IPTPP1/443-1053/11-3/IG - Sposób fakturowania i rozliczania podatku VAT za świadczenie usług przewozowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 22 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu fakturowania i rozliczania podatku VAT za świadczenie usług przewozowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu fakturowania i rozliczania podatku VAT za świadczenie usług przewozowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Firma zawarła 6 września 2007 r. umowę na świadczenie usług przewozowych na liniach regularnych komunikacji miejskiej z ZTM.

Pierwotna umowa zawierała okres rozliczeniowy dekadowy tj. od 01 do 10, 11 do 20 i od 21 do ostatniego dnia miesiąca. Zawarty aneks nr 6 zmienił od 10.2008 r. zasady rozliczania na fakturę zaliczkową wystawianą 1-go dnia roboczego danego miesiąca jako zaliczkę na poczet usług za dany miesiąc z datą sprzedaży 1- y dzień roboczy danego miesiąca i terminem płatności zgodnie z aneksem na ostatni dzień roboczy danego miesiąca, za który wystawiono zaliczkę.

Po zakończeniu danego miesiąca do 10-go dnia następującego po zakończeniu miesiąca zleceniobiorca po rozliczeniu wykonanych kilometrów na liniach zgodnie z kartami drogowymi wystawia fakturę rozliczeniową. Okresem rozliczeniowym jest cały miesiąc od 1-go do ostatniego dnia miesiąca za który rozliczona jest faktura.

Faktura wystawiona jest jako rozliczenie usług transportowych zgodnie z umową i obejmuje kwotę, która nie została ujęta w zaliczce. Data wystawienia faktury zaliczkowej ma datę miesiąca następnego po zakończeniu miesiąca, którego dotyczy, a data sprzedaży na fakturze - ostatni dzień miesiąca którego dotyczy rozliczenie. Jedynie w miesiącu lutym może wystąpić sytuacja, iż do faktury zaliczkowej po rozliczeniu miesiąca wystawiona jest faktura korygująca, zmniejszająca wartość usług za dany miesiąc po rozliczeniu miesiąca.

Poczynając od 1 stycznia 2009 r. po upływie każdego kwartału kalendarzowego stawki za 1 km przebiegu autobusów są zmieniane (podwyższane lub zmniejszane) w oparciu o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług i wskaźnik wzrostu cen paliw w stosunku do poprzedniego kwartału ogłoszonego przez GUS.

Daty wystawienia faktur korygujących o wskaźnik inflacji mają datę ogłoszenia wskaźnika GUS w Monitorze Polskim B, jest to dzień 20-29 po zakończeniu danego kwartału.

Okresami rozliczeniowymi na fakturach korygujących przychody o cenę ze względu na ogłoszenie wskaźnika GUS są miesiące poprzedniego kwartału i podstawą korekt faktury rozliczeniowe za ten okres.

Umowa mówi iż począwszy od 1 stycznia 2009 r. po upływie każdego kwartału kalendarzowego stawki za 1 km przebiegu autobusów będą zmieniane (podwyższane lub zmniejszane) o wskaźnik cen ogłoszonych przez GUS w stosunku do poprzedniego kwartału. Wyliczenie stawki za 1 km po korekcie ceny będzie obowiązywać przez cały kwartał. Zmiana stawki odbywać się będzie zgodnie z umową po przekazaniu przez Zleceniobiorcę po upływie każdego kwartału wyliczonej, zmienionej stawki ze wskazaniem miejsca, daty publikacji, wskaźnika cen oraz aneksu do umowy zawierającej wysokość zmienionej stawki zgodnie z umową.

Po podpisaniu aneksu Zleceniobiorca wystawia faktury korygujące o zmianę ceny jednostkowej.

Faktury korygujące są wystawiane przed zamknięciem ksiąg rachunkowych i sporządzeniem zeznań CIT-8 za dany rok.

Wnioskodawca rozpoznaje przychód należny wynikający z faktur korygujących w ostatnim dniu kwartału, którego dotyczą korekty.

Okresem rozliczeniowym usług jest m-c.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z wystawionej faktury rozliczeniowej po zakończeniu (do 10 dnia m-ca) należy rozliczyć VAT należny w miesiącu wystawienia faktury i jaka powinna być data sprzedaży na fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek należny z faktury rozliczeniowej wystawionej do 10-go dnia po zakończeniu miesiąca powinien być rozliczany w miesiącu wystawienia tej faktury, a datą sprzedaży powinien być ostatni dzień miesiąca. Moment powstania obowiązku podatkowego to 30 dni od wykonania usługi lub dzień otrzymania zapłaty za usługę zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie zachował Wnioskodawca termin wystawienia faktury w oparciu o obowiązujące regulacje art. 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. poz. 1337 z późn. zm., iż fakturę rozliczeniową wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego tj. 30 dni od zakończenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do ogólnej zasady wynikającej z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

W świetle art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami,

W myśl art. 19 ust. 15 ustawy w przypadkach określonych w ust. 10, 13 pkt 2-4 i 7-10 otrzymanie części zapłaty (ceny) lub części wkładu budowlanego i mieszkaniowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Podstawą opodatkowania - według art. 29 ust. 1 ustawy - jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Zatem należy podkreślić, iż dyspozycja art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy, jest przepisem szczególnym, zarówno do przepisu art. 19 ust. 1 jak i ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, i ma pierwszeństwo przy określeniu momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, ustawodawca nie przewidział bowiem możliwości wyboru przez podatnika sposobu ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla tychże usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Dla przedmiotowych usług w szczególny sposób uregulowano także zasady ich dokumentowania. Zgodnie z § 11 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-4 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Faktury, o których mowa powyżej, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Przy świadczeniu usług wskazanych w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy moment wystawienia faktury nie jest równoznaczny z momentem powstania obowiązku podatkowego. Fakturę należy bowiem wystawić nie później niż z dniem zapłaty należności lub najpóźniej 30. dnia od dnia wykonania usługi, jeżeli zapłata nie nastąpiła. Faktura w takim wypadku nie może być wystawiona wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

W sytuacji gdy nie otrzymano zapłaty przed wykonaniem usługi, fakturę można wystawić do 30. dnia licząc ten termin od dnia wykonania usługi (tj. 30. dzień jest ostatnim dniem wystawienia faktury), a obowiązek podatkowy powstaje 30 dnia od jej wykonania, chyba, że pomiędzy jej wykonaniem a 30. dniem nastąpiła zapłata, która zrodzi powstanie obowiązku podatkowego z tym dniem, w części otrzymanej zapłaty. Tylko w sytuacji, gdy podatnik wystawi fakturę w dniu otrzymania zapłaty (przedpłaty, zadatku lub raty - w każdej kwocie) lub w 30. dniu od wykonania usługi, data wystawienia faktury jest tożsama z momentem powstania obowiązku podatkowego. W przypadku wcześniejszego wystawienia dokumentów sprzedaży (przy czym nie wcześniej niż 30. dnia przed dniem wystąpienia obowiązku podatkowego), wystawienie faktury nie ma wpływu na zmianę momentu powstania tego obowiązku, jest nim bowiem data otrzymania każdej zapłaty lub w przypadku jej braku, 30. dzień od daty wykonania usługi lub jej części.

Oznacza to, że z tytułu wykonania usługi transportu, dla powstania obowiązku podatkowego podstawowe znaczenie ma termin zapłaty, ale tylko wówczas, gdy kontrahent dokona płatności za wykonaną na jego rzecz usługę w terminie 29 dni od dnia jej wykonania, bowiem 30. dnia obowiązek podatkowy powstanie niezależnie od tego czy zapłaty dokonano czy też nie. W takiej sytuacji dzień otrzymania zapłaty powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Jeżeli płatności dokonano np. 15. dnia od dnia wykonania usługi, to tego dnia powstaje obowiązek podatkowy.

Natomiast zgodnie z § 11 ust. 1 i 2 powołanego rozporządzenia, fakturę dokumentującą usługę transportową należy wystawić nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem tego obowiązku. Zatem ostateczny termin wystawienia faktury, to data powstania obowiązku podatkowego, czyli najpóźniej 30. dzień od dnia wykonania usługi, a jeśli płatności dokonano wcześniej, to wówczas będzie to dzień zapłaty.

Faktura może zostać wystawiona również przed powstaniem obowiązku podatkowego, jednakże nie wcześniej niż 30. dnia przed jego powstaniem. Oznacza to, że w przypadku świadczenia usług transportowych faktura VAT najwcześniej może być wystawiona w dniu, w którym usługa została wykonana. Przy czym wystawienie faktury w tym dniu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego, o ile w tym dniu nie dokonano zapłaty. Zatem w przypadku usług transportowych, termin wystawienia faktury VAT nie decyduje o momencie powstania obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, który jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT zawarł umowę na świadczenie usług przewozowych na liniach regularnych komunikacji miejskiej z ZTM w K. Pierwotna umowa zawierała okres rozliczeniowy dekadowy tj. od 01 do 10, 11 do 20 i od 21 do ostatniego dnia miesiąca. Zawarty aneks zmienił od 10.2008 r. zasady rozliczania na fakturę zaliczkową wystawianą 1-go dnia roboczego danego miesiąca jako zaliczkę na poczet usług za dany miesiąc z datą sprzedaży 1-y dzień roboczy danego miesiąca i terminem płatności zgodnie z aneksem na ostatni dzień roboczy danego miesiąca, za który wystawiono zaliczkę. Po zakończeniu danego miesiąca do 10-go dnia następującego po zakończeniu miesiąca zleceniobiorca po rozliczeniu wykonanych kilometrów na liniach, zgodnie z kartami drogowymi wystawia fakturę rozliczeniową. Okresem rozliczeniowym jest cały miesiąc od 1-go do ostatniego dnia miesiąca za który rozliczona jest faktura. Faktura wystawiona jest jako rozliczenie usług transportowych zgodnie z umową i obejmuje kwotę, która nie została ujęta w zaliczce. Data wystawienia faktury zaliczkowej ma datę miesiąca następnego po zakończeniu miesiąca którego dotyczy, a data sprzedaży na fakturze - ostatni dzień miesiąca którego dotyczy rozliczenie. Jedynie w miesiącu lutym może wystąpić sytuacja, iż do faktury zaliczkowej po rozliczeniu miesiąca wystawiona jest faktura korygująca, zmniejszająca wartość usług za dany miesiąc po rozliczeniu miesiąca.

Szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku usług transportowych wymaga od wykonawcy usługi szczegółowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani nie precyzuje w żaden sposób jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia.

Za moment wykonania usługi należy uznać chwilę, w której następuje realizacja końcowego efektu danej usługi. Biorąc pod uwagę, że istotą usługi transportowej jest przewiezienie osób lub ładunku w określone miejsce (dostarczenie w dane miejsce) należy przyjąć, że usługa ta zostaje z reguły wykonana z momentem dostarczenia osób/towaru na miejsce przeznaczenia. Natomiast w żaden sposób nie można wiązać momentu powstania obowiązku podatkowego z datą wystawienia faktury, gdyż nie zezwala na to art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy, wiążący obowiązek podatkowy z terminem zapłaty lub terminem wykonania usługi.

Należy również podkreślić, iż w zakresie świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie można mówić o usłudze ciągłej. Stwierdzenie bowiem, że wykonana usługa transportowa miała charakter ciągły, nakazywałoby jednocześnie przyjąć, że moment określenia wykonania usługi jako niemożliwy do uchwycenia zostałby pozostawiony do określenia woli stron, czyli w ramach niniejszej sprawy powstałby na koniec przyjętych umownie okresów rozliczeniowych.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma obowiązek rozliczyć podatek należny w myśl uregulowań art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi. Jako dzień sprzedaży, należy wskazać dzień, w którym faktycznie Wnioskodawca wyświadczył usługę (zakończył jej świadczenie).

Tym samym należy wskazać, iż stanowisko Wnioskodawcy, że podatek należny z faktury rozliczeniowej wystawionej do 10-go dnia po zakończeniu miesiąca powinien być rozliczany w miesiącu wystawienia tej faktury, a datą sprzedaży powinien być ostatni dzień miesiąca, należy uznać za nieprawidłowe. Bowiem, o rozliczeniu podatku należnego w rozpatrywanej sprawie decyduje moment powstania obowiązku podatkowego a nie data wystawienia faktury, również datą sprzedaży jest data realizacji danej usługi transportowej, a nie ostatni dzień miesiąca będącego, przyjętym przez strony umowy, okresem rozliczeniowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku należnego wynikającego z faktury rozliczeniowej. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia faktur korygujących rozstrzygnięto interpretacją nr IPTPP1/443-1053/11-2/IG. Również w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Należy wskazać, iż w okresie od 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2010 r. przepis art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług brzmiał:

* ust. 1 - Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

* ust. 4 - Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

* ust. 4a - W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

* ust. 4c - Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Natomiast w okresie 1 stycznia 2011 do 1 kwietnia 2011 przepis art. 29 ustawy brzmiał:

* ust. 1 - Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

* ust. 4 - Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

* ust. 4a - W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

* ust. 4c - Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Nadto tut. Organ wskazuje, iż w okresie od 1 grudnia 2008 r. do 31 marca 2011 r. kwestię wystawiania faktur regulowało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), i przepisy mające w sprawie zastosowanie brzmiały następująco:

§ 11.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.