IPTPB3/423-6/12-3/PM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki akcyjnej naliczonego podatku od towarów i usług, niepodlegającego odliczeniu, w związku z nabyciem usług noclegowych i gastronomicznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej X., przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2011 r. (data wpływu 3 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług niepodlegającego odliczeniu od zakupu usług noclegowych i gastronomicznych - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług niepodlegającego odliczeniu od zakupu usług noclegowych i gastronomicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Spółka Akcyjna (dalej Spółka, Wnioskodawca) jest Spółką wchodzącą w skład X, prowadzącą działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej. W grupie X został zrealizowany program konsolidacji, który objął kilkanaście podmiotów gospodarczych wchodzących w skład X.

Celem konsolidacji podmiotów wchodzących w skład Grupy X było zwiększenie efektywności jej działań. Wskutek konsolidacji powstała struktura składająca się z pięciu Spółek, w której spółka holdingowa, "P" Spółka Akcyjna jest akcjonariuszem czterech spółek (koncernów) prowadzących działalność w zakresie obrotu, dystrybucji, energetyki konwencjonalnej (w tym wydobycia i wytwarzania energii elektrycznej) oraz energetyki odnawialnej.

Spółki te działają w oparciu o strukturę regionalną w postaci oddziałów lub zakładów. Wyznaczone cztery spółki przejmujące (po jednej z każdego obszaru biznesowego), połączyły się z pozostałymi spółkami i funkcjonującymi w tej samej linii biznesowej poprzez przejęcie w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych.

Spółka była podmiotem wyznaczonym do konsolidacji obszaru dystrybucji energii elektrycznej. W dniu 31 sierpnia 2010 r. został zrealizowany proces połączenia, w wyniku którego Spółka przejęła osiem spółek dystrybucyjnych, t.j.

* X Dystrybucja B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* X Dystrybucja L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* X Dystrybucja Ł. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* X Dystrybucja Ł.-Teren, Spółka Akcyjna,

* X Dystrybucja Rz. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

* X Zakłady Energetyczne Okręgu X Dystrybucja Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* X Dystrybucja Z. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

Spółki te przed połączeniem były samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług. W wyniku połączenia ww. spółki straciły osobowość prawną i stały się oddziałami samobilansującymi Wnioskodawcy.

Aktualnie Wnioskodawca:

* prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest dystrybucja energii elektrycznej,

* realizuje powyższą działalność na podstawie taryfy zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji i Energetyki,

* jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych,

* jest właścicielem rzeczy (nieruchomości, rzeczy ruchomych) oraz praw majątkowych objętych na własność wskutek połączenia przez przejęcie spółek przejmowanych,

* korzysta z praw oraz realizuje obowiązki przysługujące na dzień połączenia spółkom przejętym, związane z nabytym mieniem.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka dokonuje zakupu m.in. usług noclegowych oraz gastronomicznych, które wykorzystywane są podczas spotkań biznesowych, w których uczestniczą pracownicy lub przedstawiciele Spółki oraz przyszli lub obecni kontrahenci Spółki.

W czasie tych spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy biznesowe zarówno bieżące jak i przyszłe, głównie polegające na: ustalaniu warunków sprzedaży usług, przedstawianiu aktualnej oferty handlowej, negocjowaniu postanowień umów zawieranych z kontrahentami itp. Spotkania z kontrahentami mają miejsce poza biurem Spółki. Koszty poniesione z tego tytułu Spółka w całości kwalifikuje, zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, jako koszty reprezentacji, które przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych nie są zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast, jeśli chodzi o podatek od towarów i usług płacony przez Spółkę, jako część składową ceny nabycia, przy zakupie usług noclegowych oraz gastronomicznych, to Spółka postępuje zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej ustawa VAT, t.j. nie dokonuje obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zapłaconego w cenie usługi noclegowej oraz gastronomicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego podatek VAT zapłacony przez Spółkę, jako część składowa ceny nabycia przy zakupie usług noclegowych oraz gastronomicznych, który nie obniża podatku VAT należnego, może powiększyć podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powołanego przepisu wynika, że Spółka ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych ponadto uzależnione jest od tego, czy wydatek nie został wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Z tego względu każdorazowy wydatek ponoszony przez Spółkę podlega indywidualnej ocenie skutkującej dokonaniem jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Zatem, zdaniem Spółki, warunkiem uznania wydatku poniesionego za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

Zgodnie, natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodu, co do zasady, nie jest podatek od towarów i usług. Jednocześnie jednak, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ww. ustawy, podatek od towarów i usług jest kosztem uzyskania przychodów w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

W związku z tym, że Spółka nie odlicza od należnego podatku od towarów i usług podatku naliczonego przy nabyciu omawianych w stanie faktycznym usług noclegowych oraz gastronomicznych, tym samym, w ocenie Spółki, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółce przysługuje prawo do zaliczenia tego podatku VAT do kosztów uzyskania przychodu. Analizowane wydatki na usługi noclegowe oraz gastronomiczne ponoszone są bowiem w związku z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami (obecnymi lub przyszłymi), które to spotkania służą działalności Spółki jako element zwyczajowej praktyki biznesowej. Tym samym spełniony jest warunek związku danego kosztu z przychodami Spółki. Podatek VAT naliczony przy nabyciu usług noclegowych oraz gastronomicznych może być kosztem uzyskania przychodu, mimo iż sama kwota netto wydatku nie jest zaliczana przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nawet jeżeli uznać, że regulacja dotycząca zakazu zaliczania kosztów reprezentacji do kosztów uzyskania przychodów obejmuje podatek VAT, to na mocy kolejnego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie), Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu nieodliczonego podatku VAT stanowiącego część zapłaconej ceny przy nabyciu usług noclegowych oraz gastronomicznych.

Reasumując, w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego Spółka stoi na stanowisku, że podatek VAT naliczony przy wydatkach ponoszonych na nabycie usług noclegowych oraz gastronomicznych związanych z organizacją spotkań biznesowych, w których uczestniczą pracownicy lub przedstawiciele Spółki oraz przyszli lub obecni kontrahenci Spółki, w czasie których omawiane są różnego rodzaju sprawy biznesowe zarówno bieżące jak i przyszłe, głównie polegające na: ustalaniu warunków sprzedaży usług, przedstawianiu aktualnej oferty handlowej, negocjowaniu postanowień umów zawieranych z kontrahentami itp., stanowi koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej oraz osobie fizycznej, wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Artykuł 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Jeżeli podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, podatnik będzie uprawniony na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugi ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego od towarów i usług, który na mocy przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega odliczeniu od kwoty podatku VAT należnego.

Obowiązujące przepisy regulują wprost szczególne sytuacje, w których podatnik ma prawo zaliczyć podatek od towarów i usług do kosztów podatkowych. Pomimo, iż jak wykazano powyżej wydatki w kwocie netto poniesione przez Spółkę na zakup usług gastronomicznych i noclegowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), to jednak naliczony podatek od towarów i usług jest kosztem podatkowym, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, niezależnie od charakteru wydatków, których dotyczy ten podatek < art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ww. ustawy>.

Reasumując, kwota podatku VAT nie podlegająca odliczeniu od zakupu usług noclegowych oraz gastronomicznych na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi koszt uzyskania przychodu w myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.