IPTPB3/423-498/13-5/KJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-498/13-5/KJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku ustalania odrębnego wyniku podatkowego w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń oraz w zakresie ustalenia limitu zwolnienia podatkowego przysługującego w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń (pytanie nr 1 i nr 2 wniosku w zdarzeniu przyszłym) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku ustalania odrębnego wyniku podatkowego w przypadku prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń oraz w zakresie ustalenia limitu zwolnienia podatkowego przysługującego w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest producentem wyrobów chemicznych m.in. dla następujących sektorów gospodarki: rolnictwo, budownictwo, przetwórstwo chemiczne, przemysł tworzywowy.

Spółka prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE, Strefa) na podstawie:

* zezwolenia nr (...) z dnia (...) 2008 r. (dalej: Zezwolenie I);

* zezwolenia nr (...) z dnia (...) 2010 r. (dalej: Zezwolenie II), zmienionego Decyzją Ministra Gospodarki nr (...) z dnia (...) 2012 r.;

* zezwolenia nr (...) z dnia (...) 2011 r. (dalej: "Zezwolenie III), zmienionego Decyzją Ministra Gospodarki nr (...) z dnia (...) 2012 r.

Zezwolenia uzyskane przez Wnioskodawcę określają rodzaje prowadzonej przez Spółkę działalności objętej zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych, jak również warunki uprawniające do korzystania ze zwolnienia podatkowego dostępnego na podstawie danego zezwolenia.

Zezwolenie I wydane zostało na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, usługowa i handlowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie Strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług: Sekcja D Podsekcja DG Dział 24 Grupa 24.1 - chemikalia podstawowe (PKWiU 2004), z wyłączeniem działalności określonych w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2007 r. w sprawie starachowickiej specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: Rozporządzenie 2007).

Zezwolenie II wydane zostało odpowiednio w zakresie wyrobów określonych w grupowaniu: Sekcja C Dział 20 Grupa 20.1 - chemikalia podstawowe, nawozy i związki azotowe, tworzywa sztuczne i kauczuk syntetyczny w formach podstawowych (PKWiU 2008) z wyłączeniem wytwarzania produktów określonych w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych (dalej: Rozporządzenie Strefowe).

Zezwolenie III wydane zostało odpowiednio w zakresie wyrobów określonych w grupowaniu: Sekcja C Dział 20 Grupa 20.1 - chemikalia podstawowe, nawozy i związki azotowe, tworzywa sztuczne i kauczuk syntetyczny w formach podstawowych z wyłączeniem wytwarzania produktów określonych w § 2 Rozporządzenia Strefowego.

W konsekwencji, zakresy działalności gospodarczej wskazanej w poszczególnych Zezwoleniach są zbieżne i obejmują działalność produkcyjną Spółki.

Odpowiednie nieruchomości, na których zlokalizowana była część przedsiębiorstwa Spółki, a na terenie których realizowane były następnie poszczególne projekty inwestycyjne Wnioskodawcy zostały objęte granicami Strefy (tzw. procedura rozszerzenia SSE na grunty prywatne inwestora, do której odnosi się § 6 ust. 2a Rozporządzenia 2007 oraz analogiczny w swojej treści § 5 ust. 4 Rozporządzenia Strefowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prowadzenie na terenie SSE działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie więcej niż jednego zezwolenia skutkuje dla Wnioskodawcy obowiązkiem prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla każdego z tych zezwoleń, a więc koniecznością podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE na części przypadające na konkretne zezwolenia.

2. Czy Spółka może dokonać zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych całości dochodu z prowadzonej na terenie SSE działalności gospodarczej, w zakresie posiadanych zezwoleń strefowych, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej (tekst jedn.: w ramach Zezwolenia I), a po jego wyczerpaniu kolejno limity dostępne w ramach zezwoleń wydanych chronologicznie w dalszej kolejności (tekst jedn.: Zezwolenia II oraz Zezwolenia III).

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 1 i nr 2 w zdarzeniu przyszłym, natomiast w zakresie pytania nr 1 i nr 2 w stanie faktycznym zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W związku z posiadaniem trzech Zezwoleń Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji rachunkowej dla każdego z Zezwoleń, a zatem nie będzie miał także obowiązku podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE w zakresie określonym w tych Zezwoleniach na części przypadające na konkretne Zezwolenia.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przypadku prowadzenia działalności na terenie Strefy, na podstawie trzech zezwoleń strefowych, Spółka zobowiązana będzie do prowadzenia wyłącznie jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), czyli w sposób zapewniający m.in. określenie kwoty dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlegającego opodatkowaniu. W przepisach regulujących zasady kalkulacji wyniku podatkowego przedsiębiorcy strefowego brak jest bowiem wymogu dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie Strefy dla projektów inwestycyjnych związanych z poszczególnymi zezwoleniami.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: ustawa o SSE), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Artykuł 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa, że zwolnienie to przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy.

Na mocy art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z kolei z § 5 ust. 5 Rozporządzenia Strefowego zwolnienia przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy (analogiczna regulacja została zamieszczona w treści rozporządzenia właściwego dla Zezwolenia I - Rozporządzenia 2007).

Łączna wykładnia powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wyodrębniania wyniku podatkowego osiągniętego w ramach poszczególnych projektów inwestycyjnych będących podstawą do uprzedniego wydania odpowiadających im zezwoleń strefowych - obowiązek ustalania odrębnego wyniku odnosi się wyłącznie do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie Strefy i poza nią, i dotyczy odrębnego ustalenia dochodu zwolnionego i opodatkowanego. Brak jest również regulacji zabraniających posiadania więcej niż jednego zezwolenia strefowego. Spółka stoi więc na stanowisku, że będzie zobowiązana jedynie do odrębnego ewidencjonowania dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego (osiąganego w ramach działalności określonej w treści posiadanych przez Spółkę zezwoleń i prowadzonej na terenie SSE). Nie będzie natomiast konieczne wyodrębnianie dochodu osiąganego w ramach poszczególnych Zezwoleń (jako że dochód ten korzysta w całości ze zwolnienia w ramach dostępnych dla Spółki limitów zwolnienia).

Wnioskodawca zauważa również, że w praktyce, w przypadku, gdy inwestycje, w związku, z którymi zostały wydane poszczególne zezwolenia, dotyczą rozbudowy danego zakładu produkcyjnego, wyodrębnienie wyniku podatkowego przypadającego na każde z zezwoleń jest utrudnione lub wręcz niemożliwe pod względem księgowym.

Równocześnie Spółka jest świadoma, że powinna zapewnić możliwość wyodrębnienia środków trwałych oraz utworzonych, nowych miejsc pracy związanych z każdym projektem inwestycyjnym, będącym podstawą do wydania Spółce poszczególnych Zezwoleń. Powyższe umożliwi niezależne rozliczenie każdego z projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych we właściwym zezwoleniu oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją poszczególnych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

Reasumując, biorąc pod uwagę powyższe, posiadanie trzech zezwoleń strefowych nie kreuje obowiązku prowadzenia przez Spółkę odrębnej ewidencji księgowej i ustalania odrębnego wyniku podatkowego dla każdego z zezwoleń.

Wskazane przez Spółkę stanowisko jest w pełni zgodne z jednolitą linią interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe. Analogiczne podejście zostało zaprezentowane m.in. przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 26 czerwca 2013 r. (nr ILPB3/423-141/13-2/AO),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2013 r. (nr IBPBI/2/423-1427/12/MO),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2012 r. (nr ILPB3/423-310/12-2/AO),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2012 r. (nr IBPBI/2/423-19/12/SD),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2011 r. (nr IBPBI/2/423-995/11/SD),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2011 r. (nr ILPB3/423-241/11-2/MM),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidulanej z dnia 29 października 2013 r. (nr IBPBI/2/423-1006/13/CzP).

Ad. 2

Zdaniem Spółki, zasadne jest objęcie zwolnieniem dochodu z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie posiadanych Zezwoleń, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia uzyskanego chronologicznie najwcześniej, tj. kolejno w ramach Zezwolenia I, a po jego wyczerpaniu lub po jego wygaśnięciu - limit wynikający z Zezwolenia II, a po jego wyczerpaniu lub po jego wygaśnięciu finalnie - limit wynikający z Zezwolenia III.

Z uwagi na fakt, że uzyskanie poszczególnych zezwoleń poprzedzone było dokonaniem tzw. rozszerzenia obszaru SSE, o którym mowa w § 5 ust. 4 Rozporządzenia Strefowego, Spółka nie rozpoczyna korzystania z limitu zwolnienia podatkowego dostępnego na podstawie danego zezwolenia przed momentem nabycia prawa do jego wykorzystania, zgodnie ze wskazanym § 5 ust. 4 Rozporządzenia Strefowego (lub też zgodnie z § 6 ust. 2a Rozporządzenia z dnia 1 lutego 2007 r. w sprawie starachowickiej specjalnej strefy ekonomicznej, które jest właściwe dla Zezwolenia I).

Pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie Strefy jest zwolnienie od opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie SSE w oparciu o otrzymane zezwolenia strefowe. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. Nr 194, poz. 1983, z późn. zm.) w § 4 pkt 2a stanowi, że dla ulgi podatkowej, polegającej na obniżeniu wysokości podatku, a w szczególności na zwolnieniu z podatku, pomoc publiczną stanowi różnica między kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi a kwotą podatku po jej uwzględnieniu.

Z kolei, zgodnie z art. 2 pkt 11b ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm.), pod pojęciem dnia udzielenia pomocy rozumie się dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji powyższego, z uwagi na fakt, że obecny rok podatkowy Spółki obejmuje okres od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. (Spółka zmieniła rok obrotowy/podatkowy, począwszy od 2015 r. rokiem podatkowym będzie rok kalendarzowy), dniem uzyskania pomocy publicznej, tj. dniem faktycznego skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, jest 31 marca następnego roku kalendarzowego.

W celu określenia limitu dostępnej pomocy publicznej oraz pomocy publicznej faktycznie wykorzystanej, Spółka obowiązana jest do stosowania mechanizmu określonego wzorem zdefiniowanym w § 7 ust. 6 Rozporządzenia Strefowego (zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia; analogiczne regulacje zostały zawarte w treści Rozporządzenia 2007 właściwego dla Zezwolenia I).

Przepisy prawa nie zawierają ograniczenia, zgodnie z którym w przypadku posiadania kilku zezwoleń strefowych, dochód osiągnięty w ramach danej inwestycji będącej podstawą do wydania określonego zezwolenia strefowego może korzystać wyłącznie z limitu zwolnienia podatkowego dostępnego na podstawie zezwolenia wydanego w związku z tą inwestycją.

Zgodnie z ugruntowaną praktyką organów podatkowych, w przypadku posiadania więcej niż jednego zezwolenia, przedsiębiorca winien w pierwszym rzędzie dyskontować sumę uzyskanej pomocy publicznej na dzień wydania zezwolenia strefowego wydanego najwcześniej, a po wyczerpaniu limitu zwolnienia dostępnego w ramach tego zezwolenia, pozostała część sumy uzyskiwanej pomocy publicznej powinna być dyskontowana na dzień wydania kolejnego zezwolenia (ewentualnie kolejnych zezwoleń).

W konsekwencji, z uwagi na wskazany mechanizm dyskontowania oraz chronologię wydania zezwoleń strefowych, Spółka na dzień udzielenia pomocy publicznej (tekst jedn.: za rok podatkowy zakończony 30 czerwca 2013 r. na 30 września 2013 r., za rok podatkowy trwający od dnia 1 lipca 2013 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. na 31 marca 2015 r. i za każdy kolejny rok podatkowy zbieżny z rokiem kalendarzowym na dzień 31 marca następnego roku kalendarzowego), wykorzystuje dostępne limity zwolnienia na podstawie poszczególnych zezwoleń, chronologicznie względem dat wydania tych zezwoleń.

Tym samym, na dzień udzielenia pomocy (tekst jedn.: odpowiednio na 30 września 2013 r., 31 marca 2015 r. i 31 marca każdego roku kalendarzowego po roku 2015), Spółka dokonuje dyskontowania całkowitej wartości udzielonej pomocy publicznej udzielonej za ostatni rok podatkowy (wartość niezapłaconego podatku względem całości dochodu osiągniętego w ramach działalności na terenie SSE, na podstawie zezwoleń), na dzień zezwolenia wydanego najwcześniej - Zezwolenia I.

W roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej na podstawie Zezwolenia I, zdyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia I, przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania tego Zezwolenia (z uwzględnieniem dopuszczalnej intensywności pomocy), Spółka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach kolejnego zezwolenia strefowego (tekst jedn.: Zezwolenia II). Spółka powinna wówczas dyskontować pozostałą otrzymaną pomoc publiczną, na dzień uzyskania tego kolejnego zezwolenia strefowego (tekst jedn.: Zezwolenia II).

Finalnie, w roku podatkowym, w którym suma otrzymanej pomocy publicznej na podstawie Zezwolenia II, zdyskontowanej na dzień uzyskania Zezwolenia II, przekroczy koszty kwalifikowane zdyskontowane na dzień uzyskania tego Zezwolenia (z uwzględnieniem dopuszczalnej intensywności pomocy), Spółka powinna rozpocząć rozliczanie pomocy publicznej w ramach kolejnego (tekst jedn.: Zezwolenia III) zezwolenia strefowego. Spółka powinna wówczas dyskontować pozostałą otrzymaną pomoc publiczną na dzień uzyskania tego kolejnego zezwolenia strefowego (tekst jedn.: Zezwolenia III).

Wraz z momentem, kiedy pomoc publiczna otrzymana na podstawie Zezwolenia III, zdyskontowana na dzień uzyskania Zezwolenia III przekroczy limit dostępnej pomocy publicznej (obliczony na podstawie kosztów kwalifikowanych projektu inwestycyjnego oraz dopuszczalnej intensywności pomocy) na podstawie Zezwolenia III, Spółka zobowiązana będzie rozpocząć opodatkowywanie wszystkich dochodów uzyskiwanych w związku z prowadzoną działalnością na terenie SSE, na zasadach ogólnych.

Przywołana metodologia pozwoli Spółce na precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej. Wyeliminuje także ryzyko skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie nienależnej, tj. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Zdaniem Spółki, zaproponowana metodologa zgodna jest z przepisami prawa dotyczącymi obliczania pomocy publicznej należnej podmiotom prowadzącym działalność na terenie SSE. Przedstawiony mechanizm obliczania dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej w czytelny i oczywisty sposób pozwoli określić, w oparciu o które zezwolenie strefowe Spółka korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz czy i kiedy zostanie przekroczony próg wartości pomocy publicznej, do wykorzystania której Spółka jest uprawniona.

Prezentowane stanowisko jest w pełni zgodne z jednolitą linią interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe. Analogiczne podejście zostało zaprezentowane m.in. przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 26 czerwca 2013 r. (nr ILPB3/423-141/13-2/AO),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 21 grudnia 2012 r. (nr IBPBI/2/423-1151/12/SD),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2012 r. (nr ILPB3/423-310/12-3/AO),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2011 r. (nr IBPBI/2/423-996/11/SD),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 2 sierpnia 2011 r., (nr IBPBI/2/423-506/11/AP),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2013 r. (nr IBPBI/2/423-1007/13/CzP).

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnioskuje o potwierdzenie prawidłowości przedstawionej powyżej metodologii.

Dodatkowo, Spółka wskazuje, że zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 maja 2007 r. (sygn. akt I SA/Rz 254/07), przepisy Rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 listopada 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1737/07), w którym stwierdził, że nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl