IPTPB3/4511-357/15-2/GG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu z tytułu sprzedaży akcji - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 15 maja 2015 r. objął akcje spółki w ramach nowej emisji, a następnie odsprzedał te akcje akcjonariuszom spółki. Cena sprzedaży akcji została ustalona na 66 zł 15 gr (sześćdziesiąt sześć 15/100 złotych) za jedną akcję. Strony ustaliły, że 60% ceny za akcje zostanie zapłacone przez kupujących w terminie do 13 lipca 2015 r., a pozostałe 40% po upływie 14 miesięcy od zawarcia umowy sprzedaży, czyli do 31 sierpnia 2016 r. Jednakże cena za akcję spółki ulegnie pomniejszeniu o 40% w przypadku, gdyby podatnik w dniu, w którym upłynie czternaście miesięcy od dnia zawarcia umowy sprzedaży akcji, nie będzie pozostawał w stosunku pracy lub stałej współpracy ze spółką. W takim przypadku ostateczna cena sprzedaży każdej akcji będzie równa 60% ceny za akcję. Reasumując podatnik uzyskał w 2015 r. przychód odpowiadający iloczynowi sprzedanej liczby akcji i 60% ustalonej ceny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatnik ma zapłacić za rok 2015 podatek dochodowy od osób fizycznych, liczony od przychodu odpowiadającego iloczynowi sprzedanej liczby akcji i 60% ustalonej ceny, czy też od przychodu liczonego od ustalonej w umowie sprzedaży akcji ceny za akcje (100%).

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien On zapłacić za rok 2015 podatek dochodowy od osób fizycznych, liczony od przychodu odpowiadającego iloczynowi sprzedanej liczby akcji i 60% ustalonej ceny.

Podział płatności za sprzedane akcje na 60% ich ustalonej wartości w roku 2015 i 40% w roku 2016 nie stanowi o płatności za akcje w dwóch ratach lecz wyznacza cenę sprzedaży na dany moment. Przychodem należnym jest wymagalna kwota należności przysługująca podatnikowi z tytułu zbycia akcji. Przychód powstaje, kiedy podatnik może się domagać, aby stanowiąca go kwota została mu wypłacona. Istotna jest więc data, w której wynikający z umowy obowiązek spełnienia świadczenia (dokonania zapłaty) powinien nastąpić.

W opisanym stanie faktycznym podatnik nie może domagać się zapłaty pozostałych 40% ceny sprzedaży akcji, gdyż roszczenie o zapłatę tej części ceny stanie się wymagalne dopiero z upływem ustalonego przez strony w umowie terminu i po spełnieniu warunku pozostawania w tym czasie w stosunku pracy lub stałej współpracy ze spółką.

Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, podatnik powinien zapłacić za 2015 r. podatek od należnego dochodu ze sprzedaży akcji po cenie odpowiadającej 60% ustalonej ceny sprzedaży, zaś jeśli otrzyma w roku 2016 kolejną część zapłaty, tj. 40% ceny za akcje - powinien to uwzględnić w ramach rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2016.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 9-10, tj.m.in. z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ww. ustawy.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Przy czym cena ta powinna określać cenę, której zapłata spowoduje przejście własności papierów wartościowych na kupującego. Jest to cena należna zbywcy w dniu zawarcia umowy sprzedaży i stanowi jego wierzytelność z tytułu sprzedaży papierów wartościowych, która może być dochodzona na drodze postępowania cywilnego.

Na mocy art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

W świetle tego przepisu zawarcie umowy sprzedaży wywołuje stosunek obligacyjny uprawniający wierzyciela do żądania świadczenia od dłużnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 15 maja 2015 r. objął akcje spółki w ramach nowej emisji, a następnie odsprzedał te akcje akcjonariuszom spółki. Strony ustaliły, że 60% ceny za akcje zostanie zapłacone przez kupujących w terminie do 13 lipca 2015 r., a pozostałe 40% - po upływie 14 miesięcy od zawarcia umowy sprzedaży, czyli do 31 sierpnia 2016 r. Jednakże cena za akcję spółki ulegnie pomniejszeniu o 40% w przypadku, gdyby podatnik w dniu, w którym upłynie czternaście miesięcy od dnia zawarcia umowy sprzedaży akcji, nie będzie pozostawał w stosunku pracy lub stałej współpracy ze spółką. W takim przypadku ostateczna cena sprzedaży każdej akcji będzie równa 60% ceny za akcję. Reasumując podatnik uzyskał w 2015 r. przychód odpowiadający iloczynowi sprzedanej liczby akcji i 60% ustalonej ceny.

W momencie zbycia akcji następuje przeniesienie praw i obowiązków wynikających z ich posiadania na nabywcę. Skutki powyższego działania dla celów podatkowych określa art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT. Przepis ten stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych będzie przychód należny choćby nie został faktycznie otrzymany. Jednakże przepisy prawa podatkowego nie wprowadzają definicji legalnej pojęcia "przychody należne".

Według Słownika języka polskiego "należny" to "przysługujący, należący się komuś lub czemuś". Tak więc "przychód należny" oznacza przychód przysługujący, który się należy i nie ma znaczenia, że nie został otrzymany.

Prawidłowa wykładnia tego pojęcia nie może jednak pomijać doktryny prawa cywilnego. "Należność" wynika z treści stosunku prawnego, odnosi się więc zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia, jak i do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności.

Do przychodów z kapitałów pieniężnych zalicza się tylko takie wierzytelności, które w danym momencie podatnikowi należą się, czyli są wymagalne, przy czym nie ma znaczenia, czy podatnik już faktycznie uzyskał świadczenie wynikające z takiej wierzytelności, czy też jeszcze nie.

Określając więc moment podatkowy, w którym Wnioskodawca uzyskał przychód z kapitałów pieniężnych z tytułu odpłatnego zbycia akcji należy kierować się literalnym brzmieniem art. 11 ust. 1., który wyraźnie odróżnia przychód należny od jego "faktycznego otrzymania" czyli "zapłacenia".

Ustawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził wyjątek od określonej w art. 11 ust. 1 ww. ustawy "kasowej" definicji przychodu: są nim przychody należne, a nie otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika. Aby jednak można było uznać przychód za należny, musi on być wymagalny.

Roszczenie staje się natomiast wymagalne z chwilą nadejścia terminu, lub spełnienia warunku pod jakim świadczenie ma być spełnione, przy czym moment ten nie musi pokrywać się ani z datą zawarcia umowy będącej źródłem roszczenia, ani też z datą spełnienia świadczenia przez drugą stronę.

W danym roku podatkowym opodatkowaniu może zatem podlegać tylko ten przychód, którego podatnik może się skutecznie domagać, czyli taki, który podatnikowi w danym momencie się należy, jest wymagalny. Jednocześnie z treści rozpatrywanego wniosku wynika, że w umowach zawarte są warunki uzależniające zapłatę części ceny (kwot częściowych) od spełnienia (ziszczenia się) określonego zdarzenia wywołującego skutki obligacyjne.

Przychód należny w sytuacji przedstawionej we wniosku powstanie w świetle powyższego wówczas, gdy spełni się warunek wymagalności zapłaty części ceny (kwoty częściowej) wynikającej z umów płatności. Skoro bowiem zapłata ceny jest związana ze spełnieniem określonych warunków zawartych w umowach sprzedaży akcji, zgodzić się należy z twierdzeniem, że ziszczenie się tych warunków zdeterminuje moment powstania obowiązku podatkowego.

Uznać zatem należy, że "przychód należny" powstaje w dacie, kiedy określona kwota przysługującego Wnioskodawcy świadczenia pieniężnego staje się wymagalna i może On domagać się jej zapłaty.

Zatem mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny należy uznać, że przychód Wnioskodawcy z tytułu odpłatnego zbycia akcji w spółce stanie się dla Niego przychodem należnym w roku podatkowym, w którym zostanie spełniony w odniesieniu do danej kwoty częściowej ceny warunek zawieszający określony w umowach sprzedaży akcji.

W danym roku podatkowym opodatkowaniu może podlegać tylko ten przychód, który jest należny, czyli kwoty wywołujące warunek obligacyjny z umowy. Jeśli zapłata ceny została określona w umowie pod warunkiem, to data powstania obowiązku podatkowego zostanie odsunięta w czasie.

Zatem, Wnioskodawca winien zapłacić za rok 2015 podatek dochodowy od osób fizycznych, liczony od przychodu odpowiadającego iloczynowi sprzedanej liczby akcji i 60% ustalonej ceny, nie zaś od przychodu liczonego od ustalonej w umowie sprzedaży akcji ceny za akcje.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.