IPTPB3/423-42/14-3/14-S/KC

W związku ze skargą z dnia 30 czerwca 2014 r. (data nadania 1 lipca 2014 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 10 kwietnia 2014 r., nr IPTPB3/423-42/14-2/MF w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do zobowiązań uregulowanych na podstawie umowy faktoringu, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) w związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 10 kwietnia 2014 r. i stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do zobowiązań uregulowanych na podstawie umowy faktoringu - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Po rozpatrzeniu ww. wniosku Oragan podatkowy wydał w dniu 10 kwietnia 2014 r., indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego nr IPTPB3/423-42/14-2/MF, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do zobowiązań uregulowanych na podstawie umowy faktoringu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

X Spółka Akcyjna (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") w ramach prowadzonej działalności dokonuje zakupu towarów od dostawców materiałów budowlanych ("Dostawcy").

Spółka zawarła z bankiem ("Bank", "Faktor") umowę faktoringu odwrotnego ("Umowa faktoringu"), której przedmiotem jest świadczenie przez Faktora na rzecz Spółki usług faktoringowych. Zgodnie z postanowieniami Umowy faktoringu, Faktor nabywa wierzytelności przysługujące od Spółki jej Dostawcom. Terminy płatności wierzytelności wynikają z umów lub faktur wystawionych przez Dostawców i wynoszą od 3 do 120 dni od dnia wystawienia faktury. Na podstawie Umowy faktoringu, Bank będzie nabywał a następnie dokonywał spłaty wierzytelności przysługujących Dostawcom od Spółki w wysokości potwierdzonej przez Spółkę jako kwota do zapłaty na rachunek Dostawcy, w terminie płatności wskazanym przez Spółkę w "Zestawieniu wierzytelności".

Zgodnie z postanowieniami Umowy faktoringu, "Zestawienie wierzytelności" musi zostać przedstawione Faktorowi najpóźniej na trzy dni robocze przed terminem płatności faktury określonym w "Zestawieniu wierzytelności". Jednocześnie, stosownie do postanowień Umowy faktoringu, Spółka zobowiązuje się do spłaty wierzytelności nabytych przez Faktora na podstawie Umowy faktoringu, w terminie 120 dni od terminu płatności określonego przez Spółkę w "Zestawieniu wierzytelności".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku, gdy Bank w terminie płatności wynikającym z wystawionej faktury, nie dłuższym niż 60 dni, dokona zapłaty kwoty wynikającej z faktury na rzecz kontrahenta Spółki, należy przyjąć, że na potrzeby art. 15b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwota należna kontrahentowi została uregulowana, a zatem ograniczenia wynikające z art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają w stosunku do Wnioskodawcy zastosowania.

2. Czy w przypadku, gdy termin płatności wynikający z faktury wystawionej przez kontrahenta jest dłuższy niż 60 dni, a Bank dokona na rzecz kontrahenta Spółki zapłaty należności przed upływem 90 dni od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z tej faktury przez Spółkę, należy przyjąć, że na potrzeby art. 15b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwota należna kontrahentowi została uregulowana, a zatem ograniczenia wynikające z art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają w stosunku do Spółki zastosowania.

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi na pytania nr 1 i nr 2 wniosku w zakresie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy Bank, wypełniając postanowienia Umowy faktoringu, dokona zapłaty kwoty wynikającej z faktury wystawionej przez kontrahenta Spółki w terminie płatności, a w przypadku pytania nr 2 - przed upływem 90 dni od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z tej faktury przez Spółkę, należy przyjąć, że na potrzeby art. 15b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwota należna kontrahentowi została uregulowana, a więc ograniczenia wynikające z art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdą zastosowania. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do dokonywania korekty (zmniejszenia) kosztów uzyskania przychodów, nawet w sytuacji, gdy dokona spłaty wierzytelności na rzecz Banku: w przypadku pytania nr 1 - po terminie płatności, w przypadku pytania nr 2 - po upływie 90 dni od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury wystawionej przez kontrahenta.

W ocenie Wnioskodawcy, wniosek taki wynika wprost z treści art. 15b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi o obowiązku dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w przypadku zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), umowy lub innego dokumentu w przypadku jej nieuregulowania we wskazanych w powyższym przepisie terminach.

Wnioskodawca zauważa, że przepisy te nie wskazują podmiotu zobowiązanego do dokonania uregulowania należności wynikającej z faktury, dlatego też, zdaniem Spółki, zastosowanie ograniczeń wynikających z art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzależnione jest jedynie od upływu określonego w tym przepisie terminu, zaś bez znaczenia pozostaje podmiot dokonujący uregulowania danej należności.

Dokonanie zatem zapłaty przedmiotowej należności przez Bank w ramach Umowy faktoringu należy, w ocenie Spółki, traktować jako brak przesłanek do dokonywania przez Spółkę korekt kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 15b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki, ani art. 15b ust. 1, ani art. 15b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera normy odnoszącej się do wymogu uregulowania zobowiązania przez Spółkę.

Wnioskodawca wskazuje, że stosownie do art. 356 § 1 Kodeksu cywilnego wierzyciel może żądać osobistego świadczenia dłużnika jedynie wówczas, gdy wynika to z treści czynności prawnej, z ustawy albo z właściwości świadczenia. Zasadniczo zatem, zobowiązanie powinno być wykonywane przez strony stosunku obligacyjnego. Nie znaczy to jednak, że wierzyciel i dłużnik muszą zawsze działać osobiście. Zawarcie zatem Umowy faktoringu oznacza, że świadczenie na rzecz dłużnika może zostać (skutecznie) uregulowane przez osobę trzecią (tu: Bank). W efekcie, mając na względzie treść art. I5b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ocenie Spółki, w przypadku zapłacenia przez Bank należności wobec jej kontrahenta, kwota należności wynikająca z faktury (rachunku), umowy lub innego dokumentu została uregulowana. W związku z tym, jeżeli Bank dokona płatności na rzecz kontrahenta Spółki w terminie w płatności (odnośnie pytania nr 1) oraz przed upływem 90 dni od dnia zaliczenia przez Spółkę kwoty z faktury do kosztów uzyskania przychodów (odnośnie pytania nr 2), zdaniem Wnioskodawcy, nie ma podstaw do tego, aby Spółka była zobowiązana do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 15b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie bez znaczenia dla oceny stanowiska Wnioskodawcy pozostaje także okoliczność, że zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342, "Ustawa deregulacyjna"), tj. wprowadzającej do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych omawiany przepis art. 15b, celem projektowanych zmian była w szczególności "poprawa płynności finansowej przedsiębiorców, ograniczenie zatorów płatniczych w gospodarce oraz zwiększenie dyscypliny płatniczej między przedsiębiorcami" (uzasadnienie do druku sejmowego nr 833, str. 1). W świetle brzmienia wspomnianego dokumentu, wprowadzenie regulacji zmierzającej do ograniczenia zatorów płatniczych miało na celu także "uniknięcie sytuacji, gdy podatnik będzie wykorzystywał swoją dominującą pozycję wobec dostawcy usług lub towarów przez narzucanie długich terminów płatności" poprzez wprowadzenie rozwiązania polegającego na wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów kwot nieopłaconych należności w terminie płatności lub w terminie 90 dni od dnia zaliczenia ich przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym dla oceny spełnienia przesłanek wynikających z art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zdaniem Wnioskodawcy, decydujące znaczenie będzie miała data dokonania płatności przez Bank, w tym bowiem momencie na rzecz kontrahenta została uiszczona należność wynikająca z wystawionej faktury.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, w przypadku uregulowania kwoty wynikającej z faktury przez Bank w terminie płatności (odnośnie pytania nr 1) oraz przed upływem 90 dni od dnia zaliczenia przez Spółkę tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów (odnośnie pytania nr 2), na potrzeby art. I5b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy przyjąć, że kwota należna kontrahentowi została uregulowana, a więc ograniczenia wynikające z art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdą zastosowania, a Spółka nie będzie zobowiązana do dokonywania korekty (zmniejszenia) kosztów uzyskania przychodów nawet w sytuacji, gdy dokona spłaty wierzytelności na rzecz Banku po upływie terminu płatności (pytanie nr 1) lub po upływie 90 dni od dnia zaliczenia kwoty wynikającej z faktury od kontrahenta do kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 2).

W dniu 10 kwietnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na mocy upoważnienia wynikającego z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego nr IPTPB3/423-42/14-2/MF, w której uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do zobowiązań uregulowanych na podstawie umowy faktoringu jest nieprawidłowe.

W interpretacji tej Organ wskazał, że w sytuacji, gdy Spółka nie ureguluje zobowiązania wynikającego z faktury dokumentującej nabycie towarów od kontrahentów na rzecz faktora (nie przekaże środków pieniężnych faktorowi), to nie można uznać, że Jej zobowiązanie z powyższego tytułu zostało uregulowane.

Następnie Organ stwierdził, że w przypadku dokonania zapłaty na rzecz dostawców towarów z wykorzystaniem usługi bankowej świadczonej na podstawie umowy faktoringu odwrotnego, mają zastosowanie uregulowania zawarte w art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851). W konsekwencji, w sytuacji zapłaty przez faktora na rzecz kontrahenta kwoty wynikającej z faktury dokumentującej nabycie towarów przez Spółkę, w terminie płatności określonym w fakturze nie dłuższym niż 60 dni oraz nieprzekazania faktorowi środków pieniężnych przez Spółkę pokrywających uregulowane przez niego zobowiązanie w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności wynikającego z ww. faktury, zastosowanie znajdzie przepis art. 15b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przewidujący obowiązek zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o zaliczone do tych kosztów nieuregulowane kwoty zobowiązań w terminie 30 dni od daty upływu terminu ich płatności.

Ponadto, Organ zasygnalizował, że podobnie, w sytuacji zapłaty przez faktora na rzecz kontrahenta kwoty wynikającej z faktury dokumentującej nabycie towarów przez Spółkę, określającej termin płatności dłuższy niż 60 dni, przed upływem 90 dni od dnia zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów oraz nieprzekazania faktorowi przez Spółkę środków pieniężnych pokrywających uregulowane przez niego zobowiązanie przed upływem 90 dni od dnia zaliczenia kwoty wynikającej z faktury do kosztów uzyskania przychodów, Wnioskodawca będzie zobowiązany do skorygowania kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 15b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc zmniejszenia kosztów podatkowych o kwotę wynikającą z faktury z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów.

WW. interpretacja została skutecznie doręczona Stronie w dniu 15 kwietnia 2014 r.

W dniu 2 maja 2014 r. do Organu wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartego w interpretacji indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2014 r., nr IPTPB3/423-42/14-2/MF.

W wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, w odpowiedzi z dnia 28 maja 2014 r., nr IPTPB3/423W-32/14-2/IR na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data doręczenia 2 czerwca 2014 r.), stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Pismem z dnia 30 czerwca 2014 r. pełnomocnik Spółki - za pośrednictwem Izby Skarbowej w Łodzi - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim - wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.....na wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Organ upoważniony interpretację indywidualną z dnia 10 kwietnia 2014 r., nr IPTPB3/423-42/14-2/MF.

W złożonej skardze wniesiono o:

* uchylenie zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego,

* zasądzenie na rzecz Skarżącego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, zgodnie z właściwymi przepisami.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy (...).

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, w związku z wniesieniem skargi z dnia 30 czerwca 2014 r. oraz z uwzględnieniem zarzutów w niej przedstawionych, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku o wydanie interprertacji indywiudalnej z dnia 29 stycznia 2014 r. (data wpływu 5 lutego 2014 r.) w zakresie zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do zobowiązań uregulowanych na podstawie umowy faktoringu jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.