IPTPP1/443-1021/11-4/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2011 r. (data wpływu 9 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2012 r. (data wpływu 8 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży odpadów - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawidłowości opierania się na wykładni GUS w celu zaklasyfikowania towaru do właściwego grupowania PKWIU,

* opodatkowania sprzedaży odpadów.

Wniosek został uzupełniony w dniu 8 marca 2012 r. w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka zajmuje się zbieraniem odpadów oraz przetwarzaniem niektórych z nich. Występuje w jej działalności zarówno zakup, jak i sprzedaż odpadów.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z późn. zm., stanowi, że nabywcy towarów wymienionych w załączniku 11 tejże ustawy (poza wyjątkami) są podatnikami podatku od towarów i usług. Załącznik ten, zawierający wykaz towarów opisanych przy pomocy grupowań PKWiU, nie obejmuje swym zakresem następujących odpadów:

* 38.11.49.0 Wraki przeznaczone do złomowania inne niż statki i pozostałe konstrukcje pływające,

* 38.32.21.0 Surowce wtórne z metali szlachetnych,

* 38.32.22.0 Surowce wtórne z metali żelaznych,

* 38.32.23.0 Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi,

* 38.32.24.0 Surowce wtórne z niklu i stopów niklu,

* 38.32.25.0 Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium,

* 38.32.31.0 Surowce wtórne ze szkła,

* 38.32.33.0 Surowce wtórne z tworzyw sztucznych,

* 38.32.34.0 Surowce wtórne z gumy.

Dla właściwego stosowania wskazanego przepisu decydujące znaczenie ma prawidłowy sposób zaklasyfikowania towaru do odpowiedniego grupowania PKWiU. W związku z tym Spółka wystąpiła do Głównego Urzędu Statystycznego o dwie wykładnie i je uzyskała. Jedna z wykładni precyzuje kryteria uznania odpadów za surowce wtórne. Druga określa sposób klasyfikowania złomowanych urządzeń w postaci zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Spółka klasyfikuje odpady pod kątem PKWiU zgodnie z tymi wykładniami. Przy sprzedaży towarów, których grupowania PKWiU nie zostały podane w załączniku wskazanym wyżej, wystawia faktury VAT zawierające podatek od towarów i usług o stawce 23%.

Powyższe wykładnie GUS zawarte są w piśmie z dnia 4 października 2011 r. i w piśmie z dnia 26 października 2011 r., które to pisma Wnioskodawca załączył do niniejszego wniosku, w poświadczonych kserokopiach.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa a art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dostawy nie były objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Wnioskodawca wskazał symbole PKWiU sprzedawanych przez siebie towarów według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r.:

* 38.11.51.0Odpady szklane

* 38 11.54.0Pozostałe odpady gumowe

* 38.11.55.0Odpady z tworzyw sztucznych

* 38.11.58.0Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal

* 38.12.26.0Niebezpieczne odpady zawierające metal

* 38.12.27.1Odpady i braki oraz zużyte ogniwa i baterie galwaniczne

* 38.12.27.2Odpady i braki oraz zużyte akumulatory ołowiowe

* 38.12.27.3Odpady i braki oraz zużyte baterie i akumulatory niklowo-kadmowe

* 38.12.27.9Pozostałe odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; pozostałe zużyte ogniwa i baterie oraz akumulatory

* 38.32.21.0Surowce wtórne z metali szlachetnych

* 38.32.22.0Surowce wtórne z metali żelaznych

* 38.32.23.0Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi

* 38.32.24.0Surowce wtórne z niklu i stopów niklu

* 38.32.25.0Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium

* 38.32.29.0Surowce wtórne z pozostałych metali

* 38.32.31.0Surowce wtórne ze szkła

* 38.32.33.0Surowce wtórne z tworzyw sztucznych

* 38.32.34.0Surowce wtórne z gumy

Uzyskanie przedmiotowej interpretacji jest dla Wnioskodawcy bardzo ważne, ponieważ Jego kontrahenci kwestionują prawidłowość faktur dotyczących surowców wtórnych zawierających podatek VAT o stawce 23%. Domagają się wystawiania faktur z "odwróconym VAT", tak, jak dla odpadów, które nie są surowcami wtórnymi. W tych warunkach uzyskanie interpretacji jest dla Spółki niezbędnie konieczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postępuje prawidłowo wystawiając faktury VAT zawierające podatek od towarów i usług o stawce 23% przy sprzedaży towarów, których grupowania PKWiU nie zostały podane w załączniku wskazanym wyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka postępuje prawidłowo wystawiając faktury VAT zawierające podatek od towarów i usług o stawce 23% przy sprzedaży towarów, których grupowania PKWiU nie zostały podane w załączniku wskazanym wyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to ten podmiot obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W oparciu o przepis art. 17 ust. 7, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów, które, jeżeli są wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, mogą być uznane za złom.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy złomu nie powinni rozliczać VAT z tytułu dostaw złomu.

W tym miejscu należy wskazać, iż w ustawie o podatku od towarów i usług w słowniczku definicji legalnych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia złomu. Za złom w obowiązującym stanie prawnym uznawane są towary wymienione w ww. załączniku nr 11 do ustawy, identyfikowane na podstawie symbolu PKWiU. Zatem by uznać towar za złom, istotna jest klasyfikacja statystyczna przedmiotowych towarów.

W załączniku nr 11 stanowiącym Wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, zostały wymienione następujące towary:

* w poz. 1 - PKWiU ex 24.10.14.0 - Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali - wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,

* w poz. 2 - PKWiU ex 24.45.30.0 Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,

* w poz. 3 - PKWiU 38.11.51.0 - Odpady szklane,

* w poz. 4 - PKWiU 38.11.54.0 - Pozostałe odpady gumowe,

* w poz. 5 - PKWiU 38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych,

* w poz. 6 - PKWiU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,

* w poz. 7 - PKWiU 38.12.27 - Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,

* w poz. 8 - PKWiU ex 38.32.29.0 - Surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zajmuje się zbieraniem odpadów oraz przetwarzaniem niektórych z nich. Wnioskodawca dokonuje zarówno zakupu, jak i sprzedaży odpadów.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży następujących towarów:

* 38.11.51.0 Odpady szklane

* 38 11.54.0 Pozostałe odpady gumowe

* 38.11.55.0 Odpady z tworzyw sztucznych

* 38.11.58.0 Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal

* 38.12.26.0 Niebezpieczne odpady zawierające metal

* 38.12.27.1 Odpady i braki oraz zużyte ogniwa i baterie galwaniczne

* 38.12.27.2 Odpady i braki oraz zużyte akumulatory ołowiowe

* 38.12.27.3 Odpady i braki oraz zużyte baterie i akumulatory niklowo-kadmowe

* 38.12.27.9 Pozostałe odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; pozostałe zużyte ogniwa i baterie oraz akumulatory

* 38.32.21.0 Surowce wtórne z metali szlachetnych

* 38.32.22.0 Surowce wtórne z metali żelaznych

* 38.32.23.0 Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi

* 38.32.24.0 Surowce wtórne z niklu i stopów niklu

* 38.32.25.0 Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium

* 38.32.29.0 Surowce wtórne z pozostałych metali

* 38.32.31.0 Surowce wtórne ze szkła

* 38.32.33.0 Surowce wtórne z tworzyw sztucznych

* 38.32.34.0 Surowce wtórne z gumy

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności, w tym wskazanych symboli PKWiU, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonuje zarówno dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, jak również towarów niewymienionych w tym załączniku.

Do towarów będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, które nie zostały wymienione w żadnej pozycji załącznika nr 11 do ustawy, nie znajdzie zastosowania norma zawarta w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, tj. mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia. W konsekwencji, obowiązek podatkowy nie zostaje w tym przypadku przeniesiony na nabywcę, a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostawy tych towarów jest sprzedający.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży towarów skalsyfikowanych w PKWiU jako:

* 38.12.26.0 Niebezpieczne odpady zawierające metal

* 38.32.21.0 Surowce wtórne z metali szlachetnych,

* 38.32.22.0 Surowce wtórne z metali żelaznych,

* 38.32.23.0 Surowce wtórne z miedzi i stopów miedzi,

* 38.32.24.0 Surowce wtórne z niklu i stopów niklu,

* 38.32.25.0 Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium,

* 38.32.31.0 Surowce wtórne ze szkła,

* 38.32.33.0 Surowce wtórne z tworzyw sztucznych,

* 38.32.34.0 Surowce wtórne z gumy

zobowiązany jest rozliczyć te transakcje na zasadach ogólnych, tj. wystawiając fakturę VAT ze stawką i kwota podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zatem sprzedaż przez Wnioskodawcę, będącego zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, towarów sklasyfikowanych w grupowaniach PKWiU niewymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową VAT 23%.

Reasumując, Wnioskodawca postępuje prawidłowo wystawiając faktury VAT zawierające podatek od towarów i usług ze stawką VAT 23% przy sprzedaży towarów, których grupowania PKWiU nie zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodne z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zwrócić uwagę, iż istotą wydawania interpretacji indywidualnych jest dokonywanie wykładni konkretnych przepisów prawa podatkowego w powiązaniu z dokładnie określonym stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym, poprzez ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy. Udzielając odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku, tut. Organ przyjął jako element stanu faktycznego symbole PKWiU sprzedawanych towarów wskazanych przez Wnioskodawcę.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży odpadów. Wniosek w części dotyczącej prawidłowości opierania się na wykładni GUS w celu zaklasyfikowania towaru do właściwego grupowania PKWIU załatwiono postanowieniem Nr IPTPP1/443-1021/11-5/MW.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.