IPTPB3/423-65/11-6/IR - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego wybudowanego z części umorzonej pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 24 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 12 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego wybudowanego z części umorzonej pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki formalne wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) pismem z dnia 1 lipca 2011 r., wystąpił do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 12 lipca 2011 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 18 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w grudniu 2005 r. zaciągnął pożyczkę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej WFOŚiGW) na zakup samochodu. W okresie od grudnia 2005 r. do września 2010 r. spłacił 71,26% udzielonej pożyczki, zgodnie z harmonogramami spłat pożyczki.

W czerwcu 2010 r. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do WFOŚiGW o częściowe umorzenie pożyczki. W listopadzie 2010 r. zawarto z WFOSiGW umowę o umorzenie 28,74% wartości pożyczki pod warunkiem przeznaczenia umorzonej kwoty na realizację zadania pn. "..." służącego ochronie środowiska.

Zgodnie z umową o umorzenie, ww. zadanie zostanie zakończone do 30 listopada 2011 r., środki pochodzące z umorzenia zostaną rozliczone do dnia 31 grudnia 2011 r. Wnioskodawca zakończy zadanie i wypełni warunki zawarte w umowie o umorzenie pożyczki.

W uzupełnieniu opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał.

W listopadzie 2010 r. WFOŚiGW zawarł z Wnioskodawcą umowę o umorzenie następującej treści:

" § 1 WFOŚiGW oświadcza, iż działając na mocy ustawy (...) dokonuje umorzenia 28,74% pożyczki z dnia 30 grudnia 2005 r. (...) pod warunkiem przeznaczenia jej na realizację zadania pn. "..." zwanych dalej zadaniem i rozliczenia środków pochodzących z umorzenia do dnia 31 grudnia 2011 r. (...). Zgodnie z § 2 w związku z umorzeniem, o którym mowa w § 1 Pożyczkobiorca zobowiązuje się do przeznaczenia środków pochodzących z umorzenia wyłącznie na dofinansowanie zadania wskazanego w § 1 Umowy (...) i zakończenia jego realizacji w nieprzekraczalnym terminie do 30 listopada 2010 r.

Wnioskodawca określił też, iż w dacie zawarcia umowy o umorzenie rozpoznał przychód podatkowy (na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Ponadto zawarcie umowy o umorzenie nie wywarło żadnego wpływu na wielkość amortyzacji stanowiącej koszty uzyskania przychodów od samochodu, na który zaciągnięta była pożyczka w 2005 r., a w 2010 r. częściowo umorzona.

W umowie o umorzenie Wnioskodawca zobowiązał się do przeznaczenia środków pochodzących z umorzenia wyłącznie na dofinansowanie zadania: "..."

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 4. Natomiast w zakresie pytania nr 1, nr 2 i nr 3 wniosek Spółki został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Zdaniem Wnioskodawcy odpisy amortyzacyjne od wybudowanych odcinków sieci wodociągowej i kanalizacyjnej winny być dokonywane od pełnej wartości wytworzenia tego środka trwałego, bez względu na fakt, że częściowo ich wytworzenie zostało sfinansowane wartością umorzonej pożyczki. W umowie o umorzenie Spółka zobowiązała się do przeznaczenia środków pochodzących z umorzenia wyłącznie na dofinansowanie zadania: "..." jednak zobowiązanie to nie będzie stanowiło podstawy, aby w tej części amortyzacja nie stanowiła kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością podatnika oraz nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał, iż w grudniu 2005 r. zaciągnął pożyczkę z WFOŚiGW. W okresie od grudnia 2005 r. do września 2010 r. spłacił 71,26% udzielonej pożyczki zgodnie z harmonogramami spłat pożyczki.

W czerwcu 2010 r. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do WFOŚiGW o częściowe umorzenie pożyczki. W listopadzie 2010 r. zawarto z WFOSiGW umowę o umorzenie 28,74% wartości pożyczki pod warunkiem przeznaczenia umorzonej kwoty na realizację zadania pn. "..." służącego ochronie środowiska.

W umowie o umorzenie Wnioskodawca zobowiązał się do przeznaczenia środków pochodzących z umorzenia wyłącznie na dofinansowanie zadania "...".

Zgodnie z umową o umorzenie, ww. zadanie zostanie zakończone do 30 listopada 2011 r., środki pochodzące z umorzenia zostaną rozliczone do dnia 31 grudnia 2011 r.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Przepisy ustawy nie definiują co należy rozumieć pod pojęciem "zwrot wydatków w jakiejkolwiek formie". Wobec tego należy uznać, iż pojęcie to powinno być w kontekście analizowanego przepisu rozumiane w takim znaczeniu jakie przyjmuje się w języku potocznym, w którym "zwrot" to oddanie zwrócenie czegoś; natomiast "wydatek" to suma pieniędzy wydana na coś, koszt - ("Mały słownik języka polskiego", PWN, Warszawa 1994 r. s. 1172 i s. 1052).

Zatem, ze zwrotem wydatku w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będziemy mieli do czynienia w sytuacji gdy dojdzie do poniesienia kosztu (wydatku), a następnie wydatek ten zostanie zwrócony.

Umorzenie zobowiązania jest instytucją uregulowaną przepisami prawa cywilnego. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 6, poz. 93 z późn. zm.), wierzytelność jest prawem i nie ma przeszkód, aby zrzec się tego prawa w każdej chwili. Zrzeczenie się, polega na umorzeniu zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. W oparciu o art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik przyjmuje zwolnienie. Zatem, skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania. W przypadku takiego zrzeczenia się wierzyciela, dłużnik nie jest już zobowiązany do spełnienia świadczenia, tym samym, po stronie dłużnika powstaje przysporzenie w jego majątku, gdyż z zobowiązania, jakie miał względem wierzyciela został zwolniony. Innymi słowy, umorzenie zobowiązania rozumiane jest jako zwolnienie z długu, które powoduje powstanie u dłużnika przychodu podatkowego (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W omawianym przypadku zwrot wydatków poniesionych na budowę środka trwałego dokona się przez częściowe umorzenie pożyczki, z której będzie finansowany ten środek trwały. Odpisy amortyzacyjne w części odpowiadającej poniesionym wydatkom na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego - (...), zwróconym Wnioskodawcy (w formie częściowego umorzenia pożyczki) nie będą kosztem uzyskania przychodu i nie mogą być uwzględniane przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Nadmienia się ponadto, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w celu ustalenia dokładnego stanu faktycznego. W związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny danych podanych we wniosku ORD-IN i jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.