IPTPB3/4510-150/15-4/PM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup został częściowo sfinansowany dotacją - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup został częściowo sfinansowany dotacją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza sprzedać budynek stanowiący środek trwały, którego zakup został częściowo sfinansowany dotacją z Unii Europejskiej. Fakt otrzymania dotacji nie miał wpływu na wartość początkową kupionego budynku ani wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych. Do chwili obecnej budynek jest używany i amortyzowany, przy czym część odpisów amortyzacyjnych nie stanowi kosztu uzyskania przychodów.

Otrzymana dotacja na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wolna od podatku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, że podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja stolarki otworowej - drzwi i okien z PCV i aluminium. Ww. budynek został zakupiony w styczniu 2007 r. zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych zakwalifikowany został do grupy 1, Budynki przemysłowe: Hala produkcyjna. Ponadto Wnioskodawca dodał, że w hali prowadzona jest główna działalność przedsiębiorstwa - produkcja okien z PCV.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w momencie sprzedaży nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, którego zakup częściowo został sfinansowany dotacją, kosztem uzyskania przychodu będzie cała niezamortyzowana wartość środka trwałego, bez rozbicia na część objętą dofinansowaniem i część nieobjętą dofinansowaniem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie sprzedaży środka trwałego dofinasowanego dotacją, za koszt uzyskania przychodów należy uznać wydatek na jego nabycie stanowiący jego wartość początkową (w tym sfinansowany dotacją), pomniejszony o sumę dotychczas dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków:

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych w tej części ich wartości, która odpowiada wydatkom poniesionym na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Tak więc nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części zwróconej Wnioskodawcy w postaci dofinansowania.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że kosztem uzyskania przychodów będzie wydatek na zakup hali produkcyjnej stanowiący jej wartość początkową (w tym sfinansowany dotacją), pomniejszony o sumę dotychczas dokonanych odpisów amortyzacyjnych, gdyż na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który jest przepisem szczególnym - zdaniem Wnioskodawcy ma On prawo do zaliczenia całej wartości niezamortyzowanej środka trwałego do kosztów uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że z uwagi na przedmiot wniosku, w szczególności postawione w nim pytanie, które wyznacza zakres żądania Wnioskodawcy, niniejsza interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie kwestii ustalenia kosztu uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego, którego zakup został w części sfinansowany z dotacji. Nie oceniono w niej natomiast stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) otrzymanej przez niego dotacji. Powyższe stanowi bowiem element opisu zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza sprzedać budynek stanowiący środek trwały, którego zakup został częściowo sfinansowany dotacją z Unii Europejskiej. Fakt otrzymania dotacji nie miał wpływu na wartość początkową kupionego budynku, ani wielkość odpisów amortyzacyjnych wykazywanych w ewidencji środków trwałych. Do chwili obecnej budynek jest używany i amortyzowany, przy czym część odpisów amortyzacyjnych nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Otrzymana dotacja na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wolna od podatku. Wyżej wymieniony budynek został zakupiony w styczniu 2007 r. Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych zakwalifikowany został do grupy 1, Budynki przemysłowe: Hala produkcyjna. Ponadto Wnioskodawca dodał, że w hali prowadzona jest główna działalność przedsiębiorstwa - produkcja okien z PCV.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera pewne ograniczenia dotyczące możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m. Tak więc, nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej części wartości początkowej zakupionego środka trwałego, która została objęta dofinansowaniem (dotacją), nie mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Istotnym przy tym jest, że fakt otrzymania dofinansowania nie wpłynął na wartość początkową środka trwałego którego zakup został pokryty ze środków własnych Spółki i dotacji.

Potwierdza to zapis art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na mocy którego odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wskazano we wniosku, w związku z uzyskanym dofinansowaniem na zakup środka trwałego Spółka rozpoznała przychód podatkowy wolny od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast część odpisów amortyzacyjnych nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży środka trwałego sfinansowanego częściowo z dotacji będzie wartość, która odpowiada wydatkom poniesionym na jego zakup (niezależnie od źródła ich finansowania), tj. wartość początkowa wynikająca z ewidencji środków trwałych, pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych bez względu na to, czy odpisy te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.