IPTPB3/4511-10/15-7/JZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2015 r. (data wpływu 8 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2015 r. (data wpływu 24 lipca 2015 r) oraz pismem z dnia 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu 11 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej niezarejestrowanego znaku towarowego, stanowiącego przedmiot prawa autorskiego, nabytego w drodze umowy darowizny oraz możliwości jego amortyzowania (pytanie nr 2 i 3) - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), pismem z dnia 16 lipca 2015 r., oraz pismem z dnia 5 sierpnia 2015 r., (doręczonym w dniu 22 lipca 2015 r. i w dniu 10 sierpnia 2015 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwania dnia 24 lipca 2015 r. oraz dnia 11 sierpnia 2015 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku (nadane w dniu 23 lipca 2015 r. i w dniu 10 sierpnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego oraz prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest między innymi: działalność detektywistyczna, działalność ochroniarska oraz dzierżawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca w przyszłości otrzyma od brata w drodze darowizny niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego (zwany dalej: znak towarowy). Otrzymany znak towarowy będzie wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Możliwe, że znak będzie oddawany innym podmiotom do używania na podstawie stosowych umów licencyjnych. Na potrzeby planowanej darowizny dokonana zostanie wycena niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego. Wartość znaku towarowego na dzień dokonania darowizny zostanie określona przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego i będzie odzwierciedlać wartość znaku towarowego. Znak towarowy, w dniu przyjęcia go do używania przez Wnioskodawcę będzie nadawał się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok, a jego wartość przekroczy 3 500 zł. W związku z powyższym, po dokonaniu darowizny, znak towarowy otrzymany przez Wnioskodawcę zostanie wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej przez Niego działalności, zgodnie z wartością określoną w umowie darowizny na podstawie wyceny (wartości rynkowej znaku towarowego), jako prawo autorskie.

W piśmie z dnia 23 lipca 2015 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisana w stanie faktycznym darowizna znaku towarowego będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, zatem czy przychód z tytułu otrzymanego niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego będzie zwolniony z tego podatku, zatem u Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci niezarejestrowanego znaku towarowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego nabytego w drodze umowy darowizny dla celów amortyzacji podatkowej.

3. Czy Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodu od wartości niematerialnej i prawnej w postaci niezarejestrowanego znaku towarowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego nabytego w drodze umowy darowizny, który będzie wykorzystywany gospodarczo dla potrzeb prowadzonej jednoosobowej działalności, od wartości przyjętej w umowie darowizny określonej jako wartość rynkowa.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2 i 3, natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkichkosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodu, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ustawy.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułuzużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, licencje i know-how, które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne, nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Mając na uwadze przytoczone regulacje prawne, należy wskazać, że niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego, mieści się w kategorii praw autorskich, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt 4 ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, odnosząc się do zawartych w omawianej ustawie przepisów o amortyzacji, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje dwa sposoby wejścia podatnika w posiadanie składników majątkowych podlegających amortyzacji - wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 22a-22b omawianej ustawy).

Nabycie prawa własności składnika majątku może zatem nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Stosownie do art. 22f ust. 1 tej ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 45 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma darowiznę - niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Znak towarowy będzie wykorzystany w prowadzonej działalności gospodarczej (np. poprzez udzielenie licencji innym podmiotom na korzystanie ze znaku towarowego), w związku z tym zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy w celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Znak towarowy w dniu przyjęcia go do używania, będzie nadawał się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej a przewidywany okres jego używania będzie dłuższy niż rok. Wartość praw do znaku towarowego przekroczy 3 500 zł i zostanie wyceniona w umowie darowizny według wartości rynkowej. W związku z tym, otrzymanie przez Wnioskodawcę w formie darowizny niezarejestrowanego znaku towarowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego nabytego, stanowi - w myśl art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji, gdzie wartością początkową ww. wartości niematerialnej i prawnej będzie wartość rynkowa niezarejestrowanego znaku zawarta w umowie darowizny.

Ponadto, Wnioskodawca stwierdził, że znak towarowy nabyty w drodze darowizny przez Wnioskodawcę będzie mieścił się w dyspozycji norm art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania między innymi autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wskazano, znak towarowy nabyty w drodze darowizny przez Wnioskodawcę będzie stanowił przedmiot prawa autorskiego w oparciu o art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na mocy art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Wnioskodawca wskazuje również na treść art. 1 ust. 4 tej ustawy, w myśl którego ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że niezarejestrowany znak towarowy może stanowić utwór w odniesieniu do którego przysługują prawa ochronne wynikające z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, niezależnie od objęcia lub nieobjęcia ich ochroną wynikającą z rejestracji w Urzędzie Patentowym (tak też J. Barta, System Prawa Prywatnego, Tom 13. Prawo autorskie, Warszawa 2008, s. 27-28).

Za możliwością uznania znaku za utwór autorski opowiada się Sąd Najwyższy (Wyroki SN z dnia 25 października 1988 r., II CR 143/88, OG Nr 3/1991, s. 57; z dnia 23 czerwca 1989 r., I CR 236/89, PUG Nr 7/1990, s. 19 oraz z dnia 6 marca 2002 r., V CKN 830/00, Legalis). Stoi on na stanowisku, że znak towarowy podlega ochronie prawnej przede wszystkim na podstawie przepisów ustawy - Prawo własności przemysłowej, może jednak korzystać z ochrony kumulatywnej. Może być bowiem chroniony również w oparciu o inne przepisy. Należą do nich zwłaszcza przepisy ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ale ponadto również przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ochronę znaku towarowego na podstawie przepisów prawa autorskiego dopuszcza też ogólnie Trybunał Konstytucyjny (Wyrok TK z dnia 21 marca 2001 r" K 24/00, OTK ZU Nr 3/2001, poz. 51, zob. też na: www.trvbunal.gov.pl.).

Podobnie podchodzi się do tej kwestii w praktyce sądów wspólnotowych (por. Wnioski końcowe rzecznika generalnego D. Ruiz- Jarabo Colomera z dnia 3 kwietnia 2003 r., w sprawie C-283/01, Shield Mark BV przeciwko Joost Kist, uw. w przyp. 67; zob. na: curia.europa.eu.).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, znak towarowy jako przedmiot prawa autorskiego będzie mógł podlegać amortyzacji podatkowej, na podstawie art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednocześnie spełniona będzie norma dalszej części tego artykułu (wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzona przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi), albowiem jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, znak towarowy będzie przedmiotem umowy licencyjnej. Zgodnie z treścią art. 66, 67 i 68 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem umowy licencyjnej może być także utwór. Skoro zatem znak towarowy, niezarejestrowany, jest przedmiotem prawa autorskiego (utworem w rozumieniu ustawy), to może być tym bardziej przedmiotem umowy licencyjnej.

Reasumując, mając na uwadze powyższe wskazać należy, że Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze darowizny niezarejestrowanego znaku towarowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego.

Powyższe zdaniem Wnioskodawcy potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2012 r., nr IPPB1/415-1020/11-2/EC Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, czy interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 listopada 2014 r. nr ILPB1/415-992/14-2/IM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować też, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410), ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.