spowodował powstanie stosunku prawnego, w ramach którego Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność solidarną ze Spółką względem osób trzecich.

Mając powyższe stwierdzić należy, iż usługi wykonywane przez Zainteresowanego na podstawie zawartego kontraktu menedżerskiego spełniają definicję samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

A zatem stanowisko, iż usługi zarządzania świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa. Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Stosownie zaś do art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski