IPTPB3/4510-39/15-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia roku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2015 r. złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia roku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa "X" w Ł. powstała wskutek podziału Spółdzielni Mieszkaniowej "Y". Krajowy Rejestr Sądowy w dniu 18 grudnia 2014 r., na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia i Planu Podziału Składników Majątkowych oraz Praw i Obowiązków dotyczących podziału SM "Y", dokonał wpisu. Informację o dokonanym wpisie do KRS Spółdzielnia otrzymała w dniu 29 grudnia 2014 r. W dniu 29 grudnia 2014 r. został nadany numer Regon, a w dniu 5 stycznia 2015 r. numer NIP.

Zgodnie ze Statutem SM "X" rokiem obrachunkowym jest rok kalendarzowy.

Na dzień złożenia wniosku trwają prace związane z fizycznym przejęciem majątku, należności i zobowiązań. Spółdzielnia jest w trakcie załatwiania kont bankowych, programów komputerowych, tworzenia całej bazy danych oraz podpisywania umów z dostawcami usług, w związku z czym SM "Y" ciągle otrzymuje koszty i przychody związane z nieruchomościami Spółdzielni (rozliczenie nastąpi po zbadaniu sprawozdania finansowego w SM "Y"). W miesiącu grudniu 2014 r. (od 18 grudnia 2014 r.) nie wystąpiły zatem żadne zdarzenia skutkujące podatkowo, ani finansowo.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 8 ust. 2a, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym, rozpoczęto działalność.

Ustawa o rachunkowości art. 3 ust. 1 pkt 9 stanowi, że jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy pierwszym rokiem podatkowym jest okres od 18 grudnia 2014 r. do 31 grudnia 2015 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na brak zdarzeń wywołujących skutki podatkowe i finansowe w okresie od 18 grudnia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. możliwe jest, aby pierwszy rok podatkowy trwał od 18 grudnia 2014 r. do 31 grudnia 2015 r. oraz aby księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.

Wnioskodawca powołuje się na indywidualną interpretację Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 20 lipca 2007 r., sygn. 1471/DPR2/423-77/07/AB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Szczegółowe zasady kształtowania roku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostały określone w art. 8 ust. 1-7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.)

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo umowie spółki, albo innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych. Z kolei, na podstawie art. 8 ust. 2a powołanej ustawy, w przypadku podjęcia po razy pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, dokonują zawiadomienia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności (art. 8 ust. 5), zaś podatnicy dokonujący zmiany dotychczasowego roku podatkowego - w terminie 30 dni, licząc od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego (art. 8 ust. 4). Obowiązek powiadamiania urzędu nie dotyczy jednak podatników, którzy przejęli rok podatkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym, ale z racji rozpoczęcia działalności w drugiej połowie roku skorzystali z przyznanej przez ustawodawcę w ust. 2a ww. art. 8 możliwości wydłużenia pierwszego roku podatkowego. Wynika to z literalnej wykładni powołanego przepisu. Po pierwsze, skorzystanie z prawa do przedłużenia pierwszego roku podatkowego nie jest tożsame z wyborem roku podatkowego niepokrywającego się z rokiem kalendarzowym, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż przysługuje jednorazowo tylko podatnikom, których rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy i jednocześnie rozpoczęli działalność gospodarczą w drugiej połowie roku. Po drugie, w art. 8 ust. 2a ustawy, brak jest postanowień dotyczących zawiadamiania organu podatkowego.

Dodatkowo, z treści art. 8 ust. 4 i 5 wynika jednoznacznie, że odnoszą się one do sytuacji przewidzianej w ust. 1 tego artykułu, a więc gdy rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy. Jeżeli zatem podatnik rozpoczął działalność w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrał rok podatkowy, który pokrywa się z rokiem kalendarzowym, to jednorazowo - w zależności od podjętej decyzji - pierwszy rok podatkowy będzie trwał do końca roku kalendarzowego, w którym rozpoczęto działalność albo ulegnie przedłużeniu do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

W myśl art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Natomiast, odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, normującymi kwestię obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych są postanowienia ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.).

Stosownie do art. 12 ust. 2 ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3, 3a, 3b i 3c:

- nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Mając na względzie powyższe, analiza art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i przepisów ustawy o rachunkowości prowadzi do wniosku, że w założeniu ustawodawcy rok obrachunkowy powinien być tożsamy z rokiem podatkowym. W szczególności, stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości, ilekroć jest w niej mowa o roku obrotowym, rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.

Z przedstawionego stanu faktycznego wnika, że Wnioskodawca - Spółdzielnia Mieszkaniowa "X" powstała wskutek podziału Spółdzielni Mieszkaniowej "Y". Wpisu do Krajowego Rejestru Sadowego dokonano w dniu 18 grudnia 2014 r. na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia i Planu Składników Majątkowych oraz praw i Obowiązków dotyczących podziału SM "Y". Zgodnie ze Statutem Wnioskodawcy rokiem obrachunkowym jest rok kalendarzowy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy będzie trwał od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność, tj. od dnia 18 grudnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.

Przy czym zaznacza się, że bez znaczenia pozostaje kwestia braku zdarzeń wywołujących skutki podatkowe i finansowe w okresie od dnia 18 grudnia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.

Dodatkowo, ustosunkowując się do prośby Wnioskodawcy o przyspieszenie terminu interpretacji indywidualnej, tutejszy Organ wyjaśnia, że wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są w terminie, o którym mowa w art. 14d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), tj. bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosków. Ponadto, wszystkie wnioski o wdanie interpretacji indywidualnej rozpatrywane są z zachowaniem kolejności wypływu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.