IPTPB3/4511-10/15-6/JZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 października 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/4511-10/15-6/JZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2015 r. (data wpływu 8 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2015 r. (data wpływu 24 lipca 2015 r) oraz pismem z dnia 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu 11 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania tytułem darowizny znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego (pytanie nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), pismem z dnia 16 lipca 2015 r., (doręczonym w dniu 22 lipca 2015 r.) oraz pismem z dnia 5 sierpnia 2015 r., (doręczonym w dniu 10 sierpnia 2015 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwania dnia 24 lipca 2015 r. oraz dnia 11 sierpnia 2015 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku (nadane w dniu 23 lipca 2015 r. i w dniu 10 sierpnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego oraz prowadzi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest między innymi: działalność detektywistyczna, działalnośćochroniarska oraz dzierżawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca w przyszłości otrzyma od brata w drodze darowizny niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego (zwany dalej: znak towarowy). Otrzymany znak towarowy będzie wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Możliwe, że znak towarowy będzie oddawany innym podmiotom do używania na podstawie stosowych umów licencyjnych. Na potrzeby planowanej darowizny dokonana zostanie wycena niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego. Wartość znaku towarowego na dzień dokonania darowizny zostanie określona przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego i będzie odzwierciedlać wartość znaku towarowego. Znak towarowy, w dniu przyjęcia go do używania przez Wnioskodawcę będzie nadawał się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok, a jego wartość przekroczy 3 500 zł. W związku z powyższym, po dokonaniu darowizny, znak towarowy otrzymany przez Wnioskodawcę zostanie wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, prowadzonej przez Niego działalności, zgodnie z wartością określoną w umowie darowizny na podstawie wyceny (wartości rynkowej znaku towarowego), jako prawo autorskie.

W piśmie z dnia 23 lipca 2015 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

a.

niezarejestrowany znak towarowy będzie wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w szczególności poprzez udzielanie licencji. Licencja ta będzie udzielona na korzystanie z utworu, jakim będzie znak słowno-graficzny, na podstawie art. 66 i następne ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

b.

niezarejestrowany znak towarowy spełnia wymogi ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ jest oznaczeniem słowno-graficznym, stanowiącym utwór, w rozumieniu art. 1 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na mocy art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisana w stanie faktycznym darowizna znaku towarowego będzie podlegała przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, zatem czy przychód z tytułu otrzymanego niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego będzie zwolniony z tego podatku, zatem u Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci niezarejestrowanego znaku towarowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego nabytego w drodze umowy darowizny dla celów amortyzacji podatkowej.

3. Czy Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodu od wartości niematerialnej i prawnej w postaci niezarejestrowanego znaku towarowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego nabytego w drodze umowy darowizny, który będzie wykorzystywany gospodarczo dla potrzeb prowadzonej jednoosobowej działalności, od wartości przyjętej w umowie darowizny określonej jako wartość rynkowa.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny. Stosownie jednak do art. 3 pkt 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. Z powyższego wynika zatem, że nabycie w drodze darowizny wartości niematerialnej i prawnej w postaci niezarejestrowanego znaku towarowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego nabytego w drodze umowy darowizny podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało wyłączone spod władztwa ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem, podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny (tekst jedn.: w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku darczyńcy), niezarejestrowany znak towarowy stanowiący przedmiot prawa autorskiego, a nabyty ww. znak będzie wykorzystywany do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do drugiej części pytania, zdaniem Wnioskodawcy, opisana w zdarzeniu przyszłym darowizna będzie zwolniona z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie kreowała po Jego stronie jakiegokolwiek innego rodzaju przychodu. Wnioskodawca nie będzie także zobowiązany do wykazania wartości otrzymanej darowizny, jako przychodu zwolnionego w jakiejkolwiek deklaracji, informacji, bądź zeznaniu podatkowym. Stanowisko Wnioskodawcy wynika wprost z brzmienia przepisów prawa, a mianowicie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 20 ww. ustaw, zwolnienie nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej etc., jednak wyłączenie to nie znajdzie zastosowania w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym. Znak towarowy otrzymano bowiem w drodze darowizny - ergo zwolnienie znajdzie zastosowanie. Z kolei art. 11 ust. 2-2b ww. ustawy, dotyczy obliczania wartości świadczeń w naturze, świadczeń nieodpłatnych oraz częściowo odpłatnych. Ze względu na fakt, że Wnioskodawca otrzyma znak towarowy w drodze darowizny, a więc w sposób nieodpłatny, to wskazane przepisy znajdą zastosowanie, a konkretnie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (określanie wartości świadczeń nieodpłatnych). Mając powyższe na uwadze stwierdzić można, że otrzymanie przez Wnioskodawcę praw do niezarejestrowanego znaku towarowego, tak jak opisano to w stanie faktycznym, jest otrzymaniem darowizny, tj. nieodpłatnie, a więc również nieodpłatnie z punktu widzenia regulacji zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odnosząc się do grup podatkowych, w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn, to zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

W ocenie Wnioskodawcy, z opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że "otrzymanie" (tekst jedn.: nabycie), następuje od brata, a więc rodzeństwa, czyli osoby z I grupy podatkowej, w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, a więc i ten wymóg ustawowy został spełniony. W ocenie Wnioskodawcy, opisana w zdarzeniu przyszłym darowizna nie będzie kreowała jakiegokolwiek rodzaju przychodu po jego stronie a więc nie będzie występował przychód do opodatkowania na gruncie stawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie znaku towarowego w sposób opisany w zdarzeniu przyszłym będzie korzystało ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie kreowało żadnego innego przychodu podatkowego.

Dodatkowo, wartość otrzymanej darowizny - jako przychodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie podlega wykazaniu i zgłoszeniu do organu podatkowego na jakimkolwiek zeznaniu, deklaracji, czy informacji przewidzianych przepisami prawa podatkowego.

Podsumowując, Wnioskodawca stwierdza, że świadczenie (tekst jedn.: przekazanie znaku towarowego w drodze darowizny) będzie miało nieodpłatny charakter, jego wartość obliczana będzie zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczenie to zostanie otrzymane od brata, a więc osoby z I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, zaś art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania. Tak więc wszelkie wymogi do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostały spełnione. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 listopada 2013 r., nr ILPB1/415-846/13-6/AP. Powyższe zostało również potwierdzone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 stycznia 2015 r. nr IBPBII/I/436-3I6/14/MCz czy interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 12 stycznia 2015 r. nr IBPBI/1/415-1217/14/JS.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny (tekst jedn.: w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku darczyńcy), niezarejestrowany znak towarowy stanowiący przedmiot prawa autorskiego. Stosownie do art. 3 pkt 2 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. Nabyty w drodze darowizny niezarejestrowany znak towarowy będzie mieścił się w dyspozycji ww. w artykułu, albowiem będzie przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Stąd do darowizny ww. prawa nie będzie miała zastosowania ustawa o podatku od spadków i darowizn, a ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować też, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86 z późn. zm.).

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl