IPTPB3/423-85/11-4/IR - Możliwość powstania przychodu w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z dywidendą ustaloną w walucie polskiej i wypłaconą w walucie obcej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione przez we wniosku z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 14 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu z tytułu różnic kursowych od wypłaconej dywidendy - jest prawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 2 lutego 2011 r. wspólnicy Spółki podjęli uchwałę o przeznaczeniu części kapitału zapasowego (utworzonego z zysków lat poprzednich) na wypłatę dywidendy. Kwota dywidendy w uchwale została wyrażona w złotych, natomiast jej wypłata została dokonana w walucie obcej (euro). Od kwoty dywidendy wyrażonej w złotych Spółka najpierw naliczyła i potrąciła zryczałtowany podatek dochodowy, pozostała kwota do wypłaty wspólnikom została przeliczona na euro.

Przeliczenia dokonano po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień wypłaty. Wypłata nastąpiła z rachunku walutowego. Spółka posiadała środki w walucie obcej (euro) na tę wypłatę.

Rozchód waluty z rachunku walutowego Spółka wycenia według metody FIFO - "pierwsze przyszło-pierwsze wyszło", dlatego wypłata dywidendy została wyceniona po kursie historycznym, zgodnie z metodą FIFO. Ponieważ po innym kursie wyceniono kwotę do wypłaty z uchwały i po innym samą wypłatę dywidendy, powstały dodatnie różnice kursowe na rozrachunkach z udziałowcami. Nie powstały natomiast różnice kursowe od własnych środków pieniężnych na rachunku walutowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest zagadnienie zawarte w pytaniu nr 1, natomiast kwestia przedstawiona w pytaniu nr 2 zostanie rozstrzygnięta odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy dodatnie różnice kursowe na rozrachunkach ze wspólnikami Spółki powstałe w związku z wypłatą dywidendy nie stanowią przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, a Spółka prawidłowo przyjęła do wyceny kwoty dywidendy do wypłaty kurs euro z dnia poprzedzającego dzień wypłaty a do wyceny samej wypłaty kurs historyczny zgodnie z metodą FIFO przyjętą do wyceny rozchodu waluty z rachunku walutowego. W tej sytuacji nie wystąpiły różnice kursowe od własnych środków pieniężnych.

Zgodnie z przepisem art. 9b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a ww. ustawy albo przepisów o rachunkowości. Spółka ustala różnice kursowe na podstawie przepisu 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z tym przepisem różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2 i pkt 3 tej ustawy dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość

* poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

* otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Przez kurs średni ogłaszany przez NBP, o którym mowa w ust. 2 rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 15a ust. 6 ustawy).

Do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy należy porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem określonego wyżej, kursu średniego NBP do wartości przeliczonej wg kursu faktycznie zastosowanego z odpowiednich dni wymienionych w art. 15a. Z kolei w stosunku do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 3, aby ustalić różnice kursowe, należy porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem kursu faktycznego z tych dni.

Zgodnie z art. 15a ww. ustawy aby różnice kursowe były przychodem do opodatkowania bądź kosztem uzyskania przychodu muszą być związane z kosztem poniesionym. Wypłata dywidendy nie stanowi wydatku umożliwiającego powstanie przychodu, nie jest związana z utrzymaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu, a zgodnie z art. 15 ust. 1 tylko takie koszty mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.

Skoro zatem wypłata dywidendy nie jest kosztem uzyskania przychodu, to zdaniem Wnioskodawcy powstałe w związku z jej wypłatą różnice kursowe dodatnie lub ujemne nie są odpowiednio przychodem lub kosztem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami bądź służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Na podstawie art. 15a ust. 2 ww. ustawy dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Z kolei, w myśl art. 15a ust. 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Powołane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie:

* gdy wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania;

* gdy wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty;

* wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku;

* wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego (jej) udzielenia jest inna niż jego (jej) wartość w dniu zwrotu;

* wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego (jej) otrzymania jest inna niż jego (jej) wartość w dniu spłaty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wspólnicy Spółki podjęli uchwałę o przeznaczeniu części kapitału zapasowego (utworzonego z zysków lat poprzednich) na wypłatę dywidendy. Kwota dywidendy w uchwale została wyrażona w złotych, natomiast jej wypłata została dokonana w euro.

Treść powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących podatkowych różnic kursowych wskazuje, że aby różnice kursowe były przychodem bądź kosztem uzyskania przychodów muszą być związane np. z kosztem poniesionym.

Skoro zatem dywidenda nie jest kosztem podatkowym, różnice kursowe powstałe w związku z jej wypłatą nie mają wpływu na dochód do opodatkowania.

Reasumując stwierdzić należy, iż wypłata dywidendy, o której mowa w przedstawionym stanie faktycznym, nie stanowi wydatku umożliwiającego powstanie przychodu, jak też nie jest związana z utrzymaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów Wnioskodawcy. Jest jedynie realizacją prawa wspólnika do udziału w zyskach Spółki wynikającego z art. 191 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.