IPTPB3/423-431/13-2/KJ - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych umorzenia odsetek od zobowiązań.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-431/13-2/KJ Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych umorzenia odsetek od zobowiązań.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umorzenia odsetek od zobowiązań - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umorzenia odsetek od zobowiązań.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca, Spółka) - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzi działalność handlową. Będąc w trakcie budowy budynku sortowniczo-przechowalniczego otrzyma od wykonawcy fakturę za wykonane roboty. W związku z przedłużającymi się procedurami odnośnie pozyskania środków na finansowanie inwestycji Spółka nie ureguluje w terminie zobowiązania. W konsekwencji zostanie obciążona odsetkami za zwłokę. Możliwość naliczania odsetek została zawarta w umowie pomiędzy wykonawcą a Spółką. Noty odsetkowe zostaną zaewidencjonowane jako zwiększenie zobowiązania oraz koszt finansowy, niestanowiący kosztu podatkowego. W wyniku negocjacji z wierzycielem Spółka może uzyskać zgodę na umorzenie części lub całości zobowiązania z tytułu zarachowanych odsetek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy słusznie Spółka postąpi nie zaliczając do przychodów podatkowych kwoty umorzonych przez wierzyciela odsetek.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powołanych przepisów odsetki są zaliczane do przychodów i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodu dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty. Zatem brak fizycznego wypływu środków pieniężnych z tytułu zapłaty odsetek (umorzenie odsetek) nie wywołuje skutku podatkowego.

Ponadto umorzenie niezapłaconych odsetek nie stanowi przysporzenia majątkowego, a tym samym przychodu podatkowego. Prawidłowość tę potwierdza też zasada swobody umów. Ustalenie odsetek od należności cywilnoprawnych zależy od woli stron umowy cywilnoprawnej. Decyzja o nieegzekwowaniu odsetek (rezygnacja z ich dochodzenia lub ich umorzenia) jest obojętna podatkowo u wierzyciela i dłużnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) przewidziano szczególny tryb opodatkowania odsetek od należności i zobowiązań. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). Natomiast stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powołanych przepisów odsetki są zaliczane do przychodów i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodu dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty. Prawidłowe jest zatem stanowisko Spółki, że brak fizycznego wpływu środków pieniężnych z tytułu zapłaty odsetek nie wywołuje skutku podatkowego, bez względu na fakt, czy odsetki te dotyczą należności czy zobowiązań.

W opisanym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie również zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego do przychodów zalicza się wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują co należy rozumieć pod pojęciem otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnych świadczeń. Linia orzecznictwa przyjęta przez NSA, jako nieodpłatne świadczenie określa wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne, tzn. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku osoby, mające konkretny wymiar finansowy (wyrok NSA z dnia 29 października 1999 r., I SA/Gd 1290/98).

Jak wynika z treści przepisu warunkiem koniecznym uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód jest jego otrzymanie. Zatem jeżeli nie dochodzi w ogóle do spełnienia świadczenia, to nie można mówić o uzyskaniu przychodu.

W przypadku całkowitego lub częściowego anulowania wystawionych not odsetkowych przez wierzyciela, dłużnik uzyskuje pewną korzyść majątkową w postaci umorzonych odsetek. W tej sytuacji jednak nie można uznać, aby doszło do spełnienia nieodpłatnego świadczenia przez wierzyciela na rzecz dłużnika, a tym samym do otrzymania przez dłużnika nieodpłatnego świadczenia.

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych odsetki stanowią przychody w dacie ich otrzymania. Oznacza to, że podjęte przez strony umowy decyzje dotyczące odsetek niezapłaconych (w tym o częściowym lub całkowitym umorzeniu odsetek naliczonych) od zobowiązań lub należności zarówno u dłużnika są podatkowo obojętne, chyba że zachodzą okoliczności określone w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl